162. තාරාවාගෙන් ඇරඹි මතක මංපෙතේ තව දුරටත්....බොස්ගෙ ගෝණා නොහොත් ටාසන්…

අර තාරාස්ගෙ කතාව මම ඉවරයක් කලේ බොස්ගෙ ගෝණා ගැනත් සෝක් කතාවක් තියනව ...එකත් ළඟදිම කියඤ්ඤංය කියලනෙ...රස්නෙ පිටම යකඩෙ තැලුවෙ නැත්තං වැඩේ හරියන්නෙ නෑ. ඒකනෙ ඔය කම්මල් කාරයො ඉහිං කණිං දාඩිය පොල්ල පෙරාගෙන උඩ පැන පැන තලන්නෙ ගිණියං වෙච්ච යකඩෙට. ඉතිං මටත් හිතුන මේ මතක සැමරුම් උල්පත එක පාරටම අහම්බෙං වාගෙ මතු වෙච්චි එකේ ගෝණගෙ කතාවත් කියලම දැම්මනං ඉවරයි කියල. 

ලොක්ක ගාව හතර පස් දෙනෙක්ම ගෝණ පැටව් හිටියට අලි ගෝණ නාම්බෙක් හිටියෙ මම මේ කියන්ට යන කතාවෙ පක්ෂධරයා ( Protagonist නොහොත් ප්‍රධාන නළුවා )විතරමයි. මූ ලොක්ක ගාවට ආවෙ අපෙ කෑම්ප් එකට කිලෝ මීටර් හතරක් විතර එහා ඉඩෝරෙට හිඳිච්ච වැවක බන්ට් එක පල්ලෙ වැටිල කකුලක් කැඩිල ඉන්දැද්ද අපෙ ගෝලයො වගේකට ඇහැ ගැහිල. ඒ කිට්ටුව අපි ඩෝසර් දාල කැළේ එලි කලා. ඒ අලුතෙන් පදිංචි කරන මිනිස්සුන්ට කුඹුරු කරන්ට කට්ටි කරල දෙන්ට.හෙක්ටෙයාර් එකයි එක පවුලකට. අක්කර නම් හරියටම 2.47 යි. 

ඔය දවස්වල හික්කඩුව අම්බලංගොඩ දිහාවෙ හිරිගල් කැඩිල්ල හින්ද සමුද්‍ර ඛාදනය බොහොම ජයටම සිද්ද වෙනවය කියල මහ හා හූවක් ගියා දිවයින පුරා. දන්නවනෙ අපේ රටේ ඉන්නවනෙ ජාතියේ පිනට පහල වෙච්ච නායක නායිකාවො.. එදත් හිටිය අදත් ඉන්නව....ඔන්න ඒ දවස්වල හිටිය කුශාග්‍ර බුද්ධිමත් ඥාණවෘද්ධ පාලකයො කොරපු වැඩේ ව.ක්‍රි.ප. ( වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි ) තහනං කලා හිරිගල් කැඩිල්ල.ඉතිං එහෙම නිකම්ම තහනං කරල අත පිහදා ගන්ටත් බැහැ නෙව. ඒ මිනිස්සුන්ට මොනව හරි ජීවන මාර්ගයක් සලසල දෙන්ටත් එපාය. ආන්න එවුං ඔක්කොම ලොරිවලයි කෝච්චි වලයි පටෝල එව්ව මේ කැළේට. ඒ කරල කුඹුරු අක්කර දෙකහමාරෙ හතර මායිං පෙන්නල කිව්ව දැං අස්සද්දාපිය මේක කියල. 

මං හිතන්නෙ ලොක්කො හිතාන ඉඳල තියෙන්නෙ අර බුදු හාමුදුරුවො ඒ කාලෙ ඒහි භික්ෂු භාවයෙන් මහණ කලේ. එව මහණ කිව්වම හිස රැවුලු ඔක්කොම මුඩු වෙලා, සිවුරු පෙරවිලා, පාත්තර අතට ලැබිල එතකොට ධර්ම ඥාණය පහල වෙල පරිපූර්ණ භික්ෂුවක් වෙන්නෙ...ආන්න ඒ වගේ කුඹුරු ඉඩමෙ හතර මායිම් පෙන්නපුවම ඒ මිනිස්සුන්ට කුඹුරක් අස්වද්දන හැකියාව, දැනුම, පළපුරුද්ද ඒ ඔක්කෝටම වැඩිය ඒ වැඩේට කැමැත්ත ස්වයංක්‍රීයව පහළ වෙලා උං සර්ව සම්පූර්ණ ගොවියො වෙනවයි කියල වෙන්න ඇති. 

