 |
| Painting - Raymond Leech |
තත්පර තුනක කාලයකට සීමාවූ යන්තමින් තොලට තොල ගැටුනු ඒ සමාරම්භක සිපගැනීමෙන් අනතුරුව " ආයම මොකවත් බලාපොරොත්තු වෙන්ට එහෙම එපා ඔන්න. මම මේ බොහොම පැහැදිලිව කියන්නෙ.." යැයි ඇය මට එකහෙලා පැවසූවද මනුෂ්ය වර්ගයා ද අනෙක් සියලුම සත්ව වර්ගයන් සේම තම පැවැත්ම උදෙසා කළ හැකි සියල්ල කිරීමට ස්වභාවයෙන්ම හැඩගැසී ඇත. ඕනෑම සත්ව වර්ගයක අනාගත පැවැත්ම රඳා පවතිනුයේ හුදෙක් ගැහැණු සහ පිරිමි සත්වයින් අතර සිදුවන කායික සබඳතා මඟිනි. මේ සනාතන ධර්මතාවයට විරුද්ධව උඩුගං බලා පිහිනීමට අනන්යාට කොතෙක් අවශ්යවූවද, ඒ සඳහා ඇය කෙතරම් තහනම් නියෝග පැනවූවද අවසානයේ අනාදිමත් කාලයක සිට අනිවාර්යයෙන්ම සිදුවන පරිදි ස්වභාව ධර්මයා ජයග්රහණය කළේය.
සත්ය වශයෙන්ම ස්වභාව ධර්මයා එසේ කිරීමට කිසිදු උත්සාහයක් නොදැරූවා වුවද, අනන්යා වන් රූමත් එලෙසින්ම මේ ඉර හඳ යට පවතින සෑම දෙයක් පිළිබඳවම තමන්ගේම වූ ස්වාධීන අදහස් දරන්නාවූ යුවතියක සහ ඈ වෙත බැඳුනු ප්රේමයෙන් මුසපත්වූ මා වැනි තරුණයකු අඩි දොළහ දොළහ ප්රමාණයේ කුටියක හුදකලාව දිනකට අවම වශයෙන් පැය හතරක කාලයක් සූක්ෂම ආර්ථික විද්යාව වන් නීරස විෂයයක් හදාරද්දී එවන් ගිණි පුළිඟු ජනනයක් අනිවාර්යයෙන්ම බොහෝ කඩිනමින් සිදුවිය යුතුමය.
" මම මේ පළවෙනි පාරට මෙහෙම දෙයක් කළේ…" ඇඳෙහි විට්ටමට කොට්ටයක් තබා ඊට හිසතබාගෙන හුන් ඈ සුරත ඔසවා ඇගේ මවගේ ඡායාරූපය දෙසට දබරැඟිල්ල දිගු කලාය. " මගෙ අම්ම දැනගත්තොත් එහෙම පිස්සු වැටෙයි. "
" අපි මේ වැඩේ කරද්දි ඔය ෆොටෝස් ටික ගලවල පැත්තකට දාන්ට ඕන. ඔයාලගෙ පවුලෙ කට්ටියගෙ ඔය ෆොටෝස් දකිද්දි මගෙ ඇඟ හිරිවැටෙනව. "
අනන්යා හඬනගා සිනාසුණාය." ඔයාගෙත් මේ පළවෙනි පාරද?"
" මම කැමති නෑ ඒ ගැන කතා කරන්න."
" ඔයාට IIT එකේදි ගර්ල් ෆ්රෙන්ඩ් කෙනෙක් හිටියද? " ඇය විමසූයේ ඇඳෙහි හිඳගෙන ඇය මද වේලාවකට ප්රථම හැඳසිටි ටී ෂර්ටය අතට ගනිමිනි. මම ඉවත බලාගෙන නිශ්ශබ්දව පසුවුනෙමි.
" දෙයියෝ සාක්කි, ඒ කියන්නෙ ඔයා එහෙදි කොල්ලෙක් එක්ක වත්....." ඇගේ දෙබැම ක්රමයෙන් ඉහල ගියේය.
