515. තාපසයා සහ සූටි කයියා සමඟ වැඩිහිටියන්ගේ කතා ...... 2 ( අවසාන කොටස )

හිමාල වනයේ තපස් රකිනා යෝගී තාපස තුමෙක්
ඉහත දැක්වේ. ඡායාරූපය - Google Images

තාපසයාගේ කතාව - ( පළමු කොටස )

පළමුවෙන්ම අපේ කමෙන්ට් කරුවන්ගේ සංගමයෙ ගරු සභාපති තුමාට ස්තූතිවන්ත වෙලා ඉන්ට ඕන. මොකද එතුමා තමයි මට මේ තාපසයගෙ කතාව ගැන නිතර දෙවේලේ මතක් කලේ..කෝ? කෝ?..කෝ? කියල. ඊයෙත් උදේ මතක් කරල තිබ්බ. ඒත් වැඩේ කියන්නෙ ඊයෙ සහ අද අපේ එපාට්මන්ට් එකේ අන්තර්ජාලය ෆුල්ම අබ්ලික්. හිටපු ගමං එනව. ඒ එක්කම යනව. සිකුරාද සෙනසුරාද නිවාඩු දවස් හින්ද හදන කට්ටියත් එන්නෙ නෑ. අන්න ඒකයි තාපසයගෙ කතාව පරක්කු වුනේ. 

අර බයියන්ට තාමත් ලංකාවෙ ජනාදිපති නීලකාසය වගේ ඔය වෙන කාට කමෙන්ට්ස් වලට තෑගි හම්බ උනත් මට නම් අදටත් ප්‍රසන්නයම තමයි සංගමයෙ ගරු සබාපතිතුමා...ඒක හෙටත් එහෙමයි..අනිද්දටත් එහෙමයි...හෙහ්,හෙහ්,

දැම්මේ තාපසයගෙ කතන්දරේ ඇදුන බොහොම වැඩියි. ඒ හින්ද අද මම මේ කොම්පීටරේ ඉස්සරහ ඉඳගත්තෙ එක හිත් හිතාගෙන. අර බුදු හාමුදුරුවො ඇසතු රුක මුල ඉඳගත්තෙ බුදුබවට පත්වී මිස මම මෙතැනින් නොනැඟිටිමි කියල අදිස්ටාන කරල. "මාගේ සම්මස් ඇට නහර වියලේවා..එහෙත් බුදුබව නොලැබ මෙතැනින් නොනැඟිටිමි" කියලනෙ කිව්වයි කියන්නෙ. හපොයි...ඇස්ට්‍රීම්ලි සොරි හොඳේ.........ටෙක්නිකලි පොඩි වැරැද්දක් තියනවනෙ. ඒ කිව්වෙ මෙහෙමයි. ඇසතු රුක මුල ඉඳගත්තෙ බුදු හාමුදුරුවො නෙවෙයිනෙ. බුදු හාමුදුරුවො කියන්ට බුදු වෙලා ඉන්ට එපාය. එතන ඉඳගත්තෙ සිධාර්ථ තාපසය..

මෙතන ඉඳල මම ඔන්න සිද්ධාර්ථ තාපසය ගැනයි, සුජාතා සිටුදුව ගැනයි, බුද්ධත්වයට පත්වීම ගැනයි මෙලෝ සිහියක් නැතුව ලියා ගෙන ලියාගෙන ගියා කියමුකො. අන්තිමට නතර වෙලා බැලින්නං ඒ ලියපු ටික කොහොමටවත් අද මාතෘකාවටනම් ගැලපෙන්නෙම නෑ. ඔබ තමුන්නාන්සෙල හොඳාකාරවම දන්නව ඕක ඉතිං මට කොහොමටවත් අලුත් දෙයක් නෙවෙයිනෙ. ඒත් ඇත්තම කිව්වොත් අදනම් මටම හිතුන මේක හරියන්නෙ නෑ කියල. ඒ හින්ද මම තීරණය කලා මෙහෙම කොරන්ට. කොහොම කොරන්ටද? ඒ ලියපු ටික හෙට අනිද්ද දිහාට වෙනම පෝස්ට් එකක් හැටියට පලකරන්ට. එහෙම හොඳයි නේද? ඒ හින්ද එහෙනං ආයම වැල් වටාරං නැතුව බහිමු තාපසයගෙ කතන්දරේට.......

