556. The Story Of My Marriage - 57 - Rules After All Are Only Made So You Can Work Around Them……

චෙන්නයිහී ෂෙරටන් හෝටලය ඉහත ඡායාරූපයෙහි
දැක්වේ - Google Images

"හොඳ ළමයා…"

අනන්‍යා එසේ පවසමින් මගේ සුරත දෑතින්ම ගෙන සෙමෙන් සිපගත්තාය. මුළු මහත් චෙන්නායි නුවරම ඇයට සිතේ චකිතයකින් තොරව එවැන්නක් කිරීමට ඉඩ ප්‍රස්ථාව ඇත්තේ බොහෝවිට මේ අමතේස්ට් ආපන ශාලාවේ පමණක් විය හැකිය. එසේ හෙයින් මෙහිදී සායම් බුරුසු සේදු ජලය බඳුනකට රුපියල් සියයක් අයකිරීම එක අයුරකින් අසාධාරණ නොවේ යයි මට සිතිණි. එසේ සිතමින් මම ද අනන්‍යාගේ දෑතම ගෙන සෙමෙන් සිප ගත්තේ ඇගේ සුවිසල් දෑස දෙස එක එල්ලේ බලා සිටිමිනි.

"ම්හ්ම්ම්ම්.....හොඳ ළමය තමයි.....ඉස්සෙල්ල මට පංගාර්තුවුනේ පුතාට ෆිසික්ස් මැත්ස් ඉගැන්නිල්ල. දැන් අප්පට පවර් පොයින්ට් ප්‍රසන්ටේෂන් ඉගැන්නිල්ල. ෂෙහ් අපරාදෙ පන්ජාබ් ඉවුම් පිහුම් හරි මැහුම් ගෙතුම් හරි දැනගෙන උන්න නම් මට තිබ්බ අම්මට එව්ව උගන්නන්ට. එහෙම උනානම් අඩුම ගානෙ වෙන මොනව නැතත් මට ඔයාලගෙ පවුලේ ගුරුවරය හරි වෙන්ට තිබ්බ....." මම එසේ පවසා සිනාසුණෙමි.

"ඔව්..ඒකත් ඇත්ත තමයි..එතකොට දුවට මොනවද ඉගැන්නුවෙ?" අනන්‍යා ඇසූයේ දකුණැස වසා ඉඟි මරමිනි.

"දුවට ඉගැන්නුව......ම්හ්ම්ම්.....මම කිව්වයි කියල හිතා ගන්නව…" මම පැවසූයේ ඇගේ සුරත මිරිකමිනි.

අනන්‍යා හඬ නඟා සිනාසුනේ හිස පස්සට වීසි කරමිනි.

"හරි ඔය බිස්නස් ප්ලෑන් වැඩේ කරල කොහොමින් කොහොමින් හරි තාත්තව ෂේප් කරගත්තයි කියමුකො.....ඒත් මැඩම් අම්මව කොහොමද නම්ම ගන්නෙ? අර පිරිසිදු එළඟිතෙල් හොයාපු හරිෂ් ගොයිය දැක්කම අම්මට ඇඬෙනව වගෙ මාව දැක්කමත් ඔයාගෙ අම්මට ඇඬෙන්ඩ මොනවහරි දෙයක් මට කරන්ට බැරිද අනන්‍යා?"

අනන්‍යා තම විසල් දෑස් කරකවමින් ඒ හා සමඟම හිස සෙමෙන් දෙපසට සොළවමින් තම මව පිළිබඳව කලකිරීම  සහ අපේක්ෂා භංගත්වය අභිනයෙන් ප්‍රකාශ කලාය. "අම්ම ගැන නම් කතා කරලම වැඩක් නෑ ක්‍රිෂ්.....She is absolutely hopeless...මේ දවස්වල එයාට නිකං නුහුගුණේ වගේ ඇවිල්ල"

"මේ මම හින්දද?"

