240. ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය - 8.....ආනන්තර්ය පාප කර්ම,කිරිදෙන කට්ටිය, පෝල් බටේ පාත් කිරීම සහ ජනාධිපති ජංගම සේවය.....

ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය කතා මාලාවෙ අන්තිමට මම ලිව්වෙ එතුමිගෙ උපන් දෙණිය දවසෙ පබිලිස් කොරාපු කතාව.ඒකෙ ඔය දිඹුලාගල හාංදුරුවො, දොස්තරල, කෙල්ලො වහ බීපුව රටේ නැති ඔක්කොම විලම්බීත ලිව්වට ඇත්තම කියනවනම් එවුන්දි ගැන බොහොම ඇබින්දයි ලියවුනේ.. ඕකට මට බොහොම වගපල අහන්ටත් වෙච්චි. බැරිම තැන මං කෑගැහැව්ව " මේ ඔහේ එක්ක නම් බෑ මේ රාජ්ජෙ කොරන්ට..ඔයයි ගැන ලිව්වම මාව කන්ට හදනව මොනවද අර ලියල තියෙන්නෙ? මට පාරෙ බැහැල යන්ට තියන එකත් නැති කරන්ටද හදන්නෙ ? කියල. නොලිය උන්නම ඒ පාර ලිව්වෙ නැහැයි කියල කණුකුණුව. මොකක්ද අප්ප මේකේ තේරුම හැබෑට? " ඕන්න ඔහොම....හෙහ්, හෙහ්, 

ඔහොම ටිකක් ඉඳහිටලවත් පොඩි සද්දයක් දාන්ට ඕන..නැත්තං හරියන්නෙ නෑ. එහෙම දැම්මයි කියල වැඩක් වෙන්නෙත් නෑ තමයි ඉතිං..ඒ උනාට එහෙම කියල හරියන්නෙ නෑනෙ..වැඩක් උනා නැතා සද්දයක් දාන්ට ඕන...

ඒකෙ ගුරුවරී ගැන මොකවත් නැතිය කියාල අපේ රූ නෝනා මහත්මිය ( ග.ක.) කමෙන්ට් එහෙකින් කියල තිබ්බ. ඒ මෙහෙම...ඒකට මම උත්තරේකුත් දුන්න...

රූ....December 13, 2013 at 11:02 PM

රවීගේ බිරින්දෑට සුභම සුභ උපන්දිනයක්..
(හාල් තුනපහ නැතුව උයන්ට බෑ කියලා ගෙදර යමු කීවා ඇරෙන්න උන්දෑ ගැන වෙන මොකවත් ලියලා නෑ නේන්නං!!)

Ravi December 14, 2013 at 2:21 AM

රූස්,

ඇත්තම කියන්නද? එතුමිය සම්බන්ධ සිද්ධීන් දෙකක් ගැන ලියන්ට හිතාගෙනයි ඉඳගත්තෙ. ඒත් මේ දොස්තරගෙ කතාව හින්ද වැඩේ කචල් උනා. මෙතනම පිටු හයක් වගෙ උනා. ඒ නිසා ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය ඉදිරි කොටස් වලට එව්ව ලියන්නං කියල හිතල මෙතනින් නවත්තල පබිලිස් කොලා. ඔන්න වෙච්චි වැඩේ.

පස්සෙ මෙකුවිත් ඒකම කියල තිබ්බ..ඉතිං ඔන්න ඒ වෙච්ච පොරොන්දුව ඉස්ට කරන්නයි මේ ලෑස්තිය.