තාපසයගෙ කතාව ලියන්ට ඉස්සරවෙලා මම කිව්ව මතකද ඒ වගේම ඇලික් හා සම්බන්ධ කතාවක් තියනවය කියල. මම එන්න ඒ කතාව බාගෙට කියල තමයි අන්තිමට නැවැත්තුවෙ. එහෙනං ඔන්න අද එතැන් සිට....

හරි ඒ අතුරු කතාව මෙහෙමයි. මේක සිද්දවුනේ ඈස් ෆා ඈස් අයි කැන් රිමෙම්බර් නමසිය අනූහතේ වගේ. චන්ද්‍රිකා නෝන අනූ හතරෙ බලයට ආවනෙ. අනූ හතරෙ අප්‍රේල් වෙනකොට ප්‍රාදේසීය සබා මන්ත්‍රීකමක් වත් නොතිබිච්ච ඒ අම්මණ්ඩි මෙන්න ඉස්සෙල්ල බස්නාහිර මහ ඇමතිවුනා. ඊලඟට මාස දෙකක්ද කොහෙද ගියේ අගමැතිවුනා. තව මාස තුනයි ගියේ මෙන්න එච්චී වෙච්චී. එහෙම තමයි ඉස්ටාර් එක කියන එක. පක්සිය රජකරන කොට බමරා වැල්ලෙත් කැරකෙන කොට ආය මොනව කරලවත් නවත්තන එක බොරු. විජේ අකාලෙ මැරුනෙ එතකොට ලලිත් මලේ ඔය ඔක්කොම චන්ද්‍රිකාගෙ බලසම්පන්න ග්‍රහයෝග හින්දයි කියල බොහොම දෙනෙක් කියනව.

ඉතිං කොහොම හරි අනූහතේ තිබ්බ මොකක්ද මන්ද චන්දයක්. පලාස්සබා වෙන්න ඕන බොහෝවිට. ඒ චන්දෙට ප්‍රචාරක කටයුතු කරද්දි නාලන්ද එල්ලාවල තරුණ මන්ත්‍රී තුමාට වෙඩි තියල මැරුව. මැරුවෙ ඒ කාලෙ යූ.එන්.පී. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී කෙනෙක් වෙලා හිටිය පුංචි නිලමෙ කියල තමයි රටපුරා කතාව පැතිරුනේ. ඒකට නඩුවකුත් තිබ්බද කොහෙද. මට මතක විදිහට පුංචි නිලමෙ ඒ නඩුවෙං නිදහස් වුනා.

හරි ඒ මොකක් හරි මම මේ කියන සිද්දිය වුනේ ඔය මිනීමැරුම වෙච්චි අලුතම වගෙ. පුංචි නිලමෙ හැංගුනා. දැං පොලීසිය රටපුරාම මිනිහව හොයනව. මේ දවස්වල අර වහං වෙලා ඉන්න නානෙව පොලීසියෙං හොයනව වගෙ. ආණ්ඩුවත් මට පේන්නෙ මේ නානෙගෙ හැංගිමුත්තමෙදි ඔලුව පාවිච්චි කරල වැඩ කරනව වගෙ. ඒ කියන්නෙ දැං කරන්ට තියෙන හොඳම වැඩේ තමයි නානෙ ඉන්න තැන දැනගත්තත් මනුස්සයව අල්ලන්නෙ නැතුව දන්නෙ නෑ වගෙ ඉන්න එක. දැං නානෙට වෙලා තියෙන්නෙ අර ගලේ පහරපු බළලට වෙච්චි දේ. එළියට ඇවිල්ල ගොන් පාට් දාන්නත් බෑ. ඔය ඉන්න තැනකට වෙලා සද්ද වහල ඉන්න එක තමයි කරන්න තියෙන්නෙ.

