134. දඩයක්කාරයාගේ කතාව....නුහුගුණ විකල්පයක් නොහොත් Thank You Ama

අපෙ අමා නඟා මරු කමෙන්ට් එකක් දාල තිබ්බ දඩයක්කාරයගෙ කතාවට..අමා විස්තර කරපු සීන් එක මගෙ හිතේ කොච්චර දුරට වැඩකලාද කිව්වොත් ඒ ඔස්සේ මම අමාට ලියපු පිලිතුරු කමෙන්ට් එක බොහෝම දික් උනා..ඒ නිසා ඔන්න ඒක මම දානව වෙනම පෝස්ට් එකක් හැටියට..

Thanks Ama...for a really hilarious comment that made my eccentric mind go into over drive mode instantly...Thanks again...

මේ රතු පාටින් තියෙන්නෙ අමාගෙ කමෙන්ට් එක...ඊට පස්සෙ තියෙන්නෙ ඒ ඔස්සේ හිත මෙහෙයවපු මගෙ විකාර කල්පනාවල්...

/ ඔව් ඔව්..මාත් කැමති ඒ ඔප්ෂන් එකට. මොකද ඒකෙ හොඳම කෑල්ල එන්නේ පස්සේ. ඒ කිව්වේ... එම රූබර යුවතිය රැගෙන ආ පිටි උරය ගන්නා දඩයක්කාර තෙමේ, එහි ඇති පිටි වලින් ඒ සුරතල් යුවතියට රොටි, පරාටා, නාන්, කේක්, ඉස්පන්චි, ඥාන කතා, උළුඳු වඩේ, කොත්තු, ප්රෙට්zසල්ස්, පේස්ට්‍රි, පැටිස්, බේගල්ස්, බනිස් යනාදී රසමවුළු, ඔහුගේ අතින්ම පිළියෙළ කොට, ඒවා යථෝක්ත සුරතලියට සියතින්ම කැවීමයැ. /

අම්මට වූඩු...සුපටි පටි පණ්ණෝ...මුගටි ගෙට පැන්නෝ කිව්වලු කලුකොඳයාවේ නායක හාංදුරුවො...සික්..උඹේ පරිබ්‍රාජක සක්තිය තමයි ( වචනෙ හරි නෙවද?...ඉමැජිනේසං කියන තේරුමෙං දැම්මෙ ඔතනට ) අමෝ සක්තිය...එල ද බ්‍රා...නියමයි...මල් හතයි...පහන් දා හතරයි...

රොටි, පරාටා, නාන්, කේක්, ඉස්පන්චි, ඥාන කතා, උළුඳු වඩේ, කොත්තු, ප්රෙට්zසල්ස්, පේස්ට්‍රි, පැටිස්, බේගල්ස්, බනිස් රසමසවුළු වැඩේ නම් නියමයි බං හෙහ්, හෙහ්,....නැඟල යයි වැඩේ....

අම්මප මට හිතෙනව නව නැම්මක් ඇතුව කතාව මේං මෙහෙම ගොතන්ට....බලාපං කෝමද කියල....හෙහ්, හෙහ්,

ඔන්න පිටි උරේත් කර ගහගෙන අර සුකුමලී එනවනෙ ගල් තලාවට...ඇවිල්ල දඩයක්කාරයගෙ පිටි උරේට පිටි උරේ හේත්තු කරල ඒකි හේත්තුවෙනව පිටි උරේට...( දැං ඔය හේත්තු උනේ කොයි පිටි උරේටද කියල මගෙං අහන්ට ලැහැස්ති වෙනව එහෙම නෙවෙයි හොඳද?...ඔය ඔක්කොම කොටල පොවනව වගෙ අකුරක් ඉස්පිල්ලක් නෑර කියාල දුන්නම කතාවෙං ඇති වැඩක් තියේයැ...මම කතන්දර කියන්නෙ එහෙම නෙවෙයි...පා ටකයට හිතා ගන්ටත් කෑල්ලක් ඉතුරු කරනව...)

ඔන්න ඉතිං හේත්තු වෙලා හිට ඇහිපිය දෙතුං පාරක් ගහල කාරිය ඇස් යටිං බැල්මක් දානව දඩයක්කාරයට...දඩයක්කාරය දඩයක්කාරය කියල කොයි වෙලෙත් කිව්වම කිසිම ගතියක් නැතිනිසා මෙතනින් එහාට ඔන්න මම දඩයක්කාරය හඳුන්වන්නෙ දඩ් කියලයි...මතක තියාගන්ටෝන හොඳද?