" පිස්සුද හලෝ? …." මම මොරගැසුවෙමි. " ඔයත් මහ පුදුම ප්රශ්නනෙ අහන්නෙ? මම එහෙම සම ලිංගික කෙනෙක් නම් ඔයත් එක්ක...." මම ඉතිරිය ගිලගෙන ඇය දෙස විදහාගත් දෙනෙතින් බලා සිටියෙමි.
" ආ...එහෙම ඔය දෙකම කරන කට්ටිය ඔය කොච්චරවත් ඉන්නෙ..අනික මම අහල තියනව IIT එකේ රැග් එකේදි කොල්ලන්ට බොහොම නරක විදිහෙ දේවල් කරනව කියල."
එවර මගේ ඉවසීමේ සීමාව ඉක්මවා ගියේය. " මේ පිස්සු විකාර කියවන්ට එපා අනන්යා. මට එහෙදි ගර්ල් ෆ්රෙන්ඩ් කෙනෙක් හිටියා. "
" ආ..ඔය එන්නෙ එළියට…" ඇය මදෙස බලාගත්වනම ඇසිපිය ගැසුවාය. " මොකද මෙච්චරකල් මට ඒක කිව්වෙ නැත්තෙ? "
" කියන්ට ඔයා ඇහුවය? අනික මම කොහොමත් ඒ ගැන කතා කරන්ට කැමති නෑ.ඒ එෆෙයාර් එක මම IIT එකෙන් අයින් වෙනකොටම ඉවර වුනා.දැං අවුරුදු දෙහෙකටත් කලිං…"
" ඒ මොකෝ එහෙම වුනේ? කවුද එයත් ඔයාගෙ ක්ලාස් එකේමද? "
" නෑ අපේ ප්රොෆෙසර්ගෙ දුව…"
" අප්පටසිරි...මෙයත් ලේසි නෑ එහෙනං?..හිහ්..ප්රොෆෙසර්ගෙ දුව ඈ? නරකම නෑ වැඩේ " ඇගේ මුවග සිනහවක සේයාවක් වූවද ඒ සිනහව දෙනෙත්හි දක්නට නොවීය. " එයා ලස්සනයිද? ම්ම්..මේ මටත් වඩා? "
මම අනන්යා දෙස නොපහන් බැල්මක් හෙලා නැඟී සිටියෙමි. ගැහැණුන් එකිනෙකා මැනීමෙහිදී රූප ලාවණ්යයට පිළිබඳව මෙතරම් වැදගත් කමක් දෙන්නේ මන්ද යන්න මට කිසිදා වටහා ගත නොහැක.
" ඔය දෙන්නම එක වගේ. "
" එක වගේ??? …."
" හරි, හරි, ඇත්තටම ඔයා එයාට වඩා ලස්සනයි. " එවන් ප්රශ්ණයක් අසන යුවතිය අනිවාර්යයෙන්ම වඩා රූමත් විය යුතුය. එලෙස නොවූවද ඇය බලාපොරොත්තු වන්නේ ඒ පිළිතුරය. එබැවින් ඔබ එලෙස පැවසිය යුතුය.
