251. ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය - 16 - ගෙරවීම, කිරිහාමි, ලිබ්බට , කුල්ල සහ කොම්පඤ්ඤ වීදිය. Of Snoring , Kirihami & Cadaver in Slave Island

එයාලගෙ චුට්ටි අයිය වයස පහළවක් වගෙ වෙද්දි හදිස්සියෙම හරියට මොකක්ද කියල හිතාගන්ට බැරි අසනීපෙකින් නැතිවෙලා. 

" මට එතකොට වයස දහයක් විතර ඇති. මගෙ ජීවිතේට අපි ආදරය කරන කෙනෙක් අපිව අතෑරල ගියහම දැනෙන දරාගන්ට බැරි වේදනාව, පාළුව ඉස්සෙල්ලම මට දැනුනෙ අපේ චුට්ටි අයිය නැතිවෙච්චි දවසෙ. "

අපේ සෙනේහෙ පටන්ගෙන සතියකින් දෙහෙකින් විතර එයා ඇස් දෙකේ කඳුළු පුරවගෙන මා දැක්ක එහෙම කිව්ව.ඒ මාතලේ රත්නගිරියෙ උඩ තට්ටුවෙ දවල්ට බත් කන ගමන්.

" ඒ චූටි අයිය හිටියනං මම දන්නව කවදාකවත් ඔය අපෙ කඩේ වැහෙන්ට දෙන්නෙ නෑ. අනික් දෙන්න වගෙ නෙවෙයි එයා ගමේ කොල්ලො එක්කමයි හිටියෙ. වයස පහළවෙදි නැතිඋනේ. ඒත් ඒ වෙනකොටත් ගමේ කොල්ලො විතරක් නෙවෙයි වැඩිහිටියො අතරත් බොහොම පිළිගැනීමක් තිබ්බ එයාට. "

ඔය වැඩිදුර විස්තර එයයි මා එක්ක කිව්වෙ නම් අපෙ කසාදෙන් සතියකට වගෙ පස්සෙ. අපි එතකොට හිටියෙ අර මුලින්ම පදිංචියට ගිය ක්වාටර්ස් එකේ. එයයිගෙ අර මදුරු සංහාර මෙහෙයුම මතකයි නේද? ආන්න ඒ ඔපරේෂන් ඩෙංගු කිලිං මෙහෙයුම ක්‍රියාත්මක කලේ එයයි ඔය ක්වාටර්ස් එකේ ඉන්දැද්දි තමයි...

නාවුල ගිරිතලේ පාරට බොහොම කිට්ටුව අපෙ ඔය ක්වාටර්ස් එක තිබ්බෙ.පාරෙ බර වාහන යනව රෑට ඇහෙන්නෙ කණ උඩිං යන්නැහෙ. දවල් කාලෙ ඔය නොයෙකුත් සද්ද බද්ද නිසා ඒ හැටි ගාණක් නෑ. ඒත් රෑ පානෙ නිස්සද්දතාව හින්ද විසේසයෙන්ම බර වාහන අදිනව බොහොම අපූරුවට ඇහෙනව. කුඹුරු කැපෙන කාලෙට නම් ආය කියල වැඩක් නෑ. වී ලෝඩ් යනව පොළොන්නරු පැත්තෙ හාල් මෝල් වලට රෑ එලිවෙනකල් . මෝල් දෙකයි තිබ්බෙ ප්‍රසිද්ධ එව්ව. එකක් ඇමතිගෙ මල්ලිගෙ අනික නියෝජ්‍ය ඇමතිගෙ...හෙහ්,හෙහ්,

මුලින්ම ඕක මහ කරදරයක් උනාට කණ ඒ සද්දෙට පුරුදු උනහම ඒකෙ ඒ හැටි අවුලක් නෑ.දැං ඔය කසාද බැන්දහම යුවති හරි පති හරි දෙන්නෙගෙන් එක්කෙනෙක් ගොරවනකොට ඕක මුලිම්ම මහ දරුණු කේස් එකක්නෙ. 

" ඒයි මේ…" කියල ඔන්න හොල්ලල ඇහැරෝනව. අපි කියමු පුරුස තෙමේ කියල. තෙමේ කියන්නෙ තෙමෙනව කියල එහෙම නෙවෙයි හොඳද?

