අද මට දෙකුන් සැටවිය සපිරුනා...
ඊයෙ පෙරේද වෙනකල් දවස තිස්සෙම වගෙ වැහැපු වැස්ස ඊයෙ යම්තමට තුරල් කලා..අදත් උදේම පැය කාලක් විනාඩි විස්සක් තරම වැස්සත් දහය වගෙ වෙනකොට අව්ව රැල්ලකුත් වැටුන..
"මේ අව්වත් පායපු එකේ ගිහිල්ල ඔය කොණ්ඩෙ රැවුල කපා ගත්තනං හොඳ නැද්ද?" ප්‍රියාම්බිකා තොමෝ එහෙම කිව්වෙ උදේ තේ එක දෙන ගමං..
ටෙලි චිත්‍රපටවල දැකල ඇතිනෙ බාර්යා තොමෝ නිතරම සුවාමියාට තේ එකක් ගෙනත් දීල තමයි ඕනම වැදගත් කතාවකට මුල පුරන්නෙ..
"මේ අපේ ලොකු කෙල්ලට දැං පරස්තාවක් බලන්ඩත් කාලෙ හරි මහිතේ"...."අර හිච්චි නංගිල දෙණියෙ කුඹුරු කෑල්ල විකුණනට යනවලු..පොඩ්ඩක් කතා කරල ඒ ගැන බැලුවොත් නරකද?".....එහෙමත් නැත්තං "කහවත්තෙ නැන්දම්මගෙ ලොකු ළමය අන්න මනුස්සය එක්ක තරහ වෙලා ගෙදර ඇවිල්ලලු.."....එහෙමත් නැත්තං "අර පල්ලෙහ අමුණ ගාව කඬාඩුව ඊයෙ රෑ වැස්සට කැඩිලලු..සෝමෙ අයියල එහෙම අඬ ගහගෙන හෙටවත් ඒක බැඳල දැම්මොත් ...."
ඔය හැමවෙලාවෙම සුවාමිය ඉන්නෙ පත්තරයක් බල බල..ඉතිං ඒ යෝදය කරන්නෙ පත්තරේ පැත්තකිං තියල අර බාර්යා තොමෝ දුන්නු තේ එක අතට අරගෙන ඒක බොන ගමං අර කිව්ව එකට මොකක් හරි උත්තරයක් දෙනව..
මට හිතෙන්නෙ ඔය ටෙලි චිත්‍රපට රචකයො ඔක්කොම මහමෙවුනාවෙ අපේ පිම්වත් ලොකු සුවාමීන් වාන්සේගෙ බක්තිමත් අනුගාමිකයො වෙන්න ඕන..ඇයි අර එතුමා නං නෙවෙයි හැබැයි එතුමගෙ ප්‍රදාන ගෝල රත්නයක්නෙ කිව්වෙ සුවාමියා උදේ තේ එක හදල බිරිඳට ගෙනල්ල දෙනවනම් ඒ බිරිඳ අපායෙ යනව ඒ ජීවිතය තුච්ඡයි කියල...
මගෙ ඉතිං ඔය ඔලුවෙ තියන කෙස් ගස් දෙක තුන ගාල දාගන්න එක එතකොට රැවුල කපාගන්න එක මහ වැඩක් නං නෙවෙයි ඇත්තම කිව්වොත් ..ඒ උනත් මම ඔය පස් පොල කළු වෙන්ට ගත්ත කාලෙ ඉඳලම රැවුල කපා ගත්තෙ සැලූන් වලින්..
මම ඔය පරණ ටයිප් එකේ සැලූන් වලින් රැවුල කපන්ට හරිම ආසයි. මේ අහල ගං හතක එහෙම සැලූන් එකක් තියෙන්නෙ පිළිමතලාවෙ විතරයි. නම ඇවිල්ල ස්වදේශීය සැලූන්. කොවීන් වසංගතේ එන්ට ඉස්සරවෙලා මම බස් දෙකක ගිහිල්ල එතනට යනව රැවුල කපාගන්ට.
එහෙම පරණ ටයිප් එකෙ බාබර් සාප්පු දැකල ඇතිනෙ නේද? අර පස්වෙනි ජෝර්ජී මහරජාණන්ගෙ එතකොට එඩිම්බරෝ ආදිපාදයානන්ගෙ තව එළිසබෙත් රැජිණගෙ මෞලි මංගල්‍යයෙ එහෙම පෝටොස් රාමු කරල එල්ලල තියෙන්නෙ බිත්තිවල. එව්වයෙ ආය තියනව ඩී.එස්. මහත්තය බුෂ් කෝට් එකයි කාකි කළසමයි ඇඳගෙන ඉන්න, ආය ඩඩ්ලි හාමු කැමරාව කරේ එක්කගෙන පයිප්පෙත් උර උර ඉන්න, එතනිං ගිහාම ඔලිවර් ගුණතිලකගෙ, එස්.ඩබ්.ආර්.ඩී. බණ්ඩාරනායකගෙ එහෙම පොටෝ...