ඉතිං ආයම එමු අර නාලන්ද කේස් එකට. ඔය පුංචි නිලමෙ ආගිය අතක් නැතුව ඉන්න කාලෙ මාතලේ ප්‍රදේසය පුරා හාහෝවක් පැතිරුනා පුංචි නිලමෙ හංගාන ඉන්නෙ ඇලික්ය කියල. ඇලික් දන්නව නේද? බොහොම පරණ යූ.එන්.පී. කාරයෙක්. කැබිනට් ඇමති කෙනෙක්. ඒ කාලෙ මාතලේ ආසනයෙ මන්ත්‍රී. 

ඉතිං ඔය කාලෙ මාතලේ හිටිය හොඳ වැදගත් ප්‍රභූ කාන්තාවක්. චන්ද්‍රිකා එක්ක ලඟ සම්බන්ධකම් තිබ්බ නිසා ජනාධිපති කාර්යාලෙ සම්බන්ධීකරණ ලේකම්ද කොහෙද තනතුරකුත් හම්බවුනා කියමුකො. මේ මනුස්සය ඉතිං කරපු වැඩේ අපිත් මේකට නිකං ඉන්න හොඳ නැතය මොනවාම හරි කරන්ට ඕනමය කියල දවසක් මාතලේ පල්ලෙහා බස් ස්ටෑන්ඩ් එක ගාව (ඔය මාතලේ දේසපාලන රැස්වීම තියන්නෙ එතන.කොළඹ හයිඩ් පාක් එක, කැම්බල් පාක් එක වගේ) රැස්වීමක් සංවිදානය කලා. "පුංචි නිලමේ එළියට දමනු" කියල. අන්න ඒකයි මාතෘකාව.

ඉතිං ඔය රැස්වීම ඉවරවෙලා අර මම කිව්ව ලේඩීස් ප්‍රමුක අනික් බබලත්තු නඩේ (එතන බහුතරයක් ඉඳල තියෙන්නෙ පෙයාරර් සෙක්ස් එකේ අය) වාහන පෙළපාලියක් ගියාලු මාතලේ ටවුම මැදිං.."පුංචි නිලමෙ දියව් දියව්..මිනීමරුව දියව් දියව්" කියල. මාතලේ ගැන දන්න කියන අය දන්නව ඇති ඇලිකගෙ ගේ තියෙන්නෙ මාතලේ ටවුම පහුවෙලා මීටර් පන්සීයක් හයසීයක් වගෙ දඹුල්ල පැත්තට යනකොට මහ පාර අයිනෙමයි කියල. ඉතිං මේ රත පෙලපාලිය ඇලිකගෙ ගෙදර ගේට්ටුව ඉස්සරහ නතර කරල එතනත් දෙකක් වෙන්ට කෑහැහුවලු අර විදිහට කොයි විදිහටද?

"පුංචි නිලමෙ දියව් දියව්..මිනීමරුව දියව් දියව්"

ඇලික්ගෙ ගේ තියෙන්නෙ ටිකක් වත්ත ඇතුලට වෙන්ට වගෙ. සද්දෙ ඇහිල තමංගෙ ගෝල බාලයොත් එක්ක ඇලික් මිදුලට බහිනකොට අර රත පෙලපාලියෙ ආපු කට්ටිය වාහන සැර දමාගෙන ඇදල ගිහිල්ල. දඹුල්ල පාරෙ තව කිලෝ මීටර් හය හතක් ගියාම තියනව පළාපත්වල හන්දිය කියල ජන්කන් එකක්. එතනිං තමයි කුණ්ණෑගල පාරයි අනුරාජපුරේ පාරයි දෙකට බෙදෙන්නෙ. ඔතන ඉඳල ඒ හැටි දුරක් නෑ කවටයාමුණ පන්සලට.

ඔන්න ඔතනින් තමයි මම ට්‍රැක් පැනල අර නිරුවත් යම පල්ලෙක් ගැන කියන්ට තියාගත්තෙ…. මතකෙයි? අද ට්‍රැක් පනින්නෙ නෑ ඔන්න. කෙලින්ම කතන්දරේ...

