94. ආදර....නිල්.....දෑසේ.......15 - Chutti's Story - That means my destiny......what else?

'' මේ කතාව මුල ඉඳම්ම මම පටන් ගන්නම් අයියෙ,...... අපෙ අම්මට හිටියෙ එකම වැඩිමල් සහෝදරයෙක් විතරයි.ඒ මාම අම්මට වඩා අවුරුදු හතක් විතර වැඩිමල්.අම්මට වයස දහයක් වගෙ වෙද්දි අටමස්තානෙ වන්දනාවක ගිහිල්ල එද්දි බස් එක පෙරලිල අම්මගෙ අම්මයි අප්පච්චියි..... ඒ කිව්වෙ අපෙ ආතයි අත්තම්මයි දෙන්නම අන්තරා වෙලා.අම්මයි මාමයි ඒ ගමන ගිහිල්ල නෑ.....''

චුට්ටි මා අතින් හිස් කෝප්පෙ අරන් ගිහිල්ල කෝප්ප දෙකම මේසෙ උඩින් තියල ආයෙම ඇවිදිල්ල ඉඳ ගත්ත.

ඔන්න අන්තිමට විස්තරේ. මම ඇහිපිය නොහෙලා චුට්ටිගෙ මූණ බලාගෙන උන්නා.

'' අම්මලගෙ නෑදෑයන්ගෙන් කිසිම උදව්වක් ඒ දෙන්නට ලැබිල නෑ.ඒත් ඒ ලොකු මාමගෙ හිත හරිම හයියයි. නංගි, උඹ බයවෙන්න එපා... මම ඉන්නව ඕන දේකට.... එහෙම කියල අම්මගෙ හිතත් හදල තියෙන්නෙ ඒ මාම....''

'' නංගි.... අර මේ ඊයෙ මුරුංග පොතු ගෙනියන්න ආවෙ ...ඒ මාමද?......අර මම බොහොම ආසාවෙං පරණ විස්තර අහගෙන හිටියෙ...හෙහ්, හෙහ්, ''

මට හිනා ගියා ඒ වෙලාවෙ මේ කෙල්ල කරපු විගඩං මතක් වෙලා...

'' හි, හි, '' කෙල්ලටත් හිනා....'' නෑ, නෑ...ඒ අපෙ අප්පච්චිගෙ අක්කගෙ හස්බන්ඩ්....මේ අපේ අප්පච්චිගෙ ගම...අම්මල ආනමඩුවෙ......''

'' ඒ මාමට හොඳට ඉගෙන ගන්නත් පුලුවන්ලු. ඒත් ඉගෙනීම අත ඇරල කුඹුරු කිරිල්ල පටන්ගෙන තියනව ජීවත් වෙන්න වෙන ක්රමයක් නැති නිසා. හැම වෙලේම අම්මට කියල තියෙන්නෙ මම කොහොම හරි උඹට වියදම් කරන්නම්. උඹ නංගියේ හොඳට ඉගෙන ගනිං කියලයි. ඒ මාමගෙ උත්සාහය හින්දමයි අම්මට යුනිවසිටි යන්න ලැබුනෙ කියලයි අම්ම නිතරම කියන්නෙ.කොහොම හරි අම්ම යුනිවසිටි ගියා. එහෙදි තමයි අප්පච්චිව හම්බ වෙලා තියෙන්නෙ.ඉතිං අම්මගෙ ජීවිතේ සාර්ථක උනේ ලොකු මාමගෙ කැපවීම නිසාය කියල අම්මගෙ පුදුම ගෞරවයක් භක්තියක් තියෙන්නෙ ලොකු මාමට.''

'' අයිය අහගෙන නේද ඉන්නෙ?......අයිය හිතනව ඇති මේ අම්මගෙ මාමගෙ කතා මොකටද මට දැනගන්න ඕන දේට කියල.....නෑ අයියෙ මේ කතාව මුල ඉඳල කිව්වෙ නැත්නම් අයියට හරියට තේරුම් යන එකක් නෑ කියල මට හිතෙනව. ඒකයි මම මුල ඉඳන්ම පටන් ගත්තෙ.....''

'' නෑ...චුට්ටි මම සාවධානව අහගෙන ඉන්නෙ...මට තේරෙනව. මේ විස්තර වල සම්බන්ධයක් නැත්නම් ඔයා මෙහෙම කතාව පටන් ගන්නෙ නැහැනෙ කවදාවත්....ප්රශ්නයක් නෑ....කියන්න, කියන්න,''

'' අම්මගෙ අනාගතය ගැනම කැපවුනු නිසා මාම කසාදයක් ගැනත් හිතල නෑ. අම්ම බැන්දටත් පස්සෙයි එයා බැඳල තියෙන්නෙ. ''

'' දැං එතකොට ඒ මාම එහෙම ඉන්නෙ කොහෙද චුට්ටි? ''

හීතල හුළඟක් අඩවල් කරපු දොරෙන් ඇතුලට ආව. මම නැඟිටල ගිහිල්ල දොර වැහුව.

'' අම්මලගෙ ගමේ මාම හිටියෙ. හිටියෙ කියන්නෙ අයියෙ අවුරුදු තුනකට ඉස්සර මාම නැතිඋනා කැන්සර් එහෙකින්.අම්මයි අප්පච්චියි පෙරේද ගියේ ඒ දානෙට.''

'' ඔන්න දැන් තමයි රවි අයියෙ..... කතාවෙ ඔයාට අදාල කොටස එන්නෙ. '' චුට්ටි මයෙ මූණ බලල හිනාඋනාට ඒ හිනා උනේ අඬන්ඩ බැරි නිසා කියල එයාගෙ වේදනා බර දෑස මට කිව්වා.

'' ඒ මාම මට හරිම ආදරෙයි. අන්තිමට හුස්ම යන්ට ඉස්සර අම්මට කියල තියෙනව...නංගියෙ උඹෙ චුට්ටිට මම හරිම ආදරෙයි. උඹ මට පොරොන්දු වෙයං උඹෙ චුට්ටිව මගෙ පුතාට බන්දල දෙනවයි කියල. ඉතිං අම්ම වෙන මොනව කරන්නද?....තමං වෙනුවෙන් අච්චර කැපකිරීමක් කරපු එකම අයියගෙ අවසාන ඉල්ලීම අහක දාන්නෙ කොහොමද?...අම්ම පොරොන්දු වෙලා.''

චුට්ටි මේ කතාව කියාගෙන ගියෙ මගෙ මූණ දිහාම බලාගෙන. මමත් ඇස් අහකට ගන්ට බැරුව එයා දිහා බලාගෙන හිටිය. මගෙ ඉරණම විසඳෙන හේතු සාධක.....මේ කතාව දැනගන්ට නෙව මම මෙච්චර දත කෑවෙ.....

'' අම්ම එහෙම පොරොන්දු වෙච්ච එක සාධාරණයි කියල අයිය හිතනවද?''

ඉඳගෙන හිටපු පුටුව මා ළඟටම ඇදගෙන චුට්ටි මගෙ දකුණු අත අත් දෙකින්ම අල්ලගෙන මගෙ මූණ දිහා ඇහිපිය නොහෙලා බලාගෙන ඇහුවා.

උත්තර දෙන්ට ඉස්සරවෙලා මම දිග සුසුමක් හෙලුවා. චුට්ටිගෙ අත අරගෙන සිප ගත්තා.

'' ඒ ප්රශ්නෙට එහෙම උත්තරයක් දෙන්ට අමාරුයි නංගි. අම්ම ඒ වෙලාවෙ පත් වෙච්ච තත්වෙ මට හිතාගන්න පුළුවනි.මාම ඒ වගෙ ඉල්ලීමක් නොකලානම් හොඳයි කියල තමයි මට කියන්න තියෙන්නෙ. ''

'' මගෙ හොඳ අයිය....අයිය එහෙම කරුණු තේරුම් ගත්ත එක මට ලොකු සැනසීමක්....අම්ම ගැන මට මුලුන්ම ඇති උනේ තරහක්....ඒත් දැන් මගෙ ඒ තරහ නෑ. කියාගන්ට බැරි මොකක්දෝ හිස් බවක් මයෙ හිතේ තියෙන්නෙ, ''

'' මොකක්ද මස්සිනාගෙ නම? ''

මම අහක බලාගෙන ඇහුව.

'' අජන්ත....අජන්ත අයිය අපෙ පොඩි අයියට වඩා අවුරුද්දක් බාලයි....''

'' මිනිහ මොකෝ කරන්නෙ?.....''

'' රස්සාවක් ඕන නෑ අයියෙ එයාට...කුරුණෑගල මීගමු පාරෙ එයාලගෙ තියනව ලොකු හාඩ්වෙයාර් එකක්. අපෙ මාම බැඳපු නැන්දගෙ ඒ දේපළ ඔක්කොම.''

'' ඉතිං චුට්ටි...මොකද අජන්තට කැමති නැතිවෙන්ට හේතුව කියන්නකො බලන්ට.....''

මම පුටුවෙ හරි බරි ගැහිල හේත්තු වෙලා එහෙම ඔළුව පිටිපස්සට අත්දෙක බැඳගත්ත.

'' ඒකම තමයි අයියෙ මටත් හිතාගන්ට බැරි....අජන්ත අයියගෙ කිසිම වැරැද්දක් නෑ කියන්ට .....ඒත් ...ඒත්.......''

චුට්ටි නැවිල එහා පුටුවෙ තිබ්බ පුටු කොට්ටෙ අරගෙන උකුලෙ තියාගෙන ඒක මිරිකමින් කතා කලේ.....

'' ඒත් මට අජන්ත අයිය ගැන කැමැත්තක් ඇතිවෙන්නෙම නැති හැටි......''

'' අම්ම මා ගැන පොරොන්දුවුනෙ අවුරුදු තුනකට කලින් කියල මම කිව්වනෙ... යුනිව්සිටි සිලෙක්ට් උනොත් හොඳයි. නැත්නම් තව අවුරුද්දක් දෙකක් ඇතුලත මට අජන්ත අයියව බඳින්නම වෙනව.......''

චුට්ටි මගෙ මූණ බැලුව.....මම ඉතිං මොනව කියල කියන්නද?.....එපා බං උඹ අජන්තව බඳින්න...කියල කියන්නද?....මම චුට්ටිගෙ මූණ බලාගෙන එහෙම්මම හිටිය මොකවත්ම නොකිය.

'' අපෙ පොඩි අයිය හරිම තරහයි මේ වැඩේට..දෙතුං පාරක් අම්ම එක්ක රංඩුත් උනා....අම්මලට මාමලට ඕන විදිහට චුට්ටිගැන තීරණ ගන්න එක අන්තිම අසාධාරණයි කියල පොඩි අයිය ඒ දවස්වල ඉඳලම කියනව. ''

'' වසන්ත කැමති නැද්ද අජන්තට? ඈ...චුට්ටි?''

'' පොඩි අයිය කැමතිම නෑ. මොන හේතුවක්ද මන්දා.....ඌ මට අල්ලන්නෙ නෑ. අරක්කු ටිකක් වත් බොන්නෙ නෑ ඒ යකා...කියල බණිනව....''

චුට්ටිට ඔන්න හිනාවක් ගියා සෑහෙන වෙලාවකට පස්සෙ.

සාවධානව බැරෑරුම් මූඩ් එකෙන් කතාව අහගෙන හිටියට මටත් හිනාවක් පැන්න ඉබේටම.

'' හෙහ්, හෙහ්, වසන්තය එහෙම කිව්වද?.....මේකා තියන්ට වටින්නෙ නෑ නෙව....''

93. හෘදයාංගම සුබපැතුම් සමඟ මගේ සෙනෙහස.............Heartfelt best wishes......My Heart is with you.......

සිංහල වියුණු ලිවීමට පිවිසීමෙන් මා ලද ප්රතිලාභ අතර මුදුන් මල් කඩ වනුයේ හිත හොඳ එසේම හෘදයාංගම වූ සහෘදයින් රැසක් හඳුනා ගැන්මට ලැබුනු මහාර්ඝ අවස්ථාවයි.හෘදයාංගම මිනිසුන් ඉතා සීඝ්රයෙන් මිහිතලයෙන් වඳවී යන සත්ව කොට්ඨාශයක් වූ වර්තමානයෙහි ඒ භාග්යය නම් සුළු කොට තැකිය යුත්තක් නොවේමය.

එවන් එක් හෘදයාංගම සහ එසේම සුන්දර වූ යුවතියක වෙනුවෙනි අද මේ වියුණු සටහන කැප කෙරෙනුයේ.ඇය නමින් ජනනි හංසකිංකිණි වූවාය. අද ඇගේ දිවියෙහි ඉතාම වැදගත්වූද එසේම සොඳුරුතම වූ ද දිනයයි. අද ඈ තම පෙම්බරයාණන් වූ යජිතුන් සමඟ අතිනත ගන්නාහුය.

ඔබ දෙපල වැලඳ සුබ පැතීමට පැමිණිය නොහැකිවීම පිළිබඳ ඔබෙන් සමාව අයදින අතර ජනූ, ඔබ ඒ වෙනුවෙන් මට සමාව දෙන බව හෙට හිරු නැඟෙන්නාසේම ස්ථිර බව ද දන්නෙමි.

එසේනම්.... ජනනි සහ යජිත්...... මා දයාබර සොයුරිය සහ සොයුර......
ඔබට සුබ මංගලම්!!!
දිවි ගමන මං දෙපස දහසක් මල් සුපිපේවා!!!,
සදාතන සෙනෙහසේ සුවඳ ඔබ හදවතේ සදා කල් රැඳේවා!!!
සසර සරනා තුරා බැඳුනු ඔබ සුරත් යලි කිසිදු දිනයෙක නොගිලිහී සදා රැඳේවා!!!

සෙනෙහසේ නවාතැන ඔබේ නෙතු සඟලමය.
හදවිලේ පිපුණු මල ඔබෙ නමින් සුවඳමය.
සදා ඔබ සමඟ එමි පිය නඟා අත නොහැර,
සබඳ මතු සසර අත හරිනු ඔබ සමඟමය.

