128. දඩයක්කාරයාගේ කතාව - ප්‍රමාදයට හේතු සහ සමාධිය භජනය කරන ලෙස කරන කාරුණික ඉල්ලීම

ආයුබෝවන්..මගේ සහෘදයනි, සහෘදිනියනි...ඔන්න කාලෙකට පස්සෙ දඩයක්කාරගෙ කතාව ආයෙම....

සමාධිය භජනය කරන්ට ඕනමයි සිදුවූ ප්‍රමාද දෝෂයට හොඳේ....කට්ටියම,




ඉන්ඩකො වෙච්චි දේ මුල ඉඳලම අකුරක් නෑර කියල හිටින්ඩ,

ඔන්න ජූනි මුල ගියානෙව මයෙ වාර්සික නිමාඩුවට ගම රට බලා...මම හිතාන හිටියෙ පුලුහං ඉක්මනට දඩයක්කාරය එහෙදිම ලියාල ඉවරයක් කොරන්නම්ය කියල...මොන සමයංද?...එව්ව කොහෙද අපෙ ලොක්කි එක්කල....හෙහ්, හෙහ්,

ඔන්න නිවාඩුවෙ පලවෙනි සති දෙකම ගෙවිල ගියා උන්දැගෙ විස්තර කියවිල්ලට. ඇයි අප්ප අවුරුද්දක් තිස්සෙ වෙච්චි දේවල් ඔක්කොම කියනව නෙව මයෙ ඔළුව විකාර වෙනකල්ම...පව් ඉතිං එක අතකට...මා එක්ක නැතුං ආය වෙන කවුරු එක්ක කියන්ටද නැත්ද හොඳයි?

ඔන්න, ඌරො ඇවිල්ල ඇන්තූරියම් හාරපු එකයි, අල්ලපු ගෙදර බල්ල ඇවිල්ල එළියෙ තියන පුටුව උඩ බුදියන එකයි, ඉස්කෝලෙ වෙච්චි එව්වයි,තව ඔය ඔය ගමේ වෙච්චි පොඩි පොඩි සීන් කෝන්..... ඔය ඔක්කොම කියනව එකක් නෑර..

ඒ ඔක්කොමත් හරි ඒ අස්සෙ අහනව...

'' ඇයි අනේ ******, ඔය ඌරො ඇන්තූරියම් හාරන්නෙ ඇත්තට ? ''

ඔය තරු තියන තැනට දාන්න ඕන උන්දැ මට කියන නම, එහෙම විශේෂ නමක් තියනව එයා මට කතා කරන...ඒ වගේම මම එයාට කතා කරන්නත් විශේෂ නමක් තියනව...ඒ නම් දෙක දන්නෙ අපි දෙන්න විතරයි. අපි යාළු වෙච්චි අලුතම තමයි ඔය නම් දෙක දාගත්තෙ...මම මේ ඔයාලගෙං අහන්ටමයි හිටියෙ ඔයාලගෙ නැද්ද ඒ වගෙ කවුරුවත් නොදන්න ඔයාල දෙන්නටම විශේෂ වෙච්චි නම් එහෙම?

එහෙම තමන් විතරක් දන්න තමන්ටම විශේෂ වුනු නම් දෙකක් තියන එකේ අමුතු ගතියක්, සමීප බවක් තියනව කියල හිතෙන්නෙ නැද්ද?...මන්ද මට නම් එහෙම හිතෙනව...හෙහ්, හෙහ්, මේ ඔය එහෙම නම් නැති කට්ටිය බලන්ට එහෙම නම් දෙකක් දාගෙන, ඒක මොන තරම් සුන්දරයිද කියල...මම කීවට කරල බලන්ටකො..ඔන්න...

ඔය ස්පෙෂල් නම් කේස් එක නිසා වෙච්චි හිනා කන සීන්ස් වගේකුත් නම් තියනව...දැන් එව්ව කියන්ට ගියොත් අද දඩයක්කාරය ගැන කියල හමාරයි..පස්සෙ දවසක හරිය?

අහ්, ඉතිං අර ඌරො ඇන්තූරියම් හාරන්නෙ ඇයි කියල උන්දැ මයෙං අහනව කියලනෙ මේ කතාව වෙන පැත්තකට ඇදිල ගියෙ...

එහෙම ඇහුවට මම දන්නවය ඒකට හේතුව මොකෝ මම ඌරෙක්ය...ඒත් ඉතිං දන්නෙ නෑ කියන්නෙ කොහොමෙයි?

'' ඕකෙ වැඩේ මෙහෙමනෙ, ළමයා, ......ඌරො ඇවිල්ල පෘෂ්ඨ වංශික සූකර වංශෙනෙ...ඒ නිසා එවුන්ගෙ ඇහේ දෘෂ්ඨි විතානයෙ රතු පාටට සංවේදී සෛල වැඩියි. ඉතිං රතු පාට ඇන්තූරියම් දැක්කම ඌරංට මල පනිනව..ඒකයි උං ඇන්තූරියම් පැල හාරල විනාස කරන්නෙ දැං තේරුණා නේද ඔයාට? ''

ඔන්න සති දෙහෙකින් එයයිගෙ විස්තර කියවිල්ල ඉවර උනයි කියමුකො...දෙයියනේ කියල මම ඉඳගත්ත කොම්පියුටරේ ඉස්සරහ දිග හුස්මක් එහෙම හෙලල,

ආය මොනවද?...වචන දහයක් ටයිප් කරන්ට උනේ නෑ...

