130. රතදර පියුමෙහි රොන් සුණු වැගිරෙත,.....A haunting melody across the decades

.

ආදරය , එහෙම නැත්නම් ප්‍රේමය...එහෙමත් නැත්නම් සෙනෙහස...මේ ඔක්කොගෙන්ම කියන්නෙ එක දෙයක්.....ඔය මොන විදිහට නිර්වචනය කරන්ට උත්සාහ කලත් කෙරුවත් ඔය ඔක්කොම අන්තිමට වහල තියන සළු පිළි ගැලෙව්වම එතන තියෙන්නෙ ආකර්ෂණය...නැත්නම් ආශාව....හිමිකරගැනීමේ අවශ්‍යතාවය....ශෘංගාරය...

ස්වභාවයෙන්ම මේ විදිහට මිනිස්සුන්ට මේ තරම් ආහ්ලාදජනක චමත්කාර ජනක, හෘදයාංගම හැඟීමක් බවට ආදරය පත්කලේ ඇයි?....ස්වභාවයට වැඩක් නෑ මිනිහෙකුයි ගැහැණියෙකුයි එකිනෙකා අතර පෙම් පත් කීයක් හුවමාරු කරගත්තද?....කවි සංකල්පනා කීයල් ලිව්වද?...ප්‍රේම ගීත කීයක් පදබැඳුනද කියන කාරණා.....

ස්වභාව ධර්මයේ ඒකායන අපේක්ෂාව වර්ගයා නොනැසී ඉදිරියට පවත්වා ගැනීම....විරුද්ධ ලිංගිකයින් කෙරෙහි ඇති ආකර්ෂණය වැඩි විය පැමිණීමත් සමඟම එක් වරම තීව්‍ර ලෙස ඉහල යන්නෙ ඒ නිසයි.ගැහැනු දරුවෙක් වැඩිවිය පැමිණුනා කියන්නෙ ඇය ස්වභාව ධර්මයෙන් ඇයට නියමිත ප්‍රධානම කර්තව්‍යයට සූදානම් කියන එකයි. ඒත් අද තියෙන නොයෙකුත් බලපෑම්, සහ වෙනත් නොවැළැක්විය හැකි හේතු කාරනා නිසා ඒ කර්තව්‍යය කල් දැමෙන එක ප්‍රමාද වෙන එක වෙනම කතා කලයුතු කාරණයක්...

එතකොට මේ වර්ගයා නොනැසී පවත්වා ගැන්මේ කර්තව්‍යය උදෙසා අත්‍යාවශ්‍ය සාධකය මොකක්ද?.....ගැහැණියක සහ පිරිමියකුගේ එකතුවීම...නැත්නම් කාම සම්භෝගය...රමණය....මේ සෙනෙහස, ප්‍රේමය...ආදරය...ඔය ඔක්කොම අන්තිමට යොමු වෙන්නෙ එතනට....ඒක තමයි ඔය ඔක්කොගෙම කූට ප්‍රාප්තිය...

හරි...එහෙම වෙන්නම ඕනද?...නෑ...එහෙම නැතුවත් ආදරය සෙනෙහස, ප්‍රේමය පවතින්න පුළුවන්...මම එකඟයි..ඒත් මම මේ කියන්නෙ ස්වභාවයෙන් සිද්ධ වෙන්ට නියම වෙලා තියන දේ....එච්චරයි...

මේ පූර්විකාව මම ලිව්වෙ මොකටද දන්නවද?...මේ පහුගිය ඉරිද සිදුවුණු අපූර්ව සිදුවීමක් ගැන කියන්ට.....

මැද පෙරදිග රටවල් වල රමදාන් උපවාස සමය නිමාවෙන්නෙ දින තුනක නිවාඩුවකින්.....සිකුරාදා කොහොමත් නිවාඩුනෙ...එදා රෑ කපල අයිං කරපු නියපොතු කෑල්ලක් වගෙ අලුත් හඳ උදා උනේ ඉස්ලාම් බැතිමතුන්ට රාමසාන් නිමාවත් එක්කම අපි හැමෝටම දවස් තුනක නිවාඩුවක් අරගෙනයි.