" ඇයි? ඇයි? මොකද? මොකද? …" කියල බාරියා තොමෝ දනි පනි ගාල අවදිවෙනව. " ඇයි? මොකද කලබලේ? හොරුවත් ඇවිල්ලද? "

" ඔහෙ ආපු හොරෙක් නෑ මෙයා. මම මේ කතා කලේ ඔයාට කොට්ටෙ ටිකක් හදාගෙන නිදියන්න කියල කියන්නයි. ඔයා ගොරවනවනෙ. "

" ගොරවනව? මම? නෑ? පිස්සුද? "

" නෑ එහෙනං මම …"

ඔහොම ඔය ඩයලොග් එක සතියක් දෙකක් වගෙ ඔන්නම ප්‍රතිවාදනය වෙයි. ඊට පස්සෙ විකල්ප දෙකයි තියෙන්නෙ. එක්කො ගොරවන එකට පුරුදු වෙන්ට වෙනව. නැත්තං ඉතිං දමල ගහල යන්ට වෙනව. ඒ ඇර වෙන විසඳුමක් නෑ.ආ.. ඒ දෙකම නැතුව කං දෙකේ පොරොප්ප දෙකක් ගහගෙන බුදියෙන්ටත් නම් ඇහැකි. ඒ එතකොට වෙන්නෙ හොරෙක් ආවත් මේ ලෝකෙ දෙයක් ඇහෙන්නෙ නෑ.

" මේ ඒයි සද්දයක් ඇහුන මට..පොඩ්ඩක් බලන්ටකො හොරෙක් වත්ද කියල. " බිරිඳ සුවාමියව කීද්දුව. 

" පිස්සුද අනේ? හොරු එනකොට සද්ද කර කර එන්නෙ නෑ.පිස්සු නැතුව නිදාගන්ට " සුවාමිය අනික් පැත්ත හැරිල නිදාගත්ත. 

ඔන්න ආයම ටිකකින්.." මේ ඒයි.. ඒයි…"

" මොකද අනේ මේ? මම කිව්වනෙ එක පාරක් හොරු එනකොට සද්ද කරකර එන්නෙ නෑ කියල."

" හරි හරි ඒක තමයි මම මේ ඔයාව ඇහැරෙව්වෙ..කිසිම සද්දයක් නෑ ඒයි..බලන්ටකො පොඩ්ඩක් ගිහිල්ල හොරෙක්වත් ඇවිල්ලද කියල "

Its called feminine logic. Very resonable isn't it now?... මහිලා තර්කන විධි ක්‍රමය ඕකට කියන්නෙ.කිසි වරැද්දක් නෑ බලාගෙන ගිහාම හෙහ්,හෙහ්,

ඔය පලපුරුදු හොරු ඉන්නව නේද? එවුන්ට පුලුවනිය කියනව ගෙයි පිට පැත්තෙ ඉඳගෙන බිත්තියට කන්දිහාල ගොරවන සද්දෙං කියන්ට ගෙදර කීදෙනෙක් ඉන්නවද? ගෑණු පිරිමි කීයද? එතකොට කුකුල් නින්දෙ කීදෙනෙක්ද?මර නින්දෙ කීදෙනෙක්ද කියල...ඊට පස්සෙය කියනවනෙ ඔය බිත්තියෙ එක තැනක් සිදුරු කරල එතනිං මුට්ටියක් දාල බලනවය කියන්නෙ.

කුමාරතුංග මුනිදාස මහත්මයගෙ හත්පණ කතාවෙ කිරිහාමි මතකද? ඔය කිරිහාමි හොරු කට්ටියකට එකතුවෙලා ඔන්න හොරකමේ ගියාලු. කිරිය එච්චර මහත දෙහෙත නැති හීනැස්ස හින්ද බිත්තිය කඩාල මේකව ගෙට ඇතුල්කලාලු හොර නායකය. ඇතුලෙ වටිනා කියන බඩු මුට්ටු තියන තැං බලාගෙන ඊට පස්සෙං පහු හීං සැරේ දොරක් ඇරල අනික් හොර මුල ගෙට ගන්ට ඕනය කියල වැඩේ බාරදීල ඒ විදිහට පොරොන්දු කරගෙනයි කිරියව ගෙට ඇතුල් කලායි කියන්නෙ.

ගේ ඇතුලෙ පට්ට කරුවලයි. කිරියා අතපත ගගා ඔන්න යනව කුස්සියට. කුස්සියෙ ලිපේ අඟුරු දිලිසෙනව. මෙන්න ඒ ගාවම කොස් ඇට ගොඩක්. කොස් ඇට පුච්චල කන්න කිරීස් බොහොම මනාපයි. ලිබ්බටේ අරගෙන පිඹල කිරිහාමි ලිපේ ගින්න බෝකරගන්නව.

