706 - දිඹුලාගල මතක සටහන්...A Walk Down Memory Lane...

සුමනේ වමේ..සේපාල දකුණේ....

පහුගිය බෘහස්පතින්දා මාතලේ මළගෙදරක ගියා..අපේ ප්‍රියම්බිකා තොමෝගෙ ලොකුම ලොකු අම්මගෙ බාලම බාල පුතාගෙ භාර්යාවගෙ අම්මා..අවුරුදු සීයකුත් සතියක්ද කොහෙද ජීවත්වෙලයි ඒ නැන්දම්මා අභාවප්‍රාප්ත වෙලා තියෙන්නෙ..

මළගෙදරදි මට මුණගැහුනා මහවැලියෙ ඉන්න කාලෙ මගෙ අතිජාත මිත්‍රයෙක්..අපි දෙන්නා එකට හිටියෙ මහවැලි ජී කලාපයෙ..ඒ කියන්නෙ බකමූණෙ..1993 වාගෙ ඉඳල 1998 වගෙ වෙනකල්..යාලුවගෙ නම සේපාල..

ඉතිං බිස්කට් එකක් එහෙම කාල නෙස්කැෆේ එකක් එහෙමත් බීල ආගිය තොරතුරු එහෙම කතා කර කර ඉන්න අතරෙ මට මතක් උනා අපි එක්කම බකමූණෙ හිටපු අපෙ තවත් කළ්‍යාණ මිත්‍රයෙක්..සුමනෙ...ගම ගලගෙදර උනාට සුමනෙ පදිංචි උනේ අළුවිහාරෙ....පන්සල පිටිපස්සෙම වගෙ..ඒ ගමන කෝල් එකක් අරගෙන බලනකොට වෙලාවට සුමනෙ ගෙදර ඉන්නව..ඒ ගමන අපි දෙන්න එහෙ ගියා..

ඉතිං සුළුවට කර්මාන්තයක් එහෙමත් කරන ගමං අපි ඉතිං පරණ මහවැලි සමරු සටහන් ගැන ආයෙමත් පාරක් මතක මංපෙත ඔස්සේ සොඳුරු අතීතයට ඇවිදගෙන ගියා...

ඉස්සෙල්ලම සුමනෙගෙ ආතල් කතාවක් කියන්නං..ඒකට කියන්නෙ දිඹුලාගල බී.එම්. ගෙ කතාව කියල.. (බී.එම්. කියන්නෙ Block Manager නොහොත් කොට්ඨාශ කළමණාකාර..මහවැලි අධිකාරියෙ කොට්ඨාශයක් භාරව ඉන්න නිලධාරියා) 

අපි දෙන්න 1992 අවුරුද්දෙ වගෙ අත්තනකඩවල එක ක්වාටර්ස් එකේ ඉන්දැද්දි හවසට මිදුලෙ පුටු දෙකක් තියාගෙන හෙමිහිට මධු විතක් තොල ගාමින් මේ දිඹුලාගල කතාව ඇතුලු තව කතා තිහ හතළිහක් සුමනෙ කියල ඇති..ඒත් ආයෙමත් ආයෙමත් ඒ කතාව සුමනෙ කියනකොට තමයි ආතල්...

මෙන්න සුමනෙගෙ වචන වලින්ම...

"මම මචං දිඹුලාගලට ගියේ First Appointment ..84 අවුරුද්දෙ..ඊට අවුරුද්දකට විතර පස්සෙ බී.එම්. ඒ කියන්නෙ මගෙ බොස් වෙලා ආව විජේරත්න කියල මහත්තයෙක්..(නම අපි කියමු විජේරත්න කියල) හරිම හිත හොඳ මනුස්සය..හැබැයි ඒ වගේම හරිම කලබලයි..ඉස්සරහ ගැන හිතන්නෙ නැතුව සුටුස් ගාල තීරණ ගන්නව..අපේ ඔෆිස් එකයි ක්වාටර්ස් ඔක්කොම තිබ්බෙ දිඹුලාගල කන්ද පේන මානෙ.."

"ඔව් බං මම දන්නව..මම ගිහිල්ල තියනවනෙ.."

"ඉතිං අපේ මිස්ට විජේරත්න වැඩ බාරගෙන සතියකිං විතර ගියාලු දිඹුලාගල නායක හාමුදුරුවො බැහැ දකින්ට..ඒ පැත්තෙ ඉතිං නිල නොලත් නායකයා ඒ හාමුදුරුවොනෙ..ඕනම ලොක්කෙක් වැඩ බාරගෙන ඊලඟට යන්නෙ උන්නැහැ හම්බ වෙන්ට.."

"ඔව් අර පෝල් පෙරේරා ලොක්කට කුඩෙනුත් ගැහැව්වය කියනවනෙ..." මම අගුල්පත් තිබ්බා...

