207. ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය - 5 - සූරයන්ගෙත් සූරයා, බුදු හාමුදුරුවන්ගේ බැටරිය සහ අමා ව්‍යාපෘතිය

දැනට අපෙ උන්නැහෙ එක්ක මම ගත කරපු ජීවිතේ ගැන කොටස් හතරක් ලිව්ව...

1. දණ ගැස්සවීම, පී.ටී. මැඩම්ගෙ ගෙදර ඉන්න එක්කෙනා සහ වෙනත් ආරළු බූරළු...

2. ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය සහ ටී රෙක්ස්ගෙන් පණ බේරාගෙන...

3. ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය - මදුරු සංහාර මෙහෙයුම

4. ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය - කොලපත් බත් ගෙඩි, ඉඹුල් කිරිබත්,.........

අම්මප මේ ගුරුවරී එක්ක මගේ ජීවිතය කතාව ලියාගෙන ඇවිල්ල නැවැත්තුවෙ අර පොඩි එකා මතකයි නේද ...අසිත ඒකගෙ නම.... අන්න ඒ පොඩි එකාට බොගක් සෙට් උන තැනින් නෙවද?....හරි.... ඒ බුට්ට .....බුට්ට කියන වචනෙ අහල තියනවද? නුවර කලාවිය පැත්තෙ එච්චර උස මහත නැති එවුංට කියන්නෙ බුට්ට කියල..දැං ඔන්න අහන්න නං එපා නුවර කලාවිය කියන්නෙ කොහෙද කියල...හරි ..ඒකත් දන්නෙ නැති උදවිය ඇති නෙව..එහෙනං ඔන්න මෙහෙමයි හොඳද?.....

නුවර කලාවිය කියන්නෙ අනුරාදපුරේ නුවර වැව, එතකොට කැකිරාව කිට්ටුව තියෙන කලා වැව සහ වවුනියාවට නැගෙනහිරෙන් තියන පදවිය වැව ...ඔන්න ඔය කියන වැව් තුනෙං දළ වශයෙන් මායිං වන භූමි ප්‍රදේශය. ඒ වැව් තුනේ නම් වලින් කෑලි අරගෙන තමයි ඔය නුවර කලාවිය කියන වචනෙ නිර්මාණය උනයි කියල කියන්නෙ.නුවර වැවෙන් නුවර..කලා වැවෙන් කලා...පදවිය වැවෙං විය..නුවරකලාවිය..අන්න බලන්න මොන තරම් අපූරුද?

ඔහොම එක එක ගම් වලින් එතකොට නගර වලිං කෑලි නැත්තං මුල් අකුරු අරගෙන එක එක ව්‍යාපෘති වලට නම් දාන එක බොහොම ජනප්‍රිය සම්ප්‍රදායක්...අර ඒ දවස්වල...මම මේ කියන්නෙ හැත්තෑව දශකයෙ රේඩියෝ එකේ නිතරම ප්‍රචාරය වෙච්ච වෙලඳ දැන්වීමක් තමයි චිරාගත ජනප්‍රියත්ව සම්ප්‍රදායෙන් චිත්‍රපට ලෝලී ඔබ වෙත වෙනින් කවුරුත් නෙවෙයි ලෙනින් මොරායස්ගේ හතර දෙනාම සූරයෝ....ලෙනින් මොරායස් ගැහුවෙ ඔක්කොම සූරයො ගැන චිත්‍රපට....හතර දෙනාම සූරයෝ..සූරයන්ගෙත් සූරයා..එදත් සූරයා අදත් සූරයා...සූරයා සූරයාමයි..සූර චෞරයා.. චුට්ටේ නොහොත් චණ්ඩියා....

ඔව්වගෙ වැඩි හරියක් හිටියෙ ප්‍රධාන චරිතය ගාමිණී ෆොන්සේකා...ඒ දවස්වල තිබ්බ විශේෂයෙන්ම පෙර යොවුන් වියේ ( Pre-teenage ) හිටපු අපි අතර බොහොම ජනප්‍රිය කොටු කොටු දැල් බැනියමක්..ස්කිනී කියලයි අපි ඕකට කිව්වෙ. ඕකක් අරං දෙන්න කියල කොච්චර නහයෙං ඇඬුවත් අපෙ අම්ම සත පහකට ගණං ගත්තෙ නෑ මයෙ අඬෝ වැඩියාව..