අපෙ උන්දැගෙ පරම්පරාවම තනිකරම අමද්‍යප.මාමණ්ඩි මෙයාල පොඩි කාලෙ ඔය සතියකට සැරයක් වගෙ රා ඩිංගක් බුන්න මිසක පස්සෙදි ඒකත් අතෑරල දාල..මෙයයිගෙ ඉන්නව අයියල දෙන්නෙක්...මම ඉස්සොරෝම මාතලේ රත්නගිරියෙං කේක් තඩියකුත් ඇරගෙන එයයි බලන්ට යන කාලෙ ඒ අයියල දෙන්නත් මත්පැන් තියා බියර් ටිකක්වත් බොන්නෙ නෑ. ඒ කස්ටිය හිතාන ඉඳල තියෙන්නෙ සුරාමේරය කියන්නෙ පංචානන්තර්ය පාප කර්ම වලට දාන්ට බුදු හාමුදුරුවන්ට බයි මිස්ටේක් අමතක උන එකක්ය කියල. බුදුන්ගේ ලේ සෙලවීම, මව මැරීම, පියා මැරීම ගාවට හතර වෙනුව එන්ට ඕන මත්පැන් පානය කියල ඔන්න කොටිම්ම කිව්වොත්. හෙහ්, අපි එක්ක කොහෙද ඒ සෙල්ලං?...සූක්සම ලෙස කල්පනා කරල ප්‍රොජෙක්ට් ප්‍රොපෝසල් එකක් එහෙම හදල මම දුන්න වැඩේ කිරිගහට කෙළ මෝලෙං ඇන්නැහෙ. ඒ ව්‍යාපෘතියෙ විස්තර වෙනම කියන්නංකො හොඳද?...වෙන මොකවත් ඕන නෑ. ඊළඟ අවුරුද්දෙ එයයිගෙ පොඩි අයිය බැන්ද... ඔන්න මගෙ ව්‍යාපෘතිය කොච්චර සාර්තකද කිව්වොත් මංගල මහ සබාව මැද්දෙ කපුවා දේයි ගාල ඇදගෙන වැටිච්චි ඉඳගෙන හිටපු පුටුවත් පෙරළගෙන. ඒකට නම් මම බැණුං ඇහුව කං පිරෙන්ට...

" අම්මාපල්ල මේ මනුස්සය නං....වෙනද මේ ගෙදර ඉස්සරහිං බීපු මිනිහෙක් වත් යන්නෙ නෑ..අනේ ඉතිං මම මොකටද කියන්නෙ?....." ඔන්න ඔහොම ..හෙහ්, හෙහ්,

ඉතිං එහෙම උනේ තිත් ඉර උඩ අස්සංකලාට පස්සෙනෙ. ඊට කලිං ඔය මත්පැන් බීමේ ආදීනව පුරස්නෙ මතු උනා අපි පේමෙං බැඳිල ඉන්න කාලෙ. " ඔයා බොනවද මෙයා ?." ...ඔහොම ඇහුවම වෙන මොනව කියන්නද? මම ඇත්තම කිව්ව.." පිස්සුද මෙයා මම කටේ තියන්නෙ නෑ ඔය ජරාව.." එහෙම කියන්ට බෑ කොහොමවත්ම..මොකද මම ඔය සන්තර්පනය වෙලා පිස්සු කෙලපුව අපිත් එක්ක එකට වැඩ කරපු එවුං ඔක්කොමල වගෙ දන්නව. අනික එයාලගෙ ගම කිට්ටුවත් හිටිය මාව දන්න දෙන්නෙක්ම.

අනික එහෙම නොවුනත් අහවල් දේකටද බොරු කියන්නෙ? ඒ හින්ද එතුමී එහෙම ඇහුවම මම මෙහෙම කිව්ව " මම බොනව...ඒත් බොන එක මට පුරුද්දක් වෙලා නෑ..ඒ වගේම අත්‍යාවශ්‍යයත් නෑ. ඒ නිසා අවුලක් නෑ..නොබී ඉන්ට උනත් මට පුළුවන් " එහෙමයි මම කිව්වෙ...බැන්දට පස්සෙ කටේ තියන්නෙ නෑ කියල ඔළුවෙ අත ගහල දිවුරන්ට ගියේ නෑ මම. අපරාදෙ කියන්ට බෑ උන්දැත් එහෙම පොරොන්දු වෙන්ටය , දිවුරන්ටය, ලේ වලින් අස්සං කරල දෙන්ටය කියල ගොන් පාට් දාන්ට ආවෙත් නෑ. ඔහොම වෙලාවට බල කලොත් ඕන පොරොන්දුවක් දෙනව වගේම එහෙම පොරොන්දුවල කිසිම වටිනාකමක් නැතය. බොන්ට හිතුනොත් ඒ මිනිහ කොහොමත් බොනවය කියල කාරණා මම වගේම එයත් සක්සුදක් සේ දැනගෙන හිටිය.