ඉරිද දවල් මම ඉන්න අපාට්මන්ට් එකේ අපි හතර පස් දෙනෙක් පොඩි සුහද හමුවකට එකතු උනා......මේ ගෙවල් වලින් යොදුන් දහස් ගණක් දුර බැහැර දේස දීපංකරේ ඇවිල්ල ඉන්න අපිට පොඩි හිතට නිවනක් ලැබෙන්නෙ ඔය වගෙ දේකින් තමයි...ඉතින් සුපුරුදු ලෙස පස්වන සිල් පදය සම්බන්ධ කටයුත්තත් නොකෙරුනාමයි කියල එක හෙලාම කියන්ට බැරි බව තමයි මට මේ වෙලාවෙ තියන ප්‍රශ්නෙ...හෙහ්, හෙහ්,

යම් පමණකට එලඹි කල ඉනික්බිති සුපුරුදු ඊලඟ පියවර....මීයැසිය........

මීවිතය එක් අතක,
ගීපොත ද පිටු දිගැර,
ගෙවන කල තුරු සෙවණ,
සොඳුරුය මේ දිවිය........

මේ ඔමාර් ඛයියාම් ලියාපු කවියක්....

තබ්ලාවට අපි සාමාන්‍යයෙන් පාවිච්චි කරන්නෙ බොන වතුර ගේන ගැළුම් පහේ ප්ලාස්ටික් බෝතලේ...හිස් බෝතලේ මුනින් හරෝල දණිස් දෙකට තද කර ගත්තම දෙන්න පුළුවන්..දන්නවද?.... ආයෙ අහවල් තබ්ලා....මෙහෙ ඉන්නව ඒවයෙ විශාරද කට්ටිය...උදක භාජන තබ්ලා විශාරද....

ඒත් ඉරිදනම් ඔන්න තබ්ලා කුට්ටමක් හම්බ උනා...දැන් ඔන්න වැඩේ නැඟලම යනව...

පස්සෙ ඔන්න එක එක්කෙනා කැමති ගීත ඉල්ලීමේ වාරය ආව...එදාම අපිට සෙට් වුනු අළුත් යාලුවෙක් උන්න...මිනිහගෙ කැමතිම සිංදුව කිව්වෙ තිසරු ලියන් මැද....සමන් ජයනාත් ජිනදාස.....අහපු දවසෙ ඉඳලම මගෙත් කැමතිම සිංදුවක්...මට මතක විදිහට අනූව දශකයෙ මුල් වසර කීපය ඇතුලත රූප වාහිනියෙ යාත්‍රා වැඩ සටහනින් මුල් වරට ප්‍රචාරය වුනේ....

බොන්නම ඕන නෑ මත් වෙන්න ඒ වගෙ සිංදු තියනව නම්....හෙහ්, හෙහ්, රචකයා බන්දුල නානායක්කාරවසම්...සංගීතය නවරත්න ගමගේ....

ඉතිං මොනවද කිව්ව තමයි......එක පාරක් මදි කියල හිතුන නිසා දෙපාරක්ම කිව්ව...

තිසරු ලියන් මැද රුසිරු සුපුල් වත,
සසල කරයි හද මානනියේ,
මදන තෙදින් ඉඳු සදිසි යොවුන් ලඳ,
බඳිනු තදින් හිත දේහිනියේ,

රතදර පියුමෙහි රොන් සුණු වැගිරෙත,
කෙලෙසද හැඟුමන් මැඩලන්නේ,
උතුරා යද්දෙන් රොන්කඳ මදුයහනේ,
හිමකර සෙවණේ එකහීනේ,
නුඹ සතපමි නාවා අමරති රණලෝලේ,

විපුලිත ලැම රණ හංස තුඩට කිම,
දුහුල් සළුව හිරිහැර දෙන්නේ,
වියැකී යද්දෙන් ඒ සළුපට වාගේ,
මගේ සරාගී සෝතාපා,

නුඹ රන් බඳ මා හා සයනෙත රෑයාමේ.....

වචනෙන් වචනෙ විස්තර කරන්න ඕන නෑනෙ නේද?....නොතේරෙන කවුරුවත් නෑනෙ .....හෙහ්, හෙහ්,

රතදර පියුමෙහි රොන් සුණු වැගිරෙත,
කෙලෙසද හැඟුමන් මැඩලන්නේ,

හෙහ්, හෙහ්, හෙහ්......කොහොමද හැබෑටම හැඟුමන් මැඩලන්නෙ?.....බෑම තමයි අප්පා.....

දෙපාරක් සිංදුව කියල කට්ටියම නිහඬව ඇස් පියාගෙන මොහොතක් හිටියා...තවම හිතෙන් බිසරු ලියන් මැද......

