241. ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය - 9 - පශ්චාත් සතික රැස්වීම් මධුසාද සහ අසභ්‍ය නොවන අසභ්‍ය වදනින් මඩපාතට බැණ වැදීම.

මේ දියබෙදුම ඇනිකට් එක. ගිරිතලේ සහ මින්නේරි වැව් වලට වතුර බෙදිල යන්නෙ මෙතනින්...

ගිය සුමානෙ ලිව්ව කොටසෙත් ගුරුවරී ගැන මොකවත්ම නෑ කියල රූ තොමෝ ආඩපාලියක් කියල තිබ්බනෙ..එතකොට මම කිව්ව හරි ඔන්න ඊලඟ පාරනම් ලියනවාමයි මයි මයි කියල...

මතකයි නේ?.කිරිදෙන ගොයියා සහ සියාතු මාම ගැන පට්ටන්දරේ මම පටන් ගත්තෙ අපෙ සතික ( සාතික නෙවෙයි හරි වචනෙ සතික…. එහෙම කිව්වෙත් රූම තමයි. ) රැස්වීම ගැන කියන්ට ගිහිල්ල. අපෙ සතික රැස්වීම තිබ්බෙ සෙනසුරාද උදේ. මම වැඩ කරපු තරමක් වැඩකලේ එක්කො දවස් 6 සතියක් එහෙම නැත්තං දවස් 5 1/2 සතියක්. ප්‍රයිවට් එව්වයෙ වැඩ කරනකොට එහෙම තමයි. කිව්වට විස්වාස කරන්ට ඔයාල මේ පහුගිය අගෝස්තුවෙ තමයි මට ජීවිතේ පළවෙනි පාරට දවස් පහේ සතියක් වැඩ කරන්ට සෙට් උනේ. ඒකත් ඕල්ටර්නේටිව් වීක් එන්ඩ්ස්...සතියක් ඇර සතියක්... මැද සතිය දවස් හයේ සතියක්.

හරි ඉතිං ඔය ප්‍රස්තුත කාලෙ සෙනසුරාද සතික රැස්වීම ඉවරවෙන්නෙ කොයිවෙලාවෙද කියල අපි ඇඟිලි ගැන ගැන ඉන්නෙ. සාමන්‍යයෙන් දහයට වගෙ තඩි කේක් කෑල්ලකුත් එක්ක ටී එකක් දෙනව. එකොළහ, එකොළහයි කාල වගෙ වෙනකොට රැස්වීම ඉවරයි. ඒත් ඔය සමහර එවුං ඉන්නවනෙ They Really Like To hear Their Own Voices..හෙහ්, හෙහ්, නාකි බල්ලො පුත්තලං යනව වගෙ නැවති නැවති වට පිට බල බල දෙනව ටෝක් එක..අපිට නේද?...මයිල් කෙලිං වෙනව..

අපි ඉතිං ඔහොම නොඉවසිල්ලෙං බලාගෙන ඉන්නෙ වෙන මොහොකටවත් නෙවෙයි ටවුමෙම තියන අපෙ එකෙක්ගෙම ක්වාටර්ස් එකකට සෙට් වෙලා පොඩි ආතල් එකක් ගන්ට. ක්වාටර්ස් අයිති කාරය විවාහකයෙක්. ඒත් බාරියා තොමෝ සහ දරු මල්ලො හිටියෙ උගෙ ගමේ.. සතික රැස්වීම ඉවර වෙනකල් ඌත් ඉන්නෙ ඇඟිලි ගැන ගැන. ඒනම් අපි වගෙ දුෂ්චරිතයක නියැලෙන්ඩ එහෙම නෙවෙයි ගෙදර දුවන්ට. ක්වාටර්ස් එකේ එක යතුරක් ඌ අපිට දීල යනව.අපි ඉතිං ටී.වී. එකත් හෙමීට දාගෙන නැත්තං කැසට් එකේ සිංදුවක් දාගෙන සතුටු සාමීචියෙ යෙදෙමින් හෙමිහිට සන්තර්පණය වෙනව. නකතං වෙනකලුත් බෑ ඉතිං. බස් එකේ ගෙවල් වලට යන්ටත් එපාය. ඒ නිසා හෙමිහිට එකක් දෙකක් ඉවර කරල ඒ ඉස්සරහම තිබ්බ මධුර හෝටලෙං බත් පාර්සල් ගෙන්නගෙන කාල ගෙවල් වලට යනව. සතිකව අනිවාර්යයෙන් මේ ආතල් එක පවත්තගෙන ආව අපි. හදිස්සියෙවත් රැස්වීම නොතිබ්බ උනත් එකෙක් වත් ගෙවල් වලට ගියේ නෑ ඔය සුපුරුදු කර්තව්‍යයේ නියැලිල මිසක.