ඒ නිසා ඒ ගැන කතාව එතනිං ඉවරයි..ආ..ඒකෙ ප්‍රශ්ණයක් වෙන්නෙ නෑ. මම බලාගන්නංකො බැන්දට පස්සෙ උන්දැ එහෙම හිතන්න ඇති..ආ...බොන නොබොන එක මම බලගන්නංකො බැන්දට පස්සෙ... මමත් එහෙම හිතුව...හෙහ්, හෙහ්,

ඕක ඉතිං ඇත්තටම මෙහෙමයි...ආ..බැන්දයි කියල මම මගෙ කල්ක්‍රියාව දශම අළුක්කාලක්වත් වෙනස් කරන්නෙ නෑ. මගෙ ජොලිය එහෙමමයි කියල පරණ පුරුදු විදිහට යාලුවො එක්ක එව්රි වීක් එන්ඩ් එකේ පාටි දාන්න ගියොත් වැඩිකල් නොයා දීගෙ අතඇරෙන්ට පුලුවන්. ඒකෙ අනික් පැත්තත් එහෙමයි. හුහ්, එව්ව කොහෙද මාත් එක්ක?...බැන්දම මම කඳුලක් කටේ තියන්ට දෙන්නෙ නෑ කියල හිට්ලර්ගෙ නැන්දම්මගෙ භූමිකාව ඇට් කොරන්ට පිටපොට ගැහැව්වොත් ඒත් ඉතිං ඒ සන්තෑසියම තමයි. ඔතන ටිරිකිස් එක මෙහෙමයි. තමන්ට ඕන දේ කරගන්ට ඔන හීන් නූලෙං..බලෙං නිල නියෝග නිකුත් කරල බෑ. අපි කවුරුත් ස්වභාවයෙන්ම නියෝග වලට යටත් වෙන්ට කැමැත්තක් නෑ. ඒ වැඩේ කරන්ට ඕන තමන්ගෙම කැමැත්තෙන් එහෙම කරනවයි කියල අදාල පුද්ගලයට හිතෙන විදිහට. හෙහ්, හෙහ්, අපෙ උන්දැයි මමයි දෙන්නම ඔය සාස්තරේ මාස්ටර්ස් උපාදියක් ගන්ට තරමට හදාරල තියෙන්නෙ. දෙන්නම එක වෙලාවට ඔය එකම තියරිය ක්‍රියාත්මක කරන්ට ගිහිල්ල සමහර වෙලාවට හිනා වෙලාම ඉළ ඇදෙන සයිස් එකේ සීන්සුත් වෙනව..කිව්වම මොකද?

ඉතිං කොහොමහරි ඔන්න බැඳල කරල ක්වාටර්ස් එකටත් ආවය කියමුකො. ඒ දවස්වල අපිට සෙනසුරාද වරුවක් වැඩ. හෙනහුරාද තමයි සාතික ( Monthly කියන වචනෙ මාසික නම් Weekly කියන වචනෙ සාතික වෙන්න එපාය,... නැද්ද? ) ප්‍රගති සමාලෝචන රැස්වීම තියන්නෙ...පහුගිය සතියෙ කරපු වැඩ මොනවද? අමතක වෙච්ච වැඩ මොනවද?...වැඩ කරන්ඩ ගිහිල්ල ගුටි කාපු එව්ව මොනවද? වැඩ පැත්තක දාල සකෘදාගාමි වෙන්ට සන්තර්පණය වෙච්ච එව්ව මොනවද?..එව්ව සාකච්චා කරන්නෙ ඔතනදි........ ඔන්න ඔය වගෙ රැස්සීමක තමයි අර අමා ව්‍යාපෘතිය ගැන එහෙම අපට පැහැදිලි කලේ....

ඒ රැස්වීමෙදි කවුරු කවුරුත් පහුගිය සුමානෙ ඉටුකරපු රාජකාරි ගැන ඉදිරිපත් කොරන්න ඕන ප්‍රගති සමාලෝචනයක්...ඔන්න අපේ ප්‍රගති නිලදාරිය උදෙම්ම දුවගෙන එනව ප්‍රගති වාර්තා කොලේකුත් අරගෙන...ඕක හරි හොඳ එකා...බයිට් එකට කන්නෙ රටකජුම විතරයි.

" මචං අර යාය විසිතුනේ 45 කුඹුරෙ ..ම්ම්ම්..ඉඳපං බලන්ට ..ආ මේ තියෙන්නෙ...ජී. එම්. කිරිදෙන හරි ඒ මනුස්සයගෙ කුඹුරට වතුර නෑ කියල පැමිණිල්ලක් ඇවිත් තිබ්බ..මොකද දන්නෙ නෑ නේද ඒකෙ තත්වය…"

" කවුද නම කිව්වෙ? "

" ජී.එම්. කිරිදෙන…"

" මොකක්ද ජී.එම්. කියන්නෙ? " මම අහනව. ..