" පිස්සුද ඔයාට?..එව්ව මේ රස්තියාදුකාරයො හැපිචෝල් කාරයො අඳින එව්ව.ඔයා එව්ව අඳින්න ඕන නෑ…" 

 

මගෙ යාලුවො දෙන්නෙක් හිටිය එවුන්ට නෑ එහෙම තහනමක්...පිචර් එක බලන්ට උං එන්නෙ ඔය ස්කිනී එව්ව ඇඳගෙන උඩිං සේට් එක දාගෙන...හෝල් එක ඇතුලදි එවුං සේට් ගලෝනව...මට ඉතිං ඊරිසියාවෙ බෑ...පුපුර පුපුර බලාඉන්නව.ඔය සූරයා නොහොත් චණ්ඩියා ශානරයෙ ෆිල්ම් වල ගාමිණී වලියට එන්ටර් වෙන්නෙ අර මම කිව්ව ස්කිනී එක ඇඳල බෙල්ලෙ පොඩි සුරයක් දාල සරම කැහැපට ගහගෙන එහෙම. ආය මොනවද? ගාමිණී සරම කැහැපොට ගහන කොට අපි දන්නව ඊළඟට එන්නෙ නැව් ගුටි මුරයක් කියල.අපි නේද? අපි විතරක් නෙවෙයි හෝල් එකෙං බාගයක්ම සීට් වලිං නැඟිටිනව හෝල් සේල් එකේ.

ඒ කරල දකුණු අතේ මාපට ඇඟිල්ලයි දබරැඟිල්ලයි කටට දාල දිව නවනව. ඒ කරල දෙනව විසිල් එකක් මොනවද ආය හෝල් එක එකනින්නාද වෙන්ට..හෙහ්, හෙහ්,සමහරු එක දිගට දෙනව විසිල් එක විනාඩි තුනක් හතරක්..එක පාරක් වැඩේ නැඟලම ගිහිල්ල ෆිල්ම් එක නැවැත්තුව කට්ටිය හිතේ හැටියට විසිල් ගහල ඉවරයක් වෙල ආපහු ඉඳගන්නකල්. ඔය වැඩේ දිගින් දිගටම ගිහිල්ල පැය දෙකාමාරෙ ෆිල්ම් එක එදා මම හිතන්නෙ පැය තුනකටත් වැඩිය දිව්ව.

ඔහොම ඔන්න එක දවසක් ඒත් ඔය වගෙ සීන් එකකදි ගාමිණී සරම වලාපොට ගහගන්න කොටම මම නැඟිට්ට දිවත් නමාගෙනම..ඒත් මගෙ යාලුවොවත් වෙන කවුරුවත් නැඟිට්ටෙ නෑ...මම දිවත් ආපහු දිගඇරගෙන බැලුව වටපිට පුදුම වෙලා මේ මොකද බොලේ මේ? කෝ අද සූරයට චියර් එක කියල

" ඉඳගනිං හු** , ඉඳගනිං... ඔතන ගාමිණී කනව වට පෝරියල්..පස්සෙයි නැඟිටල වටේටම නෙලන්නෙ.." මගෙ යාලුව කියාපි

මම පුටුවෙ ඉඳල මකුණෙක් කාල නැඟිට්ට විදිහට…." ෂික්..මෙ පුටුවලට මකුණු බෙහෙතුත් අපිටම ගෙනල්ල ගහ ගන්නයි වෙලා තියෙන්නෙ " ….. වටේ පිටේ අයට ඇහෙන්ටත් එක්කම කියල හිට මම මීය වගෙ සද්ද නැතුව ආපහු ඉඳගත්ත මම නෙවෙයි වගෙ…

" උඹ කොහොමද දන්නෙ සීන් එක? " යාලුවගෙ කණට කරල ඇහුව.

" අපෙ ලොකු අයිය ඊයෙ මේක බැලුව ඌ තමයි කිව්වෙ "

ඔහොම නැවකට ගුටි කාල ආයෙත් මේ උදේ පාන්දර ආතල් හීනයක් එහෙම බලල ඇඳෙං බිමට බහිනව වගෙ කිසි ගණිච්චියක් නැතුව නැඟිටල උරෙස්සෙ වැලි එහෙම පිහදාල හිට කොණ්ඩෙත් පොඩ්ඩක් ක්‍රේල් කරල එහෙම හදාගෙන අර මෙච්චර වෙලා වටකරගෙන නෙලපු උංට විලුඹු තට්ටං වල වැදි වැදි දුවන්ට පෝරියල් එක දෙන සීන් අනන්ත ඔය ෆිල්ම්ස් වල තිබ්බ ඒ දවස්වල.