ඔතන බොන එකම නෙවෙයි පරමාර්තය. ඒක ඇවිල්ල සෝෂල් ඔකේෂන් එකක්. හැමෝටම තියනව මොකක් හෝ පහුගිය සතියෙ වෙච්චි දෙයක් කියන්ට. හෙමීට දෙක තුන ඇණ ගන්න අතරෙ ඔය කතන්දර කියල අපි හිනා වෙනව වහලෙ උළු උඩයන තරමට.

" ඒයි මේක අහපංකො ගිය අඟහරුවාද චන්දරය කරපු දෙයක්...." ඒ සුමනෙ...

" මොකද්ද බං? අපි දන්නෙ නෑනෙ. ඉතිං කියාපංකො.." ඔන්න අනික් එවුන් ඔක්කොම සාවදාන වෙනව.

" මම නෙවෙයි වීරෙ තමයි කතාව කියන්ට හොඳ...වීරෙ..මේ උඹ කියාපංකො එහෙනං…"

" මේ නිකං බොරු කියන්ට එපා හරිද? මම යනව ඔන්න යන්ට.." චන්දරය නැඟිටිනව…

" හරි, හරි බං ඌට කතාව කියන්ට දීපංකො..ඊට පස්සෙ ඌ බොරුනං කිව්වෙ උඹත් කියාපං එහෙම නෙවෙයි උනේ..මෙන්න මෙහෙමයි උනේ කියල." අනික් එවුං චන්දරය අස්වසල වාඩිකරවනව.

" හරි බං වීරෙ උඹ කියාපං කතාව.."

මම එකක් වක්කරගෙනම කතාව පටන් ගන්නව.

" පහුගිය අඟහරුවාද මචං හැමතැනම රැස්වීම්, උඹල දන්නවනෙ මේ දවස්වල යෝද ඇලේ වතුර ඇත්තෙම නෑනෙ. ඉතිං හැමතැනම වතුරට මරාගන්නව. "

උඩහ කඳුකරේට පායල මහවැලි ගඟ හිඳුනම අපිට තමයි කෙලවෙන්නෙ. පොල්ගොල්ලෙන් හරවන වතුර බෝවතැන්නෙ උමඟ හරහා ඇවිල්ල ඇලහැර ඇනිකට් එකෙන් යෝද ඇලට වැටෙනව. යෝද ඇල මහසෙන් රජ්ජුරුවො කෙරෙව්වයි කියලයි කියන්නෙ. යෝද ඇලෙන් තමයි ගිරිතලේ සහ මින්නේරිය කියන මහ වැව් දෙකටම වතුර දෙන්නෙ. මින්නේරියට පස්සෙ කවුඩුලු වැව හරහා ඒ වතුර කන්තලේ ත්‍රිකුණාමල කිට්ටුවටම යනව. ඔය යෝද ඇලෙන් තමයි අපිට වතුර ලැබෙන්නෙ. ගම්පල කොත්මලේ දිහාට ඉඩෝරෙ අල්ලල මහවැලි ගඟ හිඳුනම මින්නේරිය ගිරිතලේට වතුර දෙන්ට ඕන නිසා අපිට දෙන වතුර ප්‍රමාණය අඩු කරනව. අප්පෝ..ඒ කාලෙටනම් රස්සාව ඕනම නෑ. වතුර බෙදන්ට ගියාම සංසාරෙත් එක්ක එපා වෙනව.

අඟහරුවාද වතුර මුර ක්‍රමයක් ගැන කතා කරන්ට මමයි සුමනෙයි දෙන්නම ගියා රැස්වීම් දෙහෙකට. ඊට කලින් දවසෙ මඩපාත ආව මිනිහගෙ කුඹුර බාගෙට මැරිලයි කියල නාහෙං අඬාගෙන.