මේ කොවීන් සීන් එක ටිකක් විතර එහෙ මෙහෙ උනහම මම එතෙන්ට ගිහිල්ල පෝටොස් හත අටක් දාන්නම්කො හුදී ජන පහන් සංවේගය උදෙසා...මාර්ටින් වික්‍රමසිංහ මහත්තය තමයි එහෙම ලිව්වෙ..."හුදී ජන පහන් සංවේගය උදෙසා සිංහල වංශ කථාවෙන් අංශු මාත්‍රයක් පවසනු පිණිස කොග්ගල මළලගම මාර්ටින් වික්‍රමසිංහයක් විසින් රචිත ගම්පෙරළිය මෙතකින් නිමියේය.." ඒ තමයි ගම්පෙරළියෙ හමාර කීම..
හරි බාබර් සාප්පු ගැන දැනට ඒ ඇති. මම බ්ලොග් එකේ එදවස ලියන්ට පටන් ගත්ත මගේ කරණවෑමි කතා කියල සීරීස් එකක්. අනික් එව්ව වගේම ඒකත් අතරමඟ ඇණහිටියනෙ. ආයම පටන් ගන්න ඕන ඔය කොව්ව කොව්වත්....කොව්ව කොව්වත් කිව්වෙ අනන්‍යාගෙ කතාව, අහල්‍යාගෙ කතාව සහ ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය වගේ එව්ව...
හරි...දැං එමු වර්තමානයට...මම ඉතිං ඔන්න ගියා කියමුකො සැලූන් එකට නොහොත් බාබර් සාප්පුවට...කරණවෑමියා නොහොත් බාබරය මගෙ හොඳ යාලුව..අර කෝවිඩ් පළවෙනි රැල්ල දවස්වල මාස තුන හතරක්ම රටම ෆුල් ලොක්ඩවුන් කරල තිබ්බෙ මම මේ කියන්නෙ ගිය අවුරුද්දෙ මාර්තු ඉඳල ජූලි වගෙ වෙනකල්....ඒ කාලෙ ඔය යෝදය අපෙ ගෙදරට ඇවිල්ල මගෙ කොණ්ඩෙ සහ රැවුල කපල ගියා..පොලීසියට හොරෙං කැළෑපාරවල් වලින් ආවෙ...අහල පහල මගෙ යාලුවො දෙන්නෙකුත් එදා අපෙ ගෙදරට ආව..නැත්තං මනුස්සයට පාඩුයිනෙ..
මිනිහ හොඳ කතා කාරය..රැවුල කොණ්ඩෙ කපනකල් මොන මොනව හරි කියවනව..හිටපු ගමං මාස්ක් එකත් පාත් වෙනව..මිනිහට ඒත් ගානක් නෑ.."ඔය මාස්ක් එක හදා ගනිං බං..." මම එහෙම කිව්වම "සොරි.." කියල මිනිහ මාස්ක් එක හරියට හදාගන්නව....අදත් ඉතිං සුපුරුදු ලෙස මගෙ රැවුල් කොණ්ඩා කපන ගමං මිනිහා කතාව..
"සර් දන්නවද දැං ඔය කොල්ලො බොබ් මාලෙ වගේ කොණ්ඩෙ වවාගෙන ඉන්නව නේද?"
"ඔව්..ඔය ඉන්නෙ..ඉතිං?"
"සර් දන්නවද ඔහොම අවුරුදු ගාණක් කොණ්ඩෙ වවාගෙන පීරන්නෙ නැතුව ඉන්නකොට ඔලුවෙ මස් ගුලි ගුලි වගෙ හැදෙනව කියල.."
"ඇයි බං ඉතිං එහෙමනං අර මනුස්සය බොබ් මාලෙගෙ ඔලුව තනිකරම මස් ගුලියක් වගෙ වෙන්න එපාය.."
"ඔව් එහෙම තමයි..ඒ යකා මලෙත් එහෙම අසනීපෙකින් තමයි.."
"අඩෙහ්..එහෙමද? මම දැනගෙන හිටියෙ නෑනෙ එහෙම සීන් එකක්.."
"සර් පොඩ්ඩක් හොයල බලන්නකො..මම කියන්නෙ බොරුද කියල.."
"මෙහෙමයි...කාලයක් කොණ්ඩෙ කපන්නෙ පීරන්නෙ නැතුව ඉන්නකොට හම කොණ්ඩ ගස් දිගේ උඩට වැවෙනව කියලනම් මම අහල තියනව..." මම කිව්ව.
ඔය කතාව කිව්වෙ අපිට පහේ පන්තියෙ පංතිභාර ගුරුවරයා මුදියන්සෙ මහත්තය. ඒ කාලෙ පංතිභාර ගුරුතුමා තමයි ඉංග්‍රීසි සහ විද්‍යාව ඇරෙන්න අනික් ඔක්කොම විෂයයන් උගන්වන්නෙ..