හැබැයි එහෙම වෙන්ට පොඩි පූර්ව කොන්දේසියක් පරිපූර්ණ වෙන්ට ඕන. ඔන්න ගාමිණී ගුටි කාල වැල්ලෙ නැත්තං කුඹුරක වැටිල ඉන්නව. ඔන්න මිනිහට ඇහෙනව එක්කො එයයිගෙ අම්ම නැත්තං පෙම්වතිය අර මැරයො පැහැරගෙන යනව..මිනිහට හරියට නෑ සිහියක් පතක්...අපි ඉතිං ගල් ගැහිල බලා ඉන්නව පුටුවෙ ඉස්සරහටම වෙලා කටවලුත් ඇරගෙන.

අම්ම නම් ඔන්න ගාමිණී දිහාට හැරිල කෑ ගහනව " මගෙ පුතේ ඒ ඒ ඒ ඒ ඒ " ..කියල. කෙල්ල නම් ( බොහෝ විට මාලිනී තමයි ) කෑගහනව විජේ..හරි සමරේ හරි...ජයේ හරි මොකක් හරි ගාමිණීගෙ පිච්චර් එකේ නම කියල.... අපි හිතමුකො සමරෙ කියල " සමරේ...රේ..රේ..රේ "

ඔන්න මේ කබරය පොලවෙ ගැහුව වගෙ වැටිල ඉන්න මනුස්සයට හීනෙං වගෙ ඒ සද්දෙ ඇහෙනව...ඒකෙ ඉෆෙක්ට් එක වැඩි වෙන්ට පොඩි දෝංකාරෙකුත් දාන්ට ඕන..එව්ව නියමෙට කරනව ඩබිං වලදි..." සමරේ...රේ..රේ..රේ " සමරෙ ඔළුව උස්සල බලනව...මිනිහට පේනව සින් එක...දෙතුන් පාරක් ඔලුව එහාට මෙහාට ගස්සනව...ඒ කරල නැඟිටල සරම වලා පොට.....හෙහ්, හෙහ්....ඊට එහා මොනවද ඉතිං...ඊට කලිං අපි ඔක්කොම නැඟිටිනව...කං බීරි වෙනව විසිල් සද්දෙං...සමරෙ දෙනව අරුං ඔක්කොටම රිඹ යන්ට..... .

මේ විනාඩි දෙහෙකට ඉස්සර උංගෙම්ම ගුටි කාපු මිනිහ...දෙන්නෙ අම්මගෙං බීපු කිරි කටිං එන්ට...හෙහ්, හෙහ්, ඔන්න ඔක්කොම හරි වීරයා ජයග්‍රහණය කලා. තිරය වැසුනා. ආලෝකය නැවතත් දැල්වුනා. අපිත් දිවවල් එහෙම හිරිවැටිච්චා දිගඇරගෙන එනව හෝල් එකෙං එලියට හීනෙං ඇවිදිනව වගෙ. හැබෑටම අද ඩී.වී.ඩී. එකක් ගෙනල්ල දාගෙන ලැප් එකෙන් බලල කවදාවත් ඒ වින්දනය ලබන්ට බෑ.මොනව කරන්ටද? කලින් කල පලින් පල කිව්වලු..හැමදේම වෙනස් වෙනව නෙව ඒක වලක්වන්ට පුළුවනෑ සක්කරයගෙ අර කවුද පුතාටවත්...

ඔය විසිල් ගැහිල්ලෙ සීන් එක මට දැන් බෑ හරියකට. මේ පහුගිය පාර ගෙදර ගිහාම අපෙ උන්නැහැගෙ අක්කගෙ පුතණ්ඩිය.... ඕකට හයක් ඇති වයස ඕනනං…

" බාප්පෙ ඔයාට පුළුවන්ද මෙහෙම විසිල් ගහන්ට? " කියල දිව නමල ගහපු ගැහිල්ලක්... මයෙ කං දෙක කීං ගෑව..