මඩපාත කියන්නෙ මහ එක විදිහක මිනිහෙක්. හරිම පෝරිසාදය. අපි එක්ක කොහොම වෙතත් මිනිහගෙම ඇලේ අනික් කුඹුරු කාරයො එක්කවත් කිසිම නෑ ඇයිහොඳයියක්. ඉතිං එහෙම මිනිහෙකුට පුලුවනිය සුහදව වතුර ටික බෙදාගන්ට. මඩයගෙ කුඹුර මැරුනෙ නැත්තං තමයි පුදුමෙ..ඒත් වැඩේ ඔයි යකාට දේසපාලන හයිය තියනව. වල් අලිය පැරදිලා පුටුව පත් වෙච්ච අලුතනෙ. කෙලින්ම ඇමතිගාවටම ගිහිල්ල තමයි නවතින්නෙ. ඒ නිසා අපි කරන්නෙ මිනිහ ඇවිල්ල ඇඬුවම ගිහිල්ල බලල පොඩ්ඩක් මොනව හරි කරන එක. රස්සාව බේරගන්ටත් එපාය..මේ ඔක්කොම කෙළි කරන්නෙ ඔය හම්බවෙන දෙකයි පණහ හින්ද නෙව. කොයිම වෙලාවකවත් ඒක අමතක කරන්ට නරකයි.

චන්දරයට බාර දුන්න වැඩේ ගිහිල්ල මඩයගෙ කුඹුර බලල මොනවහරි කරන්ට කියල. උදේ දහයට වෙලාවත් දාගත්ත. ඉතිං සුමනෙයි මායි අර කියාපු රැස්වීම් දෙකට ගිහිල්ල එනකොට ඔන්න දවල් දෙකත් පහුවෙලා. පාං කියාගන්ට බැරුව ආවෙ. ඇවිල්ල ක්වටර්ස් එක ගාව බහිනකොටම අපෙ උයන්ට හිටපු ගෝලය, පියා මල්ලි, දුවගෙන ආව ඉස්සරහට..

" මහත්තය මහත්තය අන්න මඩපාත මෙහාට ඇවිල්ල මහත්තයල ඔක්කෝටම බැණල ගියා යන්ට ඇමතිතුමා හම්බවෙන්ට යනවයි කියල "

සුමනෙයි මායි මූණෙං මූණ බලාගත්ත. ඒ මොකක්ද ඒ පාර කඩා වැටිච්චි මරාලෙ?

" ෂුවර් එකටම චන්දරය උදේ යන්න නැතුව ඇති ඕකගෙ කුඹුර බලන්ට. ඒකයි කේස් එක. මොකද සුමනෙ කරන්නෙ? "

" පියා, මඩපාත ගිහිල්ල දැං කොච්චර වෙලාද? "

" පැය බාගයක් වගෙ ඇති මහත්තය.."

" ඕක මෙලාටත් ගිහිල්ලද දන්නෙ නෑ ඇමතිය හම්බ වෙන්න. මූලග්ගිනි කාරයනෙ."

" නෑ මහත්තය තාම යන්ට නෑ. පොළොන්නරුව පැත්තට ආය තියෙන්නෙ තුනයි කාල. සම්පත් බස් එක. "

" මේ විරෙ මම කියන්නද? යමං පොඩ්ඩක් ගිහිල්ල බලල මේක මොකක් හරි කරල ෂේප් කරල දාමු. මේ යක්සය කඩාගෙන ගිහිල්ල ඇමතියට කිව්වොත් මොකෙන් මොක වෙයිද දන්නෙ නෑ. "

අපේ ක්වාටර්ස් එකේ ඉඳල යාර දෙසීයක් වගෙ තරම දුරින් තමයි තියෙන්නෙ බස් නවත්තන හන්දිය. බඩගින්නත් අමතක කරල අපි තකහණියක් ගියා හන්දියට. හන්දිය පේන්ටත් ඉස්සරවෙලා ඔන්න ඇහෙන්ට ගත්ත බණින සද්දෙ.

" මඩය නේද? " සුමනෙ බයික් එක පදින ගමන්ම ඔලුව යන්තං හරෝල ඇහුව.

" ආය වෙන කවුද? ඔය ඇහෙන්නෙ අම්ම මෝ නැතුව බණිනව. "

මඩය බණින්නෙ අපිට. ඕකුං දන්නෙ නෑ මගෙ හැටි. ඔවුං ඔක්කෝටම හොඳ පාඩමක් උගන්නලයි මම මෙදා පාර පස්ස බලන්නෙ...ඔන්න ඔහොමයි බණින්නෙ. ඔය අතරට අසබ්බිය වචන දෙක තුනකුත් අත අරිනව.