අපේ දඩ්ට අනුංගෙ හිත් කියවීමේ බලයක් තියනව කියල මතකනෙ, ඉතිං දඩ් සුකූගෙ ( සුකුමලී කියන නමේ සංක්සිප්තය ) හිතට එකාත්මික වෙලා බලනව.....හප්පච්චියේ ඔය ඒ මනුස්සය ගෑණු හිතකට ඒකාත්මික උනාමයි...මහ විනාසයක්නෙව සිද්ද වෙන්නෙ හපොයි ...දඩ් ගල්තලාව මතම කලංතෙ දාල වැටෙනව දේයි ගාල...

හොඳ වෙලාවට අර සුකූ ගෙනාපු පිටි උරේ උඩට තමයි දඩයක්කාරයගෙ පිටි උරේ පතිත වෙන්නෙ..ඒ නිසා වැඩි කරදරයක් නොවී වැඩේ ගොඩිං බේරෙනව...

ඔන්න සුකූ හොඳටම බය වෙනව...එයාගෙ තද නිල්පාට සහ ලානිල් පාට මිස්ර ඇස් දෙකෙන් ලොකු කඳුළු ගුලි දෙකක් කඩා හැලෙනව...කඳුළු මේ මේ...නිකම් ලා දම් පාටින් වගෙ දිස්න ගහනව...නොඉවසිල්ලෙං ඒ කඳුලු ගුලි පිටි අල්ලෙං පිහදා ගෙන සුකූ දූවල දූවල දූවල ගිහිල්ල හීං ඇලෙං අරං එනව ලා කහ සහ තද කොල මිස්‍ර පාටකින් යුතු කැන්ද කොලේකිං හදා ගත්තු සුට්ටි ගොටුවකට නිල්වන් දිය බිඳක්...මේ වැඩේට ටිකක් වෙලා යනව...මොකද සුකූ ගෙදර ඉන්දැද්දි පොත් කියවන්ට රුසිය....විසේසයෙම්ම Ms. Amanda Floursack කියන Teenagers අතර බොහෝම සුප්‍රසිද්ධ ලේකිකාවගෙ පොත් වලට තමයි එයා වහ වැටිල හිටියෙ...දැං ඔය ගංවතුරෙ ගහගෙන ආවෙත් ඇල හරහා දාල තියන ඒ දණ්ඩක උඩුබැලි අතට දිගාවෙලා Ms. Floursack ගෙ රසබර ආදර අන්දරයක් කියෝ කියෝ ඉන්දැද්දි එක පාරටම ආපු වතුර පාරකට අහුවෙලා තමයි.

එයාගෙ පොතක තිබ්බ ඔය වගේම සීන්ස් එකක් සුකූට මතක් වෙනව..ඒකෙත් කොල්ල ඔය මොකක් හරි හින්ද කලන්තෙ දාපුවම ( අපි හිතමු කෙල්ල අපි බඳිමු අනේ කියල කිව්වම කියල ) කෙල්ල දුවල ගිහිල්ල ඒ ලඟම තියෙන කැන්ද ගහෙං තමයි කොලයක් කඩාගෙන ගොටුවක් හදාගෙන වතුර ටිකක් ඇරගෙන එන්නෙ..ඕක මතක් වෙලා සුකූ වටපිට බලනව..වටේ වෙන ගස් තිබුනට කැන්ද ගහක් නෑ...අය කොල වලින් හදාපු ගොටු ඕන නෑ..දෝතට වතුර ටිකක් අරගෙන ගිහිල්ල දඩ්ගෙ මූණට ඉහින්ට යස අගේට පුළුවන්..ඒත් සුකූ ඒ වගෙ දෙකයි පනහෙ බාල වැඩ කරන ජාතියෙ කෙල්ලක් නෙවෙයි...