" තෑන්ක්ස්…" ඇඳ අසල බිම තිබූ ඇගේ කලිසම ගෙන හැඳගන්නා අතර ඇය පැවසුවාය." කොහොමද ඒ එෆෙයාර් එක නැවතුනෙ? "
" එයාගෙ තාත්ත මම එක්ක කතා කරල පොඩි එකඟතාවයකට ආව. "
" තාත්ත එක්ක? හිහ්.. ඒ මොකක්ද තාත්ත එක්ක කතා කර ගත්තු එකඟතාවය? එයා ඔයාට සල්ලි ගොඩක් දුන්නද? නැත්තං බ්ලෑන්ක් චෙක් එකක්වත් දුන්නද අර සමහර ෆිල්ම්ස් වල තියනව වගේ? "
" මොන විකාරද? එහෙම සල්ලි ගනුදෙනුවක් වුනේ නෑ. ප්රොෆෙසර් මට ප්රශ්ණයක් නැතුව උපාධිය ගන්න ඉඩ දුන්න. ඇත්තටම එහෙම නොවුනනම් මට මෙහෙට ඇතුල්වෙන්ට ලැබෙන එකක් නෑ. ඒ වුනාට එහෙම උදව් කරල ප්රොෆෙසර් බලාපොරොත්තුවුනේ මම එයාගෙ දුවගෙ ජීවිතෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම අයින් වෙයි කියල. එහෙම කෙලින්ම නොකිව්වට ඒ ගනුදෙනුවෙ කොන්දේසි එහෙම තමයි.ඉතිං මට වෙන කරන්න දෙයක් තිබුනෙ නෑ. මම එහෙම කලා. එයාගෙ ජීවිතෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම අයින් වුනා. "
ඇය මහාචාර්යවරයාගේ දියණිය, මගේ හිටපු පෙම්වතිය මතකයට නැඟෙනා විට සුපුරුදු පරිදි මගේ ළයෙහි යමක් සිරවන්නාසේ මට දැනිනි. කෙතෙක් කලක් ගතවුවද කලක් පෙම්කල යුවතියක ඔබට කිසිදාක සම්පූර්ණයෙන් සිතින් අකා මකා දැමිය නොහැක.ඒ මතක සිතෙහි කොණක තැන්පත්ව සදාකල්ම රැඳී තිබෙනු නිසැකය.මෙසේ කිසිවකු හෝ ඒ මතක ඇවිස්සූ සඳ ඒ යලි හද මතුපිටට ඉපිල එනුයේ සිත කීරිගස්වමිනි.
" මේ ඒ ගැන දැන් ඇති නේද කතා කලා? " සුසුමක් හෙලමින් මම ඇසූයෙමි.
" එයා දැන් කොහෙද? තාම ඉගෙන ගන්නවද? "
" නෑ.. ප්රොෆෙසර් ඒ දවස්වලම අමරිකා ගියා MIT එකේ හොඳ තනතුරක් හම්බ වෙලා. "
( MIT යනු Massachusetts Institute of Technology නොහොත් මැසචුසෙට්ස් තාක්ෂණික ආයතනයයි. එය අමරිකා එක්සත් ජනපදයේ අග්ර ගණ්ය තාක්ෂණය පිළිබඳ උසස් අධ්යාපන ආයතනය ලෙස සැළකේ. )
" ඉතිං ඊට පස්සෙ? "
" එයාත් එහෙ ගියා තාත්ත එක්ක.එහෙදි එයාට හම්බවුනා එහෙ ඉගෙන ගන්න අපේ රටේම කෙනෙක්. බොහොම දක්ෂ Software Programmer කෙනෙක්. මාස හයකින් දෙන්න එන්ගේජ් වුනා.අවුරුද්දක් ගියේ නෑ කසාද බැන්ද. එතනින් එහාට මම මේ ලෝකෙ දෙයක් දන්නෙ නෑ එයා ගැන. දැන් නම් ඒ ගැන විස්තර හොඳටම ඇති. මම දන්නව විනාඩි දහයකට ඉස්සෙල්ල අපි දෙන්න කොහොමද හිටියෙ කියල..හෙහ්..එහෙම හිටිය වුනත් මම හිතන්නෙ මටත් තියෙන්න ඕන එක්තරා දුරකට පෞද්ගලිකත්වයක්. "
" හරි මම එකඟයි. ඒත් මම මේ ගැන මෙච්චර අහන්නෙ ඔයා එයා ගැන තවම හිතනව නම් ඒක මට ප්රශ්නයක් වෙන හින්දයි…. එහෙමනම් ඒක මට බලපානව."
" නෑ මම දැන් එයා ගැන හිතන්නෙ නෑ.ඇත්තම කිව්වොත් එයාව මගෙ හිතෙන් අයින් කරන්ට මට සෑහෙන කාලයක් ගියා. හැබැයි දැන් එව්ව ඔක්කොම ඉවරයි."
" ඔයා එයාට ඇත්තටම ආදරේ කලාද? "
" ඔව්, ඇත්තටම මම එයාට ආදරේ කලා. ඒ හින්දම එයාගෙ තාත්තට එකඟවෙලා ඒ සම්බන්ධෙ නවත්තපු එක ගැන මම පස්සෙ හුඟක් පසුතැවිලි වුනා. ඇත්තටම මට ඒ වෙලාවෙ එයාගෙ තාත්තට විරුද්ධ වෙන්න ධෛර්යයක් තිබුනෙ නෑ. " කෙස් අතරින් අතැඟිලි යවා හිස පිරිමදිමින් මම පැවසුවෙමි.