'' නියමෙට ආව සිංදුව...ඒත් අර තම් තම් කෑල්ලත් ආවනම් තමයි මරු...''

සිංදුව ඉල්ලපු අලුත් යාළුව එක පාරටම කියාපි..

'' මොකක්?....තම් තම්....ඒ මොකක්ද බං? ''

මට හිනා යන්ටත් ආව....

'' ඇයි ඕකෙ තියනව තම් තම් කෑල්ලක් ....දාපන්කො බලන්න යූ ටියුබ් එකේ...''

ඔන්න යූ ටියුබ් එකේ සිංදුව දැම්මා...අඩේ ඇත්තම නේන්නම්...සිංදුව මුලිනුයි අන්තර් වාදන කොටසෙයි තම්, තම් කියල කෑල්ලකුත් තියනව නේන්නම්....

'' හරි උඹට දැන් තම් තම් කෑල්ල ඕනෙමද? '' මම ඇහුවා....

යූ ටියුබ් එකේ සිංදුව හෙමීට දාල ආයෙම අපි තුන්වන පාරටත් සිංදුව කිව්වා...

ඔන්න නිශ්ශබ්දතාවය ආයෙම කඩ කලේ අලුත් යාලුව....

'' මේකෙ තේරුම මොකක් කියලද මචං උඹ හිතන්නෙ....'' ඇහුවෙ මගෙන්..

මම ඌ දිහා බැළුවෙ පුදුමයෙන්....

'' ඇයි මොකක්ද තේරුම කියල අහන්නෙ? ...පෙම්වතුන් දෙන්නෙක්ගෙ මංගල රාත්‍රිය නැත්නම් කොහොම හරි දෙන්නෙක්ගෙ එක් වීමක්...වෙන මොකක්ද?''

මිනිහා ඔළුව දෙපැත්තට වැනුව..තිරස්ව..මට එකඟ වෙන්න බෑ කියල..

'' නෑ මම නම් හිතන්නෙ වෙන තේරුමකුත් තියෙන්න පුළුවන්...මේකෙ මුල්ම වචන දෙක බලපන්.....බිසරු ලියන් මැද.........අබිසරු ලියන් කියන්නෙ කවුද කියල දන්නවනෙ ....'' මිනිහ හිනාවුනා..

'' කොහෙද බං ඒකෙ බිසරු ලියන් කියල තියෙන්නෙ....සිංදුව පටන් ගන්නෙ තිසරු ලියන් කියලනෙ ''

මම ඇහුවෙ පුදුමයෙන්....මෙච්චර කාලයක් සිය පාරකට වඩා අහල ඇති ඔය සිංදුව..ඒ වගේම කියලත් ඇති..ඒත් මේ බිසරු ලියන් කතාව මම දන්නෙ මේ අදනෙ..

'' උඹ සිංදුව අහල නෑ හරියට..ආයෙම දාල අහපං හරියට.. ''

ආයෙම ඇහුව කියමුකො...අනෙ අම්මාපල්ල ඇත්තම නොවෙන්නම්...

බිසරු ලියන් මැද රුසිරු සුපුල් වත,
සසල කරයි හද මානනියේ,
මදන තෙදින් ඉඳු සදිසි යොවුන් ලඳ,
බඳිනු තදින් හිත දේහිනියේ,

ඔන්න ඉතිං බලමු ඒකෙත් වැඩේ හැටි...හෙහ්, හෙහ්,

'' ඇත්තමයි අදමයි මම මේ බිසරු ලියන් කතාව දන්නෙ...හෙහ්, හෙහ්, ''

ඒත් පරාජය පිළිගන්න මම සූදානම් උනේ නෑ....

'' ඒත් මචං ඕක මෙහෙම වෙන්න බැරිද?....ඔතන කියන්නෙ බිසරු ලියන් මැද රුසිරු සුපුල් වත සසල කරයි හද මානනියේ, කියලනෙ ඒ කියන්නෙ අබිසරු ලියන් මැද උනත් මගෙ හිත සසල කලේ නුඹේ සුපුල් වත එහෙම වෙන්න බැරිද? ''

මම ඇහුවෙ කට කොනකින් හිනා වෙමින්...

'' එහෙම වෙන්නත් පුළුවන්...ඒත් ඕක හරියටම දන්නෙ බන්දුල නානායක්කාරවසම් තමයි...ගනිං මචං බෝතලේ මෙහාට....''

මනුස්සය කිව්වෙ මගෙ උරහිසට පාරක් ගහන ගමන්...