ඉතිං පළාපත්වල හන්දියෙ වාහන නවත්තල එතන කඩ මණ්ඩියට සිගරට් එකක් බුලත් විටක් නැත්තං සීනි දෙසිය පණහක් ගන්ට ආපු මිනිස්සුන්ට "පුංචි නිලමේ දියව් දියව්" කියල පැය කාලක් විතර වෙලා සත්තම දාල අපේ වීරෝදාර කාන්තා පිරිස වාහන වලට නැඟල ආපහු පිටත්වුනා මාතලේට. ඒ එන්නෙත් ආයම ඇලික්ගෙ ගෙදර ඉස්සරහින්නෙ. එහෙම වෙන්ටම එපාය නැද්ද?

ඉතිං යන ගමනත් කිසි ගින්නක් නැතුව ඇලික්ගෙ ගේ ගාවම සත්තම දාල ගිය එකේ බබලත් කට්ටිය හිතුව ආයම එන ගමනත් එහෙම කරල ආතල් එක තවත් වැඩි කරගත්තොත් මොකද කියල. එහෙම හිතල එන ගමනත් ඇලික්ගෙ ගේ ඉස්සරහ වාහන ඔක්කොම නැවැත්තුව. නවත්තල බබලත් කට්ටියම බැහැල ආයම පටං ගත්ත අර සටන් පාට කියවිල්ල. "පුංචි නිලමෙ දියව් දියව්.. පුංචි නිලමෙ දියව් දියව්.."

හැබැයි මේ පාර වැඩි වෙලා කෑගහන්ට වුනේ නෑ. මේ බබලත්තුන්ට හෝදිසියක් නැතිඋනාට ඇලික් ඉඳල තියනව ඒ ළඟම. 

ඇලික්ට මාරාවේස වුනේ නැද්ද? ආව ගේට්ටුව ගාවට.."ආ...පුංචි නිලමෙද උඹලට ඕන? ඉඳා මේ ඉන්නෙ පුංචි නිළමෙ" කියල සරම උස්සල පෙන්නුව.........හෙහ්..හෙහ්..ආය මොනවද බබලත්තු කට්ටිය දනි පනිගාල පොර කකා වාහන වලට නැග්ගයි කියන්නෙ. එහෙම කරල වහාම ක්‍රියාත්මක වන පරිදි එතනින් පලාගියේල.

එසඳ "තාපස තෙමේගේ අන්දරය ලිවීමට පෙර එවන් තවත් අන්දරයක්වේමැයි සබඳ එබැවින් ඒ අතුරු අන්දරය පළමුව ලියනු උදෙසා මාහට අවසර" යනුවෙන් ඔබගෙන් අවසර ගෙන ලියන්නට යෙදුනු ඇලික් සහ පුංචි නිලමේ පිළිබඳ අන්දරය මෙතෙකින් නිමියේය. එසේ හෙයින් ප්‍රස්තුත ප්‍රධාන කථා පුවත එනම් තාපස තෙමේගේ අන්දරය ලියන්නට මට අවසර...

අන්න දැක්කනේ? අපි ඇවිල්ල අන්න එහෙමයි. ආචාරසීලීත්වය දෙකංසෙං පෙරෙනව. නිහතමානී කම කිව්වැහැකි ගමං කරන විලාසයෙං. ඕනම කතාවක් කියන්ට ඉස්සර වෙලා ඔබ තමුන්නාන්සේලාගෙන් අවසර ගන්නව. ආඩම්බරයි නම් ෂෙයාර් කරන්න...

රයිට් දැං ඔය තාපස තුමාගෙ කතන්දරේ මෙහෙමයි.

බොහෝම ඉස්සර කාලෙක හිමාල වනයේ ගල් ගුහාවක තාපසයෙක් වාසය කලාලු. මොකද එතුමා ගල් ගුහාවෙ කලේ කියල ඇහුව? තාපසයො ආය වෙන අහවල් දෙයක් කරන්නද කැළේ ගල්ගුහා වලට වෙලා තපස් රකිනව ඇරෙන්ට. අනේ ඉතින් අපේ මේ කතා නායක තාපස තුමාත් කලේ තට්ට තනියම ගල් ගුහාවට තපස් රකින එක. එතුමා හොඳ කඩවසම් තරුණය. තරුණ කාලෙම ජීවිතේ ගැන කළකිරිලයි මේ ඇවිදිල්ල හිට තපස් රකින්නෙ. එහෙම දේවල් වෙනව මේ ලෝකෙ.