ඔය හන්දියෙ ඉන්නව සෙනඟ දහයක් දොළහක් කොයි වෙලාවෙත්. මේ මනුස්සයගෙ කැම්බැල්ලෙ හින්ද තවත් කට්ටිය පිරෙනව මොකද මේ සීන් එක කියල බලන්ට. හතර විලි ලැජ්ජාවෙ පස් වෙනි එක..සික්...අපි බයික් එක ටිකක් මෙහායිං නැවැත්තුව. මම බැහැල මඩයට කතාකලා.

" මඩපාත..මේ ..එන්ඩකො මෙහාට. "

මොනව උනත් මඩය මා එක්ක ෂේප්. මම ඔය ටවුමෙදි හම්බ උනහම උණු උණු කිඹුල්ලු, විස්කිරිඤ්ඤ, ඥාණකතා එහෙම අරන්දීල ඉඟුරු ප්ලේන් ටී ගහනව මිනිහ එක්ක. මඩය අපි ගාවට ආව.

" මොකද මඩපාත මේ කෑගහන්නෙ? " සුමනෙ ඇහුව..

" නෑ මහත්තය. අර චන්ද්‍රසිරි මහත්තය බලන්ට කරපු දහපදුරා වැඩේ…"

" ඈ මොකක්ද බං ඒ? උඹෙ කුඹුර බලන්ට ආවෙ නැද්ද එයා? "

" කුඹුර බලන්ට ආවෙත් නං නෑ. ඒක පැත්තක තිබ්බාවෙකො. පස්සෙ හරි බලාගන්ට බැරිය කුඹුර. දහයට එනව කිව්ව. මම එකොළහ වෙනකල් හිටිය. ඒත් නෑ. ඒ පාර මම ගෙදර ගියා. මේ පැයකට විතර ඉස්සරවෙලා මට චන්ද්‍රසිරි මහත්තයව හම්බ උනා සමූපකාරෙ ගාවදි. හොඳටම බීල හිටියෙ. මම ඇහුවම මොකද මහත්තය උදේ එනවයි කියල මගෙ කුඹුර බලන්ට ආවෙ නැත්තෙ කියල අර දෙනෝ දාහක් ඉස්සරහ මට අමු තිත්ත කතාවෙන් බැන්නනෙ ඔය මනුස්සය. "

" නෑ????..මේ අපේ චන්දරේ? "

" නෑ නෙවෙයි ඔව්..අපේ චන්දරේ තමයි ආය..වෙන කවුද?...මහත්තය හිතනවනම් මම බොරු කියනවයි කියල මෙන්න එතන ඒ වෙලාවෙ හිටපු අය...මේ ඔක්කොම ඉස්සරහ තමයි මට කුණුහරපෙන් බැන්නෙ. මේ අය සාක්කි කියයි මම වෙනුවෙන්. "

මඩපාත සාක්කුවෙන් ගත්තු තනිරූල් පොතකිං ඉරාගත්තු කොළයක් මට දික් කලා. ඒ නම් ලැයිස්තුවක් 1. ජී. ඇම්. සේනාරත්න...නො. 23, යාය 29 2. ඇම්. කළුබණ්ඩා නො 5, යාය 31 ඔන්න ඔය වගෙ නම් දොළහක් තිබ්බ ඒකෙ.

" හරි, හරි මඩේ..ඔයාට අසාධාරණයක් වෙන්න ඇති. වැරැද්දක් උනාය කියල අපිත් පිළිගන්නව. එන්නකො අපි මේක කතා කරල විසඳගමු."

" හුහ්, කතා කරන්ට? බීල ඉන්න මිනිස්සු එක්ක මොන කතාද මහත්තය. ඒ මනුස්සය හොඳටම බීල ඉන්නෙ. අනික මේ රාජකාරි වෙලාවෙ එයා කොහොමද එහෙම බොන්නෙ?..මම මේක ඉහළටම ගෙනියනව. ඇමතිතුමා හම්බ වෙන්න යන්නයි මම මේ පාරට බැස්සෙ. බලමු එයාට මම කුණුහරප උගන්නනංකො මතක හිටින්ටම. "

මඩය ආයම කෑ ගහන්ට ගත්ත….