දුහුනන් දැනුම් උදෙසා - 1981 අවුරුද්දෙ විතර මාදුරුඔය ව්‍යාපාරෙ පටං ගන්න සැලසුම් කරන කාලෙ දිඹුලාගල ලොක්කා ඔය පදවිය පැත්තෙං එහෙම සිංහල පවුල් බර ගාණක් ගෙනල්ල මාදුරුඔය කැලේ පදිංචි කෙරෙව්ව..

එහෙම කලේ මාදුරුඔය ව්‍යාපාරය පටං ගන්නකොට ඒ මිනිස්සුන්ටහ් නීත්‍යානුකූල ඉඩම් ලබාදෙන බලාපොරොත්තුවෙන්...පොරගෙ ගජ යාලුවා මහවැලි ඇමති ගාමිණී දිසානායක..ගාමිණී මේ වැඩේ බරපතලකම දන්න හින්ද එලිපිට සහයෝගෙ දුන්නෙ නෑ..හැබැයි යටිං සපෝට්..

දෙමළ නිජබිමක් කියල සැලකෙන පලාතක අත්තනෝමතිකව සිද්ද වෙන මේ පදිංචි කිරීම් ගැන දෙමළ නායකයින් අතර ලොකු හාහෝවක් ගියා..ඊට පස්සෙ ඉන්දියාවෙං ජේආර්ට කතා කරල ගේම ඉල්ලුව..වහාම මේ පදිංචි කරපු කට්ටිය  අයිං කරන්නෙයි කිව්ව....

ජේආර් කරපු වැඩේ පොරගෙ චීෆ් ලෙෆ්ටිනන්ට් මැරයා පෝල් පෙරේරා පොළොන්නරුවෙ දිසා ඇමතිකරල එව්ව මේ වැඩේටම....පෝලා මැරයො ගෙනල්ල අර අහිංසක මිනිස්සුංගෙ ගෙවල් ගිනි තියල ගහල එලෙව්ව..එහෙම කරන්ට කලිං පෝලා ගිහිල්ල තිබ්බ දිඹුලාගල හාමුදුරුවො හම්බ වෙන්ට මේ වැඩේ ගැන කතා කරගන්ට..ඒ වෙලාවෙ හාමුදුරුවො පොරට කුඩෙං ගහල එලවල දාලා..හැබැයි ඉතිං අන්තිමට පෝල් පෙරේරා ජේආර් පප්පා බාර දුන්නු වැඩේ අකුරටම කලා..අන්තිමට කොහොමිං කොහොමිං හරි දෙපැත්තෙම්ම තැලුනෙ අර අහිංසක අසරණ මිනිස්සු.....

ඕකේ හරි... ඒ අතුරු කතාවෙන් පසු නැවතත් සුමනේගේ කතාවට...

ඉතිං අපේ බී.එම්. මහත්තය දිඹුලාගල හාමුදුරුවො හම්බවෙන්ට ගිහිල්ල ආගිය තොරතුරු කතාබහ එහෙම කරල  ආපහු එන්ට ලෑස්තිවෙලා ඇහුවලු...

"අපේ හමුදුරුවනේ..මගෙං ඒ කිව්වෙ මහවැලියෙං මොකවත් එහෙම කෙරන්ට තියනවනං කියන්ට ..කිසි ප්‍රශ්නයක් නෑ මම කරල දෙන්නං " කියල..

හාමුදුරුවො කිව්වලු "නෑ මහත්තය එහෙමට මොකවත් නෑ..මම ඉතිං ඔය බොහොම සරල අල්පේච්ඡ ජීවිතයක් ගත කරන මනුස්සයා වෙච්චි..ඒ හින්ද එහෙමට අවශ්‍යතාවයක් නෑ..."  කියල..

අපේ බී.එම්. ලොක්කත් වැඩේ අතෑරල නෑ.."ඕනම දෙයක් කියන්ට...කරල දෙන්නං.." කියල..

ඒත් හාමුදුරුවො "එහෙමට වැඩක් කියල එකක් නෑ මහත්තයො... " කියලමයි කියල තියෙන්නෙ..

පස්සෙ බී.එම්. ලොක්කා ඇහැව්වලු "අපෙ  හාමුදුරුවනේ අර විහාර ගේ ඉස්සරහ පොඩි වතුර මලක් වගෙ එකක් තියනව නේද?"