"නෑ ඔයා හින්දමත් නෙවෙයි. හේතු කීපයක් තියනව. ඔයත් හැබැයි එක හේතුවක්...හිහ්..හිහ්"

"හරි මොනවද මම ඇරුනම අනික් හේතු?"

"මම පිළිවෙලට කියන්නම්කො..." 

අනන්‍යා කතා කලේ සුරතේ ඇඟිලි එකිනෙක නවමිනි. 

"එක...එයා හිතාගෙන ඉන්නව හරිෂ් මට කැමති නෑ කියල කිව්වෙ මම කරපු මොකක් හරි විකාරයක් හින්දයි කියල. ඉතිං ඒක මතක්වෙන මතක්වෙන ගානෙ අම්මගෙ වැඩේ සුටු පුටුගාල ඇහෙන නෑහෙන ගානට මට බණින එක......දෙක. අපෙ අම්ම ගායනයට හරිම ආසයි පොඩි කාලෙ ඉඳලම....අප්ප කල්කටාවෙ වැඩ කරන කාලෙ එහෙ තිබ්බ කර්ණාටක සංගීත තරඟ කීපයකින්ම අම්ම ගායනයට තෑගි දිනාගත්ත. අප්පට චෙන්නයි වලට මාරුවක් ලැබුනම වැඩියෙන්ම සතුටුවුනේ අම්ම. එයා හිතුව එයාගෙ ගායන හැකියාවට මෙහෙදි හොඳ පිළිගැනීමක් ලැබෙයි කියල.."

"ඉතිං මොකක්ද වුනේ? එහෙම පිළිගැනීමක් ලැබුනෙ නැද්ද? "

"මොන පිස්සුද? අම්මගෙ යම් හැකියාවක් තිබුනට ක්‍රිෂ් චෙන්නයිවල කර්ණාටික් මියුසික් ෆීල්ඩ් එකේ යම් පිලිගැනීමක් ලැබෙන්ට ඒක හොඳටම මදි. මෙහෙ ඉන්නව අම්මට වඩා බොහොම දක්ෂ ගායක ගායිකාවො සෑහෙන්න. ඉතිං අම්ම ඔය හින්ද හරිම කණගාටුවකින් ඉන්නෙ. She is really frustrated Krish, She was a house wife from the beginning and singing was her only consolation where she can achieve something. Now it has all been taken away from her..."

"පව්...."

"ඉතිං ඔන්න ඔය හින්ද අම්ම හරිම කණගාටුවෙන් ඉන්නෙ. කොටින්ම එයා දැන් ගායනය එහෙම පිටින්ම අත ඇරල දාල ඉන්නෙ. ඉතිං අම්ම පටන් ගන්නෙ තමන්ටම දොස් කියාගෙන. ගායනය බැහැ කියල. ඊලඟට එනව මට කොහෙන්වත් සැනසීමක් නැහැ ලොකු මහත් වෙච්චි දුවක් ඉන්නව එයාගෙන්වත් මට සැනසීමක් නැති හැටි කියල ඔන්න එනව මට දොස් කියාගෙන...ඉතිං ඉවසං ඉන්ටම බැරි තැන මමත් මොනවහරි කිව්වම ඔන්න අඬන්ට ගන්නව ඉකි ගහ ගහ...කොටින්ම මට මේ දවස්වල ගෙදර ඉන්න එකත් එපා වෙලා තියෙන්නෙ..ඒ හින්ද අම්මගෙ මේ පිස්සුව ටිකක් එක විදිහක් වෙනකල් ඔයා එයාගෙ හිත දිනාගන්න විදිහක් ගැන හිතන එකත් වැඩක් නැති වැඩක්.....ඒ හින්ද මම ක්‍රිෂ් ඔයා දැනට අප්පගෙ හිත දිනාගන්ට උත්සාහ කරල බලන්ට....අම්ම ගැන අපි පස්සෙ බලමු"

එක දිගට කියවාගෙන ගිය අනන්‍යා හුස්ම ගැනීමට කතාව නතර කල මොහොතේ මම හිස සොළවමින් ඇය හා එකඟවන බව දැක්වූයෙමි. 