" හුහ්, ඉඳපං උඹට කියල දෙන්ට විසිල්ගහන්ට " කියල මමත් දිව නමල දුන්න ට්‍රයි එකක්..මොන විකාරද?නිකං යන්තමට ෆූස් ගාල සද්දයක් ආව විතරයි..පාණ්ඩුව හැදිච්චි නයෙක් පිඹින්නැහෙ..වස ලැජ්ජාව මට…

ඊට දවස් දෙහෙකට වගෙ පස්සෙ නුවර ගිය වෙලාවක චම්පා එක ඉස්සරහ පේව්මන්ට් එකේ විකුණනව මෙන්න බොලේ බඩු..පොඩි විසිල් දිව යට තියාගෙන පිම්බම අප්පට සිරි කණ කඩල යන්ට එන්නෙ සද්දෙ. මම ගෙනාව ඕකක්...ඊට පස්සෙ කොහෙද පොඩි එකා මා එක්ක විසිල් ගහන්නෙ..හෙහ්, හෙහ්,.... ඌ පුදුම වෙලා බලා හිටිය මා දිහාවෙ කටත් එක්ක ඇරගෙන... ඌට අදහාගන්ටම බැරිවෙන්ට ඇති බාප්ප කොහෙන්ද මෙහෙම විසිල් ගහන්ට ඉගෙන ගත්තෙ කියල.

මම හැබැයි කොල්ලට ඇත්ත සීන් එක කිව්වෙ නෑ. කිව්වනං ඕකටත් ඕක ඕන වෙනව...කටේ දාගෙන ඉන්දැද්දි ඕක ගිලිල උගුරෙ වත් හිර උනොත් මළ කෙලියයි..ඒ නිසා මම ඌට ඒ ගැන මොකවත්ම කිව්වෙ නෑ. 

ඔය පොඩි එකා හෙණ අන්ඩපාලය..ඔන්න ඒක එක්ක ගිහිල්ල මට වෙච්ච තව සීන් එකක්...

අපෙ උන්නැහැලගෙ ගෙවල් පහුකරල කන්ද උඩට ගිහාම තියනව පන්සලක්. ඔය පන්සලට මාසෙකට සැරයක් දෙන සීට්ටු දානෙ වැටිල තිබ්බෙ මම එහෙ ගිහිල්ල හිටපු දවසක. හීල් දානෙ පහුවදා උදේට ගෙනිහිල්ල දෙන්ට ඕන භාජන අරගෙන එන්ට මම හවසක ගියා පන්සලට..

" බාප්පෙ මාත් එනව…" කියල මේකත් වැටිච්චි මා පස්සෙ...පන්සලේ පොඩි හාමුදුරුවංගෙං භාජන ටික අරගෙන එන්ට හැරුනාම ඔන්න ලොකු හාමුදුරුවො දැක්ක මාව..ඔය ලොකු හාමුදුරුවො අපෙ උන්නැහෙගෙ අප්පච්චිගෙ ලඟම නෑදෑයොත් වෙනව.....

" ආ..මහත්තය ..හුඟ කාලෙකින් දැක්කෙ?...ඉතිං කොහොමද වාස දේස? " කියල වං හුං එහෙම අහල…

වං හුං කියන වචනෙ තේරුම දන්නවද? වන් කිව්වම ගිය කියන තේරුම එන්නෙ. හිරු අවර ගිරට වන් කල්හි..අන්න එහෙම..එතකොට හුන් කියන්නෙ හිටපු...බුදුන් වහන්සේ වැඩ හුන්...එතකොට වන් සහ හුන් කියන්නෙ ගියපු සහ හිටපු තැන් කියන එක...වං හුං හොයනවය කියන්නෙ ඒක යමෙක් ගියපු තැන් සහ නැවතිල හිටපු තැන් හොයනවය කියන තේරුම තමයි එන්නෙ...

දකුණෙ පාවිච්චි වෙනව වන්න හුන්න කියලත්..අපෙ ආතම්ම ..අප්පච්චිගෙ අම්ම කියනව මට මතකයි.." අනේ නිකා ඉන්ට කියාපල්ල..උන්දලාට මොකටෙයි අපෙ වන්න හුන්න? "

ඉතිං ලොකු හාමුදුරුවො මගෙ වං හුං එහෙම අහල " මහත්තය එහෙනං යමුකො සෙත් පිරිත් ඩිංගක් වත් කියන්ට " කියල විහාරගෙට එක්කං ගිහිල්ල සෙත් පිරිත් එහෙම කිව්ව.