ප්‍රගති මා දිහා රවාගෙන ඉන්නව අත් දෙකත් ඉණට තියාගෙන. " උගෙ නමෙන් වැඩක් නෑනෙ බං...නම මොක උනාම මොකද? මට ඕන ඒ කුඹුරට දැන් වතුර ප්‍රශ්නයක් තියනවද නැද්ද කියල දැනගන්ට…"

" ආ...නෑ..නෑ...හතළිස් පහේ කුඹුරට දැං වතුර ප්‍රශ්නයක් ඇත්තෙම නෑ.."

" ආ..වෙරි ගුඩ්..වෙරි ගුඩ්..ඉඳපං මම මේ කොලේ ඒක ලියාගන්නකල්.."
ප්‍රගති මගෙ මේසෙ උඩ තියාගෙන ලියනව ඔන්න.

" පසු විපරම සහ වර්තමාන තත්වය..අදාල කුඹුරු කට්ටියට තව දුරටත් ජල ගැටළුවක් නොපවතී. හරි..ඒ ටික ලිව්ව..දැං කියාපං උඹ කොහොමද ඒ වතුර ප්‍රශ්නෙ විසඳුවෙ කියල?...මනා ජල පරිපාලනයකින් යුතුව මුර ක්‍රමයකට ජලය බෙදා හැරීම මඟින් ගැටළුව විසඳන ලදී. එහෙම ලිව්වට කමක් නැද්ද? "

" ම්ම්ම්..ලිව්වට නම් කමක් නෑ...ඒත් ජල ප්‍රශ්නය විසඳුනෙ නං ඒ හින්ද නෙවෙයි. " මම බිම බලාගෙන කිව්ව.

ඔන්න වටේ මේස වල ඉන්න එවුනුත් මගෙ දිහා බලාගෙන..

" එහෙනං? " ප්‍රගති ඔලුව උස්සල මගෙ මූණ බැලුව.

" හතළිස් පහේ කුඹුර මැරුණනෙ බං... ඒ නිසා කොහොමත් දැං වතුර ප්‍රශ්නයක් නෑ…"

" උඹේ අම්මට..යකෝ මේක විහිළුවක් නෙවෙයි...කොළඹටත් යනව මේ රිපෝට්ස්…" ප්‍රගති වහලෙ උළු හෙල්ලෙන්ට කෑ ගැහුව.

ඔය කිරිදෙන ගොයිය ගැන තව සෝක් කතාවක් තියනව. අපෙ බොස් හැටියට ඔන්න පත් වෙලා ආව එක පාරක් නුවර ඉහල පෙලේ වලව්කාරයෙක්... ඒ දවස්වල රටේම ප්‍රසිද්ධ පෙළපත් නමක් මිනිහට තිබ්බෙ. හැබැයි හරිම නිවිච්ච තැන්පත් පුද්ගලය. ඔය මම කලින් කියපු කිරිදෙන ගොයියගෙ තිබ්බ සෑහෙන කාලෙක සිට පැවත එන ඉඩං ආරවුලක් අල්ලපු ඉඩංකාරය එක්ක ( අල්ලපු ඉඩං කාරය කියල විශේෂයෙන් කියන්ටත් ඕනද ආය?...අල්ලපු ඉඩංකාරය එක්ක නැතුව ඉඩං තුනකට එහා මනුස්සය එක්කත් මායිං ආරාවුල් තියෙන්න පුළුවංය....හෙහ්, හෙහ්, එහෙම හිතෙනව නේද? ඒත් කිව්වට විස්වාස කරන්ට ඒ පැත්තෙ එහෙම ආරාවුලුත් තිබ්බ )

ඉතිං අර උඩරට නිළමෙතුමා අපෙ ලොක්ක හැටියට පත්වෙලා ආහම කිරිදෙන ගොයියට ඕන උනා තමන්ගෙ උඩරට සම්බන්දෙ පාවිච්චි කරල අලුත් ලොක්කගෙං ඉඩම් ආරවුලේදි පොඩි වාසියක් ගන්ට. එහෙම හිතල බදාද දවසක ආව ලොක්ක හම්බවෙන්ට. බදාද කියන්නෙ මහජන දිනය.එදාට නිලදාරීන් ඔක්කොම ඉන්ට ඕන ඔපිස් එකේ මහජනයට පුලුවන් ඇවිල්ල තමන්ගෙ දුක් ගැනවිලි ඉදිරිපත් කරන්ට. ඉතිං ඔන්න කිරිදෙන ගොයිය ඇවිල්ල ලොක්ක ඉස්සරහ ඉඳගෙන පටන් ගත්ත හෑල්ල..අරකද මේකද ..මනුස්සය ඩි.එස්. සේනානායක උත්තමය කාලෙය ඉඩං හම්බ වෙලා ආවෙ..ඩී.එස්. එක්ක යෝද ඇලේ නාලත් තියනවය රටේ නැති විකාර...ලොක්ක ටිකක් වෙල අහගෙන ඉඳල මේක හරියන කෙලියක් නෙවෙයි කියල හිතල හෙමීට පයිල් එකක් ඇදගෙන ඒකෙ මොකක්ද වැඩක් කරන්න ගත්ත. කිරිදෙන තුමාට එව්වයෙ ගාණක් නෑ. රුහුණු කුමාරිගෙ බ්‍රේක් නැතිඋනා වගෙ තමයි..ඔහේ කියවනව..

