පිපි මල්මතින් පියමං කලෝ............2

පිපි මල්මතින් පියමං කලෝ............1

සමරෙටත් ඔන්න ටිකක් තද උනා, " වතුර නැතුව කොහොමද සර් වැඩ කරන්නෙ " සමරේ ඇහුවා,

" ඇයි බං අර අතන තියෙන්නෙ වතුර පයිප්පයක්, ගහපං හෝස් එකක් ඒකට, ඇරපං කරාමෙ, ඔය එන්නෙ වතුර, ඊට පස්සෙ පටං ගනිං වැඩ "

" පයිප්පයක් නං තියෙනව තමයි සර්, ඒ උනාට......." සමරෙ දෙපැත්තට ඇද්දා,

" ඇයි මොකෝ?..... ඒ උනාට මොකද?.....ඒකෙං එන්නෙ වතුර නෙවෙයිද? මී පැණිද?

" හප්පොච්චියෝ......ඒ වැඩේ නම් කීයට වත් කරන්ඩ බැහැ සර්, මේ ගෙදර අයිති මහත්තය පොලීසියෙ හිටපු හෙණ ලොක්කෙක්, මහ මරු මුස් මනුස්සයා, මුලින්ම වැඩ පටන් ගත්තු දවසෙ අපි හැමෝන්ටම කතා කරල කිව්වා, මේ මම කියන එක හොඳට අහ ගනිල්ලා, මගේ ගෙදරින් වතුර ගැනීම, මල් පැල වලට අලාභහානි කිරීම, තණකොල පෑගීම සම්පූර්ණයෙන්ම තහනම්, වෙඩි තියන එක තියනවා, අහු උන එකාට ආයෙ කිසිම සමාවක් නැහැ, මගෙ ආයෙ වචන දෙකක් නැහැ කියලා ඒ වෙලාවෙ තුවක්කුවකුත් අතේ තිබ්බ සර්, අපොයි අපිට නම් බැහැ වතුර අර ගන්ඩ ගිහිල්ල වෙඩි පාරවල් කන්ඩ " කියලා සමරේ බැගෑපත් උනා,

මිගාර එක්ක කොහෙද ඒ සෙල්ලං, මිනිහා හිතුවෙම මුං ටික වැඩ නොකර ඉන්ඩ පෙරලන පොතක් තමයි මේක කියලා,

ඔය මිගාරයගෙ වයිෆ්ගෙ මාම කෙනෙක් ඇවිල්ල පැන්සන් පලච්ච පොලිස් ඉස්පෑට්ටර කෙනෙක්,ඉතිං මිනිහ දන්න ලොකුම පොලිස් කාරය තමයි ඉස්පෑට්ටර, ඒ නිසා මිගාර කීයටවත් බය උනෙත් නැහැ, සත පහකට ගනං ගත්තෙත් නැහැ සමරෙගෙ කතාව,

" අනේ නිකං පලයං සමරෙ යන්ඩ, අපි නොදන්න පොලිස් ලොක්කො, උඹ දැන ගනිං අපෙ නෝනගෙ මාම ඉස්පෑට්ටර කෙනෙක්, අපි දෙන්න එකටයි අඩියක් ගහන්නෙත්, පොලිස් ලොක්කො? බම්බුව, මේ පැංසොං ගිය සාජං කෙනෙක්ද කොහෙද, එව්ව ඇරිච්චාවෙ, වැඩ පටං ගනිං ඉතිං කිව්වහම අහල "

" මේ මම දැං එක පාරක් කිව්වනෙ, මට නම් බැහැ, එහෙනම් සර්ම වතුර අරං දෙන්න,අපි කෝකටත් විනාඩි පාළහක් විතර බලල වෙඩි පාරක් ආවෙ නැත්නම් කෝකටත් සූදානං සරීරේ කියලා ගේට්ටුව කිට්ටුව තියන වැඩක් කරන්නම් " බැරිම තැන සමරේ කිව්වා,

" අනේ බං උබල වගෙ බය ගුල්ලො ජාතියක්, වෙඩි තියන්ඩ, හුහ්, එහෙම කොහෙද වෙඩි තියන්නෙ? බලමු එහෙනම් වෙඩි තියල "

මිගාර හෝස් එහෙකුත් ඇදගෙන ගියා කෙලිම්ම කඟවේනා වගේ පයිප්පෙ ගාවට, මූට දැං උන්න මලා පේන්නෙ නැති ගානට තද වෙලා නිසා කෙලිම්ම ආයෙ ඉද්ද ගැහුව වගෙ ගියේ පයිප්පෙ ගාවට, අර පොඩි කාලෙ ජ්‍යාමිතියෙදි කලේ ලක්ෂ්‍යයන් දෙකක් අතර කෙටිම දුර සෑමවිටම සරල රේඛාවකි කියල පාඩමක්, අන්න ඒ පාඩම අනුගමනය කරමින් තමයි ඔන්න ගියේ,

ඒ කිව්වෙ සරල රේඛාවට අහු වෙච්ච බාර්බටං,ඩේලියා, එක්සෝරා, ගාඩීනියා, මෙකී නොකී සියලු කුසුම් ගොමු තලා බිඳගෙන පොඩි කරගෙන තමයි මිගාර පයිප්පෙ ලඟට ලඟා උනේ,අර සිංදුවක් අහල ඇති නෙවද " පිපි මල් මතින් පියමං කලෝ ..............." හරියටම අන්න ඒ සිංදුවට හදාපු විෂුවල් එකක් වගේ,

සමරේ ප්‍රධාන ගෝල පිරිස දැන් බලා ඉන්නව කටවලුත් ඇරිල හුස්ම ගන්ඩත් අමතක වෙලා, සමරෙට බුදු ෂුවර් අද නම් මෙතන එකෙක් දෙන්නෙක් වල පල්ලට ගිහිං තමයි මේ කෙලිය ඉවර වෙන්නෙ කියලා,