ලිබ්බට කියන එව්ව අනේ මන්ද දැං බොහොම කලාතුරකිං දරලිපේ උයන ගෙවල් වල උනත් දකින්ට ලැබෙන්නෙ.අපෙ අම්මගෙ අයිය කෙනෙක් වැඩ කලා රේල්ලුවෙ. ඒ කිව්වෙ දුම්රිය දෙපාර්තමේන්තුවෙ. ඉස්සොරෝම අම්මගෙ අප්පච්චි තමයි වැඩ කරල තියෙන්නෙ රේල්ලුවෙ.මුලිම්ම ගල් අඟුරු ඇන්ජීමේ ගින්දර දමන්නා හැටියටයි උන්දැ රස්සාවට ගිහිල්ල තියෙන්නෙ... Fireman ...වයස දාහතක් වගෙ කාලෙ.

කෑගල්ලෙ අපෙ ගෙදර ඉස්තෝප්පුවෙ බිම වැතිරිල අපෙ අත්තම්මගෙ ඔක්කෙ ඔලුව තියාන මම උන්දැගෙං අහගත්තු පුරාණෝක්ති වල හැටියට කාල නිර්ණය කලාම ඒ ලොකු අත්ත රස්සාවට ගිහිල්ල තියෙන්නෙ එකදාස් නම සීයෙ වගෙ වෙන්ට ඕන.ෆයර්මන් තමයි ලොකු අත්තගෙ තනතුරු නාමය. එයාගෙ වගකීම කෝච්චි එන්ජිමේ ගින්දර අවශ්‍ය ප්‍රමාණයට පවත්ව ගන්න එක. ගින්දර නියමිත ප්‍රමාණය ඉක්මවල අඩු උනොත් කෝච්චියට අවශ්‍ය වේගය පවත්වාගන්ට අමාරුයි. ගින්දර වැඩිඋනොත් නිරපරාදෙ ගල් අඟුරු නහත්ති වෙනව. ඒ නිසා පළපුරුද්දෙං බොහොම පරිස්සමින් කරන්ට ඕන රාජකාරියක් ඒක.

අන්තිමට ෂන්ටිං ඩ්‍රයිවර් තනතුරකට උසස් වෙලයි අපෙ ලොකු අත්ත පැන්සන් පලච්චෙ.ෂන්ටිං ඩ්‍රයිවර් කියන්නෙ රේල්වේ යාඩ් එකේදි පෙට්ටි එහාට මෙහෙට අරං ගිහිල්ල ඒ නියමිත අනුපිළිවෙලට අමුණල කියල ඒ කටයුතු කරන මනුස්සයට. ඒ වැඩේට තියනව ෂන්ටිං එන්ජිම කියල වෙනම පොඩි පහේ එන්ජිමක්.

අර මම කියාගෙන ආව මාම කාලයක් හිටිය මාළිගාවත්තෙ රේල්වේ ක්වාටර්ස්වල. මම එතකොට ඉස්කෝලෙ ඇරිල කැටවලමුල්ල ලේන් එක දිගේ ඇවිල්ල දෙමටගොඩ පාර පැනල මාළිගාවත්තෙ රේල් බෝක්කුව යටින් ගිහිල්ල යනව මාමලගෙ ගෙදර. ඒ ගෙදර පිටිපස්සෙ තිබ්බ අඩි අටක් වගෙ උස තාප්පයක්. එතනම එහාපැත්තෙ මරදානෙ රේල්වේ යාඩ් එක. මම හවස ඔය තාප්පෙ උඩට නැඟල හොඳට පට්ටල වෙලා ඉඳගෙන එහෙම බලා ඉන්නව ඔය ෂන්ටිං කරනව එහෙම.

අද උනත් කෝච්චි ගැන මගෙ තියෙන්නෙ පුදුම ආසාවක්. ලොකු අත්තගෙ ආරෙට ගිහිල්ලද මන්ද. මම ඒ ලොකු අත්තව ඇහැට දැකල වත් නෑ. මම ඉපදෙන්ට අවුරුදු දෙක තුනකට කලිම්ම උන්දැ මිය පරළොව ගිහිල්ල. තව අවුරුදු හත අටක්වත් හිටියනං මට යස අපූරු කතන්දර ටිකක් අහගන්ට තිබ්බ නෙවැරදීම.