මේ ගල් ගුහාව පිහිටි මහ වනේ ඉවර වෙච්චි හැටියෙම තියනවලු ගම්මානයක්. ඔය කියන ගම්මානෙ උදවිය මේ අපේ කතානායක තාපස තුමාට බොහොම ගෞරවයෙන් සැලකුවාලු. පුද සත්කාර කලාලු. ගමේ කට්ටිය අර අපේ තියෙන්නෙ ගම්වල සිරිතක් සළාක දානෙ දෙනව කියල, අන්න ඒ විදිහට මාසෙ දවස් බෙදාගෙන තාපස තුමාට දානෙ ගිහිල්ල දුන්නලු.

අපේ ගම්වල ඔය සළාක දානෙ කෙරෙන්නෙ මෙහෙමයි. ඕකට සීට්ටු දානෙ කියලත් කියනව පමණක් පළාත්වල. ඒ කියන්නෙ මාසෙ දවස් තිහ ගමේ ගෙවල් වලට බෙදල දීල තියෙන්නෙ සම්මුතියෙන්. ඒ දවසට පන්සලේ ඉන්න හාමුදුරුවරුන්ට දානෙ ඒ ගෙදරින් දෙන්න ඕන. 

ඔය සලාක දානෙ දෙනව කියන එකත් සෙල්ලං කෙලියක් එහෙම නෙවෙයි. කලිං දවසෙ රෑ බෝ වෙන්ට ඇරල පන්සලට ගිහිල්ල පහුවදා හීල් දානෙ අරං යන්ට ඕන කරන බාස්කට් බාජන අරව මෙව්ව අරගෙන එන්ට ඕන. පන්සලේ ඇබිත්තයෙක් ඉන්නවනම් උන්දැ එව්ව ගෙනත් දෙනව. එහෙම නැත්නම් සළාක දානෙ බාර ගෙදරින් කවුරු හරි ගිහිල්ල එව්ව අරගෙන එන්ට ඕන. 

ඊට පස්සෙ පහුවෙනිද උදේම හීල් දානෙ උයල කරල ගිහිල්ල දෙන්ට ඕන පන්සලට. ආපහු එනකොට දවල් දානෙ ගෙනියන්ට ඕන කරන ආම්පන්නත් ඒ එක්කම අරගෙන එනව. ඊලඟට දවල් එකොලහ වෙනකොට දවල් දානෙ ලෑස්ති කරල බුද්ධ පූජාවයි දැහැත් වට්ටියයි එක්ක ගිහිල්ල පූජා කරන්ට ඕන. අපෙ එතුමීලගෙ ගමේ පන්සලට ඔය සළාක දානෙ මමත් හත් අට සැරයක්ම අරගෙන ගිහිල්ල තියනව. හෙහ්..හෙහ්...

ඉතිං තාපස තුමාගෙ කතාවට ආයම ආවොත් ඔන්න දවසක්දා හවසක මහ අනෝරා වැස්සක් කඩා හැලුනලු. ඔය වෙලාවෙ ගමේ ගැටිස්සියො හතර පස් දෙනෙක් ඔය ගල් ගුහාව අහල පහල කැළේට දරකඩන්ට ගිහිල්ලලු හිටියෙ. එක පාරටම ආත බූත නැතුව වරුසාව කඩා වැටුනම ඒ කෙල්ලියො හිස් ලූලූ අත දිව්වලු. එයිං එක ගැටිස්සියක් කලබලේම දුවල තියෙන්නෙ ගල්ගුහාව පැත්තට. වෙන කරන්ට දෙයක් නෑනෙ වරුසාවත් කඩා වැටෙනව කල්පාන්තෙට වහින වැස්ස වගේ. ඕන දෙයක් වෙච්චාවෙ කියල කෙල්ල රිංගුවලු තාපසයාණෝ ඉන්න ගල් ගුහාවට.