මොන විකාරද?...ඒ ආපු අයගෙං සියට තිහක් වගෙ නම් අළුත් ජීවිතේට බොහොම කැමැත්තෙං හැඩ ගැහුන. ඉතිරි අය කලේ සහනාධාර දෙන දවසට ඇවිල්ල ඒ ටිකත් පොදි බැඳගෙන ඊලඟ කෝච්චියෙ ආපහු ගම් රටවල් බලා යන එකයි.කොයි වැඩක් උනත් අලුතෙන්ම පටන්ගන්නකොට ඔය වගෙ අඩු ලුහුඬුකම් සිද්ද වෙනව. හැබැයි ඒ වැරදීම් වලින් පාඩමක් ඉගෙන ගෙන පස් සෙ පස් සෙ ඒ පදිංචි කිරීමේ වැඩේ බොහොම සාර්ථකව කෙරුන. ඇත්ත කියන්ට එපාය.... 

හරි කොහෙන්ද මම මේ හිරිගල් කඩන කතාවක් කියන්ට ආවෙ?..ආ..හරි අර ගෝණ නාම්බා වැව් කණ්ඩියක් පල්ලෙ වැටිල හිටිය කියල කියන්ට ගිහිල්ල නේද?...ඔව්... 

ඔය ගෝණා වැව් කණ්ඩිය පල්ලෙ වැටුනෙ කොහොමද දන්නවද?...නෑ..නෑ..කකුල ලිස්සල එහෙම නෙවෙයි...දඩයම් බල්ලො රෑනකිං බේරෙන්ට දුවද්දි තමයි ඔහොම වෙලා තියෙන්නෙ..හරි හරි...බොරු කියන්නෙ මොකටද බොලව් මම?...ලංකාවෙ කොහෙද කැළෑ දඩයම් බල්ලො කියල ඇහුව?...ඔව් .නෑ තමයි. ඒත් මෙවුං ඇවිල්ල ගෘහාශ්‍රිත නෝමල් බල්ලො.වැඩේ වෙලා තියෙන්නෙ මෙහෙමයි. මම ඉතිං ඔව්ව ගැන පොඩ්ඩක් විතර උනන්දු නිසාවෙන් ඔය ගැන ගැන නිකං ඉන්න ගමන් හොයාල බැලුව. 

ඔය දවස්වල ජනවාර්ගික අර්බුදය බොහොම උග්‍ර කාලෙ. ඔන්න හිටපු ගමං ආරංචි වෙනව කොටි අරෙහෙට ගැහැව්ව, මෙහාට ගැහැව්ව, අතන අච්චරක් මැරුව , මෙතන මෙච්චරක් මැරුව කියල...අනේ ඉතිං මේ අහිංසක මිනිස්සු අතට අහුවෙන මොනව හරි පොදි ගහගෙන ඔන්න යනව මහ පාර අද්දර ඉස්කෝලෙකට ..සරණාගත කඳවුරු.....ඔව්වයෙ මාසයක දෙකක් ඉඳල ආයෙම ආපහු එනව. ඉතිං ඔහොම යද්දි බල්ලොත් අරං යන්ට බෑනෙ. එවුං මොකද කරන්නෙ ආයෙ?...මාස දෙක තුනකට පස් සෙ මිනිස්සු ආපහු එනකල් උඩු බුරමින් ඉන්ටයැ..එවුනුත් පණ රැකගන්ට කැළෑ වදිනව. 

කැළෑ වැදිල පටන් ගන්නව දඩයම. කොහොමත් කාලෙකට ඉස්සර කරපු වැඩේ නෙව. බොහොම ඉක්මනටම අල්ල ගන්නව. ඔහොම කැලෑ වැදුනු බල්ලො විස්සක විතර රංචුවක් ඒ දවස්වල එහෙ හිටිය.මෙවුං නං කවුරුවත් හිතාමතා කැලේට යැව්ව බල්ලො නෙවෙයි.වෙන කරන්ට දෙයක් නැතිකමටම කැලෑ වැදිච්ච උදවිය. 

ඒත් දන්නවනෙ අපේ දේශපාලන නායකත්වයට බොහෝම ඩිංගිත්තක් පහලින් ඉන්නෙ බුද්ධිමත්භාවය අතිං අපේ නිලධාරි පැලැන්තිය.මේ සුනඛයින් නැවත වනගත කිරීමේ මෙහෙයුමක් ගැන අසමසම සංකල්පයක් ඉදිරිපත් කල අපේ කාලේ විරයෙක් ගැන අජිත් ලියාපු සටහනක්. 