" හරි දැන් අපි ඔය කතාව නවත්තමු. ආයම ඒ ගැන කතාකරන එකේ කිසිම තේරුමක් නෑ. " මගේ පියා සහ මගේ පැරණි පෙම්වතිය පිළිබඳ කිසිවකු හෝ සමඟ කතාබහ කිරීම මම අත්යන්තයෙන්ම අප්රිය කළෙමි.
" හරි අන්තිම ප්රශ්නෙ.. එයා දකුණු ඉන්දියානු කෙනෙක් නේද? "
" ඇත්තටම ඔව්, ඔයා කොහොමද හරියටම එහෙම අනුමාන කලේ? "
" තාත්ත IIT හිටිය කිව්ව. පස්සෙ MIT ගියාය කිව්ව. එයා බැන්දෙ Software Programmer කෙනෙක්ය කිව්ව. ඉතින් ඔය ඔක්කොම එකතු කලාම මට ඒ හැටි අමාරුවක් වුනේ නෑ හරියටම අනුමාන කරන්න. " ඇය සිනහසෙමින් පැවසුවාය.
හිත සැහැල්ලු කොට ගැනීම උදෙසාම මම හඬ නඟා සිනාසීමි.
" මගෙ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නත් බොහොම සාම්ප්රදායික කට්ටිය." ඇය නැඟිට මට පිටුපා සිට විදුලි කේතලයට ජලය පුරවා එහි ස්විචය ක්රියාත්මක කලාය.
" ඉතිං? මොකෝ ඔයා හිටපු ගමන් එහෙම දෙයක් කිව්වෙ?...අපි තවම කසාද බඳින්ට කියල කතා කරල වත් නෑනෙ. " අනන්යා වහා ආපසු හැරී මදෙස බලා සිටියාය. මවිසින් වැරදි යමක් පැවසිණිදැයි මම කල්පනා කළෙමි. නැත. මම පැවසූයේ සත්යයයි. එහෙත් සත්යය පවා පැවසිය යුත්තේ සුදුසු අවස්ථාවෙහිදී බවද ඒ හා සමඟම මසිතට නැඟුනි.
" ඇයි අනේ මම මොනව හරි වැරදි දෙයක් කිව්වද? " තවත් ඇගේ බැල්ම ඉවසනු නොහැකිව මම ඇසූයෙමි.
" නෑ, නෑ, ඔයා හරියටම හරි, අපි යාළුවො විතරයිනෙ.හරි හරි..යාලුවො කියන්නෙ... අවශ්ය වෙලාවට එතනින් ටිකක් විතර එහාට යන්ට පුලුවන් යාලුවො. Friends with benefits එහෙම නැත්නම් Fuck buddies…. එහෙම කිව්වොත් හරි නේද? " ඇය දැඩි ආවේගශිලී ලෙස කියවාගෙන ගියාය.
පිරිමියකු සහ ගැහැණියක අතර ඇතිවන්නාවූ සම්බන්ධයක ප්රමුඛස්ථානය හෝ බලපෑම් කිරීමේ හැකියාව ලිංගික සබඳතාවයෙන් අනතුරුව වහාම ගැහැණිය වෙතින් පිරිමියා වෙත මාරුවන අන්දම ඇත්තෙන්ම විශ්මය ජනක බව මම කල්පනා කළෙමි.
" අනන්යා..අනේ..මේ………."
ඇය ඇතක් ඔසවා මා වැළැක්වූවාය. " සොරි සොරි, මම මොනව කියනවද කියල මමවත් දන්නෙ නෑ. ඒ කතාව අල්ලල දාමු. ආ..මේ තේ එක බොන්නකො "
ඇය දුන් තේ කෝප්පය සෙමෙන් පානය කරමින් මම කල්පනා කරන්නට වූයෙමි.. ඇය හා ආලිංගනය කෙතරම් ආශ්වාද ජනක වුවද අප අධ්යාපන කටයුතු අඩාල කරගත යුතු නොවේ.