Setting out today on the journey of life,
With hands held tight and stars in eyes,
Until eternity and even beyond,
Together we would be never to part,

92. ආදර නිල් දෑසේ ......14 - Yeah, Don't ask questions if you are afraid of the answer

චුට්ටියි මමයි නිවිල තිබුනු පහන් ඔක්කොම තෙල් දාල තිර හදල පත්තු කලා....අපි දෙන්නම දැල්වූ පහන් දෙකක් අරගෙන එකින් එක පහන ලඟට ගිහිල්ල පහන් දල්වපු ඒ සුන්දර දර්ශනය දැනුත් මතක් වෙද්දි හිතට නැඟෙන්නෙ වචනයෙන් කියාගන්න බැරි පිවිතුරු හැඟීමක්.....පහන් එකිනෙක දැල්වෙද්දි, ඒ පහන් වලින් නැඟුනු ආලෝකය චුට්ටිගෙ මුහුණ පුරා තැවරිල ඒ මුහුණ දිදුලද්දි මම ඒ දිහා බලා හිටියෙ මයෙ ඇස් අහකට ගන්ට බැරි ගානට.



ඔන්න ඉතින් අන්තිමට මුළු බෝධි ප්‍රාකාරෙම පහන් ආලෝකයෙන් දිලෙන්න පටන් ගත්ත.අපි දෙන්න පස්සට වෙලා ඒ දිහා බලා හිටියෙ කියාගන්න බැරිතරම් සන්තෝසෙකින්......

" පොඩි හාමුදුරුවන්ට ආයෙ බෝධි පූජා තියන්ට කඩෙන් තමයි තෙල් ගෙනෙන්ට වෙන්නෙ''

මම චුට්ටිගෙ මූණ බලල හිනා උනා....

'' හි හි......ගේන්නෙ නැතෑ ඕනම නම්....''

'' අඩේ ඒක නෙවෙයි චුට්ටියේ.....මම මේ කල්පනා කලේ.....අද පෝයත් නෙවෙයි..මේ පගන් කැටියම පත්තු කරල අපිට ප්‍රශ්නයක වෙයිද මන්ද.....''

'' අය අහවල් ප්‍රශ්න....කවුද එහෙම ප්‍රශ්න කරන්න ඉන්නෙ.....රවි අයියගෙ කට විතරයි.... මාර බය ගුල්ලෙක්නෙ.....හි, හි, හි,''

චුට්ටි වට පිට බලල මගෙ අත අල්ල ගත්ත.

'' හුහ්, බය ....මම කොහෙද බය?.......මම ඇවිල්ල බය කියන වචනෙ තේරුම වත් දන්නෙ නැති කොල්ලෙක් නංගි තේරුණාද?......ඒ නිසා එහෙම කතා කරන්න එපා...මගෙ හදවත දහස් කඩකට බිඳිල සුනු විසුනු වෙලා යයි ඔන්න. ඔයාට තමයි කෑලි අහුලන්න වෙන්නෙ......''

චුට්ටිට බකස් ගාල හිනාගියා. ඒත් හිනාව නැවතුනා ඒ එක්කම. හප්පච්චියේ නොහිතාම උනත් මගෙ කටින් පිටවුණු වචනෙ බරපතල කම මට තේරුනෙ ඔන්න එතකොටයි.....

'' සොරි චුට්ටි...මම ඒක හිතල කිව්ව එකක් නෙවෙයි....නිකම්ම මට කියවුනා.....''

'' කමක් නෑ අයියෙ.....නොහිතා කිව්ව උනත් ඒ කතාවෙ...........''

එතනින් එහාට මොනවත්ම නොකිය චුට්ටි මගෙ මූණ ටිකවෙලාවක් බලන් ඉඳල බිම බලාගත්ත.ඉතිරි හරිය කියන්න ඕන උනේ නෑ...චුට්ටි මොකක්ද කියන්ඩ ගියේ කියල මම දැනගෙන හිටිය සහසුද්දෙන්ම.....

එයත් බිම බලාගෙන මමත් බිම බලාගෙන.....එහෙම නිහඬවම ගෙවුනු මිනිත්තුකීපයකට පස්සෙ.....බෝ පත් සිලි සිලි හඬවමින් හමා ආ සීතල සුළඟකින් මගෙ මුළු සිරුරම කිළිපොලා ගියා....

'' චුට්ටි...සීතලයි නංගි...අපි යමුද?......'' නිහැඬියාව බිඳිමින් මම කිව්වා.

'' යමු එහෙනම් අයියෙ...පොඩි අයිය මොනව කරනවද මන්ද තවම'' .....චුට්ටි තවමත් මගේ දිහා බැලුවෙ නෑ...

'' ඒයි ඔය දෙන්න කොහෙද හිටියෙ?....මම මේ හොයන්න යන්නයි ලෑස්ති උනේ....'' වසන්ත ආවාසෙන් එළියට බැහැල අපි දිහාට එනව....

'' රවී.... මචං, මේ උඹ එහෙනම් චුට්ටි එක්කල ගෙදර පලයං.....මම පොඩි හාමුදුරුවො එක්ක මේ ළඟ පන්සලකට ගිහිල්ල එන්නම්.හෙට බණට එන්න හිටිය හාමුදුරුවො අසනීප වෙලාලු. වෙන හාමුදුරු කෙනෙක් හොයා ගන්න
වෙලා. පන්සලේ ඩ්‍රයිවරුත් ගෙදර ගිහිල්ල. මට කා එක ඩ්‍රයිව් කරන්න වෙලා මචං.....මම පුලුවන් ඉක්මනින් එනව. ''

අපි දෙන්න ඒ කිව්වෙ මමයි චුට්ටියි......හෙමිහිට පඩි පෙල බහින්න පටන් ගත්ත.මට කියවුනු අර කතාව චුට්ටිගෙ හිතට බොහොම තදින් වැදුනු බව මටතේරුං ගන්න එච්චර අපහසු උනේ නෑ. මගේ හිතෙත් ඒ මට කියවුනු වචන කීපය ආයෙම ආයෙම හොල්මන් කලා. නොදැනුවත්වම කටින් පිටවෙන්නෙ හිතේ තියන අදහස්ය කියල කියන නේද?....එතකොට.....මේ මගේ හිතේ තියෙන අදහසද?.....එහෙම මගෙ යටි හිතේ කල්පනාවක් තිබ්බයි කියන එක එක අතකට පුදුම වෙන්න දේකුත් නෙවෙයි නේද?

පඩි පෙලේ මැදක් විතර බහිනකොට තමයි ඔන්න මට මතක් උනේ අපි දෙන්න අඩි කීපයක් ඈත් වෙලයි ඉන්නෙ කියල...අත් අල්ලගෙන පඩි නැග්ග අපි....පව්....මොනව උනත් මේ අවසාන මොහොතෙ චුට්ටිගෙ හිතට දුකක් දෙන්න මම කැමති උනේ නෑ...

'' සොරි නංගි...''

මම එහෙම කියල චුට්ටිගෙ අත අල්ල ගත්ත. ඒ අතේ සීතල මගෙ අතට දැනුන හොඳටම. එයත් ඒ අවස්තාව බලාපොරොත්තුවෙන් හිටිය වගෙ මගෙ අත තද කරල මිරික ගත්ත.

'' මම ලොකු කල්පනාවකින් හිටියෙ සමාවෙන්න....'' මම නැවිල චුට්ටිගෙ කණට කෙඳුරුවා.

'' කමක් නෑ..අයියෙ මට තේරෙනව...ඒකට කමක් නෑ....'' චුට්ටි තවත් මට ලංවෙලා මගෙ උරහිසට ඔලුව හේත්තු කරමින් කිව්ව ඇහෙන නෑහෙන ගානට.

පාර පුරා හඳ එළිය පැතිරිලා. හිටපු ගමන් හඳ මුවා කරගෙන පාවෙලා යන වලාකුළු වල හෙවනැල්ල පාර හරහ ඇදිල යන්නෙ හරියට කවුරු හරි පස්සෙං එලවගෙන එනකොට පණ බේරගන්ට දුවනව වගෙ. පාර දෙපැත්තෙම ගහ කොල සීතල හුලඟෙ හෙලවුනෙ කවුරුත් නොදන්න රහසක් මුමුණමින් වගෙ කියලත් මට හිතුනා. වෙන දවසක නම් මට කවියක් දෙකක් ලියන්ට මේ ඇති හොඳටෝම. චුට්ටිත් එක්ක මේ වගෙ අත් අල්ලාගෙන සඳ එළිය දෝරේ ගලා ගිය පාරක හෙමිහිට ඇවිද යන ගමන් එයාගෙ ඇස් දෙක දිහාවෙ අනිමිස ලෝචනෙන් බලාගෙන හෙමිහිට චුට්ටිට විතරක් ඇහෙන්ට මම එයා වෙනුවෙන්ම ගොතපු කවියක් කියන්න මට කවදාවත්ම නොලැබෙන විත්තිය මගෙ හිත දැනගෙන හිටියා.

සඳ දියෙන් තෙමීහිය,
මං පෙතේ ඇවිද යමි,
ඔබෙ සුරත අත් නොහැර,
අනන්තෙට පා නඟමි,

නිල් නයන යුග කැල්ම,
දකිනු යලි කෙදිනකද?
සොඳුර ඔබ මෙන් මමද,
මිරිඟුවට පෙම් කළෙමු,

සෙනෙහෙ විල් දියේ පිපි,
මුකුලිත වු රත් නෙළුම,
හදවතට තුරුළු කොට,
සුවඳ හැමදා විඳිමි,

නෙලනු නොහැකිවූ සඳ,
පිපුණු නෙලුමේ සුවඳ,
සිව් සියක් ගව් දුරක,
මට දැනෙන බව දනිමි,

යමක් අපිට අහිමිය කියල දැනගත්තට අනේ ඔන්න ඔහෙ කමක් නෑ මොනව කරන්නද ඉතිං කියල හිත හදාගන්න එක ලේසි නෑ....ඇයි මෙහෙම දේවල් ලෝකෙ වෙන්නෙ.....මෙහෙම දෙයක් වෙන්ට මොකක්ද මම කරපු වරද කියල යටිහිත වැළපෙන එක වලක්වන්නම බෑ....අපිම දන්නව ඒකෙ කිසිම තේරුමක් නෑ කියල..ඒත් දෙයියනේ හිත කියන එකට වැට කඩොළු බැඳල උඹ මෙහෙම හිතපං අරම හිතන්න එපා කියල කියන්න කාටද පුළුවන්.... මට නොදැනිම දිග සුසුමක් පිට උනා.

චුට්ටි මගෙ අත රිදෙන තරමට තදින් මිරිකපු නිසා මට ඉබේම එයාගෙ මූණ බැලුනා. අනේ ඒ කෙල්ල මා දිහා ඇහිපිය නොහෙලා බලා ඉන්නව....ඇස් දෙකේ කඳුලු බිඳු දෙකක්....කම්මුල් දිගේ ගලායන්න ඔන්න මෙන්න. මගෙ පපුව ගිනිගත්ත ඒක දැකල. මම මොනවත් කිව්වෙ නෑ...මම දන්නව අඬන්න එපා කිව්වොත් චුට්ටි අනිවාර්යයෙන් මෙතනම වැලහින්න වගෙ අඬන විත්තිය. මම පාත්වෙලා එයාගෙ නලල සිප ගත්තා හෙමිහිට.චුට්ටි ඇඬුවෙ නම් නෑ. ඒත් වෙව්ලන යටිතොල හපාගෙන මගෙ මූණ එකම පාරක් බලල ආපහු බිම බලාගත්ත.සිහින් ඉකි බිඳුමකින් ඇගේ උරහිස් ගැස්සිලා ගියා. මම මේ වෙලාවෙ කියන ඕනම දේකින් ඉකි බිඳුම හැඬීමකට පරිවර්තනය වෙන බව මට ඉවෙන් වගෙ තේරුණු නිසා මම කලේ එයාගෙ අත තවත් තදින් අල්ලාගැනීම විතරයි.

එතනින් පස්සෙ කිසිම කතා බහකින් තොරව අපි ආව ගෙදරට එනකල්.

'' පොඩි අයිය එනකල් ඉමු නේද රවි අයියෙ බත් කන්ට..එතකල් බඩගිනිනම් තේ හදන්නද? ''

'' හරි එහෙනම් තේ එකක් බොමු....''

කුස්සියෙ උදේ ඉඳගෙන හිටපු පුටුවෙ මම ආයෙම ඉඳගෙන. චුට්ටි මේසෙ ලඟ තේ වක් කරනවා. උදේ අච්චර ආසාවෙන් මම බලාපොරොත්තු උනු දේ .....හෙමිහිට පිටිපස්සෙන් ගිහින් චුට්ටිව වැලඳගෙන ආදරෙන් සිප ගන්න......මට මේ වෙලාවෙ එහෙම දෙයක් කල්පනාවට ආවෙම නෑ.....මම බලාපොරොත්තුවෙන් හිටපු මොහොත....නෑ එක අතකට එහෙම කියන එකත් වැරදියි...මම කොයි මොහොතක හරි උදාවෙයි කියල බයෙන් හිටපු මොහොත උදාවෙලා කියල මම දැනගෙන හිටියා බොහොම පැහැදිලිවම. ඊයෙ හවස ආපු වෙලාවෙ ඉඳල මම දැනගන්න බලාහිටි ඒ කාරණය...ඒ රහස ....චුට්ටිගෙ කටින්ම එයාගෙ වචන වලින්ම දැන ගන්න මොහොත උදාවෙලා.

චුට්ටි මට තේ එක ගෙනත් දුන්න.

'' යමු අයියෙ සාලෙට....''

එයත් තේ කෝප්පයක් අරගෙන ඇවිත් මගෙ ලඟම වේවැල් පුටුවෙ ඉඳගත්ත.