ඔය අර්ධ වනගත බල්ලො දඩයං කරනව බලා ඉන්ට ආසයි.උං ඔක්කොම එක පාර මුවා හරි ගෝණා හරි පස් සෙ එලවන්නෙ නෑ. කට්ටිය කට්ටිය බෙදිල වැඩේ කරන්නෙ. මම පස් සෙ කාලෙක අන්තර්ජාලයෙ දැක්ක වල් බල්ලොත් ( I mean wild dogs; not any other kind. please don't misunderskirt ) එහෙමමලු ඒ වැඩේ කරන්නෙ. 

අඩේ ආයෙම කැලේ පැන්න නෙවද?..සමාවෙන්න...සමාවෙන්න...හරි ඔන්න ආයෙම ගෝණගෙ කතාවට. ඉතිං ඔන්න අර ගෝණ නාම්බා අරං ආව බොසා ගාවට. බොසා මොකද කලේ බොහෝමත්ම දුකෙං ඇස් දෙකේ කඳුලු එහෙමත් පුරවගෙන අර ගෝණ තඩිය බාරගත්ත ඔළුව එහෙමත් අත ගාල. අර ඔය කිට්ටුවම තියන මුස්ලිම් ගම්මානෙ ගැන මම කිව්ව මතකෙයි ඔහෙලට?...රයිට් ඔය ගමේ හිටිය හොඳ කැඩුං බිඳුං වෙදෙක්..මිනිහව උදේ හවා ගෙන්නල තෙල් පත්තු බැඳල ඔන්න කොහොමහරි ගෝණව සනීප කලා. ඒත් ඒකගෙ ඒ කකුල ටිකක් කොට උනා. පොඩි නොන්ඩියක් ඇතුව තමා ඌ ඇවිද්දෙ... 

සනීප උනාම ගෝණව ආයෙම කැළේට යවන්ට ලොක්ක හිතාගෙන හිටියට මේ නොන්ඩි කේස් එක නිසා ඒ වැඩේ අල්ලල දැම්ම. මොකද මූ ඔය නොන්ඩියත් එක්ක කැළේට ගිහිල්ල දැම්ම කියන්නෙ අර බල්ලො රංචුවට ඉතිං රජ මඟුල් තමයි. 

ගෝණ තෙමේ ඉතිං කෑම්ප් එකේම නැවතුනා. හැමෝගෙම හුරතලා උනා. අපෙ විමලෙ එක්ක බුදු පිට්. ගෝණ අපේ ක්වාටස් එක පැත්තෙ ආවොත් විමලෙ ඌට දෙනව සීනි අහුරක්. 

" යකෝ ඔවුන්ට ඔය නුපුරුදු කෑම දෙන්ට එපා බං. ඕකගෙ නාහෙං කටිං පණුවො ඇවිල්ල වල කජ්ජ ගහපු දාට බලාපං ලොක්ක උඹේ රස්සාවටත් කෙලවල තෝ ගෙදර ඇරල තමයි පස්ස බලන්නෙ.." 

විජේ කොච්චර හරි ඔහොම කෑගැහුවට තඹ සතේකටවත් ගණං ගත්තෙ විමලෙය එහෙම නෙවෙයි. 

ගෝණගෙ අං තට්ටුව එහෙම හොඳට හැදිල ඌ බොහොම තේජස්වී උනා කෙරේමයෙං. ඒත් අපිට ඇල්ලුවෙම නැති සීන් එක තමයි ඒක රෑ තිස්සෙට ජරස් බරස් කියල අහල පහල ගස් වල අං තට්ටුව මදින්ට පටං ගත්තු එක. මොන විදිහට වත් බෑ නිදා ගන්ට. මොනව කොරන්ටද? ලොක්කගෙ ගෝනනෙ කියල කොට්ටෙං ඔලු ගෙඩිය වහගෙන නිදාගන්ට ට්‍රයි කරන එක විතරයි අපිට කරන්ට ඉතුරු වෙලා තිබ්බෙ...පස්සෙ කාලෙක රූපවාහිනියෙ රොබින් හුඩ් කතාව පැල් බැඳගෙන බලද්දි අර රොබින්ගෙ ආරක්ෂක දෙවියො හර්න් දකිද්දි මට හැමදාම මතක් උනා ඔය අපෙ ලොක්කගෙ ගෝන තඩියා... 