" අපි අර මිනිස් අයිතිවාසිකම් කේස් එක පොඩ්ඩක් ඇනලයිස් කරල බලමුද? එතන තියෙන්නෙ හෝටලේක සිද්ද වෙන වැඩ වර්ජනයක් ගැන."
අනන්යා ඉවත බලාගෙනම හිස වනා එකඟත්වය පළකලාය. ඇගේ සිත පෑරුණු සිත සමනය කරනු වස් කුමක් පැවසියයුතුදැයි මම දෑස් තදින් පියාගත්වනම කල්පනා කළෙමි.
" මම ඔයාට ආදරෙයි…." මම පැවසූයෙමි.
" මම ඔයාට ආදරෙයි…." මම පැවසූයෙමි.
ඇය උකුල මතවූ තමන් කියවමින් හුන් පොත ප්රවේශමෙන් වසා මේසය මත තබා හිස සෙමින් ඔසවා මදෙස බැලුවාය." ඇත්තටමද?.............." ඇගේ ඇස් තෙත්වන්නට වූ හෙයින්දෝ ඕ දෙතුන් වරක් වේගයෙන් ඇසිපිය ගැසුවාය.
" ඔව්...අනන්යා....ඇත්තම ඇත්ත. "
" ඔයා ඔහොම කියන්නෙ මාව ෂේප් කරගෙන ආයම පාරක් අර වැඩේට ලෑස්ති වෙන්ට එහෙම නෙවෙයිනෙ නේද? " ඇය රැළි කොටගත් දෙබැමින් යුතුව විමසුවාය.
මට එක්වරම සිනහ පහළ විය. " නෑ..නෑ.. එහෙම නම් නෙවෙයි...ඒත් ඔයා කියන්න හදන්නෙ……"
" නෑ..නෑ...නෑ මම කිසීමදෙයක් කියන්න හැදුවෙ නෑ..මේ..ඔහෙගෙ හිතේ තියෙන්නෙ ඒ ගැන විතරක්ද හැබෑටම.. ඈ? "
" අපි දෙන්නා එකට පාඩම් කරන්නෙ,එකට කන්නෙ බොන්නෙ,එකට ඇවිදින්න යන්නෙ ,පංතියෙ ඉඳගෙන ඉන්න ගමනුත් ඔයා මා දිහා බලනව මම ඔයා දිහා බලනව කොයි වෙලෙත්, ඇත්තම කිව්වොත් අපි දෙන්න වෙන්වෙලා ඉන්නෙ නිදාගන්න වෙලාවෙයි ටොයිලට් යන වෙලාවෙයි විතරයි..ඒකෙන් කියන්නෙ.." මම මදකට කතාව නවත්වා ඇය දෙස බලා සිටියෙමි
" ඔව්..ඉතින්?...මොකක්ද ඒකෙන් කියන්නෙ? " ඇය ඇසුවාය.
" මම ඔයාට ආදරෙයි, ඒකෙන් කියන්නෙ ඒකයි..වෙන කෙහෙම්මලක් නෙවෙයි...ඇයි ඔය ඔලු ගෙඩියට ඒ ටික තේරෙන්නෙ නැත්තෙ? " මම මොර ගැසුවෙමි.
" අන්න ඒ පාර හොඳයි " ඇය ප්රීතියෙන් සිනාසෙමින් හිස ඉහළ පහළ සොලවන්නට වූවාය. " ඒ පාර බොහොමත්ම හොඳයි, මට දැන් ඔයා කියන එක විශ්වාස කරන්ට පුලුවනි. ඔහොම බෙරිහන් දීල කියනවයි කියන්නෙ ඒක ඔයාගෙ පපුව ඇතුලෙන්ම එන දෙයක්..බොහොම හොඳයි, බොහොම හොඳයි.." ඇය දිගටම හිස සොළවමින් සිනාසෙන්නට වූවාය.