" හරි, හරි බං කලබොල නොවී ඉඳහංකො පොඩ්ඩක්. අපි මෙහෙම කරමු. එහෙම දෙයක් වෙලා තියනං චන්ද්‍රසිරි මහත්තය මඩපාතගෙං සමාව ගත්තම ඇතිනේද? මොකද කියන්නෙ? "

" බෑ..බෑ..මහත්තය ඒක හරියන්නෙ නෑ. මේකට මොකක් හරි අච්චුවක් කරන්නම ඕන...අච්චුවක් කරන්නම ඕන.."

" එහෙම නෙවෙයි මඩේ..ඔන්න ඕක අතෑරලා දාහං . මිනිස්සු කවුරු අතිනුත් වැරදි වෙනවනෙ බං...හරි වරෙං ප්ලේන්ටියක් ගහමු. අපි වැඩේ හොඳ විදිහට උඹටත් අසාදාරණයක් නොවෙන්ට විසඳන්නංකො..හරිනෙ එහෙනං…"

" අනේ මන්ද..මහත්තය කියන දේකට උඩිං යන්ටත් බෑ..හරි, හරි, එහෙනං එහෙම කරමු. ඒ මහත්තය සමාව ගන්නවනං මම වැඩේ අල්ලල දාන්නං.."

" ආන්න ඒකනෙ බං..මේ ඔක්කොම අපි ඉන්නකං විතරයිනෙ. අද අපි හිටිය..හෙට මොනව වෙයිද කවුද දන්නෙ? වරෙං වරෙං ප්ලේන්ටියක් ගහමු. "

දවල්ට කාලත් නෑ. සුමනෙටයි මටයි මාර බඩගිනි. ඉස්පිරිතාලෙ ඉස්සරහ බේකරියෙ කිඹුලො බාන වෙලාව. හප්පා උණු කිඹුලො කියන්නෙ දිව්‍ය බෝජනයක්. අනික මේ කකුල් දෙකත් වෙව්ලන තරමට බඩගිනි වෙලාවෙ.

කිඹුලො දෙන්න ගානෙ කාල ඉඟුරු පෙලේන්ටිය ගානෙත් බීල අපි සිරිවර්ධන අයියගෙ කඩෙං එළියට බැස්ස. මඩපාත බයිසිකලේ නැඟල ගෙදර ගියා. සුමනෙයි මායි නැග්ග උගෙ සී.ජී. 125 එකට. බඩගින්නත් මඟ ඇරුන කිඹුලො දෙන්න බැස්සුවයිං..

" මචං මම කියන්ටද? අපි යමු චන්දරය හම්බවෙලා මොකද්ද උනේ කියල අහගන්ට." මම සුමනෙගෙ උරෙස්සට අතක් තියල කිව්ව.

" ඕකේ..එහෙම කරමු. "

චන්දරය ඒ ටිකේ තනියම හිටියෙ. වයිෆ් බබානිස් හම්බවෙන්ට ගමේ ගිහිල්ල. උගෙ ක්වාටර්ස් එකේ දොරට ගැහුව ගැහුව මොන? මීක් කියන සද්දක්වත් නෑ.

" දෙයියෝ සාක්කි. මේකා ගේ ඇතුලෙ මැරිල වත්ද? "

සාලෙ ජනේලෙ වීදුරුවට මූණ කිට්ටු කරල ඇතුල බලන්ට මම උත්සාහ කලා. කොහෙද? එව්වට චන්දරය පත්තර අලවල. මොකවත්ම පේන්නෙ නෑ.

" ආයම ගහපං දොරට බලන්ට…" සුමනෙ ගේ වටයක් ගිහිල්ල ඇවිල්ල කිව්ව....

ඇති වීරියෙං මම ආයෙම දොරට තඩි බෑව.

" කවුද යකෝ?..." ඔන්න යාන්තමට ගේ ඇතුලෙං සද්දයක් ආව.

" චන්දරේ අඩේ මේ දොර ඇරහං බං..මොකද්ද බං මේ ගිනි දවාලෙ උඹ බුදිද? "

ඔන්න චන්දරය සරමත් ඇඳ ඇඳ ඇවිදිං දොර ඇරිය..කෙලින් ඉන්ට බෑ ඌට...හෙහ්, හෙහ්,

" හප්පච්චියේ බං උඹ හොඳටම බීල නේද මේ මහ දවාලෙ? පිස්සුද බං හැබෑටම?.."