මම ඒ කරල හාමුදුරුවංට වැඳල කාරිය එන්ට පිටත් වෙලා බැලින්නං පොඩි එකා බොහොම උනන්දුවෙං බලාන ඉන්නව බිත්තියෙ තිබ්බ චිත්‍රයක් දිහාවෙ.බුදු හාමුදුරුවො සපිරිවරින් පිඬු සිඟා වඩිනව...

" මොනවද පුතා ඔය හැටි බලා ඉන්නෙ?....." මම ඇහුව දාන මාන භාජන ටික අතට ගන්න ගමං..

" නෑ බාප්පෙ මම මේ බැලුවෙ බුදු හාමුදුරුවො බැටරිය කොහෙද ගහගෙන ඉන්නෙ කියල..සිවුර අස්සෙ වෙන්න ඇති නේද?..." පොඩි එකා තවත් උනන්දුවෙං බලනව චිත්‍රෙට බොහොම කිට්ටු වෙලාම...විහාරගෙයිං පිටවෙන්ට ගිය ලොකු හාමුදුරුවොත් මම දැක්ක නැවතිල ආපහු හැරුන…

" බැට්රියක්?....ඒ මොකක්ද බැට්රියක්?....මොකක්ද ඒ බැට්රි කතාව? කවුද එහෙම එකක් ඔයාට කිව්වෙ ? " මම එක දිගටම ඇහුව..මේ මොකක්ද මේකා කියන්නෙ කියල හිතාගන්ට බැරුව.

" නෑ බාප්පෙ..මේ බුදුහාමුදුරුවංගෙ ඔලුව වටේ තියෙන පාට පාට බුදු රැස් මාලාව කරකවන්ට බැට්රියක් එපාය ..ඒක කොහෙද තියෙන්නෙ කියලයි මම මේ බැලුවෙ…" ලොකු හාමුදුරුවන්ටත් මැරෙන්ඩ හිනා උගෙ කතාව අහල.

ඒ වෙනකොට වෙසක් පහුවෙලා මාසයක් දෙකක් වගෙ ගිහිල්ල තිබ්බෙ. මම ගිය දවසෙම පොඩි එකා මට පෙන්නුව බුද්ධ රූපයකට ටෝච් බැටරියකින් කරකැවෙන බුදු රැස් මාලාවක් හයි කරල හදාපු පොඩි තොරං රාජයෙක්..

" බාප්පෙ මේක අප්පච්චියි මායි හැදුවෙ…" ….මිනිහ කිව්වෙ බොහොම ආඩම්බරෙං.

මම මුලින්ම අර ව්‍යාපෘති වලට නම් දැමිල්ල ගැන කියාගෙන ආවෙ පොඩි කතාවක් කියන්ට හිතාගෙන.... ඉන්ටකො ඒකත් කියලම ඉන්නං එහෙනං….

ඔය එක එක ව්‍යාපෘති වලට අමුතු අමුතු නම් දානවනෙ නගර වල ගම් වල නම් වල කොටස් එකතු කරල...මේ සිද්ධිය උනේ අනූ හතරෙ පොදු පෙරමුණ ආණ්ඩුව බලයට පත් වෙච්ච අලුත. ඔන්න ඉඩම් වලට ඔප්පු ප්‍රදානය කිරීමේ වැඩ පිළිවෙලක් පටන් ගත්ත, මට මතක විදිහට එතකොට හිටිය ඉඩම් ඇමති, දැනට අගමැති දි.මු. ජයරත්න මහත්මයගෙ ප්‍රධානත්වයෙන්...

ඕකට නම දාල තිබ්බෙ අමා ව්‍යාපෘතිය කියල...මම සේවය කරපු ආයතනය තමයි අපේ බල ප්‍රදේශය තුල ඉඩම් සම්බන්ධ කටයුතු ඔක්කොම කලේ. ඒ නිසා අපිටත් සම්බන්ධ වෙන්ට උනා ඔය අමා ව්‍යාපෘතියට.