ඔය කතාවෙ මතකද රොබින්ගෙ කට්ටිය ඔක්කොම වටේට වාඩිවෙලා ඉන්දැද්දි රොබින් වයින් කුසලානක් දෑතිම්ම උඩට උස්සල " To Hearne " කියල ඉවර වෙල ඒකෙං පොඩ්ඩක් බීල ඊට පස්සෙ ලඟින් ඉන්න නසියර්ට, විල්ට එහෙම නැත්තං ලිට්ල් ජෝන්ට දෙනව. අපෙ නංගිගෙ පොඩි එකාට ඔය රොබින් හුඩ් කතාව යන කාලෙ අවුරුදු හතරක් නැත්නම් පහක් විතර ඇති. ඒකා ඔය කතාවට වහ වැටිල හිටියෙ. ඔන්න මම ගෙදර ගිහාම රෑට කන්ට වාඩි උනාම මූට ඕන වෙනව රොබින් හුඩ් ඇට් කරන්ට. නංගි සුප් එහෙම හදල මේසෙට තිබ්බම මම ඕක උඩට උස්සල " To Hearne" කියල පොඩ්ඩක් බීල ඌට දෙන්ට ඕන. ඌත් ඒක උඩට උස්සල මොනවද අපබ්බ්‍රංසයක් කියල පොඩ්ඩක් බොනව. ඒ වෙලාවෙ උගෙ මූණෙ තියෙන බරෑරුම් පෙනුම දැක්කම අපි බොහොම අමාරුවෙං හිනාව තද කරගෙන ඉන්නෙ... 

ඔන්න මම නැති දවසක ඔහොම කරන්ට ගිහිල්ල ඌට මරු සීන් එකක් වෙලා..හරි ඒකත් අර ඉස්සරහට කියන කතා පයිල් එකට..කෝ මේ රූ මැඩම්...ඔන්න ඔයාගෙ ලිස්ට් එකට තව කතාවක්...හෙහ්, හෙහ්, 

ගෝණට නම දාල තිබ්බෙ ටාසන් කියල...ටාසන්..ටාසන් කිව්වම ඌ ලඟට එන්නත් පුරුදු වෙල හිටිය... 

ලොක්ක ටාසන්ටම වෙනම ගෙනාව කර පටියක් සහ රතු පාට නයිලෝන් ලණුවක්. කෑම්ප් එක පුරාම ලයිට් කණුවල වීරගස්වල පළුගස්වල බැඳල ටාසන් තණකොල උලාකනව අපිට ඉතාම සුපුරුදු දර්ශනයක් වෙලා තිබුණෙ ඒ දවස්වල. 

ඔන්න ඔය කාලෙ චක්‍රලේඛයක් ආව අපේ හෙඩ් ඔෆිස් එකෙන්, අනියම් කම්කරු, මුරකරු වගෙ තනතුරු වලට පුළුවන් තරම් ඒ අහල පහල ගම් වල පදිංචි තරුණයො බඳව ගන්ටය කියල.ඒ අනුව කිට්ටුවම තිබ්බ මුස්ලිම් ගමෙං ඔන්න ඉස්සරෝම බන්දව ගත්ත මුස්ලිම් කොල්ලො හත් අට දෙනෙක්.අවුරුදු විසිදෙක, විසි හතර වගෙ...එවුංට සිංහල තේරෙනව. ඒත් හොඳටම බෑ.ඔයිං එකෙක් අපේ චමරියෙ උයන්ට ඇවිල්ල වෙච්ච මරු සීන් එකක් තියනව ඒකත් අර පසුව කියන කතා යටතට දාගත්ත හොඳද?..නැත්තං මේ ගෝණ කතාව අද ඉවරයක් කරනව බොරු. 

ඔහොම බඳව ගත්තු එකෙක්ගෙ නම මුර්තලා. ඕක ගත්තෙ අනියම් මුරකරු හැටියට. කොටි කේස් නිසා අපෙ හැම ගෙදරකටම ෂොට් ගන් එක ගානෙ දීල තිබ්බ. ඒ වගේම අනියම් ස්ථිර භේදයක් නැතුව මුරකරන හැමෝන්ටමත් ෂොට් ගන් එකක් දුන්න.මොකද කොටි ආවොත් වෙඩි තියන්නෙ අනියම්ද ස්ථිරද කියල අහල බලල නෙවෙයි නෙව... 