" මතකද අපි පොඩි දවස්වල ම්ම්ම්..තුනේ පන්තියෙ වගෙ ඉද්දි උදේම පන්තිය පටන් ගන්ට ඉස්සෙල්ල ඔක්කොමල කෑගහල කියන්ට ඕන මම හොඳ ළමයෙක් වෙමි, මම හොඳ ළමයෙක් වෙමි, මම හොඳ ළමයෙක් වෙමි කියල තුන් පාරක් යටිගිරියෙන්.ඔයාට මතකද? "
" මට මතක නෑ..අනික මතක තියෙන්ට මම එහෙම කෑගහන්ට එපාය. මම එහෙම කෑගැහුවෙ නෑ.." මම නොමනාපයෙන් පැවසූයෙමි. " හරි ඒක පැත්තක තිබ්බාවෙ. මොකක්ද ඔයා මේ කියන්ට හදන්නෙ? "
" මම කියන්ට හදන්නෙ අපිට ඒ කාලෙ කිව්ව එහෙම යම් දෙයක් කෑගහල කිව්වම ඒක හොඳට හිතේ ධාරණය වෙනවයි කියල."
" ඉතින්? "
" ඉතින් මම කියන්නෙ ඒ කතාවෙ ප්රතිලෝමයත් ඇත්ත. කෑගැහුවම හොඳට හිතේ හිටිනව වගේම හිතේ තදින්ම තියෙන දේ තමයි කෑගහල කියවෙන්නෙ. ඉතින් මගෙ අවසාන තීරණය ඔයා මට ඇත්තටම ආදරෙයි කියල මම පිළිගන්නව. "
" හ්ම්ම්ම්.. යන්තම් ඇති...හරි..හරි..ඒ මොක වුනත් මා ගැන විශ්වාසය තියපු එකට ස්තූතියි. දැන් මා ගැන ප්රශ්නෙ හරිනෙ.දැන් ඔයා මොකද කියන්නෙ? ඔයත් මට ආදරේද? "
" ම්ම්ම්ම්..ඒ ගැන මම තව ටිකක් හිතල බලන්ට ඕන.."
" මක් කිව්වා? "
" නෑ මෙහෙමනෙ..මම ඔයාව අර වැඩේ කරගන්ට විතරක් යොදාගන්නව වෙන්ටත් පුලුවනි නේද? මේ..එහෙමමයි කියලම නෙවෙයි ඔන්න….මම කියන්නෙ එහෙම වෙන්ට බැරිකමකුත් නෑනෙ…"
" මොකක්? …" ඇයට ආදරේයයි පැවසූ අයුරෙන්ම මම යලිත් මොර ගැසුවෙමි.
ඇය හඬනඟා සිනාසුනාය. මගේ අතට අසුවූයේ කොට්ටයක් පමණි. මම එය ඇය වෙත දමා ගැසීමි.
" මම කිව්වනෙ . මට ඒ ගැන තව ටිකක් හිතන්ට ඕන…." ඇය යලිත් පැවසුවාය.
මම ඔයාට ආදරෙයි කියා කිසිම විටක වචනයෙන් නොපැවසූ නමුදු ඊට සතියකට පමණ පසු දිනෙක අනන්යා ස්වාමිනාදන් මෙනෙවිය පැමිණ මගේ කුටියෙහි ස්ථිරව පදින්චි වූවාය.රාත්රියට අවශ්ය ඇඳුම් කිහිපයක් දැමූ කුඩා ගමන් මල්ලක්ද පිටේ එල්ලාගෙන ඈ එසේ පැමිණි පළමුදින මම මහත් වික්ෂිප්තභාවයකට පත්වීමි.මෙවන් ක්රියාවකින් ඇතිවියහැකි ආන්දෝලනයට අමතරව ටෙස්ටස්ටරොන් හෝමෝනයෙන් සංතෘප්ත තරුණයින් විසිදෙනෙක් නිවැසි පිරිමි නේවාසිකාගාරයක වසන එකම යුවතිය බවට ඇය පත්වනු දකින්නට මට කිසිසේත්ම අවශ්ය නොවීය. එහෙත් මගේ කුටියට ඈ පැමිණීම වෙනුවට ඇගේ කුටියට මට පැමිණිය හැකියැයි මම යෝජනා කලද ඈ එය ප්රතික්ෂේප කලාය.