'' රවි අයිය මම ඔක්කොම විස්තරේ අයියට කියන්නම් අකුරක් නෑර...අයිය මට එක පොරොන්දුවක් වෙන්න ඕන හැබැයි...හොඳේ? ''

චුට්ටි මගෙ උත්තරේ බලපොරොත්තුවෙන් මා දිහා බැලුව,

'' අයිය මා එක්ක තරහ වෙන්නෙ නෑ කියල මට පොරොන්දු වෙන්න ඕනෙ....කියන්න මා එක්ක තරහ වෙන්නෙ නෑ නේද? ''

'' නෑ නංගි මම ඔයා එක්ක ජාති ජාතිවත් තුන් හිතකින් වත් තරහ නෑ...''

මම කිව්වෙ අවංකවමයි....

********************

මේ කතාව අන්තිම කොටස මම ඊයෙ ලියන්නයි හිටියෙ, ඒත් පරිගණකයෙ ප්‍රශ්නයක් මතුවෙලා ඒ වැඩේ හරි ගියේ නෑ නෙව. මෙකුවි කිව්ව වගේ මමත් කල්පනා කලා කවදාවත් නැතුව මොකද එහෙම උනේ කියල..ඔක්කොම වෙන්නෙ හොඳටයි කියලත් කියල තියනවනෙ......අනික ලියාගෙන යද්දි තව ටිකක් කතාව ලිව්වොත් හොඳයි කියලත් මටම හිතුන.ඒ නිසා ඔන්න තරහ වෙන්න ඔට්ටු නම් නෑ....මගේ සහෘදයනි...තව කොටසක් ලියලම මේක ඉවර කරන්නම්...හොඳද?

91. ආදර....නිල්.....දෑසේ.......13 - A heartfelt moment that made an everlasting memoir,

චුට්ටි මොනවද කියන්න හදනව කියල මට තේරුණා.

'' ඉන්න නංගි මට කියන්න දෙන්න....මම ඔයාට ආදරෙයි.....ඊයෙ ඉස්සෙල්ලාම මම ඔයාව දැක්කෙ....එතකොට අද වෙනකොට මම ආදරෙයි කියල කියන එක මහ විහිළුවක් වගෙ පේන්ට පුළුවන්.....මම දන්නව මම මෙහෙම කිව්වොත් ඊයෙ ජීවිතේ ඉස්සෙල්ලම දැක්ක කෙල්ලෙකුට මම මගෙ පණටත් වඩා ආදරෙයි කියල සීයට අනූ නමයක් මට හිනා වෙයි...පිස්සුද තමුසෙට කියල අහවි.''

'' ඒත් ඒක තමයි ඇත්ත. මම ඔයාට ආදරෙයි...මම දන්නව ඔයත් මට ඒ වගේම ආදරෙයි කියල....එතකොට මට සීයට සීයක් සහතිකයි වසන්ත මේකට කිසිම අකමැත්තක් නෑ කියල. එතකොට ඔයාගෙ අම්ම අප්පච්චිගෙන් ප්රශ්නයක් ඇතිවෙයි කියල ඔයා හිතනව නම් මම කෙලින්ම එයාල එක්ක කතා කරන්නම්.මට මේ කරන්නෙ තාවකාලික ආදරයක් නෙවෙයි.මගෙ ජීවිතය ඔයා කියල මගෙ පපුවට දැනෙනව චුට්ටි. මීට කලින් මට කවදාවත් එහෙම දැනිල නෑ. කෙල්ලො ඕන තරම් මම කිට්ටුවෙන් ආශ්රය කරල ඇති. ඒත් ඒ කවුරු ගැනවත් මට මෙහෙම හැඟුනෙ නෑ.''

මට තව දුරටත් එක දිගට කතා කර ගන්ට බෑ....මම කතාව නවත්තල දිග හුස්මක් ගත්ත ඉහලට පපුව පිරිල ඉතිරිල යන්ට.

මගෙ දකුණත අල්ලගෙන ඉන්න චුට්ටිගෙ නියපොතු වලින් මගෙ අල්ල රිදුම් දෙන තරමට එයා වැරෙන් මගෙ අත මිරිකුව. හිතට ආපු දැඩි හැඟීමක් පාලනය කරගන්න චුට්ටි උත්සාහ කරනව කියල මට තේරුන නිසා මම නිහඬව එයාට ඉඩ දුන්න.

'' මගෙ සුදු අයියෙ...මම කියන එක අහන්න, මමත් ඔයාට ආදරෙයි..ඒ ආදරේ මගෙ පපුව පුරාම පිරිල ඉතිරිල දෝරෙ ගලා යන්නෙ මේ හඳ එළිය ගල් පඩි දිගේ ගලනව වගෙ.ඒකෙ ආයෙ කිසිම සැකයක් නෑ...මම ඒක දන්නව හෙට ඉර පායනව වගේ...''

'' ඉතිං දෙයියනේ එහෙනම් මොකක්ද ප්රශ්නෙ?''

'' අයියෙ මම අයියට ඔක්කොම කියන්නම්...අද පන්සල් එමු කියල පොඩි අයියට කිව්වෙත් මම. මට ඕන උනා රවි අයිය එක්ක මේ වගෙ හිත නිවෙන තැනකට එන්න. ඇවිල්ල මහෙ හිතේ තියන ප්රාර්තනාවන් කවදාක හෝ ඉස්ට වේවා කියල අයියත් එක්කම මල් පූජා කරල ප්රාර්තනා කරන්න. අනේ මයෙ අයියෙ මම හෙට යන්ට කලින් අයියට ඔක්කොම කියන්නම්. අපි මේ මොහොතෙ ඔය ගැන කතා නොකර සන්තෝසෙන් ඉමු.මගෙ හිතේ සතුට පිරිල ඉතිරිල යන මේ මොහොත මට නැති කරන්න එපා මගෙ රත්තරන් අයියෙ, අයියගෙන් මම ඉල්ලන්නෙ එච්චරයි. කියන්න අයිය එහෙම කරන්නෙ නෑ නේද? ''

චුට්ටි එහෙම කිව්වෙ මා දිහාවෙ ඇහිපිය නොහෙලා බලා ඉඳිමින්.... අර නිල් ඇස් දෙක...ඒ වෙලාවෙ දිලිසුණා....කඳුලු.......මගෙ පපුව වාවන්නෙ නැතුව ගියා ඒ කෙල්ල එහෙම කියපු විදිහට.

'' හරි චුට්ටි හරි ආයෙ ඔයාම කියනකල් මම ඔය ගැන වචනයක් වත් කතා කරන්නෙ නෑ නෑ නෑ මයි...සත්තයි.''

'' මගෙ හොඳ රවි අයිය. මම දන්නවනෙ අයිය මම කියන දෙයක් අහක දාන්නෙ නෑ කියල.''

'' අම්මප උඹ තමයි දවසකටවත්........හෙහ්, හෙහ්, '' මට හිනා නොවී බැරිම උනා.මේ කෙල්ල එක්ක නම් බෑ අප්පා......

'' අන්න හොඳයි....අයිය මට උඹ කියනවට මම ආසයි....හි, හි, එතකොට අනික් කාටවත්ම නැති සමීප ගතියක් කිට්ටු ගතියක මට දැනෙනව අයියත් එක්ක..'' චුට්ටි කිව්වෙ මගෙ අතේ එල්ලිල ඇස් දෙකෙනුත් එක්ක හිනා වෙමින්.

ඔන්න අපි විහාර මලුවටත් ආව කියමුකො. වසන්ත හිටිය අපි එනකල් ගන්ඨාර කුළුණ ලඟ.

'' මේ, ඔය දෙන්න එහෙනං මල් පූජ කරල වඳින්න. මගෙ පරණ යාළුවෙක් පොඩි හාමුදුරුවො. මම පොර හම්බ වෙල එන්නං.''

වසන්ත එහෙම කියල ආවාසෙ පැත්තට ගියා.,මේ වැඩෙත් මුං දෙන්න කතාවෙල කරපු දෙයක්ද කොහෙද?....මම වසන්ත පිටුපාල යන දිහාවෙ බලා ඉඳල චුට්ටිගෙ මූණ බැලුව. හරියට ඒ වෙලාවෙම චුට්ටිත් ඔලුව උස්සල මගෙ මූණ බලල හිනාඋනා. ආයෙ හෝදන්ඩ දෙයක් නෑ. මේ වැඩෙත් අනිවාර්යයෙන්ම මුං දෙන්නහ්ගෙ කුමන්ත්රණයක්ම තමයි.

ඒ උනාට ඒ වගේ කුමන්ත්‍රණ වලට මම ආසයි...හෙහ්, හෙහ්,

මළුව මැද තිබ්බ වතුර මලක්. අපි දෙන්න ඒකෙන් මල් වලට පැන් ඉහල එහෙම විහාරගෙට ගියා.හත් අට දෙනෙක් විතරයි මුළු විහාර මළුවෙම හිටියෙ.ඒ නිසා අපි දෙන්නට ඕන තරම් නිදහස තිබ්බ හිතේ දෙගිඩියාවක් නැතුව නිදහසේ හැසිරෙන්ට.

මල් ආසනේ උඩ චුට්ටි පිළිවෙලට පිච්ච මල් ටික තිබ්බ. මමත් එයාට උදව් උනා.විහාර මළුව මැද උස කණුවක එක විදුලි බුබුලක් විතරක් දැල්වුනා. ඒත් ඒ ආලෝකය අපි ඉන්න හරියට ගලා ආවෙ බොහෝම මලානික විදිහට. බෝ ගහේ මඳ සුලඟට හෙලවෙන කොළ අතරින් පෙරී ගලාගෙන ආපු සඳ එළිය ඒ අඩු පාඩුව මකල දැම්ම.

පස්සට වෙලා චුට්ටි වැඳගෙන හිටිය සෑහෙන වෙලාවක්. හෙමිහිට ගාතා කියනව මම අහගෙන හිටියෙ හිතේ පිරිල උතුරල යන භක්තියකින්, සෙනෙහසකින්.

මම කිසි දවසක ගාතා කියල බෝධියකට බුදු පිළිමෙකට වැඳපු මනුස්සයෙක් නෙවෙයි.මම පන්සලකට විහාර මළුවකට ගියානම් ගියේ හැමදාම හිතට නිස්කලංකයක් අනිවාර්යයෙන්ම ලැබෙන නිසා ඒ අදහසින් මිසක වැඳල කිසිම දෙයක් ප්රටර්ථනා කරන්න නම් නෙවෙයි.ඒත් එදා මම ජීවිතේ පලවෙනි වරට බුදුන් වැඳල ප්රාර්ථනාවක් කලා............

වැඳල ඉවර වෙලා හෙමිහිට මොනවද කියල චුට්ටි ඔලුව ඉස්සුවා. සඳරැස් වැටිච්ච ඒ මූණ.....මා එක්ක හෙමිහිට හිනා වුනු නිවී සැනසුනු ඒ මුහුණ මගෙ මතකෙ හැමදම රැඳී තියෙන බව මට සහතිකයි.

'' රවි අයිය මොනවද වැඳල ප්රාර්ථනා කලේ....''

විහාරගෙයින් වැලි මලුවට බහින ගල් පඩි පෙල බහින අතරෙ චුට්ටි ඇහුවෙ සෙනෙහස කැටි වෙච්ච දයාබර ස්වරයකින්.

'' මම සාමාන්යයෙන් බුදුන් වැඳල මොනවත් ප්රාර්ථනා කරන්නෙ නම් නෑ කිසි දවසක.ඒත් චුට්ටි මම අදනම් ප්රාර්ථනාවක් කලා.''

'' මම දන්නව අයියෙ...කවදාක හරි අයියගෙ ඒ ප්රාර්ථනාව ඉෂ්ඨ වෙන්නෙයි කියල තමයි මම ප්රාර්ථනා කලේ.......''

චුට්ටි ඒ කතාකල ස්වරය අනුව ආයෙ මට කියන්න දෙයක් ඉතුරු වෙලා තිබුනෙ නෑ...මම චුට්ටි එක්කම වැලි මලුවෙ කෙලවර බෝධි ප්‍රාකාරය ළඟට ගියා.

'' ෂහ්..අපිට තෙල් ටිකක් ගේන්න බැරි උනානෙ....''

මට කියවුනේ බෝධි ප්රාකාරයෙ පොල්තෙල් පහන් දැල්වීමට හැදූ ත්රිකෝණාකාර කවුළු ආලෝකයකින් තොරව ගන අඳුරෙන් වැහිල තියෙනව දැක්කමයි.

'' අහ්...ඉන්නකො අයියෙ......''

චුට්ටි බෝධිය ලඟ තිබ්බ පොඩි මේසයක් වගෙ මොකක්ද එකක් යටට අත දාල පොල්තෙල් බෝතලයක් අරන් මට දුන්න.

'' මේ බෝධි පූජා වලට එහෙම හදිස්සියෙ ඕන උනාම ගන්න පොඩි හාමුදුරුවො පොල්තෙල් තියල තියන තැන. පොඩි අයියගෙ හොඳ යාළුවනෙ ඉතින් අපිත් දන්නව...හිහ් හිහ්....'' .චුට්ටි හිනාඋනා.

බෝධි ප්රාකාරෙ එහා පැත්තෙ තිබ්බ පහන් කවුළු වල පහන් බොහොමයක් නිවිල ගිහිල්ල. එක්කො තෙල් ඉවර වෙලා, නැත්නම් හුළඟට....මම ටිකක් එහායින් දැල්වුණු එකම පොල්තෙල් පහන අරගෙන ආව. චුට්ටි තෙල් නැති පහන් වලට තෙල් වක්කරල තිරේ හැදුව. මම පහන් කීපයක් පත්තු කරල චුට්ටිට දුන්න පහන.

'' හරි චුට්ටි... ඔයත් පත්තු කරන්න....''

චුට්ටි පහන දල්වන අතරෙ මම ඇහිපිය නොහෙලා බලා හිටියෙ එයාගෙ මූණ දිහා.