ඒ නිසා කඳුළු පිරි දෑසින් යුතුව ( ඇහැ ඇතුලෙ නිසා මේ පාරනම් කඳුලුවල පාට හරියටම කියන්ට අමාරුයි..එළියට ආපු ගමම්ම කියන්නං හොඳද?...කමක් නෑනෙ ? ) එයා යනව දඩ් ගාවට..දඩ් ගාව දණ ගහල අත් දෙකින්ම දඩ්ගෙ මූණ බොහොම සුමුදුව අත ගාන ගමන් හෙමිහිට මෙහෙම කියනව

" කිසි දේකට බට වෙන්ට එපා දඩ්...මම පුළුවන් ඉක්මනට කැන්ද ගහකින් කොලයක් කඩාගෙන වතුර ටිකක් ගෙනෙන්නං...අර පොතේ තිබ්බ විදිහට එහෙමයි කෙරෙන්න ඕන...නිකම් වෙන කොලේකිං වතුර ගෙනාවොත් හරි දෝතට වතුර ගෙනාවොත් හරි ඒ ආදරේ නිර්මල නෑ...මම ඒක දන්නව හොඳාකාරවම...( මේ වෙලාවෙ සුකූගෙ කඳුලු බිංදු දෙකක් වැටෙනව දඩ්ගෙ පපුවට...එයා පිටි උරේට අත දාල ගත්තු පිටි ටිකක් ඒ කඳුලු බිඳු වැටිල හැදුනු කැලලෙ තවරනව..ඒ මොකටද කියල ඇහුව?....මොකද ළමයි මෝඩ ප්‍රස්න අහන්නෙ..එහෙම තමයි උත්කුරුස්ට අනබිබවනීය ආදරයේ මූලික අවයවය...එව්ව එහෙම්මම වෙන්ට ඕන...Heh, Do you want to know why?...because I say so, that's why..) එතකල් ඔයා කොහේවත් යන්නෙ නැතුව මෙතනම ඉන්න...හොඳේ මයෙ රත්තරං ''

ඔන්න ඔහොම කියල අර ගල්තලාව උඩ තිබ්බ පිටිඋරේ අරගෙන දඩ්ගෙ බඩ උඩිං තියනව...

ඒ මොකටද දන්නවය පිටි උරේ බඩ උඩිං තියන්නෙ? ...මම එනකල් කොහෙවත් යන්න එපා කියල කිව්වට සුකූට විස්වාස නෑ දඩ් නැඟිට කොහෙ හරි යාවිද කියල...ඒකටයි තවත් හේතුවකුත් තියනව...හයියෙං හුළඟක් හමල දඩ් ගල්තලාවෙං පහලට පෙරලිල හීං ඇලට වැටුනොත් හෙම...ඔන්න ඔය කාර්ණා දෙකම නිසයි සුකූ පිටිඋරේ දඩ්ගෙ බණ්ඩිය උඩිං තියන්නෙ...

ඉතිං කැළේ බොහොම දුරක් ඇවිදගෙන ගිහිල්ල අන්තිමට සුකූට කැන්ද ගහක් හම්බවෙනව...ඉතිං එයා තංතෝසෙ වැඩිකමට කැන්ද ගහ යට වාඩිවෙලා ඉස්සෙල්ලාම පැය බාගයක් විතර අඬනව ඊට පස්සෙ සියලු දෙවියන්ට පිං දීල වැඩි වෙලාවක් නෙවෙයි පැයක් හමාරක් විතර නිදාගන්නව කැන්ද කොල දෙකකින් මූණත් වහගෙන...ඊට පස්සෙ ඇහැරල පේම ගීතයක් කියනව වනාන්තරේ එකනින්නාද වෙන්ට...

කැන්ධා ඛොලයඨා මම ගෙන එමි ජලයා,
දඩ් මා සිහ රධුනි මම ඔභ භේරා ගනිමිනා,

ඔය ටීටර් සින්දුව කිය කිය සුකූ නටනව කැන්ද ගහ වටේ...

ඊට පස්සෙ තමයි කැන්ද ගොටුවක් හදාගෙන වතුර ටිකකුත් අරගෙන ඇවිල්ල දඩ්ගෙ මූණට ඉහින්නෙ...හැබැයි මේ අතරෙ දඩ්ගෙ තත්වය බොහොම බයානක වෙලයි තියෙන්නෙ...කලින් දඩ්ට ඇල්ලුවෙ මේ පොඩි කලන්තයක්නෙ...සුකූ කැන්ද කොල හොයන්ට ගිය අතරෙ දඩ්ට සිහිය එනව...සිහිය ආවට මොන ඩම් දැම්මත් බෑ නෙව නැගිටින්ට...නෝ හෙල්ලුම්, පොල් මැල්ලුම්...ඇයි දෙයියෝ සාක්කි පිටි මෝලි තුන හතරක් අල්ලන්ට තරම් පිටි තියෙන පිටි උරයක් බඩ උඩ තියල තියෙද්දි මොන සැක්කරයටද නැඟිටින්ඩ පුලුවන්?