අන්තිමට මනුස්සයටම තේරුණා ලොක්ක වැඩි අවධානයක් නෑ කියල. හෙමීට මේසෙ උඩට වැළමිට තියල ලොක්ක දිහාට නැමුණ..

" සර්.." ඔන්න ලොක්ක ඔලුව උස්සල බැලුව..

" ඔව් ?..."

" සර් අපිත් මේ මෙහෙ හිටියට නුවර පැත්තෙ හොඳ වැදගත් අය තමයි..අපි ඇවිල්ල මේ කිරිදෙන කට්ටිය…"

ලොක්ක ටිකක් වෙලා කිරිදෙන ගොයියගෙ මූණ දිහා බලා ඉඳල ආයෙම පයිල් එකට නැමුන. " ආ..බොහොම හොඳයි..බොහොම හොඳයි.....මමත් මේ හොය හොය හිටියෙ..හෙට උදේ ඉඳල මටත් කිරි බෝතලයක් එවන්න මතක ඇතුව...මම සල්ලි දෙන්නම්…"

ඔය කිරිදෙන ගොයිය වගෙ ඉන්නව වයසක ලොක්කො හරිම අමාරුකාරයො.හැමදාම මොනවා හරි පුරස්නයක්. එක්කො පෝල් බටේ ( පෝල් බටේ කියන්නෙ කෙත් ඇලෙන් කුඹුරු කට්ටියට වතුරදෙන කපොල්ල , FTO කියල නිල නාමකරණය, Farm Turn Out...ඒත් අපි කිව්වෙත් පෝල් බටේ කියල ) තියල තියන මට්ටම උස වැඩිය ඒක පාත් කරන්නෙයි කියයි, නැත්තං ඇලේ වතුර එන ඔක්කොම අනික් පෝල් වලට අදිනවයි කියල මිනිහගෙ පෝල් එක ලොකු කරල දෙන්න කියයි. එහෙමත්ම නැත්තං අනේ මහත්තයො, කුඹුරෙ වතුර අහනව වැඩියි, මුරේට අමතරව තව වතුර පාරක් දෙන්නෙයි කියයි.

වතුර මුරේ කියන්නෙ ඇලේ වතුර එන වෙලාවට කුඹුරු ඔක්කෝටම සමෝසමේ වතුර හරව ගන්ට හදල දෙන චාට් එක. ඔව්ව බොහොම පිළිවෙලට හදල පැය මිනිත්තු ගණං දාල දුන්නට ඒ විදිහට වැඩ කෙරෙන්නෙ නෑ සීයට අනූවක්. ඉතිං වතුරට මරාගන්නව.රෑ දෙගොඩ හරියෙ ඔන්න එනව ටෝච් පොළු එළිය කරගෙන බයිසිකල් වල නැඟගෙන උංට වතුර නෑ කියාගෙන. මම ඉතිං එවුංට තේ ටිකක් එහෙම හදල දීල උංගෙන්ම සිගරට් එහෙකුත් ගහල ඔය මොනවහරි කියල ෂේප් කරල අරිනව. ඔය මහ රෑ දෙගොඩ හරියෙ ගිහෑකිය වතුර බෙදන්ට. වෙන වැඩ නැතුවට. මුලින් නම් අපෙ උන්දැ ඔය මාර සේනාව එනකොට බය වෙලා තොල කට හිටං වේලගෙන බලා ඉන්නව. පස්සෙ පස්සෙ එයයිටත් ඕක ගානක් නැතුව ගියා. කම්මලේ බල්ලට හෙණ ගානක් නැතුවහෙ.

ඊටත් පස්සෙ ඔන්න එවුන්දැට ඕක ජොලියක් උනා. උංගෙ නං හිටං දන්නව, මම දන්නෙත් නෑ.