දවසක්දා බෝමළුවේ
හමුවූ දාකදී අපි දෙන්නා,
පහනක් දල්වා එකම හිතින්,
පැතූ පැතුම් තෙපි නෑ දන්නේ,
බවෙන් බවය පෙර ආත්මේ,
බවෙන් බවය මතු සංසාරේ,
නිවන් දක්නා ජාති දක්වා,
එකට බැඳී ඉන්නයි පැතුවේ.....

මමත් දන්නෙ නැතුවම ඇත්තටම හෙමිහිට ඒ ගීතය මගෙ මුවින් මිමිණුනා....චුට්ටි ඇස් පියාගෙන හුස්ම ඉහලට ඇදගත් ගමන් එහෙම්මම ගල්වෙලා වගෙ අහගෙන හිටියා.

'' මමත් ආසම සිංදුවක්....ඒත් රවි අයිය පටන් ගත්තෙ මැදින්නෙ.''

'' මෙතනට අදාල කොටස විතරයිනෙ මම කිව්වෙ.......ඕනනම් මුල ඉඳලම කියන්නද?''

'' හා..අනේ කියන්න.....හැබැයි හෙමිහිට...මට විතරක්ම ඇහෙන්න,''

'' හරි, මම කියන්නෙ ඔයාට විතරක් ඇහෙන්න තමයි චුට්ටි.....''

දේදුන්නෙන් එන සමනලුනේ,
ගම් මැද්දේ පොඩි කුරුල්ලනේ,
රෑන් රෑන් ඇවිදිල්ලා,
අපේ ළඟින් ඉඳහල්ලා,

දවසක්දා බෝමළුවේ
හමුවූ දාකදී අපි දෙන්නා,
පහනක් දල්වා එකම හිතින්,
පැතූ පැතුම් තෙපි නෑ දන්නේ,
බවෙන් බවය පෙර ආත්මේ,
බවෙන් බවය මතු සංසාරේ,
නිවන් දක්නා ජාති දක්වා,
එකට බැඳී ඉන්නයි පැතුවේ.....

ආදරයේ සුවඳ ලෙනේ,
තනිවී උන්නා අපි දෙන්නා,
කාන්සියක් හෙම නෑ දැනුනේ,
පෙති දිලුනා වන මල් තොරණේ,
අප පය පාමුල සතුටු ගඟේ,
තවමත් ආදර රැළි හිනැහේ,
කියව් කුරුල්ලනි මලින් මලට යන,
අපේ අහිංසක කතන්දරේ...

**************************

ඔන්න තව එක කොටසයි......කලාස්.....මුඩිංජි.......ඉවරයි.........अंत,

90. ආදර....නිල්.....දෑසේ.......12 – To Climb the steps of life holding your hand was my solitary wish....

දැං එක පාරට බෑ කියන්නත් බෑ නෙව..... '' එතකොට වසා...චුට්ටි විතරයි තනියම ගෙදර නේද? ''

'' ඒක නම් එච්චර ප්රශ්නයක් නෑ බං....මේ ගම් වල එහෙම බය වෙන්න දෙයක් නෑ...කෝකටත් මේ ළඟ ඉන්නව චුට්ටිගෙ හොඳම යාලුව...එයාට එන්න කියල පණිවිඩයක් යවමු. ''

පාන් කන ගමන් වසන්ත මේ විස්තරේ කිව්ව....

'' චුට්ටි නංගි...අපි දෙන්න අජිත්ගෙ ෆාම් එකට ගිහිල්ල එන්නම්.....ඔයාට පුළුවන් නේද නදීකට එන්න කියන්න මෙහෙට..... අපි එනකල්,''

චුට්ටි මා දිහා බලල ආයෙම වසන්ත දිහා බැලුව...

'' ඕනෙමත් නම් නෑ අයියෙ..ඒත් කමක් නෑ...... ඉන්න මම නදීකට එන්න කියල පණිවිඩයක් යවන්නම්....රවි අයියෙ තව පාන් කෑල්ලක් කන්න '' මට පාන් දීසිය දික්කරන ගමන් කිව්වෙ.

පාන් කාල සම්බෝලෙත් එක්ක, ඒ කට දන පිටම උණු පෙලේන්ටියක් ගැහුවම අප්පා දිවිය ලෝකෙ ගියා වගේ..........

වසන්තයි මායි යන්න සූදානං වෙනකොට ඔන්න චුට්ටිගෙ යාළුව ආව....නදීකා...ඒ අම්මණ්ඩි චුට්ටිට එහා......පාරෙ ඉඳම්ම කෑගහගෙන ආවෙ....වසන්ත බයික් එකට නැඟල ස්ටාට් කරන අතරෙ මම ආපහු හැරිල දොරකඩ ඉන්න චුට්ටි දිහා බලල යන්නම් කියල ඔළුවෙන් කිව්ව.නදීක චුට්ටිගෙ කනට කරල මොනව හරි කියල ගේ දෙකක් වෙන්ට හිනා උනා.මොකක් හරි කට කැඩිච්චි කතාවක් ....ආයෙ ඒකෙ නෑ හෝදන්ට දෙයක්...මම දැක්ක චුට්ටි නදීකගෙ පිටට දෙනව හොඳ පාරක්....ඒ කරල දෙන්නම ගෙට දිව්ව හිනා වෙවී....

වසන්තගෙ යාළුවත් නියම කොල්ල. හේ, හේ, මම වගේම තමයි ඔන්න කොටින්ම....උගෙ ෆාම් එක ටිකක් මහා පරිමාණෙ වැඩක්....කුඹුරු ඇරුනු කොට වැඩි පුරම තිබ්බෙ බඩ ඉරිඟු.....හරක් කුකුළොත් ඔය හිටියෙ.....වී මෝලකුත් තිබ්බ....තම්බාපු වී වේලන්ට හදල තිබුන සිමෙන්ති දාල මහ විසාල කමතක්...අපි ඔය කමතෙ ක්රිකට් ගැහුව.අජිතයගෙ තව අහල පහල යාලුවො හත් අට දෙනෙක් ඇවිල්ල හිටිය. මම සෙල්ලං කලාට හිත තිබ්බෙ වෙන කොහෙවත්ය කියල ආය කියන්ට ඕනය නේද?.....මට මතක විදිහට දහයකට එහා පැත්තෙ ගහ ගන්ට බැරි උනා.හෙහ්, ඒකටත් එක්ක වසා. හනුම දර පලන්නැහෙ නෙළුව හතර අතටම. අසූවකට එහා පැත්තෙ ගැහුව එදා.ඌට මොකෝ?....බැරියැ ගහන්ට.....හෙහ්, හෙහ්,

සෙල්ලං කරල ඉවර වෙලා ඒ ළඟම තියෙන ඇළ පාරෙන් අපි මූණ කට හෝද ගත්ත...නාන්ට තරම් නම් වතුර මදි ඒකෙ...ඒ කරල අජිතය ගල් බෝතල් දෙකක් ගෙනල්ල තිබ්බ...ඒ දෙක හෙමිහිට ගැහුව..... මයියොකු තමයි ඔන්න බයිට් එක....බිව්වට මට නම් නෑ කිසිම ආසාවක් ....හෙට ආපහු යන්ට කලින් මේ කෙල්ලගෙං විස්තරේ අහ ගන්නෙ කොහොමද කියල තමයි හිතේ විචිකිච්චාව.....ඉර හැරුනට පස්සෙ බත් ඩිංගකුත් කාල අජිත් සහ අනික් යාළුවංගෙං සමු අරගෙන අපි දෙන්න එන්ට ආව.....

ගෙදර එනකොට හවස හතරත් පහුවෙලා.....අනේ මන්ද..හෙට උදේම යන්ටත් ඕන....හරි අද චුට්ටිගෙන් විස්තරේ අහගන්ට බැරි උනොත් මෙහෙම කරනව...හෙට යන ගමන් වසන්තගෙන් විස්තරේ අහ ගන්නව....මොකක්ද ප්රශ්නෙ කියල හරියටම දැනගෙන තීරණයක් ගන්නව වසන්තට මේ ගැන කියනවද නැද්ද කියල...මම අන්තිමට ඔන්න ඔහොම හිතල හිත එකලාසයක් කර ගත්ත.

ඇවිත් වසන්තයි මායි ළිඳෙන් නා ගත්ත.සාලෙ ඉඳගෙන අපි තුන්දෙනා තේ බිව්ව.

'' රවී උඹ හෙට යන්නම ඕන නේද? අම්මල එයි මචං දෙක වාගෙ වෙනකොට..මමත් හවස් වෙලා යනව වැඩට. ''

'' ඔව් වසා, යන්නම ඕන. වැඩ ගොඩ ගැහිල...'' මම චුට්ටිගෙ මූණ බැලුව...කෙල්ල බිම බලාගෙන තේ එක බොන ගමන් ඔලුව උස්සල මා දිහා බලල ආයෙම බිම බලාගත්ත.

'' මේ මචං හෙට පෝය නේද?.....හෙට උඹත් නෑ මාත් නෑ...චුට්ටි මොකෝ කියන්නෙ?....යමුද ගලේ පන්සලට......රවී යමං මචං මාර ලස්සන තැන.....''

මම චුට්ටිගෙ මූණ බැලුව ඔලුව උස්සල මා දිහා බලල අර අහිංසකම විදිහට හිනා වෙලා වසන්තට මෙහෙම කිව්ව.

'' යමු පොඩි අයියෙ...මම පිච්ච මල් ටිකක් කඩා ගන්නම්.......''

ගලේ විහාරෙ ඇත්තටම හරිම ලස්සනයි.ගල් පඩි නගින්ට තියෙනව මයෙ හිතේ හාරසීයකට එහා පැත්තෙ.......පඩි පෙල දෙපැත්තෙම සුදු අරළිය ගස්.මට එක විඩේම මතක් උනේ මිහින්තලේ.....පඩි පෙලේ අරලිය මල් වැටිල තිබ්බෙ හරියට සුදු පාවඩයක් එලල වගෙ. පෝය හෙට උනාට සෙනඟ කවුරුවත්ම නැති ගානයි....හඳ එළිය මුලු පඩිපෙල පුරාම දෝරෙ ගලල තිබුනෙ කිරි වත්කලා වගෙ....වසන්ත පඩි දෙකක් තුනක් ඉස්සරවෙලා ගියා. චුට්ටියි මායි ඒ පස්සෙන්...චුට්ටි ඇඳල හිටියෙ සුදු කමිසෙකුයි දුඹුරු පාට වගෙ ස්කර්ට් එහෙකුයි. ලා පාට මොනවත් මම ගෙනල්ල තිබ්බෙ නැති නිසා මම වසන්තගෙ ලා නිල් පාට ටී ෂර්ට් එකක් ඉල්ලගත්ත.

චුට්ටිගෙ අතේ පිච්ච මල් වට්ටිය. මම එයාගෙ ඇස් දිහා බලන බලන වාරයක් ගානෙ එයා අර පිච්ච මල් වට්ටිය පරාද වෙන තරමට අහිංසක විදිහට මා එක්ක හිනා උනා.මගෙ පපුව හිරවෙනව වගෙ දැනුන ඒ හිනාවට.

'' ඔහොම හිනා වන්න එපා, දෙයියනේ මට වාවන්නෙ නෑ.....'' මම පහත් වෙලා එයාගෙ කණට කෙඳුරුවා.චුට්ටි මල් වට්ටිය දකුණතට අරගෙන වමතින් මගෙ අත අල්ල ගත්ත. ඒ කරල ආයෙම මා දිහා බලල හිනා උනා...ඒ විදිහටම....

චුට්ටි කොටයි....ඒ නිසා අපි දෙන්නට වසන්තගෙ වේගෙන් පඩි නගින්ට බෑ...අපි පහු උනා.මම පිච්ච මල් වට්ටිය ඉල්ල ගත්ත.වෙන කවුරුත්ම අහල පහලක නෑ..ඈත හතර පස් දෙනෙක් පඩි නඟිනව පේනව හඳ එළියට යාන්තමට..වසන්ත පඩි පනහකට විතර ඉස්සර වෙලා මඟ නැවතිල අපි දෙන්න දිහා බලා ඉන්නව ආපහු හැරිල...මම අතින් කිව්ව වසන්තට යන්න කියල. වසන්ත හැරිල ආපහු පඩි නඟින්න පටන් ගත්ත.

චුට්ටි මගෙ අතේ එල්ලුණෙ කල්ප කාලාන්තරයක් මේ වගෙ අවස්තාවක් එනකල් බලා හිටිය වගෙ.

'' චුට්ටි, අපි ටිකක් මේ අරලිය ගහක් යට ඉඳගෙන ඉඳල යමුද? ''

'' උඩටම යමු අයියෙ....විහාර මළුවෙ ඕන තරම් තියනව නිස්කලංක තැන්..අනික අද සෙනඟත් එච්චරම නෑනෙ.''

'' ඔයාට මහන්සිනම් මම ඔයාව වඩාගෙන යන්නද? '' මම එයා දිහාට නැවිල ඇහුව,

'' හා......'' චුට්ටිගෙ කටත් බාගෙට ඇරුන. '' ඔට්ටුයි බැරුවට....''

'' හෙහ්, එහෙමයි හිතන්නෙ නේද?....මට බෑ කියල....ඉන්නකො එහෙනං.....''

'' ඒයි පිස්සුද?....අර පල්ලෙහා කවුද කට්ටියකුත් එනව......'' චුට්ටි කෝකටත් ටිකක් ඈතට උනා.

'' හෙහ්, චණ්ඩිය වගෙ එහෙනං හාය කිව්වෙ?...''

අපි නිහඬවම පඩි නැග්ග.අරලිය මල් යටි පහු වෙන්ට නොදී පරිස්සමට.

වෙහෙර දැන් පේන මානෙට ඇවිල්ල. ආයෙම චුට්ටි එක්ක හුදකලා වෙන්ට මේ වගෙ අවස්තාවක් ලැබෙයි කියල හිතන්ට අමාරුයි.