අපෙ ඔය මම කියාපු මාමට රේල්ලුවෙ රස්සාව හම්බ වෙලා තියෙන්නෙ ඒ ලොකු අත්ත හින්ද. රේල්ලුවෙ සුද්දගෙ කාලෙ පටංගත්තු සම්ප්‍රදායක් තිබිල තියනව රේල්ලුවෙ වැඩ කරන කෙනෙකුගෙ පවුලෙ පිරිමි දරුවන්ට රේල්ලුවෙ රස්සාවල් දෙනකොට ප්‍රමුකස්තානය දෙනට. ඔය මාමට වැඩිමල් තව මාමල දෙන්නෙක් රේල්ලුවෙ වැඩ කරල තියනව අපෙ අම්මගෙ පවුලෙ. තවමත් ඒ සම්ප්‍රදාය එහෙම්මම පවත්වාගෙන යනවද කියල නම් මම දන්නෙ නෑ. විදුලි මල බණ්ඩලෙත් ඔහොම පොලිසි එකක් තිබ්බයි කියල කවුද මා එක්ක කිව්ව.

හරි දැන් මේ මාමගෙ කතාවක් ඇදිල ආවෙ කොහොමද මෙතෙන්ට? ම්ම්ම්..හා..හරි..ලිබ්බටේ ගැන කියන්ට ඇවිල්ල නෙව..ඉතිං අර මම කියාපු මාමා තමයි ඒ දවස්වල අපිට ලිබ්බට ගෙනත් දෙන්නෙ. ඔය එන්ජින් වලින් අයින් කරන මොනව හරි වානේ හරි තඹ හරි අඟලක වගෙ විස්කම්බය තියෙන අඩියක් එකහමාරක් වගෙ දිග බට කෑල්ලක එක පැත්තක් හීන් වෙන්ට තලලයි ඔය ලිබ්බටේ හදන්නෙ.

ලිබ්බොක්ක දන්නව නේද? අර බල්ලො එහෙම බුදියන්නෙ.....

" ළමායි.... ලියනකොට මහප්‍රාණ වචන නිතරම පාවිච්චි කරන්ට පුරුදු වෙන්ට. එතකොට තමයි ලියන දේක උනත් වැදගත් කමක් පේන්නෙ. දැං බලන්න බය කියල ලියනව වෙනුවට භය කියල ලියන්ට.බවය නෙවෙයි භවය කියල ලියන්ට තේරුණාද ඔය ලමයින්ට?." ගම්බද ඉස්කෝලෙක සිංහල ගුරුතුමා එහෙම කිව්වලු.

" තේරුණා සෑර් " ළමයි එක හඬින් කිව්වලු.

" හරි... එහෙනම් ඒ මම කියල දුන්නු විදිහට වාක්‍යයක් ලියාගෙන එනවලා බලන්ට " සර් එහෙම කියල ගිහිල්ල වාඩිඋනා.

ඔන්න ළමයි එක එකෙනා ආව පෝලිමට ගල්ලෑලිත් අරගෙන . පස්සෙම පේළියෙ ඉන්න කිරිතේලිස්ගෙ වාක්කිය මෙහෙමයි 

" භල්ලා ලභුත් එක්ක භත් කා ලිප් භොක්කේ භුධි. "

සයුරි නෝන මහත්තැං කුලු නැටුං ගැන කියල පෝස්ට් එකක් දාල තිබ්බ. මම ඒකට කමෙන්ට් එකක් ලිව්ව මට අර කුල්ලෙ කතාව මතක් උනාය කියල. ඒ පාර ඒ දැරිවි කියල තිබ්බ අනේ ඒ කතාව දන්නෙ නැතිය. ගුරුවරීගෙ කතාවකදිවත් ඒක කියන්ටය කියල. හරි එහෙනං ගුරුවරු සහ ළමයි ගැන කතාව ඇදිල ආපු නිසා ඒකත් මේ ගමම්ම කිව්වනං වැඩේ ඉවරයිනෙ..