සිදුහත් තවුසා කැලේ අවුරුදු හයක් දුෂ්කර ක්‍රියා කරද්දි කෙස් වැටිය දික්වෙලා හැඩපළු ගෙතුනයි කියල තිබ්බ බුද්ධාගම පොතේ..ඒ කාලෙ සිංහල සහ ගණිතය පාඩම් පොත් විතරයි ආණ්ඩුවෙන් ගහල දුන්නෙ..අනික් විෂයයන්ට පොත් ඒ විෂයය ගැන ප්‍රාමාණික උගතුන් ලියපුව තිබ්බෙ....අපි භූගෝලය, ඉතිහාසය කලේ පී. රූබන් පීරිස් මහත්තය ලියපු පොත් වලින්. එතකොට බුද්ධාගම පාඨ ග්‍රන්ථය විදිහට තිබ්බෙ ජයසේකර අබේරුවන් කියල මහත්තයෙක් ලියපු පොත්..
ඉතිං ඔය "මොකක්ද සර් හැඩපළු ගෙතෙනව කියන්නෙ?" කියල පංතියෙ ළමයෙක් ඇහුවම මුදියන්සෙ සර් කිව්වෙ "කාලයක් කොණ්ඩෙ නොකප එතකොට නාන්නෙ කොණ්ඩෙ පීරන්නෙ නැතුව උන්නම ඔලුවෙ හම කෙස් වහගෙන හැදෙන්ට ගන්නව..එහෙම උනාම තමයි හැඩපලු ගෙතෙනව කියල කියන්නෙ.." අන්න එහෙමයි කිව්වෙ...
ඉතිං මම කොණ්ඩෙ රැවුලත් කපාගෙන ගෙදර ආව..එතනිං ඒ කතන්දරේ ඉවරයි කියමුකො...
අද ඉතිං මයෙ දෙකුන් සැටවන උපන්දිනේය කියල කලින් කිව්ව නෙව..මම සාමාන්‍යයෙන් ඔය උපන්දිනවලදි කරන දෙයක් තමයි අවුරුදු පහෙන් පහට නැත්නම් දහයෙන් දහයට අතීතයට යමින් කලින් උපන්දින වලදි මම හිටියෙ කොහෙද? මොකක් කරමින්ද හිටියෙ? එහෙම කියල ආවර්ජනය කරන එක..එහෙම කලාම අපේ ජීවිතයෙ ඒ ඒ යුගවල හරස්කඩක් වගෙ අපිට දැකගත්තෑකි..මේ පාර මම කලේ අවුරුදු දහයෙන් දහයට අතීතයට ගමන් කරන එක...
ඉස්සෙල්ලම 2011 නොවැම්බර් 14...මම හිටියෙ කටාර්වල..මම අර මැදපෙරදිග රැකියාවක් කලානෙ ඒ කාල වකවානුවෙ...
එතකොට ඊලඟට 2001 නොවැම්බර් 14..මම එතකොට හිටියෙ කුකුළේ ගඟ ව්‍යාපෘතියෙ වැඩ කරමින්..ස්කන්ස්කා කම්පනි එකේ..
ඊගාවට 1991 නොවැම්බර් 14..මම ඒ කාලෙ මහවැලියෙ..බකමූණ සහ අත්තනකඩවල ප්‍රදේශයෙ...
1981 නොවැම්බර් 14..පළවෙනිපාර ඒ ලෙවල් කරල වැඩේ අනාගෙන මම අපේ පුංචි මාමලගෙ ගම්පල ගෙදර නතර වෙලා නුවර බාලදක්ෂ හෝල් එකේ ක්ලාස් යනව..දැන් එතන ක්ලාස් තියා ඒ හෝල් එකත් නෑ..ඒක තිබ්බෙ බෝගම්බර පිට්ටනියට යාබදව ඉස්පිරිතාලෙට යන පාරෙ අනික් පැත්තෙ..දැං එතන තියෙන්නෙ ප්‍රයිවට් බස් පාකිං ඒරියා එකක්..හරි ඒ 1981..
ඊට කලින් එතකොට 1971 නොවැම්බර් 14..මම එතකොට තුනේ පංතියෙ..කෑගල්ලෙ සෙන්ට් මේරීස් එකට යන්නෙ..අපි හිටියෙ නාගොල්ලෙ කච්චේරි නිල නිවාස වල..
1961 මම ඉතිං ඉහත ආත්ම භාවයෙ වෙන්න ඕන..හෙහ්..හෙහ්..
හරි..කාලෙකට පස්සෙ බ්ලොග් එකට සටහනක් ලිව්වෙ මට හිතුන ආයම බ්ලොග් එක පණ ගහල ගන්ට ඕන කියල..හරි එහෙනම් මේ අදින් ලැවුවාවූ එකුන් සැටවන වසරේ මගේ ඒ අපේක්ෂාව මල ඵල ගැන්වේවා කියල ඉත සිතින් ප්‍රාර්ථනා කරමු!