මම දිග සුසුමක් හෙලුව පපුවෙ පිරිල තිබ්බ ඔක්කොම එළියට යන තරමෙ. චුට්ටි එක පාරටම ඔලුව හරවල මයෙ දිහා බැලුව.

'' ඇයි අයියෙ? ''

'' නංගි මම මේ කියන දේ හොඳට අහගන්ට...හෙට උදේ මම යනව ආපහු....ආයෙම මට මේ වගෙ කියන්ට අවස්තාවක් එන්නෙ නැතිවෙයි කියල මට මගෙ හිත කියනව.ඊයෙයි අදයි මගෙ ජීවිතේ අමතක නොවන දවස් දෙකක්....මම මැරෙන තුරාවට මේ දවස් දෙක මගෙ හිතේ තියෙයි...''

තව දවස් දෙකයි...හොඳද?.......චුට්ටිගෙ කණට එකක් දීල හරි කතාව අහගෙන මම ඔයාලට කියන්නම්....දෙයියම්පා.........

89. ආදර....නිල්.....දෑසේ.......11 – You are driving me crazy , Do you know that?

හිතේ නලියන හැඟීම් පාලනය කරගන්ට උත්සාහ කරමින් ගතවුනු විනාඩියකට විතර පස්සෙ මම තේ එක අතට ගනිමින් චුට්ටි දිහා ඔලුව උස්සල බැලුව....පව්...කෙල්ල තාමත් බිම බලාගෙන.......

'' හරි, හරි.... පොඩි අයිය කිව්වම මතක් උනේ...... කෝ හැබෑට වසන්ත?''

'' පොඩි අයිය ගියා එයාගෙ ඉස්කෝලෙ යාලුවෙක්ගෙ ගෙදර....උදේම එහෙ එන්නෙයි කියල පණිවිඩයක් එවල තිබුණ.ඒ ගමන් පානුත් ගේන්නම් කිව්ව උදේට කන්න......මම මේ සම්බෝලයක් හදන්නයි ලෑස්ති උනේ.....''

'' අයිය තේක බොන්න මම ඇඳුම් මාරුකරගෙන එන්නං....'' රතුවෙච්ච මූණෙ ආයෙම ඔන්න හිනාවක්.........

චුට්ටි කුස්සියෙං ගියාට පස්සෙ මම හෙමීට තේ එක බොන ගමනුත් කල්පනා කලේ මේ කෙල්ල ගැන.....අනේ මට තේරෙන්නෙ නෑ අප්පා....

මම කුස්සියට එනකොට චුට්ටි රතුලූණු වගයක් සුද්ද කරකර ඉඳල තියෙන්නෙ. මම ඒ වැඩේ ඉවරයක් කරන්න පටන් ගත්ත.

'' අනේ අයිය ඔය මොකද කරන්නෙ?....ඉන්න ඉන්න මම ඕක කරන්නං....''

පස්ස හැරිල බලනකොට චුට්ටි ඇවිල්ල නිල්පාට මල් වැටිච්චි ගවුමකුත් ඇඳගෙන.

'' නෑ, නෑ, ඉන්න මම මේක කරන්නම්........''

'' නෑ අයිය මම කරන්නං,....''

'' මේ නොකිව්වයි කියන්න එපා ඔන්න, ළඟට ආවොත් අල්ල ගන්නව,...... පොඩි අයිය නෙවෙයි සක්කරය ආවත් මෙදා අල්ලගත්තොත් නම් අත අරින්නෙ නෑ නෑමයි,''

දබරැඟිල්ලත් උස්සලයි මම තර්ජනය කලේ...

'' අප්පද බොල, මෙයාගෙ ගෑස් බලාපල්ලකො....අපේ ගෙදර ඇවිල්ල අපිටම දාන පාට්.........හා, හා, එහෙනං ඕක කරන්නකො ඔච්චර ආසනං..හිහ්, හිහ්, හිහික්....ඉන්න මම පොල් ගාන්නම්.......''

හිරමණේ හයි කරල තිබ්බෙත් මම ලූණු සුද්ද කර කර හිටපු මේසෙ කොණකමයි....පොල් අඩලෙකුයි මැටි කෝප්පෙකුයි අරගෙන චුට්ටි මේසෙ ළඟට ආවෙ හොරැහිං මා දිහා බල බල,

'' මේ ඔන්න, රවි අයියෙ .....නොකිව්වයි කියන්න නම් එපා..කෝලං කරන්න එහෙම ඔට්ටු නෑ ඔන්න.......'' ඒ ඇස් දෙකේ තිබ්බ හිනාව.........

'' හරි, හරි, හැබැයි මා දිහා බලන්න සම්පූර්ණයෙන් තහනම් හරිද?.....හොරෙං හරි බලල අහු උනොත් දැඩි දඬුවම්...එකඟද ඒ කොන්දේසියට...''

'' හාපෝව් ..වැඩේමයි මෙයා දිහා බලන්න....මම බලන්නෙ නෑ.''

'' හා, හරි අපි බලමුකො....'' මම ලූණු වැඩේ දිහටම කරගෙන ගියා.

චුට්ටි පටංගත්ත පොල් ගෑවිල්ල.....මම විඩින් විඩේ හොරැහිං බැළුව.. මා දිහා බලන්නෙ නම් නෑ. ඒත් කට කොනක අර මට ඉවසන්ට බැරි හිනාව.

මම ආපහු පාඩුවෙ මගෙ වැඩේ කරන්ට පටන් ගත්ත.චුට්ටියි මායි එක මේසෙ දෙපැත්තෙ...මම ලූණු සුද්ද කරනව..එයා පොල් ගානව.....පොල් ගාන සද්දෙන් විතරක් නිහඬ තාවය බිඳිල යන අතරෙ..... මගෙ හිත....මටත් නොදැනිම.........තව අවුරුදු පහකින්, ඔව් තව අවුරුදු පහකින් කියමු...මගෙ ජීවිතේ කොයි වගෙ වෙයිද?....තව හරියටම අවුරුදු පහකින් මේ වගේම උදෑසනක් ගැන හිතමු. එතකොටත් මම ලූණු සුද්ද කරමින් ඉඳිද්දි, මා ළඟ චුට්ටි ඉඳියිද පොල් ගාමින්.....මම එහෙම සිතුවමක්...... තව අවුරුදු පහක් අනාගතයෙ සිතුවමක්..... මගෙ හිතේ ඇඳ ගන්න වෑයම් කලා.

When visualizing your life in five years , in ten years or for that matter in twenty years time can you see her in the picture, beside you?....is she part of your life configuration? She should be if she is the one for you , your partner for life, your soul mate,

කල්පනාව පිටම මම චුට්ටි දිහා හැරිල බැලුව...මෙන්න මේ කෙල්ල........පොල් ගාන එකත් නවත්තල මා දිහා ඇහිපිය නොහෙල බලා ඉන්නව.

'' ආ...හරි කොන්දේසිය කඩ කලා...දැන්නම් සමාවක් නෑ....ඔහොම ඉන්නව...'' මම චුට්ටිව අල්ලගන්ට හැදුව.

කෙල්ල පොල් බෑයත් එහෙම්මම දාල දොර පැත්තට දිව්ව හිනා නවත්තා ගන්ට බැරුව.

'' ඒක ඔට්ටු නෑ...ඒක ඔට්ටු නෑ...ඔයා වැඩෙත් නවත්තල බර කල්පනාවක හිටිය නිසයි මම බැලුවෙ..අනේ ඒක ඔට්ටු නෑ......''

'' එව්ව කොහෙද මා එක්ක...කොන්දේසිය නම් කොන්දේසිය...කඩ කලානම් දඬුවමකුත් විඳින්ටම ඕන.''

දොර ලඟදි මම ඒකිව අල්ල ගත්ත. ඇත්තටම නම් චුට්ටි දිව්වෙත් නෑ....දොර ගාවට වෙලා හිනාවෙවී හිටිය මිසක....

මම ඉස්සෙල්ල වගෙ නලල,කම්මුල් සිප ගත්ත..ඒක තමයි මගේ දඬුවම....

'' ඈ බොල චුට්ටියෙ මේ වගෙ දඬුවම් නම් එපා කියයි නේද?.....'' මම චුට්ටිගෙ තොල් සිපගත්ත ....

'' රවි අයියෙ...'' චුට්ටි කෙඳුරුවා.

එතකොටම ඔන්න ඇහුණ වසන්තගෙ බයික් එකේ සද්දෙ

'' පොඩි අයියා......'' චුට්ටි මගෙන් මිදිල ඉස්සරහට ගියා.

මමත් ඒ පස්සෙන්ම ගියා.

වසන්ත ගෙට ගොඩ උනා පාන් මල්ලකුත් අරගෙන

'' ආ, කීයටද බං නැඟිට්ටෙ?'' මම දැක්ක ගමන් ඌට හිනා ගියා

'' මොකද බං හිනා වෙන්නෙ?....හෙහ්, හෙහ්,.... මම දැන් සෑහෙන වෙලා නැඟිටල,''

'' චුට්ටි මේකට තේ එකක් කාරිය දුන්නය? ''

'' දුන්න, දුන්න මොකෝ නැතුව...'' චුට්ටි පාන් මල්ලත් අරගෙන ගෙට යන ගමන් කිව්ව.

'' මචං මේ පොඩි ගමනක් යන්න වෙනව...අජිත් කියන්නෙ මගෙ ඉස්කෝලෙ හොඳම ගජය...ඌ දැන් මේ කිට්ටුව ෆාම් එකක් කරනව...වැඩි දුරක් නෑ....කිලෝ මීටර් හයක් විතර ඇති...මරු තැන ....මම මේ ඌ හම්බ වෙන්න ගියේ....අද එහෙ යං කියල උගෙං බේරෙන්ටම බෑ...මම ඒත් මඟ අරින්නමයි බැළුවෙ...උඹත් ඇවිල්ල ඉන්නවය කියල...කොහෙද...ඒ පාර කියාපි උඹත් එක්ක එන්නෙයි කියල...මොකද කරන්නෙ?....ගිහිල්ල එමු නේද?..''

ඔය තියෙන්නෙ...ඔය තියෙන්නෙ.....ආයෙ මොනවද......කෙලල ඇරල තියෙන්නෙ තාප්පෙටම.....මටමයි වෙන්නෙ..මටමයි වෙන්නෙ....හෙට ආපහු වැඩට යන්නත් වෙන එකේ මම හිතාගෙන හිටියෙ අද කොහොමිං හරි චුට්ටිගෙං මේ අපබ්බ්රංසෙ මොකක්ද කියල සහසුද්දෙම්ම අහල දැනගෙන මොකක් හරි දෙකිං එකක් තීරණයක් ගන්න...ඔන්න ඒකටත් වැඩේ හරි....ඉතිං මොකේදැයි දං වළඳන්නෙ කියල ඇහැව්වළු, ලොකු හාමුදුරුවො.....

88. ආදර....නිල්.....දෑසේ.......10 – Memories are so sweet ; All the same they are only...... memories,

උදේ මට ඇහැරුනේ එක පාරට නෙවෙයි. රෑට බිව්වම උදේට මට ඇහැරෙන්නෙ ටිකෙන් ටික.මුලින් ඔන්න මොකක් හරි සද්දයක් කනට රිංගනව. ඒ සද්දෙ මොකක්ද කියල තේරුං ගන්ට හිත උත්සාහ කරන අල්ල පනල්ලෙ ඔන්න ඇස් දෙකත් හෙමිහිට ඇරෙනව.....එදත් උනේ ඒකමයි.....

ඇස් ඇරිය ගමන් මුලිම්ම දැක්කෙ අසූදෙකේ අපෙ මුල්ම ටෙස්ට් තරඟෙ ටීම් දෙකම, ඒ කිව්වෙ එංගලන්තෙයි ලංකාවයි සමූහ ඡායාරූපයක්....පෝස්ටර් එකක්....... ඇඳ එක්කම ඉස්සරහ බිත්තියෙ ගහල තියෙනව. එක කොණක් ගැලවිල පාතට එල්ලෙනව.

ඒ පෝස්ටරේ සුපුරුදු බවකුත් එක්කම මම මේ ඉන්නෙ කොහෙද කියල නිනව්වක් නැතුව හිතට පොඩි විචිකිච්චාවකුත් ආපි.

ඉස්සරෝම මීටර් උනේ අර පෝස්ටරේ...වසන්තය අපෙ ගෙදර ආපු දාක මම ඌට දුන්නු එකක් ඕක.......

ඔන්න ටික ටික ඊයෙ සිද්දීන් දාමය චිත්තරපටියක් වගෙ හිතට එන්ට ගත්ත. හපුච්චියේ...ඊයෙ වරුවට වෙච්චි දේවල්.....ජීවිත කාලයක් පුරාවට වෙන්ට ඕන දේවල් එක වරුවකට උනා කිව්වම....පිස්සු හැදිල බේරුනොත් ලොකු දෙයක්.

මම ඔය ඔළුව නරක් වෙන තරමට පොත්පත් කියවල තිබ්බත් මෙහෙම සීන් එකක් ඒ පොතකවත් තිබ්බයි කියල මට නම් මතකම නෑ...සත්යය ප්රබන්ධයට වඩා විශ්මයජනකයි කියන කතාව නම් සහසුද්දෙම්ම ඇත්තෙයි කියල මට ඒ වෙලාවෙ ඒත්තු ගියා කිසිම සැකයක් නැතුවම.

ඊයෙ රෑ......අපි තුන් දෙනා...වසන්ත, මම සහ චුට්ටි.....වැඩි වෙලාවක් එළියෙ හිටියෙ නෑ.....එකක් දිහටම බොන්ඩ තරම් මූඩ් එකක් මට තිබ්බෙත් නෑ වසන්තට තිබ්බෙත් නෑ...අනික එච්චර රෑ වෙන්ට කලින්ම සීතල ගලාඑන්ට පටංගත්ත හතර අතිම්ම.....පස්සෙ අපි ගෙට ඇවිත් ....කාල නිදාගත්ත....