'' මොකද අනේ මේ කොම්පියුටරේ ඉස්සරහ ඉඳගෙන කරන්නෙ?...දැං කොච්චර වෙලාද? ''

ඔන්න ආපි පැනගෙන කාමරේට...

කොච්චර වෙලාද කියන්නෙ?....විනාඩි පහක් වත් උනේ නෑනෙ...මම එහෙම කිව්වෙ නම් නෑ,

'' මම මේ කතාවක් ලියන්ට යන්නෙ අනේ...දඩයක්කාරයෙක් ගැන...''

'' මොකෙක්? දඩයක්කාරයෙක් ගැන?...ඉතිං කොහෙද ඔය මනුස්සය ඉන්නෙ? ''

මේං මුන්දැ මම ලියපු ටිකකට එබිල බලල අහපි,

'' දඩයක්කාරය ඉන්නෙ කැළේ......''

ස්ක්‍රීන් එක දිහා බලාගෙන ටයිප් කරන ගමනම මම උත්තර දුන්න.

'' ආය කැළේ නැතුව කුවීන්ස් හෝටලේ ඉන්නවය දඩයක්කාරයො ?...ඔයත් කියන එව්ව....ඉතිං ඔය මනුස්සය මොකද කැලේට වෙලා ඉඳන් කරන්නෙ? ''

'' දඩයං කරනව......''

'' ඔය කිව්වෙ..කිව්වොත් ඔහොම එකක්මයි...දඩයක්කාරයො ආය දඩයම් කරන්නෙ නැතුව කැවුං බදිනවයි?....ආ, ඒකෙං කමක් නෑ...ඉතිං ඔය මනුස්සෙය දඩයම් නොකරන වෙලාවට මොකද කරන්නෙ? ''

'' මොකවත් නෑ....''

'' මොකවත්ම නෑ? ''

'' නෑ, ඉතිං මොකවත්ම නෑ කියන්ට නං බෑ...ආ, අර මිනිහගෙ වත්ත පාමුළ තියනව රූස්ස නුග ගහක්.... ඒක යටට වෙලා ඇණ තියාගෙන බලා ඉන්නව ''

'' මොනවද බලා ඉන්නෙ? ''

'' ආ...මේ මේ තලගොයි ජෝඩුවක් දිහා...''

මම දැන් නම් කතාව ලියන එක නවත්තල දාලයි තියෙන්නෙ...එක පාර වැඩ දෙකක් කරන්ට පුලුවන් බුදු හාමුදුරුවන්ට විතරයි කියනවනෙ...වෙන මොනව වෙලා තිබුනත් මම බුදු වෙලා නම් නෑ...ඒක මට ඉස්තිරයි...

'' එතකොට දැං තලගොයි දෙන්න මොකද කරන්නෙ? ''

'' ආ, උං දෙන්න දඩයක්කාරය දිහාවෙ බලං ඉන්නව.....''

දැන්නම් උන්දැගෙ කටත් බාගෙට ඇරිල...

' මොන විකාරද මංද ඔයා මේ ලියන්නෙ?...බාගෙට තිබ්බ පිස්සුව හොඳටම තද වෙලා වගෙයි මට පේන්නෙ...අනෙ අම්මප මේ ලියන විකාර කියවන මිනිස්සුන්ටයි ගහන්න ඕන අර මොකක්ද එහෙකිං...ආ, ඒකෙං කමක් නෑ...දඩයක්කාරය බැරිනං උන්දැගෙ ලොකු අප්පොච්චි ගැන හරි පස්සෙ ලියා ගත්තෑකි...යමු අර මම අලුතෙං ගෙනාපු ඕකිඩ් පැලටික හිටවන්ඩ..''








ඔන්න, ඉතිං මොකද කරන්නෙ?....දඩයක්කාරයගෙ කතාව එතනිං ඉවරයි...

ආය කිව්වම මොකද නිවාඩු මාසෙම ඔහොම තමයි උනේ...නිවාඩුව ඉවර වෙලා ඔන්න ආව කියමු..සති දෙකක් තරම ගියා ගොඩ ගැහිල තිබ්බ වැඩ එකලාසයක් කරන්න...මයෙ මෙහෙ බොස් ඇවිල්ල ඒත් ලලනාවියක්....හප්පා ..ඒ අනිත් අම්මණ්ඩි..කොහොමවත් බේරුමක් නෑ....ඇත්තට මයෙ මේ කල්පනාවට ආවෙ මට කාන්තාවියන්ගෙන් හරිම අපලයි...ඇත්තම ඇත්ත ඔන්න...

රාජකාරි ටිකක් එක විදිහක් වෙනකොට ආපි ඔලිම්පික්...අවුරුදු හතරකට සැරයක් එන එක නෙව..ඒක නොබල කොහොමෙයි...රෑ නිදි මරාගෙන ඒකත් බැලුව...ගිය ඉරිද ඒ මංගල්ලෙත් අහවර වෙච්චි...ඊට පස්සෙ ඔන්න දෙයියනේ කියල ඉඳ ගත්ත දඩයක්කාරය ලියන්ට...අන්තිමට උනේ ඔන්න මේ පූර්විකාව නැත්නම් සමාවට කරුණු දැක්විම බොහෝම දුර දිග ගියා...ඒ නිසා මෙහෙම කරන්නම්...මේක අද දාල හෙට දාන්නම් දඩයක්කාරයගෙ කතාව...තරහ නෑනෙ නේද?