මේ අනෝරා වැස්සෙ ඇහැට කණට පේන ගැටිස්සියක් එක පාරට තමං වැඩ වාසය කරන ගල්ගුහාවට කඩාපාත් උනහම අපේ ගරු කටයුතු තාපස තුමත් එක පාරටම නිකං කරකවල අතෑරිය වගෙ උනාලු. ඒත් එතුමා ඒ බවක් පෙන්නන්නෙ නැතුව ඒ තරුණියට ඇඟපත පිහිදාගන්ට පරණ රෙද්දක් එහෙම දීල සත්කාර කලාලු. දැං ඔන්න තාපසය ගුහාව ඇතුලෙ බද්ධ පර්යංකයෙන් වැඩ ඉන්නව. තරුණිය ගල් ගුහාවෙ දොර අබියසට වෙලා බලා ඉන්නව කොයි වෙලේ වැස්ස පායයිද කියල. මොන පෑවිල්ලක්ද? වැස්ස එක සීරුවට වහිනව. ඇඟ පත පිහගත්තට තරුණියගෙ ඇඳුම් තවමත් තෙතයි. ඇඟටම ඇලිල. ඔන්න අපේ තාපස තුමාටත් කාමාසක්ත සිතුවිලි පහල වෙන්ට ගත්තය කියමුකො. ඒත් එතුමා ඒ පාපී සිතුවිලි යටපත් කරගත්ත.

දැං හොඳටම රෑත් වෙලා. තාමත් එක සීරුවට වහිනව. කොහොමත් අර තරුණියට දැන් මේ වෙලාවෙ ගම්මානෙට යාගන්ට විදිහක් නෑ. තාපසය ඒ පාර ඒ තරුණියට අතින් සංඥා කාල ඇතුලට ඇවිල්ල වාඩි වෙන්ට කියල. තරුණියත් ඇවිල්ල තාපස තුමා ලඟින්ම වාඩිවෙලා ගල්ලෙනේ බිත්තිය හේත්තුවෙලා ඇස් දෙක පියාගත්ත. 

දැං තමං ලඟින්ම ඉන්න තරුණියගෙ රූපය දැකල තාපස තුමාගෙ කාම සිතුවිලි ආයම අවදිවෙන්ට ගත්ත. හැබැයි වැඩේ කියන්නෙ තාපස තුමාගෙ සූටි කයිය කිසිම ප්‍රතිචාරයක් නෑ. හිටිය වගේම සලුව අස්සට වෙලා ඉන්නව වගේ වගක් නැතුව. ඒ අතරේ මේ ගල්ගුහාම ඇතුලෙ අඩ අඳුරයි එළියෙ ධාරානිපාත වැස්සයි හීතළ හුළඟයි එක්ක අර තරුණියගෙත් ආසාවන් අවදිවෙන්ට ගත්ත. ඈ ඇස් ඇරල යටැසින් තාපසතුමා දිහා බලල යම්තමට හිනාවුනා. ඒ වනාහී නිසැකවම තමන්ට කෙරුනු ආරාධනාවක් කියල දන්න තාපස තුමාගෙ හිත ආයමත් කුල්මත්වුනා. මේ වගෙ අවස්ථාවක් ආය කවදාකවත් ලැබෙන එකක් නෑ. එහෙම හිතල එතුමා සූටි කයිය අවදි කරවගන්ට ෆුල් ට්‍රයි එකක් දුන්න. දන්න සෙල්ලං දැම්ම. මොන? සූටි කයිය එහෙම්මමයි.

ඉතිං කොහොමහරි එළිවෙනකල්ම තාපස තුමා සූටි කයිය නැඟිට්ටවගන්ට ඒකා එක්කලා දැඟලුවට සූටි කයිය නෙවෙයි ඔලුව උස්සල බැලුවෙ. බාම් එකේ වේලෙන්ට එල්ලල තියන දුංකොළයක් වගෙ ඔහෙ හිටිය කරබාගෙන. 