වසන්තගෙ කාමරේ ඩබල් ඇඳේ මමයි වසන්තයි නිදාගත්තෙ.....කෝ මේ මනුස්සය?.....උදේ පාන්දර කොහෙ ගියාද?....මම ඇඳ ළඟම මේසෙ උඩ තිබ්බ මගෙ අත් ඔරලෝසුව බැලුව...අඩේ ඒ හැටි වෙලා හිහිනුත් නෑ...හත හමාරයි......

නැඟිටල කමිසෙකුත් දාගෙන මම ගියා කුස්සිය පැත්තට.

චුට්ටි දොරට පිටුපාල මේසෙ ළඟ මොනවද කරනව. හරියටම පේන්නෙ නෑ මොකද කරන්නෙ කියල.....කහ පාට වගෙ නයිට් ඩ්රස් එකක් ඇඳල කොණ්ඩෙ පිටි පස්සට කරල පෝනි ටේල් එකක් ගැට ගහල.

පපුවට අත් දෙක බැඳගෙන මම එහෙම්මම හේත්තු උනා උළුවස්සට. ඇසිපිය නොහෙලා බලා හිටිය චුට්ටි දිගාවෙ....... සෙමින් හඬ නොනැඟෙන සේ පියවර තබා ගොස් ඇගේ කෙස් කළඹ මඳක් මෑත්කොට ඇත්දත් පැහැති සුමුදු ගෙල සිප ගැනීමට මසිත උපන් දැඩි ආශාව මා මැඩ ගත්තේ බලවත් අසීරුවෙනි......එහෙම කියනවට වඩා මෙහෙම සරලව කියන එක හොඳයි නේද?.....මොකද ඔයාල කියන්නෙ?..........හෙමිහිට පිටිපස්සෙං ගිහිං පෝනි ටේල් එක මෑත් කරල ඇගේ ඇත් දල පාට බෙල්ල ඉඹින්ට ඇතිවූ ආසාව මම කොන්ට්රෝල් කරගත්තෙ බොහොම අමාරුවෙන්......

තමන් දිහා කවුරු හරි බලාඉන්නකොට ඒක දැනෙනව කියල කියනව නේද?....මම හිතන්නෙ ඒක ඇත්ත...චුට්ටි එක පාරට ආපහු හැරුණ..මාව දැක්ක ගමන් හිනා උනා එකවර හිරු දහසක් පෑව්ව වගේ.

'' රවි අයිය....දැන්ය නැඟිට්ටෙ? ''

'' මොන පිස්සුද?....මම දැන් පැය බාගෙකටත් වැඩියි නැඟිටල...මම මෙතන ඉඳන් ඔයයි දිහාවෙ බලා හිටිය චුට්ටි.....'' මම එහෙම්මම දොර ගාව ඉඳන් කිව්ව.

'' මොකද අප්පා ඔච්චර බොරු කියන්නෙ?......මම දැන් ටිකකට ඉස්සර වෙලා ගියානෙ බලන්ට...හිහ්, හිහ්, බබා වගේ නිදි ඒ වෙලාවෙ....''

'' හෙහ්, හෙහ් බබා වගේ නේද?....ඇත්ත, ඇත්ත, මම නිදාගත්තම නං බබා වගේ තමයි.....''

'' ආ. ඒ බබා කතා වලින් වැඩක් නෑ..අයියට තේ එකක් හදන්නද?''

'' දැම්ම එපා චුට්ටි.....මම උදේට තේ බොන්නෙ දත් කුස්ටම එහෙම මැදල.....ඉන්න මම මූණ හෝදගෙන එන්නම්.''

මම දත් මැද මැද ගියා වත්තේ කොණේ තිබ්බ ළිඳ ගාවට.

චුට්ටි ආව තුවායකුත් අරගෙන.

'' මේ මට අහන්ටත් බැරිඋනා...කෝ වසන්ත? ''

'' ඔන්න මතක් වෙච්චි වෙලාව ,අපූරු යාළුව...'' චුට්ටි තුවායත් කරේ දාගෙන හිනාඋනා.

'' කොහෙද මිනිහෙකුට හොඳ සිහියෙං ඉන්ට දෙන එකක්ය? ''

ළිඳෙං වතුර බාල්දියක් ඇදල බිම තියල මම මූණ හෝදගන්ට නැවුනා.

'' අනේ අයියෙ, වතුර ගහන්ට එහෙම එපා ඔන්න....'' චුට්ටි අත්දෙකෙන් මූණ වහගත්ත.

අනෙ අම්මප..මේකිගෙ තියන හුරතලේක මහත....මට චුට්ටිව අල්ලල ගිලින්ට තරම් හිතුන.

එපාමත් කියපු එකේ වතුර ටිකක් නොගහ හරි නෑනෙ...මම චුට්ටිගෙ මූණ තෙමෙන්ට වතුර ටිකක් ගැහුවා.

'' හරි හොඳ නෑ අප්ප...එපා කියන එකමයි කරන්නෙ මම තරහයි ඔන්න...'' තුවායත් මා දිහාට වීසිකරල චුට්ටි ගේ දිහාට දුවනව මම බලා හිටියෙ කියා ගන්ට බැරිතරමේ සෙනෙහසක් පපුව පුරා හිරවෙද්දි......

මූණ හෝදං ගිහිල්ල මම කුස්සියෙ තිබ්බ පුටුවෙ වාඩිඋනා තුවායත් කරේ දාගෙන.....

චුට්ටි තේ එක මට දුන්නෙ අහක බලාගෙන.

'' මොකෝ බොල මේ? උඹ තරහද මා එක්ක... ?''

'' ෂිහ්, කතාකරන විදිහ....බොල, උඹ,..... හරිම නරකයි,''

'' වෙන කොහොමද බොල උඹට කතා කරන්ට කියන්නෙ?.... මෙන්න මෙහාට වර,''

මම තේ එක වමතින් අරන් මේසෙ උඩ තියල අනිත් අතින් චුට්ටිව මා ළඟට ඇදල ගත්ත.

ඒකිත් එහෙම්මම ඇදිල ඇවිත් මගෙ උකුල උඩ ඉන්දවුනා. මම චුට්ටිගෙ කම්මුල් හෙමීට සිපගත්ත.තොල් සිප ගන්න ඉස්සරවෙලා එයාම මගෙ බෙල්ල බදාගෙන මගෙ තොල් එක පාරක් ඉඹල නැඟිට්ට.

'' පොඩි අයිය එයි..... රවි අයියෙ...''

චුට්ටි එතනම බිත්තියට හේත්තු වෙලා කොඳුරල කිව්ව.

*******************************

සමාවෙන්න ඕමනයි යාළුවනේ..මටත් මේ කතාව ඉවරයක් කරන්න හරිම හදිස්සියි..ඒත් වැඩ රාජකාරි එක්ක වැඩේ ටිකක් අමාරුයි. අපෙ ලොක්කට මම ගිහිල්ල කිව්ව මම මෙහෙම කතාවක් ලියනව....දවසක් දෙකක් වැඩ වලින් රිලීස් කරන්නෙයි කියල...අනේ බලන්නකො..මගෙ ඇඟට කඩා පැන්න නෙව උන්දි...උන්දි කිව්වෙ ලොක්ක බබලතෙක්....මම හිතන්නෙ වෙන මොකවත් නෙවෙයි ඊරිසියාව...ඊරිසියාව...අම්මප මේ ගෑණු එක්ක කොහොම ඉහ ගහල ඉන්ටද කියල මට නම් තේරෙන්නෙ නැතුවා.

උන්දැ ඉස්පාංඤ්ඤ බාසාවෙං කිව්වෙ මේං මෙහෙම.....

" Ravi, vete al infierno hijo de puta..."

අනේ මංද මොකක් කිව්වදැයි කියල........මොක උනත් හොඳ දෙයක් නම් වෙන්න බෑ...අපෙ අම්මට කෝල් එකක් දාල බලන්න ඕන මේ ටිකේ කිඹුහුං එහෙම වැඩිපුර ගියාදැයි කියාල......

87. ආදර....නිල්.....දෑසේ.......9 - Her sparkling blue eyes & Shining moon light, Singing from my heart.....It was the night of my life,

අපි දෙන්න එහෙම තමන්ගෙ සිතුවිලි අතර අතරමංවෙලා කොච්චර වෙලා හිටියද කියල මට හරියටම නිච්චියක් නම් නෑ.....ආයෙම පියවි ලෝකෙට ආවෙ වසන්තගෙ කටහඬින්...දෙයියෝ සාක්කි ඔන්න වැඩේ බයික් එක එනවවත් ඇහුනෙ නැති හැටියක්.....

'' මොකද බං උඹල දෙන්න දෙපැත්තට වෙලා අහස පොලෝ ගැටලන්ඩ වගෙ කල්පනාව....දෙන්න ඇර ගත්තද ඔය පොඩ්ඩට.....''

'' මොනවට ඇර ගන්ටද?.....'' චුට්ටි විජහට නැඟිට්ට.......

'' පොඩි අයිය දැං හතටත් කිට්ටුයි..බත් අරින්ටද මේසෙට....''

'' හත කියන්නෙ වෙලාවක්ද චුට්ටි...එපා එපා....මේසෙට ඇරියොත් කෑම සීතල වෙයි....චුට්ටිට බඩගිනි නං කන්ට අපි කනකොට තව රෑ වෙයි...''

'' හා....මං දන්නව ''

චුට්ටි අපි දෙන්නගෙම මූණු දිහා මාරුවෙන් මාරුවට බල බල හිනැහුණා...

'' තව කොච්චර වැඩ තියනවද?....රවියට සිංදු කියන්ට තියනව.....නැද්ද මචං? .... අල්ලපං ඔය ටීපෝ එක ඔය පැත්තෙං ''

'' එහෙනං එහෙනං "

මම ටීපෝ එකේ පැත්තක් උස්සන අතරෙ කිව්ව.

'' මොකද බං අර එදා තිසා වැවේදි උඹ අපූරුවට කිව්ව සිංදුව....ඔන්න බලහං මට මතක් වෙන්නෙම නෑනෙ....''

වසන්ත වේවැල් පුටු දෙක එළියට අරගෙන ගියා

'' අනේ බං මටත් මතක නෑනෙ....'' මම චුට්ටි දිහා හොරැහිං බැලුව.

'' චුට්ටි ඔයාටවත් මතකද? ''

'' මට මතක තියෙන්ඩ මමයැ සිංදුව කිව්වෙ?....හිකිස්... ''

චුට්ටිගෙ ඔය හිනාව තමයි මට ඉවසන්ට බැරි....

මිදුලෙ අඹ ගහ යට ටීපෝවක්. ඒ වටේ වේවැල් පුටු තුනක්. අපි තුන් දෙනා ඔන්න පුටු තුනේ ඉඳ ගත්ත.

පෝයට දවස් දෙකයි තුදුස්වක සඳ තවම මුදුන් වෙලා නෑ.ඈත කඳු වලල්ලම එලිය කරගෙන හෙමිහිට ඉහළට ඇදෙන හැටි බලන්න ලස්සනයි....අඹ ගහේ අලුතෙන් ලා කොල පාටින් දළු දාල. සඳ එළිය වැටිල දිලිසුනේ හරියට රිදියෙන් වාත්තු කලා වගේ...

'' කොහෙද බං බලා ඉන්නෙ ගනිං ගනිං '' වසන්ත මට බෝතලේ දික්කලා....

ඩබල් ඩිස්ටිල්ඩ්. දෙවරක්පෙරුම උන්නැහේ....ඒ දවස් වල අපේ ඉස්තරම්ම පානය.

'' අඩේ ඕපනර් එක ගේන්න බැරිඋනානෙ ''

වසන්ත සෝඩ බෝතලේ අතට අරං කිව්ව.

'' ඉන්න පොඩි අයියෙ මම ගේන්නම්...'' චුට්ටි නැඟිට්ටා.

'' ඔයා ඉන්න , ඔයා ඉන්න මම ගේන්නම්..'' වසන්ත ගෙට ගියා.

චුට්ටි ආයෙම ඉඳගත්ත.එක පාරක් මගෙ මූණ බලල ආපහු බිම බලාගත්ත.

'' ඒයි මෙහෙ බලන්නකො මේ මා දිහා.....'' මම හෙමිහිට කිව්වා.

'' ඇයි? '' චුට්ටි ඔළුව උස්සල බැළුවා.

'' පොඩ්ඩක් මූණ හරවන්නකො මේ පැත්තට... ආ දැන් හරි ''

'' මොකද අනේ මේ?.....පිස්සුවක් වත් හැදීගෙන එනවද? ''

'' එහෙම නැත්තෙත් නම් නෑ....ඒත් මූණ හරවන්න කිව්වෙ නම් වෙන දේකට... මට බලාගන්න ඕන උනේ නිල් පාට ඇස් හඳ එළිය වැටුනම දිලිසෙන්නෙ මොන පාටටද කියල.''

චුට්ටි රතු උනාය කියල ආයෙ අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑනෙ නේද?

'' ඉතිං දිළිසුනාද? මොන පාටද? '' චුට්ටි ඇහුවෙ බිම බලාගෙනම.

'' නිල් මැණික් කැට දෙකක් වාගෙ දිලිසුණා......හෙහ්, හෙහ්, ''

මම කිව්වෙ පුටුවෙ ඉස්සරහට බරවෙලා චුට්ටිගෙ අත අල්ල ගන්න ගමන්.

'' හප්පා කතාකරන ලස්සන, කෙල්ලො ඔක්කොමල එක්ක ඔහොම වෙන්ටැ කතා කරන්නෙ...හිහ්...හැබැයි අයිය බොරුමයි කියන්නෙ. මිනිස්සුන්ගෙ ඇස් රෑට දිලිසෙන්නෙ නෑ...."'