ඔන්න එදා මුර්තලා රාජකාරි කරන පළවෙනිම දවස. ඩියුටි තිබ්බෙ හවස හයේ ඉඳල උදේ හය වෙනකල් ෂිෆ්ට් එක. මිනිහට ඉහේ මල් පොකුරක් පිපුණු ගානයි, ඇයි දෙයියෝ සාක්කි අනියම් උනත් ආණ්ඩුවෙ රස්සාවක්ය කියන්නෙ සුළුපටු දෙයක්ද? 

සන්තෝසෙ වැඩිකමටම මිනිහට නින්ද ගිහිල්ලත් නෑ,. තුවක්කුවත් මිරිකගෙන වොචර් හට් එකේ ඉඳගෙන ඉඳල තියනව බොහොම හෝදිසියෙං...ආ, මට කියන්ට බැරිඋනා නෙව මිනිහ ඩියුටි හිටියෙ අපේ ඔෆිස් එකේ වොචර් හට් එකේ. කෑම්ප් එකේ ඉඳල තියනව දුර මීටර් තුන්සීයක් තරම.පාන්දර වගෙ වෙනකොට ඔන්න මිනිහට එක පාරට ඇහුනලු සර සර ගාන සද්දයක්..ඔය අපෙ ඔෆිස් එකේ වත්ත පුරාම ඒ දවස්වල වවල තිබ්බ බඩ ඉරිඟු..බෝම සාරෙට හැදිල තිබ්බ,. අඩි හය හතක් උසට. කරල් යන්තමට මෝදුවෙලා කිරි වැදීගෙන එන කාලෙ. ඔය බඩ ඉරිඟු වගාව මැදින් මුර්තලා දැක්ක යාන්තමට තිබ්බ හඳ එළියෙ තඩි ගෝනෙක්. ඇස් දෙක දිළිසෙනව තරු කැට දෙකක් වගෙ. ඇහැ දීගෙනම ඉන්නව ටෝච් එළියට. අප්පට සිරි, දෙයියන්ගෙම පිහිටයි. මේක තමයි කියන්නෙ දෙන දෙයියො ගෙට ගෙනවිත් දෙනවා කියල නැත්නම් ටොකු ඇණ ඇණ දෙනවයි කියල. මුර්තලා ඇවිල්ල දඩයමේ එහෙම ගිහිල්ල පලපුරුදු මනුස්සය. මිනිහ පොඩ්ඩක්වත් කලබල උනේ එහෙම නෑ. හෙමිට හොඳට හුස්මක් කාරිය අරගෙන තුවක්කුව උස්සල හරියට තරු වාගෙ දිළිසෙන ඇස් දෙක මැදට ඉලක්කෙ අල්ලල තිබ්බ වෙඩිල්ල. 

ඩීං !!!!!!!!!!!! 

අපෙ ඔෆිස් එකටම අල්ලපු වත්තෙ තිබුනෙ මේන් ස්ටෝර්ස් එක. ඕකෙ එදා මුරට ඉඳල තියෙන්නෙ නාසර්. ඌත් එදාම වැඩට ගත්තු මුර්තලාගෙම ගමේ යාළුවෙක්. 

" අයිය එන්නප්පා?....මොක්කද ඒ වෙඩිල්ල? " 

නාසර් දුවගෙන ආව. 

" පෙරිය ෂතා, තම්බි...වාෂනාව තමා. යමංකො බලන්ට." 

දෙන්නත් එක්ක ගියා ගෝන ලඟට. මෙන්න වැටිල ඉන්නව බඩ ඉරිඟු යාය මැද...මොනවද ආයෙ?..ඔන් ද ස්පොට් පහුවදා මලා කියන්නෙ... ආන්න එහෙම තමයි...ඔන්න දෙන්නත් එක්ක අං තට්ටුවෙං අල්ලල අදින්ට ට්‍රයි කලා ගෝන බඩ ඉරිඟු කෑල්ලෙං එළියට ගන්ට. මොන මේකා එන්නෙම නැ. 

" හෑ??????.... මොක්කද තම්බි මූ මෙච්චර බරද?....." 

ආයෙම දෙන්නත් එක්ක ෆුල් ඩම් දාල ඇද්ද. කොහෙද ගෝන එතනමයි.... 

" ඉන්ට අයියා මම ටෝච් එක ගේන්නං ..." 