පිටි උරේ පෙරලන්ට දහිරි දාන අස්සෙ දඩ් ආයෙම කලන්තෙ දානව...ඇයි අප්පා මේ බඩ උඩ පටවාපු පිටි උරේ නිසා හුස්ම ගන්න එකත් අඩාල වෙලා නෙව තියෙන්නෙ...ඔහොම දෙතුන් පාරක් වෙනව...ඔන්න අන්තිමට සුකූ ඇවිල්ල මූණට වතුර ඉහිද්දි දඩ් ඇස් අරිනව...
'' අනේ මයෙ දඩ්...ඔයා මාව දාල ගියේ නෑ...මම ඔයාව බේරාගත්තා...''

සුකූට හරිම සතුටුයි එයා දඩ් වටේ ඔහොම කිය කිය ඩාන්ස් එකක් දානව...දඩ් බොහොම අමාරුවෙන් වචනයක් දෙකක් කියාගන්ට තටමනව......සුකූ දනගහගෙන දඩ්ගෙ මූණට මූණ ලන්කරල අහගෙන ඉන්නව දඩ් මොනවද කියන්නෙ කියල...

'' තො...තො....තො...''

ඔන්න ඔච්චරයි සුකූට ඇහෙන්නෙ..එයාගෙ මුණ රතුවෙනව ලැජ්ජාවෙන්....

'' අනේ ඔයා හරි නරකයි...කියන එව්ව...මගෙ තොල් ඉඹින්ට ඔච්චරම ආසද?...මම කවදක්කවත් හිතුවෙ නෑ ඔයයි මට ඔහෑටි ආදරේය කියල ''

ඔහොම කිය කිය සුකූ තොඳොල් වෙනව...දඩ්ට මාරාවේස වෙලයි තියෙන්නෙ...තො... තො... තො කියල බැරි මරගාතෙ දඩ් කියන්ට හැදුවෙ තොල් ගැන කෙහෙල්මලක් නෙවෙයි...'' තොගෙ ******* ***** ඉස්සරවෙලා ගෑණියේ මේ මඟුල් පිටි උරේ අයින් කරපන් මයෙ බඩ උඩින් නැත්නම් තව ටිකකින් මම මැරිලා යාවි '' කියලයි...

'' ඉන්නකො එහෙනම් බඩ උඩ මේ පිටි උරෙත් තියාගෙන පුලුවන්ය ඔය වැඩේ කොරන්ට ඉන්න මම මේක අයින් කරන්නම්...''

ඔන්න සුකූ පිටි උරේ අයින් කලා ....

පපුව පිරෙන්ට ලොකු හුස්මක් එහෙම අරගෙන දඩ් නැඟිටල ඉඳගත්ත...

'' ඉතින් අනේ කෝ අර තො..තො...කිය කිය කියපු එව්ව ''

ඔන්න සුකූ ඒ පාර පිටි උරේ දැවටිල මුමුණන්ට තියාගත්ත...දඩ් ආපහු හැරිල රවල බැලුව බැලිල්ලක් සුකූ එහෙම්මම පස්සට විසි උනා..

'' මේ පිරිමි නම් මහ පුදුම ජාතියක්..දැන් ටිකකට ඉස්සරවෙලා මාව ඉඹින්ට ඕන කියල දැඟලුව අර පිටි උරෙත් බඩ උඩ තියාගෙන...දැන් ඔන්න පිටි උරේ අයින් කලාම මා දිහාවෙ යකා වගෙ රවනව...''

සුකූ ඔහොම තනියම කියව කියව හිටිය...