ඔන්න සෙනසුරාද දවසක උදේ තිබ්බ අමා ව්‍යාපෘතිය සම්බන්ධව දැනුවත් කිරීමේ රැස්වීම.අළුතෙන් රජයක් පත්වුනු ගමම්මනෙ. මම හිතන්නෙ කොලඹින්ම ආව ලොකු නිලධාරීන් රොත්තක් පත ටයි එහෙම පැළඳගෙන. ඇවිල්ල බොහොම බරසාර දේසනා එහෙම කලා මේ ව්‍යාපෘතියෙ පරමාර්ත මොනවද?..මේකෙ මුඛ්‍යඵල කාර්ය සාධනය කරන්නෙ කොහොමද?...තීරණාත්මක ප්‍රවේශය බලගන්වන්නෙ කොහොමද? රටේ නැති එව්ව..

සෙනසුරාද අපිට වරුවයි වැඩ..අපි මේ ගෙදර යන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියල ඉන්නෙ, ඔය මම බඳින්ට කලින්..සෙනසුරාද සාමාන්‍යයෙන් දින චරියාව මෙහෙමයි..සෙනසුරාද උදේ අපෙ තියනව රැස්වීමක්.. පහුගිය සතියෙ ප්‍රගතිය සමලෝචනය, ඉදිරි සතියේ කල යුතුදේ තීරණය කිරීම ඔව්ව තමයි ඔය රැස්වීමෙ පරමාර්ථ.. ඊට පස්සෙ අපි කට්ටිය කිට්ටුව පාත තියෙන කාගෙ හරි ගෙදරකට සෙට් වෙලා පොඩි අඩියක් එහෙම ගහල බත් ඩිංගකුත් කාලම තුනට වගෙ නගිනව බස් එකට..මේ ආතල් එක කැඩෙන නිසා මේ අමා මඟුල ගැන අපි ඔක්කොටම මල පැනලයි හිටියෙ.

ඔන්න යන්තං දේසනා ඉවර උනයි කියමු. මම බැලුව ඔරලෝසුව...දොළහට කාලයි..අවුලක් නෑ තව වෙලාව තියනව..

" හරි අමා ව්‍යාපෘතිය පිළිබඳ පැහැදිළි කිරීම අවසානයි. මම හිතනව ඔබ සියල්ලන්ටම මේ වැඩ පිළිවෙල බොහොම අපූරුවට වැටහෙන්ට ඇතිය කියල. ඒත් මොනව හරි ගැටළුවක් තියනව නම් කරුණාකරල අහන්ට . අපි ලෑස්තියි පිළිතුරු දෙන්ට.." කොළඹිං ආපු ප්‍රධාන නිලධාරි මහත්මය බොහොම ප්‍රිය ජනක විදිහට හිනා උනා අපි ඔක්කොගෙම මූණ බලල.

ප්‍රශ්න අහන්ට නෙවෙයි අපි මේ එතනිං පැනගන්නෙ කොහොමද කියල ඉන්නව ඇඟිලි ගැන ගැන..අපි එකෙක්වත් නැඟිට්ටෙ නෑ..කියපු දේවල් ඔක්කොම සක් සුදක් සේ පැහැදිලි උනා වගෙ කරබන උන්න අපි හැමෝම.

උසස් නිලදාරි මහත්තය සිනාමුසු මුහුණින් බලා ඉන්නව..ඔන්න විනාඩියක් විතර ගෙවිල ගියා. අපි හැමෝම බිම බලාගෙන..

" හරි එහෙමනං ප්‍රශ්න මොකවත්....."'....නිලදාරී තුමා එහෙම කියනකොටම ඔන්න පුටුවක් පොළවෙ ඇදෙන සද්දෙ ඇහුන. ඔක්කොමල හැරිල බැලුව. ඒ අපේ ප්‍රජා සංවර්දන නිලදාරී මහත්මය. මිස්ට විජේපාල...වයස එතකොටත් පණස් පහත් පැනල..කොයි වෙලෙත් කටේ අලි හපයක්.ඕක නිදා ගන්නකොටත් කටේ කියලයි අපෙ කොල්ලො කියන්නෙ...මේ ලොක්ක මොනව අහන්ට යනවද මංද?....සද්ද නැතුව ඉන්නෙ නැතුව...විජේපාලට හිතිං බැණ බැණ අපි බලං හිටිය මොනවද මේ ලොක්ක අහන්ට යන්නෙ කියල...