ඔය පයිප්පෙ ගාවම තිබ්බලු පොලිස් ලොක්ක තායිලන්තෙං ගෙනාපු බොහෝම දුර්ලභ Bamboo Bush එකක්,



ඒ කිව්වෙ මේ උණ පඳුරක්, ඕකෙ අතු හින්දා හෝස් එක ගහන්ඩ බාධාවෙලා මිගාර කරල තියෙන වැඩේ ඕකෙ අතු ඔක්කොම අඹරවලා කඩල දාල, ඊට පස්සෙ කිසි ගින්නක් නැතුව බටෙත් ගහල, කරාමත් ඇරල කිව්වලු " ඔන්න හරි දැං වැඩ පටං ගනිල්ල, උඹල හිතුවෙ මාව අන්දවන්න නේද? එව්ව කොහෙද මේ මිගාර එක්ක "
ආ, අර පිපි මල් මතිං පිය මං කරපු සීන් එකට තව හේතුවක් උනේ ඔය කාලෙ මිගාර භාවිතා කලා අති දරුණු සඟක්, සඟ දන්නව නේ? සඟ = Sun glasses,

මිගාරගෙ අයියා ඒ දවස්වල් ඉඳල තියෙන්නෙ ජපානෙ, එහෙ හිම වැටෙන කාලෙ Glare එකට දාන බොහොම අඳුරු Sun glass එකක් තමයි ඒක, අයියා ආපු වෙලාවෙ මිගාර මේක ඉල්ලගෙන, ඕක දැම්මම මෙලෝ දෙයක් පෙනෙන්නෙ නැහැ, හරියට අර පොඩි කාලෙ හැංගි මුත්තං කරන්ඩ රෙදි පටියකිං ඇස් බැන්ද වගෙයි,ඕක දාගෙන ගිහිල්ල මිගාරට වෙච්ච අකර තැබ්බ ගැන කතා අනන්තයි, අප්‍රමාණයි, පොලේ බටු මිරිස් පාගගෙන ඒ උඩින් ගිහිල්ල එව්වට අලාභ ගෙවන්ඩ උනු එව්වා, කැළණි පෙරහැර කාලෙ පේව්මන්ට් එකේ විකුනන්ඩ තිබ්බ මැටි අලි ගොඩක් උඩින් ගිහින් අන්තිමට පොලීසිය දක්වා ඒ කචල් එක දිග්ගැහිච්චි හැටි වගෙ තවත් එව්ව තියෙනව, එව්ව ඔක්කොම කියන්ඩ බැහැ මෙතන,

කොහොම හරි Bottom Line එක තමයි මේ සඟ නිසා මිගාර පයිප්පෙ ලඟට ගියේ අර ලොක්කගෙ සුපිපුනු සුගන්ධවත් නේක වර්ණයෙන් සමලංකෘත වූ කුසුම් උයන හරි මැදින්,

හරි, දැන් ඉතිං වතුරත් තියෙනවා, අඩු පාඩුවක් නැහැ, කොල්ලො වැඩ, ඒත් බඩේ ගින්දරෙං තමයි, ඇයි උං දන්නවනෙ අර ලොක්කගෙ තරම, වැඩ කරනව කියන්නෙ තනි ඇහෙන් තමයි වැඩ, අනික් ඇහැ කොයි වෙලෙත් ගෙදර බැල්කනියෙ, මොකද හේතුව, උදේම අර පොලිස් ලොක්ක කරන්නෙ මූණ කට හෝදල කාරිය සඳලු තලයට ඇවිල්ල Deck Chair එහෙක දිගාවෙල දවසෙ පත්තර බලන එකයි,

අද ඉතිං හැමෝම බොහොම උනන්දුවෙං බලා ඉන්නෙ සඳලු තලය දිහා, හරියට සිරී පාදෙ මහ මලුවෙ ඉර සේවය බලන්ඩ පොදි කන බැතිමත්තු සූරිය දිවිය රාජයා මතු වෙනකල් නොඉවසිල්ලෙං බලා ඉන්නව වගේ,

ඉතිං ගෝලයො කොයි වෙලාවෙත් ගෙදර පැත්ත බල බල වැඩ කරන එකත් මිගාරට ඇල්ලුවෙ නැහැ " මොනවද බං, උඹල කොයි වෙලාවෙත් ඒ පැත්තමනෙ බලන්නෙ, කචල් එකක් ආවොත් මම බලාගන්නම්, උඹල බය නැතුව වැඩ කරහල්ල" මිගාරත් කෝකටත් ගේ දිහාව හොරැහිං බලන ගමන් කිව්වා,

" සර් නං කියයි, වෙඩි තිබ්බම අතිං අල්ලල නවත්තන්ඩයැ" සමරෙ ආයෙ සඳලුතලේ දිහාව බලන ගමන් කිව්වා,

මෙවුන් මෙච්චරම බයේ ගැහි ගැහි ඉන්න නිසා මිගාරටත් දැන් ඔන්න ටිකක් බයක් වාගෙ හිතුනා, හෙමිහිට කිට්ටු කලා සමරෙ ඉන්න අහට,

"ඈ, සමරෙ අයියා, ඔය ලොක්ක ගාව ඇත්තටම තුවක්කුවක් තියනවද? උඹට බුදු ෂුවර් ද?"

" මොනවද මේ අහන්නෙ හැබෑටම?, පහුගිය සුමානෙත් මේ ගේට්ටුව ඉස්සරහ මිනිහෙක් බීගෙන කුණුහරුප කිය කිය ගියා කියල වෙඩි තිබ්බ නෙව"


මතු සම්බන්ධයි,