නසර් ගිහිල්ල ටෝච් එක ගෙනල්ල ගැහුව. දෙයියෝම සාක්කි, සීවරං දෙයියන්ටම ඔප්පු වෙච්චාවෙ..මෙන්න ගෝනගෙ කරේ පටියක්…. ඒ මදිවට රතු පාට නයි ලෝං ලණුවකිං ඌව ඒ ළඟම තිබ්බ ගරාජ් එකේ කණුවක බැඳල...කොච්චර ඩම් දාල ඇද්දත් ඉතිං ඌ එන්නෙ නැති එක පුදුමයක්ද? 

මුර්තලා කටත් ඇරගෙන නසර් දිහාවෙ බලා හිටිය. නසර් ඇස් දෙකත් ලොකු කරාන මුර්තලා දිහාවෙ බලා හිටිය. 

දහය එකොළහ වගෙ වෙනකොට වලක් කපල ටාසන්ව භූමදාන කලා.අපි ඔක්කොමල වල වටේ ඉඳගෙන ටාසන්ගෙ ගුණ සිහිකලා.අන්තිමටම වල ලඟින් ආවෙ මමයි නිමලෙයි. 

" ඒයි නිමලෙ..මගෙ හිතට හරි නෑ බං..ටාසන්ට නියම විදිහට අවසන් කටයුතු කෙරුනෙ නෑ කියලයි මට හිතෙන්නෙ. " 

නිමලෙ ඔලුව හෙල්ලුව. ඊට පස්සෙ කතා කලේ ටාසන්ගෙ වල දිහාවෙ බලාගෙන… 

" මටත් එහෙම හිතෙනව මහත්තය. ඉන්ටකො අපි රෑවෙලා බලමු පාංසුකූලෙවත් දෙන්ට. " 

එදා මම වැඩ ඇරිල එනකොට ටිකක් හවහ උනා.මඟදිම ආරංචි උනා ලොක්ක දෙකට විතර නිවාඩු දාල ගෙදර ගියයි කියල. 

මම ගෙදර ඇවිල්ල ඇඳුම් මාරු කරල අපෙ ගේ පිටිපස්සෙ ටැංකියෙං නාගෙන ඉවර උනා විතරයි. 

" මහත්තය, නිමලෙ අන්න මහත්තයට එන්නෙයි කිව්ව…" 

එහෙම කිව්වෙ ජයවර්ධන…. අපෙ උයන්ට හිටි ගෝලය. මමත් ෂෝටකට බැහැල ගියා නිමලයගෙ ගෙවල් පැත්තෙ. 

අර තාරා කේස් එක දවසෙ වගේමයි. සිමෙන්ති උරේක දාපු බෝතලෙයි පත්තෙරේකිං වහපු ප්ලාස්ටික් කෝප්පෙයි නිමලය මගෙ අතට දුන්න. 

මම වචනයක්වත් කතා කලේ නෑ..ඒ දෙකත් අරගෙන ආපහු ආව. 

එදත් යාන්තමට හඳ පායල තිබ්බ. එදා හිටියෙ විජෙයි මායි විතරයි. මිදුලෙ වීර ගහ යට රවුම් මේසෙ උඩ බෝතලේ. ඒ ලඟම මස් දීසිය.ෂොට් එකක් නොදා සෑහෙන වෙලාවක් අපි දෙන්න එහෙම්මම හිටිය. 

ටික වෙලාවකින් මම නැඟිටල මස් එක අරගෙන ගිහිල්ල හැලුව එතනම තිබ්බ පැපොල් ගහ යටට.විජේ මා දිහා බලා හිටිය මොකවත්ම කියන්නෙ නැතුව. 

" ජයවර්ධන පුතා ඔය පපඩමක් දෙකක් බැදල ගෙනෙං බං ඩබල් එකේ…" 

මම හේ දිහාට හැරිල කෑහැහුව. 

" පපඩම එනකල් එකක් දාගමු. " 

විජෙයි මායි වීදුරු උස්සල හෙමීට තට්ටු කලා. 

" නිවන් සැප ලැබේවා!!! .." 

**************************************** 

සමාවෙන්ට ඕමනයි කට්ටියම. දඩයක්කාරයගෙ අන්තිම කොටස ලියල නම් ඉවරයි. ඒත් කූට ප්‍රාප්තිය නිසා තව දෙතුන් පාරක් කියවල සංශෝධනය කරන්ට වෙනව. විශේෂයෙන්ම දඩයක්කාරය කියවන්ට බලවත් ආසාවෙන් පුල පුලා බලාසිටින මා හිතවතුන් වන හෙන්රි ඇන්ඩ් තිසර ..please bear with me :( :(