විජේපාල මහත්තය දකුණු හක්කෙ තියන විට වම් හක්කට මාරුකරගත්ත...දෙතුං පාරක් කට එහෙම රවුං කරල හැපුව විටේ...උසස් නිලදාරී මහත්තය දිහා බලාගෙන කතාකලා කටේ දකුණු පැත්තෙං…

" මහත්තයො මට එක ප්‍රශ්නයක තියනව.."

" ඔව්..මහත්මය අහන්න බලන්න ඔබේ ප්‍රශ්නය.."

" ප්‍රශ්නෙ මේකයි. ඔය ව්‍යාපෘතියට  අමා කියල නම ලැබුනෙ කොහොමද? "

උසස් නිලධාරී මහත්මය බොහොම සුන්දර විදිහට හිනා උනා..

" ඇත්තටම හොඳ ප්‍රශ්නයක්..මට පුදුමයි මේ වෙන කාටවත් ඒ ප්‍රශ්නෙ මතු වුනෙ නැති එක. හරි ඒ නම හැදුනෙ මෙහෙමයි..අපි මුලින්ම මේ කර්තව්‍යය පටන් ගත්තෙ අනුරාධපුර සහ මාතලේ යන නගර මුල්කරගෙන. ඒ නම් දෙකේ මුල් අකුරු වලින් ඒ කියන්නෙ අනුරාධපුරෙන් අයන්නත් මාතලෙන් මා යන්නත් අරගෙන තමයි අමා කියල අපි නම් කලේ.."

විජේපාල මහත්තය ආයෙම විට වම් හක්කෙ ඉඳල දකුණු හක්කට මාරුකලා. කට රවුම්කරල විට හැපුව . මේ පාර කතා කලේ කටේ වම් පැත්තෙං

" හොඳ වෙලාවට ඔය මහත්තැංලට හිතුනෙ නැත්තෙ මේ වියාපුරුතිය හුන්නස්ගිරියෙනුයි කාත්තාන්කුඩියෙනුයි පටන් ගන්ට. "

උසස් නිලදාරි මහත්තයගෙ හිනාව අතුරුදන් උනේ රෙදි කෑල්ලකිං පිහල දැම්ම වාගෙ. ඒත් එක්කම අපි ඔක්කොගෙම හිනාව එක පාරටම පිපුරුණා. ඒත් කිව්වට විස්වාස කොරන්ට. විජේපාල ලොක්ක එක හිනා කඳුලක්වත් නැතුව විටේ හප හපා හිටිය එහෙම්මම හිටගෙන.

පහුවදාම ෆැක්ස් එකක් ආව විජේපාල මහත්තයගෙ වැඩ තහනං කරල රාජ්‍ය සේවය අපකීර්තියට පත් කිරීම චෝදනාව..මාස දෙහෙකට විතර පස්සෙ විනය පරීක්ෂණයකුත් තිබ්බ.ඒත් සාමාන්‍යයෙන් අපෙ ආයතනයෙ ඔය විනය පරීක්ෂණ වලට සිද්දවෙන අනිවාර්ය ඉරණම ඒකටත් අත් උනා. දෙතුන් පාරක් පරීක්ෂණේ කල් යනකොට හැමෝටම ඕක එපා වෙනව. අනිවාර්ය ප්‍රතිඵලය චූදිතය නිදහස් වෙනව. විජේපාල මහත්තයට විරුද්ධ පරීක්ෂණයටත් ඒකම සිද්ද උනා. ඊලඟ අවුරුද්දෙ මිනිහ විශ්‍රාම ගියා.

හෙහ්..මේ වට වංගියෙ විස්තර ඔක්කොම කිව්වෙ අර පොඩි කොලුව අසිත ගැන කියන්ට ඇවිල්ල නේද?...

ඉතිං ඔන්න කොලුවට බොගක් සෙට් උනාය කියල මම කිව්වනෙ....හුහ්, කිව්ව නේන්නං ඈ බොල උඹ ඒක කියල දැං පෝයකුත් පහු උනා නෙවද?..අදවත් කියනවද.. ඒකා බොග දැම්මද නැද්ද කියල...හරි හරි ..තරහ අවසර...තරහ අවසර...

මම ඉතිං අපෙ උන්නැහෙට කිව්ව " මේ…. ඔය කොලුවට ඔයාට වැඩේ කරල තමයි පෙන්නන්ට වෙන්නෙ " කියල

" ඈ???..." උන්දැගෙ කටත් එක්ක ඇරුන.


මතු සම්බන්ධයි......