" ඒ මොකටද? මට මෙහෙ හොඳයි …" ඇය පැවසූයේ එපමණකි.
මගේ සැක සංකා එසේම තිබියදී වුවද ඇය මා හා වාසයට පැමිණීම මගේ ජීවිතයට මරු කතරක දාහයෙන් පීඩිතව වූ මගියකු ලද සිසිල් පැන් දෝතක් බඳුවිය.ඇය පමිණියේ හිස් අතින් නොවේ. ඇගේ විදුලි කේතලය, මැගී ක්ෂණික නූඩ්ල්ස් පිළියෙල කිරීමට ඈ තුල වූ දක්ෂතාවය හා සමඟ ඇගේ පියකරු සිනහව ඇය පැමිණෙන විට රැගෙන ආවාය.ඒ සමඟම මගේ ජීවිතයටද යම් සංවිධානාත්මක බවක් නිතැනින්ම එක්විය. ගැහැණියක ඔබේ ජීවිතයට ඇතුළුවන්නේ යම් විනයක් සහ නිශ්චිත කාර්ය පටිපාටියක් ද සමඟය.
හිමිදිරියේ මම අවදිවීමට පැය භාගයකට පළමු ඇය අවදිවන්නීය. කඩිමුඩියේ මීටර් සීයකට පමණ එපිටින් පිහිටි ඇගේ නේවාසිකාගාරයට දුවන ඈ එහිදී ස්නානය කිරීමෙන් අනතුරුව හැඳ පැළඳගත් ඉක්බිති භෝජනාගාරයට පැමිණෙන්නීය. ඒ වනවිට මම ද ඇය අපේක්ෂාවෙන් භෝජනාගාරයට පැමිණ සිටින්නෙමි.
" ක්රිෂ්.. මේක ඔයාගෙ අද එසයින්මන්ට් එක. මේක මගේ එක. ආ..මේ මගෙ ප්රස්ථාර වගු සටහන්..ම්ම්ම්ම්..මේ ටික මගෙ.." පෙරදින රාත්රියෙහි අප විසින් අවසානකල පැවරුම් සහ අද දින අධ්යයන කටයුතු උදෙසා අවශ්ය සටහන් ඇය ප්රවේශමෙන් තෝරා වෙන් කරන්නීය. අනතුරුව අපි දේශනාගාරය බලා අත් පටලාගෙන යන්නෙමු.
දේශණාගාරයෙහිදී මා අසල හිඳ සිටින කන්යාශ්රී ඒ සඳහා එකඟ වුවහොත් අනන්යා ඇය හා ආසන මාරුකොටගෙන මට යාබද අසුනෙහි හිඳගන්නීය. කන්යාශ්රී මේ ආසන මාරුව උදෙසා එකඟවීම හෝ නොවීම රඳාපවතිනුයේ හුදෙක් ඇගේ එදින චිත්ත ස්වභාවය අනුවය.ප්රීතිමත් සිතකින් පසුවන දිනයන්හි ඕ ස්වේච්ඡාවෙන්ම මේ ආසන හුවමාරුව උදෙසා ඉදිරිපත් වූවාය. කන්යාශ්රීගේ චිත්ත ස්වභාවය එතරම් යහපත් නොවූයේවී නම් අපි අපේ සුපුරුදු අසුන් වලම හිඳ දේශණය පැවැත්වෙන සම්පූර්ණ කාලය තුල එකීනෙකා දෙස බලා සිටින්නෙමු. මගේ වම්පසින් හිඳහුන් මොහිට් පස් කට්ටුව අපගේ මේ ප්රේමාන්විත හැසිරීම පළමුව මහත් ආශ්වාදයෙන් සහ උනන්දුවෙන් නැරඹූ නමුදු කාලයාගේ ඇවෑමෙන් ඔවුනටද ඒ නොවැදගත් සාමාන්ය කරුණක්ම විය.පසු කලෙක ඔවුන් අප දෙස හොරැහින් හෝ බලන්නට වූයේ දේශණය අසා ඉන්නට නොහැකි මට්ටමට නීරස වූ විටය.