'' හරි හරි ඒ මිනිස්සුන්ගෙනෙ....මේ ඉන්නෙ දිව්යාංගනාවක්නෙ....'' මම චුට්ටිගෙ අත පිරිමදිමින් කිව්ව.

'' අනේ මයෙ අයියෙ මම මේ කරන්නෙ වරදක් ද කියල මගෙ හිත හැම වෙලේම මට වද දෙනව..... ''

'' මොකක්ද චුට්ටි වරද?....ආදරේ කරන එක වරදක්ද?......ආදරේ තමයි ලෝකෙ තියන සුන්දරම දේ....''

'' චුට්ටි...නංගි...කොහෙද අනේ ඕපනර් එක? කොහෙද දැම්මෙ ? '' වසන්ත දොර ගාවට අවිල්ල කෑහැහුව.

'' ඉන්න අයියෙ මම එන්නම්..'' චුට්ටි හෙමිහිට නැඟිටල මගෙ මූණ එක පාරක් බලල හිනාවෙල ගෙට ගියා.

මම එහෙම්මම පුටුවෙ පස්සට වෙලා හේත්තු වෙලා අඹ ගහේ කොල හුලඟේ හෙලවෙනව බලා හිටිය.

මම මේ කරන්නෙ වරදක්ද?....ඇයි චුට්ටි එහෙම කිව්වෙ?..මේ කෙල්ල කිසිදෙයක් කෙලින් කියන්නෙ නැති එක නෙව වෙලා තියෙන කරුම දෝසෙ.

හරි හෙට දවස තියනවනෙ....අනිද්ද යන්ට ඉස්සරවෙලා මේකෙ දෙකින් එකක් දැන ගන්ටම ඕන.නැත්නම් මයෙ ඔලුව විකාර වෙලයි නවතින්නෙ.

එදා ඒ ගත කරපු පැය කිහිපය....අඹ ගහ යට....සඳ එළිය ගලාගිය ගෙමිදුලක....ආදර නිල් දෑස් ඉදිරිපිට ....ඒ වෙනතෙක් මගේ මුළු ජීවිතේ හොඳම පැය කීපය.....ආයෙම ආයෙම මම ඒ පැය කිහිපය හිතින් විඳල ඇති සහස් වාරයක්......

මම එදා එච්චර බිව්වෙ නෑ.....වෙන දේකට නෙවෙයි අනවශ්ය විදිහට මත් වෙලා ඒ මොහොතේ සුන්දරත්වය විඳීමට බාධාවක් කරගන්න මම කැමති උනේ නෑ.අනික චුට්ටිගෙයි වසන්තගෙයි කතාවෙන් මට තේරුනෙ මොකක් නමුත් බැරෑරුම් ප්රශ්නයක් තියනව කියලයි. ඒ නිසා මේ වගෙ සුන්දර අවස්තාවක් මට ලැබෙන පලමු සහ අවසාන අවස්තාව මේක වෙන්න පුලුවන් කියල මගෙ යටි හිත මට කොඳුරල කිව්ව. ඒ නිසා මේ සුන්දර මොහොතේ උපරිම ප්රයෝජනය ගන්නයි මට ඕන උනේ.

අහ්, කියන්ට බැරි උනානෙ..චුට්ටිත් එදා බියර් වීදුරුවක් විතර බිව්ව...හෙහ්, හෙහ්,

අපි පලවෙනි රවුම ගියාට පස්සෙ වසන්ත ගත්ත බියර් බෝතලයක්.... '' චුට්ටි ගන්න පොඩ්ඩක් '' බෝතලේ කඩල වීදුරුවකට දාල චුට්ටිට දික්කලා.

චුට්ටි හිනා වෙලා මගෙ දිහා බැළුව. '' ගන්න ගන්න රවි මොකවත් හිතන්නෙ නෑ නැද්ද මචං '' වසන්ත මා දිහා බැලුව.

මම චුට්ටි දිහා බලල හිනාඋනා. එයා මා දිහා බලාගෙනම බියර් වීදුරුව අරගෙන උගුරක් බිව්ව. ඒ කරල මූණ ඇඹුල් කරගත්ත. මම චීස් කෑල්ලක් චුට්ටිගෙ අතේ තිබ්බ.

''චීස් කෑල්ලක් කන්න එතකොට හරියයි''

එදා ''ආදර නිල් දෑසේ'' ආයෙමත් පාරක් කිව්ව කියල අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නෑ නේද?....ඕන නැතිඋනත් කමක් නෑ මම කියන්නම්.....එක පාරක් නෙවෙයි දෙපාරක්ම කිව්ව.....

'' රවි කියාපං අර සින්දුව..... '' වසන්ත අරක්කු ටිකක් උගුරට හලාගෙන ගිටාර් එක අතට ගත්ත.

'' කියන්නද?....'' මම චුට්ටි දිහාට හැරිල ඇහුව.

'' මගෙං අහන්නෙ....එදා තිසා වැවේදි කිව්වෙත් මගෙන් අහලද?....''

අප්පට සිරි,මේකිගෙ ගණං බලාපල්ලකො....

'' හරි හරි ඕකට ඔච්චර තද වෙන්න ඕනය.....කියන්න කිව්වනම් ඉවරනෙ......''

මම චුට්ටිට විරිත්තුවා.....ඒකිත් මෙන්න මට විරිත්තාපි.....අපි දෙන්න ඉස් ඉස්සොරෝම හම්බවෙලා පැය ගානයි ගෙවිල ගියේ.....දැනටම මට හිතෙන්නෙ අවුරුදු ගානක් ආස්සරේ කලා වගේ...ඒත් නැත්නම් ආත්ම ගානක් සංසාරෙ අත්වැල් බැඳගෙන ආපු ගමනක් වාගෙ......

When you meet your soul mate you know it deep down, may be your brain won't believe it but your heart knows & in the matter of love heart is the sole authority.

බුරතීනො මලය මගෙන් අහල තිබ්බ මේ වගෙ අවස්තාවල අයියෙ උඹට Quotesසුත් මතක් වෙනවද කියල...හෙහ්, හෙහ්, මොනව කියනවද බොලේ මතක් වෙනව මතක් වෙනව.....

ඉතින් අර ගීතය....මතකනෙ ආදර නිල් දෑසේ මම කිව්ව චුට්ටිගෙ නිල් ඇස් දිහාවෙ බලාගෙන......පටන් ගත්තු වෙලාවෙ ඉඳල ඉවර වෙනකල් කෙල්ල මා දිහා ඇසි පිය නොහෙලා බලා හිටිය....මූණ රතු කරගෙන.....

'' හද ලෙන් දොර වසනු මැනවි මා එහි සිර කරලා..........'' මම ගීතය ඉවර කලා....

'' නියමයි මචං නියමෙනුත් නියමයි.....''

වසන්ත දකුණතේ මහපට ඇඟිල්ල උස්සල පෙන්නල තව වීදුරුවක් පුරව ගත්ත.

මම චුට්ටි දිහා බැළුව...ආයෙ අහන්නත් දෙයක්ද?....ඒ නිල් ඇස් දෙකේ කඳුළු බිඳු දෙකක් දිලිසුණා හඳ එළියට......

ඒ දිහා බලන්න බැරුව මම බිම බලාගත්ත....

විනාඩියක දෙකක විතර නිශ්ශබ්දතාවයක්.......ඊට පස්සෙ චුට්ටි මෙහෙම කිව්ව

'' රවි අයියෙ ආයෙම පාරක් කියන්න ප්ලීස්...''

ආයෙම ඉතින් මම කිව්ව.....

'' හද ලෙන් දොර වසනු මැනවි, මා එහි සිර කරලා.....ආදර නිල් දෑසේ ...ආදර නිල් දෑසේ....''

මතු සම්බන්ධයි කියල දාන්නෙ නෑ ඔන්න..මට මේ කන පුරෝල බැනුං අහලම අපෝ වෙලයි තියෙන්නෙ.....හෙහ්, හෙහ්,

86. ආදර....නිල්.....දෑසේ.......8 - When my heart was bursting with love

'' ඇත්තටම මේ දරුව වගෙ තරුණයො දකින්ඩ ලැබෙන එකත් වාසනාවක් මේ කාලෙ....දැන් ඉන්න කොල්ලො කිසිම කමකට නෑ....''

මාම දිගටම දෙනව දේසනාව ඒක අස්සෙ අර කෙල්ල දොර ගාවට ඇවිල්ල මයෙත් එක්ක මුකුළුව....මම ඒ දිහාව බලාගෙනම මාමට හූ මිටි තියනව...

'' ඔය ලමයට කරදරයක් ද මගෙ මේ කතාව?...''

'' ඔව් මාමෙ.....''

චුට්ටි හිකිස් ගාල හිනා උනා....කට අත් දෙකින්ම වහගෙන කුස්සියට දිව්ව...එතකොට තමයි මට තේරුනෙ මාම අහපු ප්රශ්නෙ..

'' .ආ...මේ, මේ, මේ ඔව්.... නෙමෙයි ...මාමෙ නෑ මාමෙ නෑ...''

එතකොටම වසන්තය ආපු එක හොඳා.....යන්තම් ඒ හෙයියමාරුවෙං මම ගැලවුනා...

'' ලොකු මාම තාම මෙහෙද?.......මම හිතුවෙ ගෙදර ගිහිල්ලය කියල ''

වසන්ත දොර ගාව ඉඳලම කිව්වෙ අතේ තිබ්බ මල්ල චුට්ටිට දෙන ගමන්....

'' යන්ට තමයි මම හිටියෙ වසන්ත පුතේ...ඒත් මේ ළමය පරණ විස්තර අහන්ට ආසයි කියාපු හින්ද මම ටිකක් වෙලා ඔහෙ හිටිය කතා කර කර...''

වසන්තට මේක අදහ ගන්ට බෑ..මම එහෙම දෙයක් කිව්වද කියල මා දිහා බලල ඉඟි කරල ඇහුව.මම මොනව කියන්ටද?...පස්සට වෙලා දෙකට ගනින්ට බැරුව වාගෙ ඉන්න චුට්ටිව ඔලුවෙන් පෙන්නල අහක බලාගත්ත.

වසන්ත දැන ගත්ත මේක මොකක් හරි මේ කෙල්ලගෙ විසිවිත්තරයක් කියල.යටි තොල හපාන හිනාව විකාගෙන '' යමු මාමෙ මම මාමව ගිහිල්ල දාන්නම් '' කියල මාමත් එක්ක එළියට බැස්ස.

බයික් එක ස්ටාට් කරල ගේට්ටුවෙන් එලියට යනකල් තමයි මාත් හිටියෙ.. '' හිටපං උඹට.... අද මම '' එහෙම හිතාගෙන මම හැරෙන කොටම චුට්ටි ගේ දෙකක් වෙන්ට හිනා වීගෙන කුස්සියට දිව්ව. මමත් ඒ පස්සෙංම ගියා..

'' අනේ නෑ රවි අයියෙ, අනේ නෑ.... ආයෙ එහෙම කරන්නෙ නෑ....සත්තයි...ප්රොමිස් ''

චුට්ටි කුස්සියෙ සින්ක් එකටයි මේසෙටයි දෙක මැදට වෙලා බිත්තියට හේත්තු වෙලා අත්දෙක වන වන කෑගැහුවා...

'' ආයෙ නොකරන්න හොඳ දඬුවමක් දෙන්න තමයි මම මේ හදන්නෙ ''

මම එයාගෙ අත්දෙකෙන් අල්ලල මා ළඟට ඇදල අරගෙන වැළඳ ගත්ත.

චුට්ටි එක පාරක් ඔළුව උස්සල අර නිල් ඇස් විදහල මා දිහා බලල මගෙ පපුවට තුරුළු උනා...ඒ වෙලාවෙ ඒ ඇස් වල කියවුනු කතාව මට මෙච්චර කල් ගිහිල්ල මේ දැනුත් ඇහෙනව වාගෙ....මම එයාගෙ නලල සිපගත්ත...

'' චුට්ටි....''

'' ම්ම්......''

'' අපි මෙහෙම හැමදාම ඉමු මගෙ රත්තරං ''

( පොඩ්ඩක් බොළඳයි වගේ නේද?....ඒත් ආදරේ කියන එක කොහොමත් බොළඳයි තමයි....කොච්චර සිරා ආදරයක් උනත් බොළඳ වෙන්නම ඕන තැන් තියනව...)

'' අයියෙ ...''

චුට්ටි ඔලුව උස්සල මගෙ දිහා බැලුව..ආයෙම ඒ ඇස් වල කඳුලු.....එයාගෙ තොල් වෙවුලුවා..මට ඒ වෙලාවෙ නම් ඉවසන් ඉන්නම බැරිඋනා..

(ඔය වෙලාවෙ මට මතක් උනා මගෙ හොඳ යාලුවෙක් කියාපු කතාවක්....A kiss is a lovely trick designed by nature to stop speech when words become superfluous. - Ingrid Bergman .ඔය Quotes කියන එව්ව දැනං උන්නටම වැඩක් නෑ...අවශ්ය වෙලාවෙ ඒව ක්රියාත්මක කරන්න ඕන)

මම හෙමිහිට පහත් වෙලා එයාගෙ වෙව්ලන තොල් සිප ගත්තා...අපි එහෙමමම් හිටිය මොහොතක්..දෙකක් තුනක්...කල්පයක් සේ දැනුනු නිමේශයක්....

'' රවි අයියෙ....''

'' ම්ම්ම්......''

'' ඇති අයියෙ...මට තවත් නම් ඉවසන්න බැරිවෙයි.....''

මම ඇගේ නෙත් අගින් ගලාගිය කඳුලු බිඳු දෙකක් මගෙ තොලගින්ම සිපගෙන දිග සුසුමක් හෙලල ආයෙම වරක් ඈව තදින් වැලඳගෙන මොහොතක් ඉඳල ඈත් උනා....චුට්ටි මගෙ අත් දෙක අල්ලගෙන ඔලුව උස්සල මගෙ ඇස් වලට එබුනා.

'' මයෙ අයිය මා එක්ක තරහ නෑ නේද?....''