"ආ ඔව් මහත්තය ..ඔය අපේ ඔය මල් පූජා කරන්ට එන උපාසක උපාසිකාවන්ට අතපය එතකොට මල් එහෙම දෝවනය කරගන්ට...මල් වලට පැං ඉහින්ට එහෙම ගමේ මිනිස්සු සල්ලි එකතු කරල හදාගත්තු එකක්නෙ..මිනිස්සු ඕක ගැන මට කිව්වම මෙහෙම එකක් ඕනය කියල මම කිව්වා උඹල දන්නවනෙ මට ඔව්වට සල්ලි නෑනෙ..බොලාට ඕනනං සල්ලි එකතු කරල බොලාම  වියදං කරල හදා ගනිල්ල මගෙං බාදාවක් නෑ කියල..ඒ ගමන උංම තමයි ඔය වැඩේ කලේ..ඇයි මහත්තය ඒ ගැන ඇහැව්වෙ?"

ඒ ගමන අපේ බී.එම්. කිව්වලු "නෑ හාමුදුරුවනේ ඒ වතුර මල බොහොම කුඩයිනෙ..දිඹුලාගල වගෙ රටේම ප්‍රසිද්ධ සිද්ධස්ථානෙකට එහෙම පොඩි වතුර මලක් ගැලපෙන්නෙ නෑ..මම කියන්ටද? අපි හදල දෙන්නංකො ඔතන බොහොම ලස්සනට ලොකු වතුර මලක්.."

ඒ ගමන හාමුදුරුවො කිව්වලු "හරි මහත්තය මගෙ අදහස නම් ඕක හොඳටම ඇති..ඒත් මහත්තය කියනවනං මගෙංවත් අපෙ දායකයිංගෙංවත් වියදමක් යන්නෙත් නැත්තං මහත්තය ඒ සියලු වියදං බලාගන්නවනං මං ඉතිං අහවල් දේකටද එපයි කියන්නෙ? මහත්තයගෙ කැමැත්තක්..හැබැයි මහත්තය තව සති දෙහෙකිං වාගෙ වෙසක් පෝය..එදාට මෙතෙන්ට දාස්ගාණක් බැතිමතුන් එනවා..කරන දෙයක් ඊට කලිං කරල ඉවර වෙන්න ඕන.."

"හරි හාමුදුරුවනේ..මම අදම වැඩේ පටං ගන්නංකො ..අපි හදමුකො අපූරු වතුර මලක්..අර මහනුවර වැව වටේ තියෙන්නෙ වළාකුළු බැම්ම..අන්න ඒ වගේ බැම්මකුත් වටේට දාලා... එහෙමනං මට අවසර.."

"සුවපත් වේවා.." හාමුදුරුවොත් බී.එම්. මහත්තයාට ආශිර්වාද කලා..

බී.එම්. මහත්තය ආපහු ඔෆිස් එකට ආපු වෙලාවෙම අපේ බැක්හෝ එක්ස්කැවේටර් එකේ ඔපරේටර්ට කතාකලා..ඌ පොඩි කොල්ලා..හැබැයි හොඳ වැඩ්ඩා..නම ඇවිල්ල හිට සමරක්කොඩි...

"සමරක්කොඩි බැකෝ එක අරං ගිහිල්ල දිඹුලාගල පන්සලේ අර තියෙන්නෙ වතුර මලක් කොන්ක්‍රීට් වලිං හදල... අන්න ඒක කඩල දානවා.." ගහෙං ගෙඩි එන්නැහෙ බී.එම්. මහත්තයා කිව්ව..

"ඈ....." සමරක්කොඩිගෙ ඇස් දෙකත් උඩ ගියා.."මොකක්ද සර් කිව්වෙ? පන්සලේ වතුර මල කඩල දාන්ට? "

"ඔව්..අයිසෙ මම දැං එක පාරක් කිව්වෙ ..ඇහුනෙ නැද්ද?"

"නෑ සර් ඇහුනා..ඒත් මම මේ ආයම සහසුද්දෙං අහගන්ටයි එහෙම ඇහුවෙ.."

"හරි එහෙනං ගිහිල්ල මම කියපු විදියට වැඩේ කරනවකො.."

"අනේ සර් මට නම් බෑ ලොකු හාමුදුරුවො මාව එතනම බෙල්ල මිරිකලා මරයි.."

"බයවෙන්ට එපා ඕයි..තමුසෙ හිතුවද මේ වැඩේ කරන්නෙ හාමුදුරුවන්ට හොරෙං කියල? මම හාමුදුරුවන්ට කියල තියෙන්නෙ..තමුසෙ බය නැතුව ගිහිල්ල වැඩේ කරනවකො..ආ තව එකක්..එතන වට අඩි හතලිහක් පණහක් වගෙ වෙන්ට වලකුත් හාරලා එනව.."

"අනේ මන්දා සර්.." කියල ඔලුවත් කහ කහ සමරක්කොඩියා ගිහිල්ල බී.එම්. මහත්තයා කියපු විදිහටම වැඩේ කලා..

කතාව ටිකක්..ටිකක් එහෙම නෙවෙයි හොඳටම දික් උනා..ඉතුරු කොටස හෙට අනිද්දම ලියඤ්ඤං ඈ...