ටිකකින් හුස්ම එහෙම යතා තත්වෙට පත් උනාට පස්සෙ දඩ් ආයෙම හෙමීට සුකූගෙ හිතට රිංගුව...කලින් වෙච්ච දරුනු අත්දැකීම නිසා මේ වතාවෙ නම් බොහොම ප්‍රවේසමෙන් තමයි ඒ වැඩේ කලේ...හප්පා..කියල වැඩක් නෑ...ගෑණු හිත්වලට රිංගනවට වඩා හොඳයි...මොකක්ද?....හෙහ්, හෙහ්, ඔය ඕනෑම එකක්...රජ කාලෙ තිබ්බෙ දෙතිස් වද කියාල..ඒ වද තිස් දෙකම නෙවෙයි හැට හතරක් තියේනම් ඒ හැටහතරම එක පාරට විඳින එක සැපයි ඊට...

හරි...එව්ව පැත්තකට දාමු..ගෑණු හිත් ගැන කියන්ට පටන් ගත්තොත් අද මේ දඩ් සහ සුකූගෙ කතාව අහවරක් කරන්ට වෙන්නෙ නෑ....

සුකූගෙ හිතේ දඩ් දැක්කෙ අර කලින් කියපු පරාටා, නාන්....ඔන්න ඔව්ව මෙව්ව කන්ට තිබ්බ බලවත් ආසාවක්... දඩ්ට පව් කියල හිතුන සුකූ ගැන...

පිටිඋරෙන් පිටි ඇරගෙන එතනම ගල් තලාව පිරිසුදු කරල හදාගත්තු මට්ටම් ගල් ලෑල්ලක් වගෙ තැනක එයා මෝලිය අල්ලන්ට පටන් ගත්ත...සුකූත් ලා නිල් සහ තද නිල මිස්‍රිත පාටකින් දිලිසෙන කඳුළු එහෙම පිටි අල්ලෙන් පිහ පිහ ඇවිල්ල ( ආ, හොටු ටිකකුත් හූරල දැම්ම නම් තමයි...පාට කියන්ට ඕනද?...ආයෙ මොකටද හැම එකේම පාට කියාපු එක මේක විතරක් අතාරින්නෙ?...හරි කහ කොල පැහැයෙන් බැබලෙන හොටු ස්වල්පයක්ද සූරා ඉවත විසිකල ඇය.... ) දඩ්ට උදව් උනා...

සුකූගෙ තාත්ත නමගිය බක්කරේ කෙනෙක්...සුකූ පවුලෙ එකම දරුව නිසා ඒ සිල්පය සුකූටත් තාත්ත කියල දීලයි තිබ්බෙ...ඒ නිසා ඔය ආන්, නාන්, රොටී බොටී, පරාට බරාට කොව්වත් හදාගන්න එක ඒ හැටි අමාරු උනේ නෑ...

පිටි උරේ ඉවර වෙනකල් දඩ් මෝලිය අල්ලල ඔන්න හැදුව මහ ගොඩක් කෑම ජාති...ඒ හදාපු ජාති මහ හුඟක් සුකූ කෑව...ඔන්න අන්තිමට දඩ්ට සිහියට ආව සුකූ ඇවිල්ල එයාගෙ පිටිඋරේට හේත්තුවෙලා උකුළු මුකුළු කරපු හැටි...ඔන්න දඩ්ටත් කවදාවත් පහල නොවිච්චි හැඟුම් සමුදායක් පහල වෙන්ට පටන් ගත්ත.

දඩ් ගිහිල්ල ගල් තලාව උඩ වැතිරිල ඉන්න සුකූගෙ මූණ ආදරෙන් අතගෑව...

'' අනේ මට නම් බෑ අයියො...පරාටම කෑව විස්සක්..එතකොට නාන් දොලහයි...ගෝදම්බර අටයි...මගෙ බඩේ ගල් දැම්ම වගේ...අද නම් බෑ මයෙ දෙයියො....''

සුකූ අනික් පැත්ත හැරිල ගොරෝ ගොරෝ නිදාගත්ත...දඩ් දිග සුසුමකුත් හෙලල ඉතිරිවෙලා තිබ්බ කිඹුල් බාගෙකුත් හප හප හඳ එළිය වැටිල ඥාණ කතා දිලිසෙන දිහා බලාගෙන හිටිය.

ඊට පහුවදා උනේ ඕකෙම අනික් පැත්ත..ඒ කිව්වෙ සුකූ එදා බඩ පැලෙන කල් බූසෙ කෙටුවෙ නෑ...ගානට කෑවෙ...ඒ කරල සුකූ ගිහිල්ල දඩ් ගෙ ඇඟේ දැවටෙන්ඩ පටන් ගත්ත...