(Note - දුම්කොළ වේලන්ට හදනව අඩි තිහක් හතලිහක් වගෙ දිග ගොඩනැඟිලි. එව්වයෙ ඇතුලෙ ළණු බැඳල දුම්කොළ එල්ලල තමයි වේලන්නෙ. ඔව්වට කියන්නෙ Tobacco Barns කියල. අපේ මිනිස්සු කියන්නෙ දුංකොළ බාම් කියල, ඔය පල්ලෙහ පින්තූරෙ තියෙන්නෙ අන්න ඒ බාන් එකක්. මෙහෙ නම් නෙවෙයි ඇමරිකාවෙ...)

ඔය පෝටොස් එකේ තියෙන්නෙ ඇමරිකාවෙ දුම්කොළ බාන් එකක්.
අර පේනව නේද දුම්කොළ එල්ලල තියෙනව වේලෙන්ට?
අර තාපසතුමාගෙ සූටි කයියත් රෑ තිස්සෙ හිටියෙ
ඔහොම තමයි. Google Images

ඔයිංමෙයිං ඔන්න වටිං ගොඩිං එළියත් වැටීගෙන ආව. රෑ පුරා වැහැපු වැස්සත් තුරල් කරල. අර තරුණිය තාපසය දිහාවෙ දෙතුන් පාරක් නෝන්ඩියට වගෙ බලල ගල් ගුහාවෙං පිටවෙලා යන්ට ගියා. තාපසයට නේද? සූටි කයියව මරාගෙන කන්ට තරං කේන්තිය. ඇයි දෙයියෝ සාක්කි. දෙන දෙයියෝ ගෙට ගෙනත් දුන්නු අවස්ථාවනෙ මේ මඟ ඇරුනෙ...

"හපොයි මට එන කේන්තියක්. මූව හම ගැහුවට හිත් වදීද?" ඔහොම තොල මතුර මතුර තාපස් තෙමේ ඔන්න ගියා ඔය ගල් ගුහාව කිට්ටුවෙන්ම ගලාගෙන යන දොළපාර අයිනට උදෑසන සිරුරු කිස උදෙසා. දන්නවනෙ සිරුරු කිස කියන්නෙ මොකක්ද කියල නේද? ශරීර කෘත්‍යය නොහොත් මළපහ කිරීම. 

ඉතිං ඔන්න දොළ පාර අයිනෙ වැල්ලෙ උක්කුටිකයෙන් ඉඳගෙන තාපසය වැඩේ කරනව. බෝම හිත කනස්සලෙං ඉන්නෙ. ඊයෙ රාත්තිරියෙ වෙච්චි වැඩේට.

වේලිච්ච දර කෝටුවකුත්කඩාගෙන ඒකෙං වැල්ලෙ ඉරි ඇඳ ඇඳ ඔහොම වැඩේ කරගෙන යද්දි අප්පද බොල..මෙන්න එක පාරටම සූටි කයියා තෙමේ මොහොල් ගසක්සේ ප්‍රාණවත්ව නැඟීසිටි සේක. තාපසයගෙ කටත් එක්ක ඇරුන පුදුමෙං. ඇයි දෙයියෝ සාක්කි ඊයෙ රෑ අච්චර දඟලල වගක් වත් නැතුව හිටපු එකා මෙන්න බලමුකො. 

ඒත් එක්කම තාපසයගෙ හිතට ආවෙ දරාගන්ට බැරි මහ විසාල කේන්තියක් අර කියන්නෙ මාරාවේස වුනා කියල. අන්න ඒ ජාතියෙ කේන්තියක්. 

ඒ කේන්තියෙම්ම අතදාල සූටි කයියගෙ ඔලුවෙන් අල්ලගත්ත තාපසය "ආ..උඹට ඊයෙ රෑ මම වැඳපු නැති එක විතරයි. ඒත් උඹ වගෙ වගක් නැතුව හිටිය. දැං වැඩ පෙන්නල මක් කරන්ටද? දැං තෝ කාපිය මෙව්ව...කාපිය මෙව්ව" කියල සූටි කයියව අර තමංගෙම මලපහ ගොඩේ අතුල්ලගෙන අතුල්ලගෙන ගියා.

Thought for the day - When one of your own appendages conspire to thwart fulfilling your desire, there is nothing else but to rub it in your own shit…..