103. තෑගි.................... Precious gifts are not to be sold

ගිය සතියේ දවසක්,

"අනේ බලන්නකෝ ලැප්ටොප් එකේ තියෙන්නේ වින්ඩොස් 7 හෝම් ප්‍රිමියම් කියලා පැකේජ් එකක්ලු. ඒකට කිසිම ඔටෝ කැඩක් (Auto Cad) සපෝර්ට් කරන්නේ නැහැල්ලු. මහත්තයාගේ ඔෆිස් එකේ අයි ටී තමයි කියලා තියෙන්නේ"

"හැහ්......... අඩේ එහෙමද? මං දාලා ගෙනාපු වින්ඩොස් වලටද දාන්න බැහැයි කියන්නේ? දාන්නම බැහැයි කියනවද?"

ඔතැනදී විදුලිය විසන්ධි වීමේන් සම්බාධක පැන නැගුනි. ඉතිරිය එස් එම් එස් මාර්ගයෙනි.

"Yes he is saying like that. Power Cut" (ඉතිරිය පසුවට)


***********************************************************************************

අම්මාගේ එක් මිතුරියකගේ පවුල හා අපේ පවුල අතර දුරාතීතයේ පටන් ලඟ ආශ්‍රයක් පැවතුනි. අප දෙපිරිස කාලයක් වාසය කලේද එකම නිවාස යෝජනා ක්‍රමයේ නිවාස දෙකකය. ඒ මීට අවුරුදු 25කට පමණ ඉහතදීය. අනතුරුව අප රාගම ප්‍රදේශයට පදිංචියට ආවද, මිතුදම නොබිඳී පැවතුනේ අම්මාත් ඒ ආන්ටිත් එකම පලාත් පාලන ආයතනයේ, ප්‍රධාන කාර්යාලයේ දෙපාර්තමේන්තු දෙකක සේවය කිරීම නිසාත්, බොහෝ විට එකම දුම්රියේ ගමන් කල නිසාත්ය. අප ඉඳ හිට නිවාඩු ඇති පරිදි ඔවුන්ගේ නිවසට යන අතර ඊටත් වඩා ඉඳහිට ඔවුන් අප නිවසට පැමිණෙන සිරිතක් ද පැවතින.

කාලය ගතවිණ. 1988 වර්ෂයේදී මාගේ උපන්දිනය දාම ඔවුනට දියැණියක් ඉපැදිණි. ඇය ඇගේ සොයුරාට වඩා වසර 8-9කට ආසන්න ප්‍රමාණයකින් බාල වීම නිසා පවුලේම සුරතලිය වූවාය. එම නැගණියගේත් මාගේත් එකම දිනයේ උපන්දින යෙදීම නිසා ආන්ටිට කිසි දිනෙක මාගේ උපන්දිනය අමතක වූයේ නැති තරම්ය. මට මතක පරිදි 1989 වර්ෂයේදී ඇය මට ඉතාමත් අලංකාර කහපාට, ගවුමක් තැගී කලාය. එහි ඉදිරිපස අලංකාර ලෙස වැඩ දමා තිබුණි. පපුව හරියේ රෝස පාට, නිල් පාට හා කහ පාට මල් තුනක් ඇප්ලික් කර තිබුණා මතකය. ඒ දිනවල ඇගේ සැමියා රෙදිපිළි හා සම්බන්ධ ව්‍යාපාරයක් කල බැවින්, මනා නිමාවකින් යුතු ඒ ගවුම මට ලැබින. එලෙසම එය මට දිග මදිවනතුරු යන යන තැන ඇඳගෙන ගිය අයුරුද මතකයේ තිබේ.

ඒ වගේ ගවුමක් අන්තර්ජාලයේ සොයා ගන්නට අපොහොසත් වීමි

අවුරුදු කිහිපයක් ගතවීමෙන් අනතුරුව කාලයක් යනතුරු සම්බන්ධතාව ඉතාමත් දුර්වල මට්ටමකින් පැවතුනේ අම්මාට එම පලාත් පාලන ආයතනයේම වෙනත් ස්ථාන වලට මාරු වීම් ලැබීම නිසා විය යුතුය. නැවතත් කෙසේ හෝ මිතුදම අලුත් වන විට 2000 වර්ෂයට ආසන්නව තිබිණ. එකල රටපුරා තිබුණු ආයතන සියල්ලේම එකතුවෙන්, 'යුනියන් මීටින්' යනුවෙන් හැඳින්වුනු එකතුවක් වාර්ෂිකව පවත්වන්නට යෙදුනු අතර මේ සඳහා රටේ විවිධ ප්‍රදේශ තෝරා ගැනුනු අතර එය අපට විනෝද සවාරියක් මිස යුනියන් මීටිමක් නොවුනු තරම්ය. (නවම් මාවත ලියන අපේ නවම් දිනක් පවසා තිබුනේත් මේ විනෝද සවාරිය පිළිබඳවය. අප සැවොම එකම තැනට රැස් වූ එකල නවම් හා අප මුණ ගැහෙන්නත් ඇති. කවුද දන්නේ ඒ කාලේ මේ වගේ බ්ලොග් ලියද්දි ආයේ මුණ ගැහෙන යාළුවෙක් තමයි මේ කියලා. නැද්ද මං අහන්නේ? )