" අර සුමනසිරි මට හම්බ උනානෙ පන්සල ඉස්සරහදි. බයිසිකලේ යනගමං යන්නං නෝනා කියල හිනාවෙලා ගියා. " ඔන්න සමහර දවසට උන්දැ ඉස්කෝලෙ ඇරිල ඇවිල්ල ගෙට ගොඩ වෙන්නෙ ඔහොම කියාගෙන.

" මොන?....කවුද සුමනසිරි කියන්නෙ?" මම අහනව.

" ඇයි අනේ අර දෙතුන් පාරක් ආවෙ වතුර නෑ කියල. කොණ්ඩෙ ටිකක් පොකුටු සුදු උස හාදය."

ආය ඔන්න දවසක පැල් බැඳගෙන වහිනව දවල් ඉඳලම..හීතලේ පොරවගෙන ඉන්නව අපි දෙන්න ඇඳට වෙල.

" මේ රෑත් එයිද දන්නෙ නෑ ඔයාගෙ වතුර කාරයො….." පොරෝණෙට තවත් ගුලිවෙන ගමන් උන්දැ කියනව.

" පිස්සුද හැබෑට? මේ උදේ ඉඳල වහිනව. කුඹුරු යටවෙලා ඇති මේ වෙනකොට. "

" එහෙනං ඔන්න බලන්ටකො කුඹුරු යටවෙලයි කියන්ට එයි ඔයාව හොයාගෙන.."

" අම්මප කියන්ටත් බෑ තමයි. එහෙමත් බැරි පුතයල නෙවෙයි ඕකුං..මේ…. අද මේ වැස්සෙ..උංට කෝපි ටිකක් වත් දෙමු ආවොත්. "

" අනේ මටනං බෑ කෝපි හදන්ට මේ පට්ට සීතලේ නැඟිටල. ඔයාවනෙ හොයාගෙන එන්නෙ. ඔයාම හදල දෙන එකයි ඇත්තෙ. " උන්දැ බිත්තිය පැත්තට හැරිල ඔළුවෙ ඉඳං පොරෝ ගන්නව.

ඔය වගෙ හිටපු එක වස කරදරකාරයෙක් තමයි සියාතු මාම. අවුරුදු හැත්තෑවක් විතර ඇති. ඒත් හොඳට හයි හත්තිය තියනව. හැමදාම මොකක් හරි අඬෝවැඩියාවක් කියාගෙන ඔෆිස් එකට එනව. වැඩියක්ම උන්දැගෙ පෝල් බටේ පාත් කරගන්ට තමයි. එහෙම හිතූමනාපෙ පෝල් බට පාත් කරන්ට බෑ. ඇලේ වතුර කාටත් සමව බෙදල දෙන්න ඒ බට සම්මත මට්ටමක තියෙන්න ඕන. වැඩේ කියන්නෙ ඔය වයසක මිනිස්සු ඉන්නව නේ? කොච්චර කිව්වත් ඔය සරළ කාරණේ තේරුං ගන්නෙ නෑ.

සියාතුවත් අර කිරිදෙන ගොයිය වගෙ ඩී.ඇස්. එක්ක යෝද ඇලේ නාපු කෙනෙක් තමයි..සියාතුව කියන්නෙම මිනිහගෙ පෝල් එක පාත් කරල දෙන්ටලු. ඇලේ පල්ලෙහ ගොවියො එකහෙලා විරුද්දයි ඒ වැඩේට..

" මේ අත්තෙ…. උඹ ඩී.එස්. එක්ක නෑව නෙවෙයි එකට පුක හේදුවයි කියමු... ඉතිං අපිට පාංද? එහෙම කියල උඹට වතුර ඔක්කොම දීල අපේ කුඹුරු මැරෙන්ට අරින්ට කියලද උඹ කියන්නෙ? " කොල්ලො එහෙමයි සියාතුවට බණින්නෙ. මාත් ඉතිං පැත්තක ඉඳල උංට පොඩි සපෝට් එකක් දීල කුල්මත් කරනව හෙහ්,හෙහ්.

සියාතුවත් අරින්නෙ නෑ..සතියකට දෙපාරක් විතර ඔය විස්තරේ ඔක්කොම ලියල පෙස්සමක් උස්සං එනව ඔෆිස් එකට.අන්තිමට මිනිහ අපි එක්කත් බොහොම වෛර උනා මේ පෝල් බට වැඩේ හින්ද. අපිට පුලුවන්කම තියෙද්දි මඟ අරිනවයි කියල. අපි කිව්වෙ මායි මගෙ බොස් අයි. ඊ. ...ඒ කිව්වෙ වාරිමාර්ග ඉංජිනේරු තුමයි එක්කලා. අපි බැරිම තැන උන්දැ ගේට්ටුවෙන් ඇතුල්වෙනකොට දුවනව හතරාතේ කඳුළු ගෑස් ගැහුව වගෙ.