" අර අපෙ අයිය කාරය ඇවිල්ලනෙ රට ඉඳල.."

" කවුද?......"

" අර කනත්තට එහා පාරෙ ගෙදර..මම කිව්වෙ අපෙ වයිෆ්ලගෙ දුරින් නෑයො වෙන අයිය කෙනෙක් මෙහෙ ඉන්නවය කියල. මනුස්සය ඉන්නෙ ලිබියාවෙ. ඊයෙ ගෙදර ඇවිල්ල. උදේ මම අර මඩපාතගෙ කුඹුර බලන්ට යනකොට මෙන්න මේ යකා ඉන්නව ගේ ඉස්සරහ. "

" හෙහ්, හෙහ්, උඹ ඉතිං මඩයගෙ වැඩේ අල්ලල දාල අයිය එක්ක සෙට් උනා. එහෙම නේද? "

" නෑ බං..මම ගියා මඩයගෙ කුඹුරට. දහයටනෙ එනව කිව්වෙ. දහයාමාර වෙනකල් එතන හිටිය. ඒ යක්සය ආවෙ නෑ. ඊට පස්සෙ තමයි ඇවිල්ල පොඩි ආතල් එකක් ගත්තෙ. ඉඳපංකො පොඩ්ඩක්.."

චන්දරය සරම දෑතිම්ම අලල්ගෙන කාමරේ ඇතුලට ගියා. ඒකා එලියට ආවෙ බ්ලැක් ඇන්ඩ් වයිට් බෝතලේකුත් අරගෙන.ඔය කාලෙ අපි ඉතිං විස්කි සුට්ටක් අපෙ බඩට යන්නෙ ඔහොම රට ගිය ඇත්තෙක්ගෙ පිහිටෙන් තමයි.

" අම්මට උඩු..මේක කඩලත් නෑනෙ. " මම බෝතලේ හරව හරව බැලුව. කළු බල්ලයි සුදු බල්ලයි…

" පොර ගෙනල්ල බෝතල් හත අටක්ම. අපි දෙන්නයි තව මනුස්සයගෙ යාලුවෙකුයි ගැහුව බෝතලයක්ම. ඒයි මට නම් බෑ. උඹල දෙන්න ඕක ගහපල්ල. "

" මොකද සුමනෙ කරන්නෙ? "

" මොනව කරන්ටද දැං තුනහමාරයි නේද? බඩගින්නත් ඒ හැටිම නං නෑ. එහෙනං මොනවහරි කන ගමන් මේක බොමු. හරි මම මොනව හරි අරං එන්නම්…" සුමනෙ නැඟිට්ට.

" ඕන නෑ වෙන මොකවත්. අයිය ගෙනාපු සොසේජස් වගයක් අපි බයිට් එකට හැදුවෙ. ඉතුරු ටික මිනිහ මට ඔතල දුන්න. ඉඳහං අරං එන්න. "

ආය මොනවද? Black & White...සුදු බල්ලා සහ කළු බල්ලා..Cheers!!!. දිව්‍ය ඖෂධයක්ම වේවා!!! ….සුමනෙයි මායි වීදුරු උඩට උස්සල සව්දිය පිරුවා...චන්දරය වේගයෙන් ඇසි පිය ගසමින් හිනාවීගන ඒ දිහා බලා හිටිය.

වෙන වල්පල් කතා කලා මිසක මඩපාතගෙ සීන් එක ගැන සුමනෙවත් මංවත් චන්දරේගෙන් ඇහුවෙ නෑ. ඒක අපි කතාකරගත්තු දෙයක් එහෙම නෙවෙයි. නිහඬ එකඟතාවයක් වගේ.

" ආ.. ඒක නෙවෙයි මට මරු වැඩක් උනානෙ මේ දවල්…." 

ටික වෙලාවකට පස්සෙ චන්දරේ කිව්වෙ අත මිට මොලෝල මේසේට පාරකුත් ගහල.

අත මිට මොළෝල මේසෙට ගහනව කිව්වම තව මරු කතාවක් මතක් උනා ඔන්න..ඒක මම පස්සෙ වෙලාවක කියන්නං.

" මොකක්ද මරු වැඩේ?..." මොකවත්ම නොදන්න ගානට මම ඇහුව.