මේ කතන්දරේ ඔන්න ඉංෆ්‍රීසි ගුරු මහත්තයෙක් ගැන. එතුමා ඔන්න මුලිම්ම සුපුරුදු පරිදි දුස්කර සේවයට වැටුන බොහොම දුර බැහැර පලාතකට. අපි කියමු දෙහිඅත්තකණ්ඩිය පැත්තෙය කියල

( Disclaimer - ඉංග්‍රීසි ගුරුතුමා දෙහිඅත්තකණ්ඩිය ප්‍රදේශයෙහි පාසලක සේවය කල බව සඳහන් කිරීම කරණකොටගෙන කිසිදු ඇඟවීමක් හෝ අනියමාර්ථයක් අදහස් නොකරන බවද එසේම යම් යම් උපකල්පන වලට එලඹීමේ අවදානම ඔබ විසින්ම දැරිය යුතු බවද මෙයින් එකහෙලාම දැනුම් දෙමි. )

ඉස්සෙල්ලම පත්වීමනෙ..මේ සර්ටත් තිබ්බ අර ඉගෙන ගත්තු සාස්තරේ හොර බොරු නැතුව දරුවන්ට උගන්නන්ට ඕනය කියන හැඟීම. ගිය ගමන් ඔන්න පන්තියෙ ළමයි අමතල මෙහෙම කිව්ව.

" දරුවනේ, ඉංග්‍රීසි බාසාව හරියට ඉගෙන ගන්නව කියන්නෙ බොහොම වැදගත් ඔයාලගෙ අනාගතයට. ඒ නිසා අපි මෙහෙම කරමු. හෙට ඉඳල ඔය හැමෝම උදේ ඉස්කෝලෙ එනකොට ඉංග්‍රීසියෙන් කියන්නෙ මොකක්ද කියල තමං නොදන්න වචනයක් ලියාගෙන එන්ට ඕන. මම ඒ වචනෙට කියන්නෙ මොකක්ද කියල කලු ලෑල්ලෙ ලියනව. ඒක ඔයාල පාඩම් කරගන්න.එහෙම තමයි ඉංග්‍රීසි දැනුම වැඩිකරගන්ට පුලුවන් වෙන්නෙ.."

" හොඳයි සර්.." කියල ලමයිත් ඉතිං එදා ඉඳලම එහෙම කලා.

උදේම පංතිය පටන්ගත්ත වහාම කියනව ඔන්න ලියාගෙන ආපු වචන...සර් කියනව ඒකට කියන ඉංග්‍රීසි වචනෙ...කාමරේ = රූම්, වහලෙ = රූෆ් , වැට = ෆෙන්ස්, කුරුල්ලා = බර්ඩ් ….ඔන්න ඔය වගෙ...

ඉතිං මේ වැඩේ ඉතා සාර්ථකව කෙරීගෙන ගියා මාස දෙකක් තරමෙ..ඒත් ඔන්න එක දවසක් මෙහෙම දෙයක් උනා...සුපුරුදු පරිදි කොල්ලො කෙල්ලො ඔන්න කියාගෙන ගියා ඉංග්‍රීසියෙං කියන්නෙ මොකද්ද කියල නොදන්න වචන..සර් එතකොට කියනව අදාල ඉංග්‍රීසි වචනෙ...උදැල්ල..මැමටි කෝප්පය...කප් ඇල...ස්ට්‍රීම්...

ඔන්න දැන් තිලකසිරිගෙ වාරෙ..තිලකසිරි නැඟිට්ට…

" සර් කුල්ල…" 

අප්පට සිරි..සර්ට නෝත් සවුත් මාරු උනේ නැද්ද? දහ අතේ කල්පනා කලා මොකක්ද යකෝ කුල්ලට ඉංග්‍රීසියෙන් කියන්නෙ කියල..ම්හු එන්නෙම නෑ...එන්නෙම නෑ…

" මොකක්ද තිලකසිරි කිව්වෙ? "

" සර් මම කිව්වෙ කුල්ල කියල…" තිලකසිරි බොහොම අහිංසක තාලෙට කිව්ව.

" තිලකසිරි...මොකක්ද කිව්වෙ? " ආයම සර් ඇහුව.අනේ අර අහිංසක කොලුව කරකවල අතෑරිය වගෙ..

" සර් මම කිව්වෙ කුල්ල කියල " ආයෙමත් කිව්ව.

ඔන්න ඒ පාරනම් සර්ට මලම පැන්න. තද උනා අසූහාරදාහට…

" මොකක්ද කිව්වෙ ? හුහ්...කුල්ල ඈ? කුල්ල ? ..තමුසෙට වෙන කියන්ට වචනයක් තිබ්බෙම නෑ නේද තිලකසිරි..ඈ? මෙහාට එනව අල්ලනව අත.. "

චටාස් චටාස්...දුන්න තිලකසිරිට වේවැල් කසාය...මදි නොකියන්ට..එදත් එදයි ඉංගිරිස් පාඩම නතර උනා වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි. ඔන්න ඔහොමලු ඉංග්‍රීසි ගුරුවරු...අනේ මම මේ ඔක්කොම ඉංග්‍රීසි සර්ල එහෙමයි කියනව එහෙම නෙවෙයි. ඒ අතර ඉන්නව දාහකිං හොයාගන්ට බැරි තරමේ නොම්බර එකේ කට්ටිය. හෙහ්,හෙහ්, වැඩිදුරක නෙවෙයි ..කිව්වම මොකද මේ ළඟම ඉන්නව..මේ ළඟම ඉන්නව....