ඒ දවස්වල ඔය ජනාධිපති ජංගම සේවය කියල එකක් තිබුනනෙ. ප්‍රේමදාස මහත්තය මට මතක විදිහට ඕක පටන් ගත්තෙ.ඕකෙන් ඇත්තටම වැඩකුත් නම් උනා. ඇත්ත කියන්ට එපාය. ඒත් ඒකට කරපු වියදමේ හැටියට නම්, තරමට නම් වැඩක් උනේ නෑ.

ච.බ.කු. වලව්වෙ හාමුත් ඔය ජංගම සේවෙ දිගටම ඉදිරියට අරංගියා. පොළොන්නරුවෙ රෝයල් එකේ තිබ්බ ඔය ජංගම සේවයක් මට මතක විදිහට 96 නැත්තං 97 අවුරුද්දෙ වගෙ. දවස් තුනක් ද කොහෙද තිබ්බ ආතල් එක. රජයේ දෙපාර්තමේන්තු, අර්ධ රාජ්‍ය ආයතන ඔය ඔක්කොම ගිහිල්ල එතන ඉන්ට ඕන එකත් පස්ව. මහජනයා ඇවිදිල්ල තමන්ගෙ පැමිණිළි ඉදිරිපත් කරනව. එව්වට විසඳුම් දෙන්ට ඕන. දවස අන්තිමට ආපු පැමිණිළි ගානයි විසඳපු ගානයි සීයට ගණං එහෙම දාල දෙන්ට ඕන වාර්තාවක් ජංගොම සේවෙ සම්බන්ධීකරණ නිලදාරියට. එව්ව එසැණින් රූපවාහිනියට එහෙම යවල රෑ අටේ ප්‍රවෘත්ති වලට කියනව ගැටළු 18, 312. 34 ආවය, එව්වයිං 12, 103. 67 කට ඔන් ද ස්පොට් විසඳුං දුන්නය. තව 8,156.43 කට සතියක් ඇතුලත විසඳුම් දෙන්නෙයි කියල ගරු ජනදිපතිනිය නියෝග කලාය කියල. ඔය ප්‍රවෘත්ති කියන කිරිකෑස් අංගනාවියො ඔය ගණං හිලව් කට අඹර, අඹර හුරතල් කොර කොර කියන හැටි.... අම්මප බලාඉන්ටම වැඩේ ඒක.

අර මගෙ යාලුව සුමනෙ මතකයි නේද? සුමනෙයි අපෙ අයි.ඊ. මහත්තයයි මායි තමයි ඔය ජංගොමේට ගියෙ. අහ්..තව එකක් කියන්ට ඕමනයි. ඔය ජංගොම සේවෙ ගැන දිවයිනේ දාල තිබ්බ පෝටොස් එහෙක අපි තුන්දෙනාම ඉන්නව...හෙහ්, හෙහ්, උපන් හඳවියකට ඔය මගෙ පෝටොස් එකක් කියල පත්තරේක වැටුනමයි..ඉස්සරහට ඉතිං කොහොම වෙයිද කියල කියන්ට බෑ..නැද්ද ළමයි?

ඔන්න අපි උදෙම්ම ගියානෙ රෝයල් එකට. ප්‍රෙසිඩෙන්ෂල් සිකුරුටි ඩිවිසං එකේ බබලත්තු තමයි ඉන්නෙ ඉණ ඉහ අතගාල බලන්ට. සැක හිතුනොත් ආය සමාවක් නෑ කිරිපල්ල දෙපරැංද අස්සෙ හිටං අතගාල බලනව. සුදු අත් මේස් දාල ඉන්නෙ ඒ නංගිල.

" මොකද බං ඔය මූණෙ හැටි. පාතාල නායකයෙක් වගෙ …" සුමනෙ එහෙම ඇහුවෙ චැක් පොයිංට් එක කිට්ටුවීගන එනකොට මම හදාගත්තු මූණ දැකල.

" ආහ්...පාතාල පොරක් වගෙද පේන්නෙ? හෙහ්..එහෙනං මගෙ වැඩේ සාර්තකයි.."