" අයියට සිගරට් ඕනය කියල මිනිහත් එක්ක අපි දෙන්න මගෙ බයික් එකේ ආව අර සමූපකාරෙ ගාව කඩේට. එතනදි මඩපාතය හම්බ උනානෙ. "

" ඉතිං? …"

" ඒ යකා මාව දැක්ක ගමං මට බොහොම නරක විදිහට බැන්නනෙ බං..මම රාජකාරිය හරියට කලේ නෑය කියල...අර අයියත් ඉන්න තැන.මට වස ලැජ්ජාව. මම ඒත් ඉවසල එන්ට ආව.."

" හෙහ්, හෙහ්, හෙහ්, හේ.." සුමනෙයි මායි දෙන්නම ඔන්න හිනාවෙන්ට ගත්ත

" මොකද උඹල හිනාවෙන්නෙ? "

" හෙහ්, ඉවසල එන්ට ආව නේද උඹ?..ඒක තමයි අර මඩපාතය ඇමති හම්බ වෙන්ට යන්නෙ උඹ ඌට කුණු හරපෙං ප්‍රසිද්ධියෙ අපහාස කලාය කියල පෙත්සමක් බාරදෙන්ට...."

" මොකක්? මුගෙ අම්මට...මේකා තියන්ට වටිනවද?...මම එහෙම නරක විදිහට කිසිදෙයක් කිව්වෙ නෑ බං..එහෙමත් කරනවද මම? "

මූ නෑමයි කියන්නෙ………

" එහෙම නෙමෙයි චන්දරේ ඇත්තම කියාපං..උඹට තද වෙන එකත් සාධාරණයිනෙ..මඩය කුණුහරප කිව්වම උඹත් පොඩි එකක් හරි කියන්ට ඇති. ඇත්ත කියාපංකො.." මම ඇහුව.

අපිටත් දැං පදං වීගෙන එන්නෙ…..

" හෙහ්, හෙහ්, මෙහෙමයි ඇත්තම කිව්වොත්.." චන්දරය අන්තිමට කිව්ව..

" මම කිව්වෙ මෙච්චරයි. මේ මඩපාත උඹ මාත් එක්කල පාට් දාන්ට එන්ට එපා තේරුණාද? උඹ කවුද මට රාජකාරි උගන්නන්ට? උඹෙ අම්මට *** ***** තමයි ඔය ලෑස්ති වෙන්නෙ..**** බල්ලා.....ඔන්න ඔච්චරයි මම කිව්වෙ දෙයියම්පා, බුදුම්පා.."

" හෙහ්, හෙහ්, අන්න ඒකනෙ..ඉතිං බලාපං වීරෙ..අර මඩපාතය නිකං අනීවාරතේනෙ මූට දෙස් තියන්නෙ...මූ ඔච්චරනෙ කියල තියෙන්නෙ. ඕකෙ නරක් දෙයක් මොකවත් ...කොහ්..කොහ්... "

සුමනෙ සොසේජ් කෑල්ලක් පිටගුරේ ගිහිල්ල ඇස් උඩ තියාන කහින්ඩ ගත්ත. ඇස් වල කඳුලු පුරවගෙන හිනාවෙන ගමන්ම මම සුමනෙගෙ පිටට තඩි බෑව.

ඊළඟ සෙනසුරාදා සතික සාකච්ඡාව ඉවර වෙලා අපෙ මධු සාදයෙදි ඔය කතාව මම කියල අපි ආයෙම කඳුළු පනිනකල් හිනාඋනා. ඒ සතික මධු සාදයෙ එක කතාවක්.

ගුණේත් අපේ ඔය එක යාළුවෙක්. ගුණයගෙ හිටිය යාලුවෙක් මනුස්සයට සමහර අකුරු කියවෙන්නෙ නෑ හරියට. අපිට ඇහෙන්නෙ මිනිහ කියන එක නෙවෙයි වෙනම එකක්. උදාහරණයක් විදිහට මිනිහ තයන්න වෙනුවට කියවන්නෙ කයන්න.

ඔන්න ටික දවසක් මිනිහ හිටියෙ නෑ පේන්ට. දවසක් ඒත් ඔය සතික මධු සාදය වෙලාවෙ මම ඇහුව ගුණේගෙං..

" මචං අර උඹේ යාලුව... තයන්නයි කයන්නයි මාරුවෙන්නෙ.මිනිහ දැක්කෙ නෑනෙ හුඟ දවසකින්. "

" හෙහ්, හෙහ්, ඌට මරු වැඩේනෙ වෙලා තියෙන්නෙ....මිනිහ ඔන්න ගියාලු….."