අනන්යා දිනපතා මගේ කුටියෙහි රාත්රිය ගතකිරීම පළමුව යම් තරමක ආන්දෝලනයකට තුඩු දුන්නේය. සාමාන්යයෙන් මෙවන් අවස්ථාවන්හි සිදුවන පරිදි මම රොමියෝ හෝ කැසනෝවා වන් පුද්ගලයෙකු ලෙස සන්නාම ලත් අතර අනන්යා ආදරය වෙනුවෙන් සියල්ල කැපකිරීමට සූදානම්වූ අඥාණ ස්ත්රියක සිට කාමයෙන් අන්ධවූවක තෙක් වූ විරුදාවලි කීපයකට හිමිකම් කීවාය.
( රූමත් කාන්තාවන් වශීකොට ගැන්මෙහිලා සහජයෙන්ම දක්ෂතා දක්වන පුරුෂයින් රොමියෝ හෝ කැසනෝවා යන අපර නාමයන් ගෙන් හඳුන්වනු ලබයි.රොමියෝ යනු ෂේක්ස්පියර්ගේ සුප්රසිද්ධ රෝමියෝ - ජුලියට් නාට්යයෙහි ප්රධාන චරිතය වන අතර කැසනෝවා යනු 18 වන සියවසේ ඉතාලියේ විසූ ස්ත්රී ධූර්තයකු ලෙස චිර ප්රසිද්ධ ගියාකොමෝ කැසනෝවාය. )
අපහාසාත්මකව හෝ උපහාසාත්මකව ඇය හැඳින්වීමට යෙදෙන විරුදාවලීන් පිළිබඳව අනන්යාට කිසිදු හැඟීමක් හෝ කල්පනාවක් නොවීය. සත්ය වශයෙන්ම ඇය ආදරය වෙනුවෙන් සියල්ල කැපකිරීමට සූදානම්වූ අඥාණ ස්ත්රියක වන්නට ඇත.
දේශණාගාරයේ දේශණ පැවැත්වෙන අතර වාරයේ පවා මවෙත අතින් ලියන ලද පණිවිඩ අඩංගු කඩදාසි කැබලි එවීම ඇගේ පුරුද්දක් විය.
" මට ඔයා නැතුව හරිම පාළුයි.මම මේ ලෙක්චර් එක ඉවරවෙන්නෙ කොයි වෙලාවෙද කියල ඉන්නෙ ඔයාට තුරුල් වෙලා ඔයාගෙ නළල ඉඹින්න " එම පණිවිඩය සඳහන් කඩදාසිය මවෙත පැමිණියේ අංකූර්, අනූප්, බිපින්,භූපින්,භානු, තවත් සිසුන් සිසුවියන් දස දෙනෙක් සහ අවසානයේ කන්යාශ්රී හරහාය. අප දෙදෙන එකම කුටියක දවසේ අවම වශයෙන් පැය දහහතරක් එකට ජීවත්වන්නෝ වෙමු. එහෙත් දේශණාගාරයේ පේලි හයකට ඔබ්බෙහි සිට ඇය මා නොමැතිව පාළු බව පවසා සිසුන් සිසුවියන් දහසයදෙනෙකු හරහා පණිවිඩ එවන්නීය.
" මේ.. ඔය වගෙ එව්ව ලියල පණිවිඩ එවන්ට එපා. කවුරුහරි ඔව්ව දිගඇරල බැලුවොත් එහෙම මේකෙ වසල හමාරයි " මම ඇයට පිළිතුරු වශයෙන් ලියා යැවීමි.
" ඔයා නම් මහ බුම්මට්ටෙක්. කිසිම වැඩකට නැති මූකලං බස්සෙක්…Actually you are no fun at all...." කට විරවාගත් අඬන මුහුණු රැසක්ද සමඟ ඈ මට පිළිතුරක් එව්වාය. ඒ පණිවිඩය බිපින් මවෙත ලබා දුන්නේ යම්තමට සිනහසෙමිනි.
" මේ අම්මණ්ඩි එක්ක නම් බෑ මේ රාජ්ජෙ කොරන්ට " තොල් තදින් පියාගනිමින් මම මටම එසේ පවසා ගතිමි.