"බොහොම ස්තූතියි ක්‍රිෂ්....මේ වෙලාවෙ මගෙ දුක් ගැනවිල්ල අහගෙන ඉන්නවට විතරක්ම නෙවෙයි මගෙ අම්මයි අප්පයි මෙච්චර කෙණෙහිලි කම් කරද්දි ඒ මොකවත් ගණං ගන්නෙ නැතුව මට දිගටම ආදරේ කරනවටත් එක්ක…"

එසේ පවසමින් ඇය ජෑම් තැවරූ ස්කෝන්ස් එකක් මගේ මුවඟ තැබුවාය. ජෑම් ස්වල්පයක් තැවරුනු ඇගේ අතැඟිලි මම ලෙවීමි. "පිස්සුද අනේ..මෙතන මිනිස්සු ඉන්නව.." ඇය වටපිට සෝදිසි කලේ මද සිනහවක් දෙතොලග පිපෙද්දීය.

චෙන්නයිහි ගෙවන මගේ නීරස ජීවිතය ජීවත්කරවනුයේ මෙවන් සොඳුරුතම නිමේෂයන්ය.

තවත් මිනිත්තු කිහිපයකට පසු වේටර්වරයා මදක් චකිතයෙන් මෙන් පැමිණ බිල්පත පිළිගැන්වීය. මම බිල්පත ගෙවීමි. වේටර්වරයා උදෙසා මම ඉතිරිකල සන්තෝසමෙන් මගේ දිවා ආහාර වේල පහසුවෙන් පිරිමසාගැනීමට තිබිණි. 

"Hey you want to go dancing?"

අනන්‍යා එක්වරම මදෙස හැරී විමසූයේ අප අමතේස්ට් අවන් හලින් පිටව එහි ප්‍රධාන ගේට්ටුව දෙසට ඇවිද එද්දීය.

"ඩාන්සිං? පිස්සුද අනන්‍යා...ඔයාමනෙ කිව්වෙ රෑ අටට ඉස්සෙල්ල අනිවාර්යයෙන් ගෙදර යන්ටම ඕනය කියල. ඉතිං කොහොමද ඩාන්සිං කරන්නෙ.."

"හිහ්..හිහ්...එහෙම තමයි චෙන්නයිවල..මෙහෙ කොල්ලො කෙල්ලො නටන්ට යන්නෙ රෑට නෙවෙයි හවස...යමුකො..ෂෙරටන් එකේ තියනව නියම නයිට් ක්ලබ් එකක්.."

"මොකක්? නයිට් ක්ලබ් එකක් මේ හවස තුනට?"

"ඔව්..ගිය අවුරුද්දෙ මෙහෙ ආණ්ඩුව නයිට් ක්ලබ්ස් තහනම් කලා. ඒ හින්ද අපි දැන් නටන්ට යන්නෙ නයිට් ක්ලබ් වලට නෙවෙයි ආෆ්ටර්නූන් ක්ලබ්ස් වලට…" අනන්‍යා උස් හඬින් සිනාසුණාය.

ත්‍රිරෝද රථයක නැඟී අප දෙදෙන ෂෙරටන් හෝටලය වෙත පැමිණියෙමු. සමාජ ශාලාව විවෘත කරන තෙක් විවිධ විලාසිතාවන්ගෙන් යුත් ඇඳුමින් සැරසුනු සියයකට අධික යෞවන යෞවනියන් රැසක් ගත දවන සැඩ හිරු රැස් ද නොතකා එහි දොරටුව අසල රැස්ව හුන්නෝය. අපද ඔවුනට එකතු වූයෙමු. මිනිත්තු දහයක පමණ කාලයක් ගෙවීගිය ඉක්බිති සමාජ ශාලාවේ දොරටු විවර විය.