හරි ඒ කතන්දරෙත් පස්සට හොඳද? නැත්තං අදත් ගුරුවරී ගැන කිසිම දෙයක් කියන්ට බැරිවෙනව. රූ ගෙන් බැණුං අහල ඉවරයක් නැති වෙනව.

ඉතිං ඔන්න මම බැන්දයි කියමුකො.බැඳල දෙන්නත් එක්කලා ඇවිල්ල ක්වාටර්ස් එකක පදිංචි උනාය කියලත් කියමුකො.

ඔන්න ඊලඟ සෙනසුරාද කට්ටිය සතික රැස්වීම ඉවර වෙල තකහනියෙ පිටත් උනා සුපුරුදු කර්තව්‍යයට.

" එහෙනං මචං උඹ එන්නෙ නෑනෙ. අපි යනව. අපි උඹව මතක් කරන්නං වැඩේ නැඟල යද්දි. "

" හරි බං එහෙනං පලයල්ල…. මම ලබන සුමානෙ දිහාටවත් සෙට් වෙන්ට බලන්නං." .එහෙම කියල මම බෝම දුකෙං බලා හිටිය උං යන දිහාවෙ. ඒ පළවෙනි සති අන්තය.

ඊළඟට දෙවෙනි සති අන්තයත් එහෙම්මම ගෙවිල ගියා.

" මචං එහෙනං අපි යනව. " කට්ටිය රැස්වීම ඉවර වෙලා එහෙම අත වනාගෙන ගියා.

" හරි බං ලබන සුමානෙවත් බලමු. …" මම ආයෙම කිව්ව.

ඔන්න ඊලඟ සිකුරාද උදේම්ම එතුමිය ලෑස්ති වෙනව ඉස්කෝලෙ යන්ට.

" මේ ඒයි සති දෙකකින්ම ඔයාලගෙ ගෙදර ගියේ නෑනේද? "' මම ඇහුව බත් පෙට්ටියට ගෝව මැල්ලුම බෙදන ගමං..

" ඔව් අනේ. මේ වීක් එන්ඩ් එකේ ගිහිල්ල එන්ට යමුද? " ඔසරියෙ නෙරිය කන්ණාඩියෙන් බලල හදමින් ඇය ඇහුව.

" හරි වැඩේනෙ. මට හදිසි එස්ටිමේට් එකක් කරන්න තියනව. මම කල්පනා කලේ ඉරිදවත් ඉවරයක් කරන්නෙයි කියල. "

ඇගේ මූණ ඇඹුල් උනා.

" මේ මම නාවට කමක් නෑ. මම කියන්නද? ඔයා අද ඉස්කෝලෙ ඇරිල එහෙම්මම ගෙදර ගිහිල්ල එන්න. එස්ටිමේට් වැඩේ මොනවහරි ෂේප්මන්ට් එකක් දාගන්ට පුලුවන් උනොත් මම හෙට රැස්වීම ඉවරවෙලා එන්නම්. එහෙම බැරි උනොත් ඔයා ඉරිද හවස බස් එකේ එන්න. "

මම අහක බලාගෙනම කිව්ව.

" හා බලමුකො එහෙනං එහෙමවත්" බත් පෙට්ටිය ඔතාගන්න ගමන් ඇය කිව්ව.

" අද එයා ඉස්කෝලෙ ඇරිල එහෙම්මම ගෙදර යනව. මචං හෙට සෙට් වෙමු. " දහයට කැන්ටිමේ තේ බොන්ට ගිහිල්ල වඩයක් හපන ගමන් මම සුමනෙ එක්ක කිව්ව.

හවස පහට වගෙ මම ගෙදර යනකොට මෙන්න මේ උන්දැ ගෙදර ඇවිල්ල. ගේ ඉස්සරහ ඉන්දවල තිබ්බ එක්සෝරා පැලවලට වතුර දානව.

" ඇයි අනේ ඔයා ගෙදර ගියෙ නැද්ද? " එයා දැක්ක ගමං හිටිතැනම ගල් ගැහිල මම ඇහුව.

" මට තනියම ගෙදර යන්න බෑ කියල හිතුන ඒයි. අනික ඔයත් තනියමනෙ. ඒ නිසා මම ආව. …" ඇය මා දිහා බලල හිනා උනා.