මෙකී සවාරිය බොහොම විට යෙදුනේ මගේ උපන්දිනය යෙදෙන මාසය හෝ ඉදිරි මාසයේ වන අතර එය මගේ උපන්දිනය යෙදුනු මාසයේ යෙදුනු වසරකදී නැගණියට සුළු ත්‍යාගයක් ගෙන යාමට අමතක නොකලේ ආන්ටි ද අනිවාර්යයෙන් මට යමක් රැගෙන එන නිසාය. ඒ එසේමය. නැගනියට ගෙන ගිය දෑ මට මතක නැත. ඒත් ආන්ටි ගෙනා දේ මතකය. එය අලංකාර, නීල වර්ණ ස්කාෆයකි.

මට හරියට ම අවුරුද්ද සිහියේ නැතද, (පාසල් සමයේ අවසන් කාලයේ විය යුතුය) ඇගෙන් ලද ත්‍යාගය වූයේ කුඩා අත් බෑගයකි. අපේ අම්මා ඒ කාලයේ කීයටවත් එවැන්නක් අරං දෙන්නට නොසිතනු නොඅනුමානය. ඇගේ සිතුවිල්ලට අනුව එවැන්නක් ලැබීමට තරම් මා මෝරා සිටියේ නැත. නමුදු එය ලැබුනු පසු අම්මාද සතුටු වූවාය. මාද යන යන තැන එය රැගෙන ගියෙමි. ආන්ටි එහි ඇතුළු සාක්කුවක රුපියලක් ද බහා තිබුණා මතකය. දුඹුරු වර්ණ වූ එම බෑගය, සිනිඳු වූ කෘත්‍රීම ලෙදර් වර්ගයේ රෙද්දකින් නිමවා තිබිණි.

ඒ වගේ අත් බෑගයක් ද අන්තර්ජාලයේ සොයා ගන්නට අපොහොසත් වීමි

පාසල් කාලය නිමවින. වෘත්තිය අධ්‍යාපන කාලය උදා විය. අනතුරුව රැකියාවක නියුතු වන කාලය උදාවිය. ලොකු අත් බෑගයක් ගෙන රැකියාවට යන කාලය උදාවිය. මගේ කුඩා අත් බෑගය අල්මාරියට විය. ඉඳ හිට එය අතට ගෙන, ඇර එහි ඇති රුපියල දෙසද බලා නැවත තිබුණු තැනින් තැබූ අවස්ථා ද නැතුවාම නොවේ. ඒත් පාසල් සමයෙන් පසු, ගෙයින් පිට යෑම එයට අහිමි වූ බව කිව යුතුය. සමහර වැහි කාල වලට ඉතාමත් තුනී ලේයරයක් ලෙසින් ඒ මත සුදුපාට පුස් ඇති වී තිබෙනු දුටු විට වහා රෙද්දක් ගෙන පිස දමන්නට අමතක නොකලෙමි.

වසරක් දෙකක් ගත වන්නට ඇත. මාමා කෙනෙකු ඔහුගේ බිරිඳ සමග දින කිහිපයක් නවතින්නට අපේ නිවසට පැමිණියේය. ඔවුන් සමග අවුරුදු 12-14ක් වයස ප්‍රමාණයේ ඔවුන්ගේ දමිළ මෙහෙකාර දැරියද පැමිණියාය. (මයේ අම්මෝ මං නැහැ ඔය බාලවයස්කාර මෙහෙකාර සේවා කතන්දර වලට. ) මම අල්මාරිය අස්කරමින් සිටියෙමි. එම දැරියද අහල පහළ වූවාය. ඇය අර අත් බෑගය දුටු සැනින් එය අතට ගෙන,

"නෝනා මේක කාගේ?"යි ඇසුවාය.

"මගේ"

"ඔපිස් ගෙනියනවා?"

"අනේ නැහැ. ඉස්සර පුංචි කාලේ ගෙනියපු එකක්"

"මාත් ආසයි මේ වගේ එකකට. අපේ ගමේ නැහැනේ"

මම මදක් නැවතුනිමි. ඇගේ අහිංසක අසරණ මුහුණ දෙස බලා සිටියෙමි. වැඩි දුර හිතන්නට දෙයක් නැත. මා භාවිතා නොකරන එයින් ඇය සතුටු වනවා ඇති.