ඒ තමයි සයුරිගෙ කතාව...

එතකොට පහුගිය කථාංගයට රූ නෝනා මහත්මිය කමෙන්ට් කරල අහල තිබ්බ මම අර කොම්පඤ්ඤ වීදිය පොලීසියෙ සාජන් මහත්තය එක්කදැයි වැඩ කලේ කියල. ඇත්තම කියනවනම් මම ඒ කතාව කියන්නමයි හිටියෙ. ඒත් ගොඩක් උදවිය ඒක අහල ඇතියකියල හිතල පොඩි දෙගිඩියාවකුත් නොතිබ්බෙම නෑ.

ඒත් Ms. රූස් කිව්වට පස්සෙත් ඒක නොදා ඇහැක? මම ඇවිල්ල ඔය වනිතා පක්සයෙ ඉල්ලීම් ඉටු කරන්ට තනි පයින්. කලින් දවසකුත් කිව්ව මතකනෙ ඒ කාලෙ මට කිව්වෙ වනිතා කටයුතු ඇමති කියල. අපි ඔය එක කාලෙක හිටපු ඇනෙක්ස් එහෙකින් යන්ට උනෙත් මගෙ ඔය වනිතා කටයුතු අපෙ එතුමීට එතරම් ඇල්ලුවෙ නැතුව ගිහිල්ල.

රයිට් ඒ මදැයි..දැං කතාව..මේ කතාවෙ නොයෙක් වර්ෂන්ස් තියනව. මේ එකක්...

මේක උනේ 1989 විතර , අර භීෂණය කාලෙ, ඔය දවස්වල පාරවල් වල මිනියක් නැති දවසක් නැහැනෙ.

දවසක් ආමි ජීප් එකක් මුර සංචාරයෙ යද්දි දැක්ක කවුදෝ මිනිහෙක්, මිනියක් කකුල් දෙකෙන් ඇදගෙන යනව පාර දිගේ, හරියටම ඔය රමාඩා හෝටලේ ඉස්සරහ වගෙ.  වහාම වාහනේ නවත්වල බැහැල මේ යකා අල්ල ගත්තා. බැලින්නං මේ පොලිසියෙ පරණ සාජන් කෙනෙක්. ඉතිං දැං සාජන් ගෙන් ප්‍රශ්න කරනවා. ඒ උනාට සාජන් ගොයියා හරි උත්තරයක් දෙන්නෙ නැහැ. අන්තිමට ආමි කට්ටිය තීරණය කලා සාජන්ව කෑම්ප් එකට අරන් ගිහින් නීත්‍යානුකූලව කටයුතු කරන්ඩ.

මේ වෙලාවෙ සාජන් ඇඹරි ඇඹරි කිව්වා "අනේ, මාව කෑම්ප් එකට ගෙනියන්ඩ එපා, මම ඇත්ත කියන්නං" කියලා,

"හරි, එහෙනං, කියනව බලන්ඩ ඇත්ත "ආමි කාරයෙක් කිව්වා,

"මට මේ මිනිය හම්බ උනේ කොම්පඤ්ඤ වීදියෙ තිබිලා"

"හරි ඉතිං තමුසෙ කොහාටද මේක ඇදගෙන යන්නෙ?" 

"කොටුවට"

"ඒ මොකටද?"

"මේකනෙ, මිනියක් හම්බ උනහම ඒ ගැන රිපෝට් එකක් ලියන්ඩ ඕනනෙ,"

"හරි ඉතිං?"

"ඒ රිපෝර්ට් එකේ මිනිය හම්බ උන තැනත් ලියන්ඩ ඕනනෙ"

"හරි හරි මනුස්සයො ඉතිං?"

"ඉතිං වැඩේ මම කොම්පඤ්ඤවීදිය කියල ලියන්ඩ දන්නෙ නැහැ, හැබැයි කොටුව කියල මට ලිව්වැහැකි " සාජන්ගෙ පැහැදිලි කිරීම එහෙමයි.