පිටත රැස්ව සිටි සියල්ලන්ම ඇතුළු වූ පසු විදුලි බුබුළු නිවා දමන ලදී. නා නා වර්ණයෙන් යුතු නියොන් විදුලි එළි බැබලෙන්නට විය. එක් පසෙක වූ මත්පැන් කවුන්ටරය අළෙවිකිරීම් ආරම්භ කලේය. රැස්ව සිටි සියයකට අධික තරුණ තරුණියෝ නර්තනයේ යෙදීමට සූදානම්ව ගීතයක් වාදනය වනතෙක් නොඉවසිල්ලේ පොරොත්තුව සිටියෝය.

ඩීජේවරයා විසින් වාදන යන්ත්‍රයට ඇතුළු කරන ලද්දේ නවතම රජ්නිකාන්ත්ගේ නවතම චිට්‍රපටයේ ඉතාමත් ජනප්‍රියවූ ගීතයකි. රැස්ව සිටි තරුණ තරුණියෝ දෑත් ඔසවා ඔල්වරසන් දෙමින් තම ප්‍රීතිය පළකොට සිරුරු කරකවමින් අඹරවමින් නර්තනයෙහි යෙදෙන්නට වූවෝය.

රාත්‍රී සමාජ ශාලාවක නර්තනයේ යෙදෙන ඉන්දීය යුවතියන් 
පිරිසක් ඉහත ඡායාරූපයෙහි දැක්වේ - Google Images

අනන්‍යා දෑත් ඔසවමින් යලි පහත හෙලමින් සිරුර ලෙලවමින් ඉතා දක්ෂ ලෙස නර්තනයෙහි යෙදුනීය. අවට හුන් බොහෝ යුවතියෝද එලෙසම දක්ෂලෙස නර්තනයෙහි යෙදුනේ කුඩා කල සිටම භාරත නාට්‍යම් හි යෙදුනු ඔවුන්ගේ සිරුරෙහි එකල කාවැදුනු රිද්මය කිසිදාක පහව නොයන බව ඔප්පු කරන්නට මෙනි.

"Naan ounnai kadali-karen……….."

අනන්‍යා නර්තනයේ යෙදෙන අතරම මගේ දෑස්දෙස එක එල්ලේ බලාගත්වනම පැවසුවාය. දමිළ භාෂාවෙන් "මම ඔබට ආදරෙයි…" යනුවෙන් පවසනුයේ එලෙසිනි. එසේ පවසන විට ඇගේ දෑස් මරකත මිණිසේ දිදුලමින් තිබිණි. ඇය කෙරෙහිවූ මහත් සෙනෙහසින් ඔද වැඩී ගිය මම ඇය මගේ ළයට තුරුළුකොට සිපගතිමි.

මම නර්තනයේ යෙදෙන අතරම අප අවට පිරී ඉතිරීගිය ප්‍රහර්ෂයෙන් යුතුව නටනා තරුණ තරුණියන් දෙස නෙත් යොමු කලෙමි. ඔවුහු තමන් ප්‍රියකරන තමන් ඇළුම් කරන දෙයක අවට ලෝකය කෙරෙහි කිසිදු තැකීමක් නොමැතිව යෙදී සිටින්නෝය. ඔවුන්ගේ සම්ප්‍රදායානුකූල දෙමව්පියන් වැඩිහිටි ඥාතී හිත මිතාදීන් සහ රජය පවා ඔවුනට තහංචි පනවද්දී ඔවුහු කෙසේ හෝ ඒ තහංචි බිඳහෙලීමට උපායමාර්ග සොයාගනිති. එසේය. මම ගැඹුරු හුස්මක් පහත හෙලා ළය සැහැල්ලු කොට ගතිමි. 

"Yes, If there can be afternoon discos, Punjabis can marry Tamilians. Rules after all are only made so you can work around them…." I silently told myself while holding Ananya's hands and dancing to latest Rajni Kanth hit……………