"හ්ම්............. ඔයාට ඕනෑද?"

ඇගේ දෙනෙත් විශ්මයෙන් විසල් වන්නට ඇත. නැතහොත් ඒ ඇය කල් යල් බලා හිටි අවස්ථාව නිසා එසේ නොවන්නටද ඇත. මට මතක නැත.

"මට දෙනවා.?"

"හ්ම්............. ගන්න"

එයින් අනතුරුව වසර එකහමාරක් ගතවිණි. අම්මා දිනක් වැඩ ඇරී නිවසට පැමිණියේ දුකින් බර වූ මුහුණින් යුතුවය. ඇයට කේන්ති යන යමක්ද අප තිදෙනාගෙන් කෙනෙකු අතින් ඒ අතරේ සිදුවිණ.

"අරක මේක කරලා මාවත් නැති කරගනිල්ලා." යි පවසා ඇය හඬන්නට වූවාය. අපි බිය වීමු.

"මොකද අම්මේ මොකද වෙලා තියෙන්නේ?"

"............... ආන්ටි නැති වෙලා" මට මද වේලාවකට හුස්ම නතර වූවා සේ දැනිණ. අනතුරුව තොරතුරු දැන ගතිමු.

උදෑසන ඇති වූ හෘදයාබාධයකින්, රෝහලට ඇතුලත් කරන අවස්ථාව වන විටද ඇය මෙලොව හැර ගොස් අහවර ව තිබුණි.

අනතුරුව අවුරුදු ගණනක් යනතුරු ඇය මට තිළිණ කල තෑගි සිහිකරමින් තැවුලට පත් වීමි. රෙදිවලින් තැනුනු ගවුමත් ස්කාෆයත් දිනෙක දිරා ගියද අත් බෑගය එසේ නොවේ. එය මා විසින් හිතා මතා ම නැති කරගතිමි. සැමියා විසින් අරං දුන් සමහර වටිනා සාරි ආදිය, එක් වරක් ඇඳි පමණින් එතරම් මිල මුදල් අත නැති මිතුරියන්ට දී ඇති අවස්ථා නැතුවා නොවේ. මේ පවසන්නේ එවන් අවස්ථාවක් නොවේ. මන්ද යත් මා සතු දේ වලින් 95%ක් පමණ ම ඔහු අරං දුන් දේ නිසාවෙන්, ඒ දේවල් හැර දෙන්නට වෙන දෙයක් මා සතුව නැති නිසාවෙනි. නෑයින් හා මිතුරු මිතුරියන් තිළිණ කල දේ හා මා මිල දී ගත් සබ්බ සකල මනාව ම ගොනු වන්නේ ඉතිරි 5%ටය.

ඉඳින් එම සිදුවීමෙන් අනතුරුව තැගී ලද දේවල් කිසිවිට අන්සතු නොකරන්නට ඉටා ගතිමි. මක් නිසාද යත්, තෑග්ගෙන් තෑග්ග උතුම් තෑග්ග යනුවෙන් කථාවක් තිබුණද, අදටත් ඒ සිදුවීම සියුම් ව හෝ මගේ හිත පෙළන නිසාය. බොහෝ විට ලෝභ කමක් ගෙන එන නිසාය. එහි තිබූ අවර්ණ වෙමින් පැවතුනු රුපියල මා හට කිසි දාක අමතක නොවනු ඇත.

********************************************************************************
එස් එම් එස් සංවාදයේ ඉතිරිය............

"ඉතිං මාර වැඩක්නේ. එතකොට ඕක ගත්ත අයට ඔටෝ කැඩ් දාගන්න ම බැරිද? මොක හරි එහෙනම් විකුණලාවත් වෙන එකක් ගන්න බැරි වෙයිද?"

"Calm down daruwa calm down. He is saying that he can put another windows version. But I'm the person who is stopping it cos it will be a pirated one. If you can, Pls check what kind of solution will help me. However dear ....................., Remember this! Precious gifts are not to be sold :-)"

ඔටෝ කැඩ් දමා ගන්නට නොහැකි වුවද, එය කිසිදා මා අතින් නොවිකිණෙන බව මා හට සක් සුදක්සේ විශ්වාසය.

පසු ලිවීම.

පිං සිදුවන්නේ අනේ මිතුරු ළමුන්නේ
ලැපිස් ටොපිස් ගැටළුව විසඳාලන්නේ


වින්ඩොස් 7 හෝම් ප්‍රිමියම් නම් වර්ෂන් එකට 2000-2010 දක්වා ඕනෑම වර්ෂන් එකක ඔටෝ කැඩ් දමා ගන්නට හෝ වෙනයම් ක්‍රමයකින් ඔටෝ කැඩ් දමා ගන්නට හෝ උදව් කල මැනවි‍.