'' ජාති ජාතීවත් නෑ චුට්ටි මොනව උනත් මම ඔයා එක්ක තුන් හිතකින් වත් තරහ නෑ....''

ඔන්න ආයෙම...චුට්ටි අත්දෙකෙන් මූණ වහගෙන ආයෙන අඬන්ට පටන් ගත්ත.

'' ඇයි චුට්ටි මේ.?... කියන්නකො ඔයා මාව පිස්සු වට්ටන්නයි මේ හදන්නෙ ...මොකක්ද මේකෙ තේරුම...? ''

ඒ පාර නම් මගේ ස්වරය ටිකක් තද උනා.

චුට්ටි අත්දෙක පාත දාල මා දිහා බලල කඳුළු අතරින්ම හිනා උනා....

'' මොකවත් නෑ අයියෙ....මොකවත් නෑ....අයිය අර විදිහට කිව්වම මට දරාගන්ට බැරි උනා එච්චරයි..අයිය යන්න ඉස්සරහට දැන් පොඩි අයිය එනවත් ඇති.....මම එන්නම් මූණ ටිකක් හෝදගෙන....''

ඔළු ගෙඩිය යකාගෙ කම්මල වගෙ වෙලා තියෙද්දි මම කුස්සියෙං එළියට ඇවිල්ල සාලෙ ඉඳගත්ත.....දැන් නම් හොඳටම කළුවර වැටිල...මිදුළෙ අඹ ගහ ඉහළිං හඳ පායාගෙන ආව. පෝයට දවස් දෙකයි.....ටිකකිං චුට්ටිත් ඇවිල්ල මා ලඟ තිබුණු අනික් පුටුවෙ වාඩි උනා...අපි දෙන්න එක මොහොතක් මුහුණට මුහුණ බලා ඉඳල ආපහු අඹගහ අස්සෙං වැටෙන හඳ එළිය මිදුලෙ දෝරෙ ගලන දිහා බලා ඉන්න පටන් ගත්ත.

මතු සම්බන්ධයි....

85. ආදර....නිල්.....දෑසේ.......7 - Where were you?....I was looking for you all my life,

‘’ ඇයි නංගි...මම හිතන්නෙ වසන්ත අකමැති වෙන එක්ක නෑ.....''

‘’ නෑ පොඩි අයිය මට ආදරෙයි,ඒ වගේම ඔයාටත් පුදුම විදිහට කැමතියි....මම දන්නව ඒක....ඒත් මයෙ අයියෙ මම කියන එක අහන්නකො.පොඩි අයියට කියන්න එපා දැනට....මම ඔයාට විස්තරේ කියන්නම් ඔක්කොම පස්සෙ. ''

මම මේ මොකවත් තෙරුම් ගන්න බැරුව චුට්ටිගෙ මූණ දිහාවෙ බලාහිටිය තුස්නිම්බූත වෙලා.

මගෙ බැල්ම බලා ඉන්න බැරුව මම හිතන්නෙ චුට්ටි බිම බලාගත්ත.....

'' අනේ රවි අයියෙ,මා දිහා ඔහොම බලා ඉන්න එපා..මට ඒක දරාගන්න අමාරුයි....''

'' ඒත් චුට්ටි මට කියන්න......''

'' ඒයි උඹල දෙන්න වැඩේ පැත්තක තියල කයියට සෙට් වෙලා වගෙ.....මට මිදුලට ඇහුණ සද්දෙ.....චුට්ටි මොකද රවියට වැඩේ කරන්න දෙන්නෙ නැද්ද අද? '' වසන්ත කෑගහගෙන කඩාපැන්න කුස්සියට.....

චුට්ටි ආයෙම රතු උනා. '' පොඩි අයිය මේ මොනව කියනවද මන්ද.....මම මොකෝ රවි අයියව අල්ල ගත්තය?........'' ගස්සගෙන ගියෙ නැද්ද එළියට....වසන්ත හිනා උනා කුස්සිය දෙකක් වෙන්ට....අම්මප අයියටම හරියන නඟා, නඟාටම හරියන අයියණ්ඩි,

'' හරි මචං ඉඳහං ....තව විනාඩි දෙකෙං බඩු හරි...'' මම දනිපනි ගාල වැඩේ පටං ගත්ත. ඇයි වසන්තය ගියත් හරි ප්රේම සාගරේ කිමිදුනා මිසක වැඩේ ඇල්ලුවෙවත් නැහැ නෙව....හෙහ්, හෙහ්, හෙහ්,

රෑට උයල කාරිය ඉවර වෙලා වසායි මායි ගියා වැවට නාගෙන එන්ට. ගොයම් වලට වතුර ඕනම කාලෙ නිසා වැවෙන් කුඹුරු වලට වතුර ගෙනියන බෙදුම් ඇලේ කට කපල වතුර.අපි පැනල නෑව මදි නොකියන්ට.....මයෙ හිතේ අලකලංචියත් ඔන්න ඔක්කොම නම් නෙවෙයි සෑහෙන්න අඩුවෙලා ගියා ඇලේ ගලායන වතුර පාරත් එක්ක හේදිලා.

මම වතුරෙ ගිලිල හිටිය සෑහෙන වෙලාවක්.....හුස්ම අල්ලගෙන ඉඳල අන්තිමට බැරිම තැන වතුරෙං මතු වෙද්දි වසන්ත ගොඩට ගිහිල්ල සබං ගානව.

'' මොකද රවියො චුට්ටි කියන්නෙ?......'' වසන්ත නැමිල කකුල්වල සබං ගාන ගමන් ඇහුව.මට එක පාරට මොනව කියාගන්නද හිතාගන්න බැරි උනා. මොනවද කියන්නෙ කියල හිතාගන්න කල් අරගන්න ඕන නිසාම මම ආයෙම පාරක් වතුරෙ ගිලුණා. ඒ විඩේ මතුවෙනකොට වසන්ත වතුරට බැහැල.මම ගොඩට ගිහින් සබන් ගාන්න පටන් ගත්ත.

'' එහෙම විශේෂ දෙයක් කිව්වෙ නම් නෑ වසා..අපි ඔහෙ නිකම් කතා කර කර හිටිය....ඉස්කෝලෙ විස්තර, විභාගෙ ගැන.....'' චුට්ටි ගිය මාසෙ ඒ ලෙවල් ලිව්වයි කියල මම දැනගෙන හිටිය වසන්තයම කියල.....

'' චුට්ටි මචං හරි හොඳ කෙල්ල.....මගෙ නංගි හින්ද කියනව එහෙම නෙවෙයි.......ලොකු එකී වගෙ නෙවෙයි...හරිම අහිංසකයි.......මට දුකයි චුට්ටි ගැන.....''

වසන්ත එහෙම කියල ආයෙම වතුරෙ ගිලුන. මේ මොකද ඒ පාර මූ කියන්න එන්නෙ?.....දෙයියෝ සාක්කි අයියයි නඟයි එකතු වෙලා මාව ඔල්මොරොංදං කරන්නද මේ හදන්නෙ?....ඇයි දෙයියනේ කියන දෙයක් තේරෙන්න කියාපල්ලකො...දෙන්නම එකයි......චුට්ටි අරහෙ අයියට කියන්න එපා කියල අඬනව..මූ චුට්ටි ගැන දුකයි කියනව.....අයියට හපං නංගි, නංගිට හපං අයිය.....

මට තවත් ඉවසාගෙන ඉන්නම බැරි උනා.... '' මොකක්ද වසා ඒ කතාව ඇයි නංගි ගැන දුකයි කිව්වෙ? ''

'' මචං මම මේක කිව්වයි කියල උඹ චුට්ටි එක්ක කියන්න එහෙම එපා.....''

'' වසන්ත .....පුතා, කවද්ද ළමයො ආවෙ?.....'' කළුවරේම ඇහිච්ච ඒ හඬට අපි දෙන්නම හැරිල බැලුව.....

'' මම අද උදේ මාමෙ ආවෙ.......මේ මගෙ හොඳම යාලුවෙක්....නම රවි....මචං මේ අපේ ලොකු මාම....අප්පච්චිගෙ ලොකු අක්කගෙ මහත්තය....''

ෂෙහ් අම්මප මේ මාමත් හරියට මේ වෙලාවටම මෙතනට කඩාපාත් උනා නෙව...වසන්ත චුට්ටිගෙ විස්තරේ කියන්ට හදනකොටම....අර හෙනහුරාගෙ පාත්තරේට හිඟන්න වැටුනහෙ...මම හිත ඇතුලෙං දත්මිටි කන ගමං මාම එක්ක හිනා උනා.....

'' මේ ළමය කොයි පළාතෙද?''

'' මම නුවර මාමෙ.....''

'' ආ, එහෙමද මමත් මුල් පත්වීම අරං උගන්නන්ට ගියේ පූජපිටියෙ ඉස්කෝලෙට....'' මාම පත්වීම ලියුම ලැබුණු වෙලාවෙ ඉඳල විස්තරේ අකුරක් නෑර කියන්ට පටං ගත්ත.උඹ මොන තූත්තුකුඩියට පත්වීම අරගෙන ගියත් මට මොකද යකෝ?....කියල යටි හිතිං කිය කිය මම විස්තරේට ඇහුං කං දුන්න ..වෙන මක් කරන්නද?

අපි තෙත රෙදි කාරිය ඔතාගෙන ආපහු එන්ට පිටත් උනා...මෙන්න බොලේ මාමත් අපෙ පස්සෙ වැටුන.

'' මාම මේ කොහෙද යන්නෙ? '' වසන්ත ඇහුව. ටෝච් එක පාර පුරා වනන ගමන්..... '' සර්පයො ඉන්නව මචං පරිස්සමින් '' ඒ එක්කම මා දිහාට හැරිල කිව්ව.

'' යමු පුතේ.... උඹල හම්බ උන එකත් හොඳයි මේ වෙලාවෙ, මට උඹලගෙ අර ගේ පිටිපස්සෙ මුරුංග ගහෙං පොතු ටිකක් ඕන මේ බෙහෙතකට..''

ආය ඉතිං අහවල් චුට්ටි ගැන කතාද?....මාම ගෙදරට එනකල් හුස්මක් කටක් ගන්නෙ නැතුව එයාගෙ විස්තරේ කිව්ව. වසන්තයි මායි නිස්සද්දවම ආව.

ගෙදර ඇවිත් තෙත රෙදි වැලට දාපු ගමන් වසන්ත කඩේ යනව කියල ගියා බයික් එකේ... '' මචං මම සෝඩ මොනව හරි අරගෙන එන්නම් '' යන්ට කලින් මගෙ කණට කරල කිව්ව.

මුරුංග පොතු ටික ගලවගෙන මාම ඉඳගත්ත සාලෙ වේවැල් පුටුවක සනීපෙට. ඒ කරල ආයෙම විස්තරේ කියන්ට පටං ගත්ත.මම තමයි අහු උනේ බෙල්ල මුලිංම. මොනව කරන්ටද?....හා හූ කිය කිය අහගෙන හිටිය.චුට්ටි විඩෙං විඩේ සාලෙ දොර ගාවට ඇවිල්ල මා දිහා බලල අතිං කට වහගෙන මට ඔලොක්කුවට හිනාවෙලා ආපහු කුස්සියට දුවනව. මට ඔක්කොටම වැඩිය කේන්තිය ඒකට.

'' යද්දාවෙකො මාම මම උඹව අල්ලගන්ට'' මම හිතිං එහෙම කිව්ව.

'' දැං පුතා ඒ දවස්වල ඔතන කටුගස්තොට පාලම තියනව නේද?.........''

'' ඔව් මාමෙ '' මම හූ මිටි තිබ්බට ඇස් දෙක දොර ගාව.

ආයෙම පාරක් චුට්ටි දොර ගාව ඇස් දෙකේ හිනාව උතුරනව.....අනෙ අම්මප මට අහු උනොත්.... දනී මම.....

'' හතලිස් අටේ නිදහස් උත්සවේ......'' මාම තවම කියවනව.

'' රවි අයිය ඔය පරණ විස්තර දැනගන්ට හරිම ආසයි ලොකු මාමෙ....'' මෙන්න ඒ විඩේ මේකි තේ එකකුත් අරගෙන එන ගමන් කියාපි. අනෙ අම්මප මේ අම්මණ්ඩි කෑවම හිත් වදිනවද?

මගෙ කටත් අරුණ බාගෙට. ඒක දැකල චුට්ටි පිපිරෙන්ට තනන හිනාව නවත්ත ගත්තෙ බොහොම අමාරුවෙන්...මේකි තමයි දවසකටවත් ගෑණි.....මගෙ හිතේ චුට්ටි ගැන තියෙන බැඳීම මොහොතිං මොහොත වැඩි උනා. මම හැමදාම බලාපොරොත්තු උනේ මේ වාගෙ කෙල්ලක්.ටිකක් පිස්සුවක් වගෙ තියන, අර නුහුගුණේ කියන්නෙ අන්න ඒ ජාතියෙ...ඔය රෑ දවල් දෙකේම ජීවිතේ මහ බර පතලට ගන්න ෆුල් සීරියක් කෙල්ලො මට අරහං.

'' රවි අයියටත් ඕනය තේකක්....''

'' මට එපා'' මම දත්මිටි කාගෙන කිව්ව...ඒ පාරනං කෙල්ල රතුම උනා හිනාව නවත්තගන්ට බැරුව.

චුට්ටි එපා කිව්වත් මම වසන්ත එක්ක මේ ගැන කතා කරනව....පිටුපාල කුස්සිය පැත්තට යන ගමනුත් පස්ස හැරි හැරි කොමල කරන චුට්ටි දිහා හිනාවේගන බලා ඉන්න අතරෙ මම එක හිත් හිතා ගත්ත.


මතු සම්බන්ධයි.... ( හරි හරි ඉවසල ඉන්න , ඉවසල ඉන්න....අවසානෙ මේ පේන දුර......ඊමමයි....අනේ ඇත්තමයි )