ම්හු..එහෙම දහසක් බලපොරොත්තු හිතේ පොදි ගහගෙන ගියාට එක දවසකවත් මගෙ අපේක්සා ඉස්ට උනේ නෑ. මගෙ මරුමුස් මූණ දැකල නංගිල කට කොණකිං හිනා උනා විතරයි.අයිඩෙන්ටිටි කාඩ් එක බලල යන්ට කිව්ව..අනිච්චේ දුක්කේ..අනික ඒ දවස් තුනේ මම සිවිල් පිට ගියෙත්...

හරි, හරි එව්ව ඇති..ඉතිං අපි තුංදෙනා ඔන්න ඉඳගෙන ඉන්නව කට්ටිය ඇතුලට එවනකල්. ඔන්න එකා දෙන්න එන්ට ගත්ත. විනාඩි අට දහයක් වාගෙ ගියාය කියමු. ම්හු නෑ මොකෙක්වත්..

" අඩේ..අපේ ගොවියන්ට ප්‍රශ්න නැතුවා වත්ද ? "

අයි.ඊ.මහත්තය සාක්කුවෙං ගත්ත බුලත් මඩිස්සලේ දිග අරින්ඩ ගත්ත... මඩිස්සලේ කිව්වට පත්තර පිට්ටක ඔතල තිබ්බ බුලත් පුවක්, හුණු දුංකල මැලයක් ඒ. ලොක්ක වයස පණහත් පැනල. පැංසොං පලච්චන්ට ඔන්න මෙන්න. ඒත් ආය නෑ...නියම බාන්ඩෙ..ඉළ නෑ කියන කතා වලට..

" ඒ වගේ අයි.ඊ. මහත්තය. ආය මොන ප්‍රශ්නද අපි එව්ව ඔක්කොම විසඳලනෙ තියෙන්නෙ." පුරස්න අනුක්‍රමිකව ලියාගන්ට දුන්නු පුල්ස්කැප් කොලේ ඉරි ගහන ගමං මම කිව්ව. අනු අංකය ඊළඟට ඉදිරිපත් කල ගැටළුව. ඊළඟට ඉදිරිපත් කල පුද්ගලයාගේ...මට එච්චරයි ලියන්ට හම්බ උනේ..

" ඒයි අන්න බලාපංකො කවුද ඉස්සරවෙලාම එන්නෙ කියල.." සුමනෙ මගෙ ඉළේට ඇන්න.

හප්පච්චියේ ...මේ පෝරිසාදය මෙතන්ටත් ඇවිල්ල...විනාසයි...සියාතු මාම..වෙන කවුරුවත් නෙවෙයි සුදෝ සුදු නැෂා එකක් ගහල බාටාවකුත් පයේ පැළඳගෙන එන්නෙ අපෙ සියාතු මාම.

ලොක්කගෙ ඇහැ පේනව ටිකක් හොරයි..ළඟටම එනකල් අපිව අඳුර ගත්තෙ නෑ..අඳුර ගත්ත ගමං මනුස්සය පස්සට විසි උනා වගෙ උනා. ඒ කරල අර ඔඩ්ඩි යකා දැක්කම දත කට පූට්ටු වෙනව වගෙ ගල් ගැහිල අපෙ දිහා බලා හිටිය. සුමනෙයි මායි තොල් විකාගෙන හිනාව පුපුරන එක නවත්ත ගනට හදනව බිම බලාගෙන..

අයි.ඊ. මහත්තය හොඳ විටක් කාරිය ඒදල හක්කෙ තියාගෙන දෙතුන් පාරක් හපල එහෙම සියාතුව දිහාවෙ ඔලුව උස්සල බැලුව.

" ආ..මේ අපේ සියාතු නෙව..කොහොමද ඉතිං සැප සනීප කාරිය.? "

ඔන්න සියාතු යාන්තමට වචන දෙක තුනක් ගැටගහගත්ත…" මේ..මේ..මේ..මහත්තයලමද මෙතනත්…"

අයි.ඊ. මහත්තය හක්ක එහාට මෙහාට කර කර දෙතුන් පාරක් විටේ හැපුව. ඒකරල වටපිට එහෙම බලල සද්දෙ අඩු කරල මෙහෙම කිව්ව..

" නැත්තං...උඹ හිතුවද චන්ද්‍රිකා මෙතන ඇවිදින් ඉඳගෙන සැදී පැහැදී ඉඳීය කියල උඹේ බටේ පාත් කරල දෙන්ට? "

සුමනෙගෙයි මගෙයි බොහොම අමාරුවෙං තද කරං හිටපු හිනාව පිපුරුනේ හරියටම එකම වෙලාවෙ.