'' අද නම් බෑ බොලේ.... දවස් දෙකක් එක දිහට මෝලිය අල්ලල මගෙ අතපය වනේ දාල කෙටුව වගේ...''

දඩ් මුනින් අතට හැරුන...සුකූ උඩු බැල්ලෙන් හඳ දිහා බලාන හිටිය.

දිගටම ඔය වැඩේ ඔහොමම උනා....දෙන්නම ඒ ගැන වැඩිය කරදර උනේ නෑ..

'' ආ, ඕක කවදා බැරිද?...මොකෝ ඔව්ව කොහෙවත් යන එකක්ය...''

දෙන්නම එකිනෙකා දිහාවෙ බලල හිනා උනා..

ඔය අතරෙ තව නොහිතපු වැඩක් උනා...මේ ආරංචිය ඉස්සෙල්ල කැලේ පුරා ඊට පස්සෙ අහල ගං රටවල් පුරා පැතිරිල ගියේ හරියට බට කැලේට ගිනිගත්තැහෙ...ඉම්පස්සෙ ඔන්න වෙච්චි වැඩේ අහල ගම් වලින් විතරක් නෙවෙයි නැගෙනහිර වෙරල කිට්ටුව තිබ්බ සිදාදියෙනුත් මිනිස්සු එන්ට පටන් ගත්ත රොටී, පරාටා, නාන්, අරව මෙව්ව ඇරන් යන්ට...

වැඩේ නැඟල ගිහිල්ල ගල් තලාව හෙවණ කරපු කොහොඹ ගහේ බෝඩ් එකකුත් ගහන්ට උනා '' දඩ් ඇන්ඩ් සුකූ - ටේක් අවේ '' කියල

මෙහෙම අවුරුදු ගානක් ගත උනා...වාලිඹේ ගල මුදුනෙන් පුන්සඳවල් මම හිතන්නෙ සිය ගනනක් මතු වෙන්ට ඇති..දඩ්ට සල්ලි ගලාගෙන ආවෙ හීන් ඇලේ ඉල් වැහි කෝඩ කාලෙට බොර වතුර දෙගොඩ තලා ගලන්නැහෙ...දඩ් ගල්තලාව සහ ගෙපැල ඇතුලුවෙන්ට අක්කර පහක් ගත්ත ආණ්ඩුවෙ ඉඩම් කච්චේරියෙං එල්.ඩී ඕ. බලපත්‍ර යටතේ...ගල් තලාව මැදිවෙන්ට ගැහුව තට්ටු දෙකට ගෙයක්...

ඇත්තම කියනව නම් ඒ ඔප්පුවලට අත්සන් කලේ දඩ් නෙවෙයි...එහෙනම් දඩයක්කාරයද?...නෑ..නෑ...එයත් නෙවෙයි...එව්වට අත්සන් කලේ ඩී.එම්. වනබූටෑව මහත්මයා...දඩයක්කාර මුදියන්සේලාගේ වනබූටෑව මයා...ඒ තමයි දඩයක්කාරයගෙ අලුත් නම...

නිකිණි පුරා හඳ පායල කොහොඹ ගහේ අතු අස්සෙන් එබුන...දෙවෙනි තට්ටුවෙ සඳලු තලයටත් ඒ සඳ එලිය නිරායාසයෙන්ම ගැලුව...ඒ සඳ දිහා බලාගෙන සඳළු තලයේ කවිච්චියේ දිගාවෙලා හිටපු වනබූටෑව මහත්මය ඔලුව හරවල බැලුවෙ පිටිපස්සෙන් හමාගෙන ආපු අපූරු විලවුන් සුවඳක් නිසයි.සද්ද නොනැගෙන්ට හෙමිහිට පා ඇඟිලි මතින් පියවර තබමින් ආපු සුකුමලී වනබූටෑව නෝනා, මහත්මයගෙ ගෙල වටා අත් යවල ඔහුගේ පිටි උරයට හේත්තු උනා...අර කලින් දවසෙ වාගෙම....

සමාපතයි ( හෙහ්, හෙහ්, සමාපතයි කියල කතාවක අගට ලිව්වෙ සෑහෙන කාලෙකිං....ඒකෙත් අම්මාපල්ල තියනව අමුතු ආතල් එකක්...)