152. එක්තරා දඩයක්කාරයකුගේ කතාව...........The Saga of A Hunter.....29

දඩයක්කාරයා සහ සුද්දීගෙ ජීවිතය මෝසම් වර්ෂාව මාසයක් හෝ දෙකක් පමාවීමෙන් පසු නිසොල්මන්ව හැල්මේ ගලා බසින හීං ඇළ මෙන් ආයාසයකින් තොරව ගලා ගියේය.ඔහු සතියකට දෙවරක් හෝ තුන්වරක් ගෝණකු හෝ මුව නාම්බකු ඉලක්ක කොට ගිණි බිඳ මස් ගාතයක් හෝ දෙකක් හුවමාරු කොට අවශ්‍ය කළමනාදිය පිරුණු ගෝණි මල්ලක් කර මතින් රැගෙන ආවේය.ඇය එහිවූ වියළි ආහාර ද්‍රව්‍ය සහ අනෙකුත් අඩුවැඩිය ප්‍රවේශමෙන් පාවිච්චි කරමින් ආහාර පිළියෙල කලාය.ගෙපැල අවට මෝසම් වැසි සමයට අනතුරුව සීග්‍රයෙන් වර්ධනය වන වන ප්‍රවාහය කපා හෙළි පෙහෙළි කිර්‍රිම දඩයක්කාරයාගේ කාර්ය භාරයට අයත්විය. සුද්දී ගෙපැල සහ ගෙමිදුල මනා ලෙස පිරිසිදුව පවත්වාගැන්මට වග බලා ගත්තීය. 

එදින ගිගුරුම් සහිත මේඝය ගෙපැලෙහි පියස්ස මත බොරළු පතිත වන්නාක් මෙන් ඇද හැළුණු රාත්‍රිය පිළිබඳ මම ඔබට පැවසුවෙමි.ඔවුහු එදින ප්‍රථම වරට කාම සම්භෝගයෙහි යෙදුනහ. යුවතිය ගැහැණියක් බවට එදින ඒ සවන් පාරවන ගිගුරුම් මධ්‍යයේ පත්වූවා සේම ඒ දඩයක්කාරයාගේද මංගල ලිංගික අත්දැකීම වූයේය.එසේ හෙයින් එදින ඔවුහු දෙදෙනම එදින එකම මොහොතකදී ස්වකීය නොඉඳුල් බව බිඳගත් බව පැවසූවද ඒ කිසිසේත්ම අසත්‍යයක් නොවේ. 

ඉන් පසුවද සුද්දීගේ මූලිකත්වය ගැනීම මතම ඔවුන් අතර එම කටයුත්ත නොසිදුවූයේ නොවේ. ඔහුගේ ඉඳුරන් අවදි කරවීමේ ක්‍රමෝපායන් පිළිබඳව මනාසේ අධ්‍යයනය කල සුද්දීගේ ආලිංගනයන් හමුවේ ඔහුටම අඩංගු නොවූ ඉඳුරන් අවදි වූ කල ඔහු යාන්ත්‍රිකව ඔහුගෙන් ඉටුවිය යුතු කාර්යෙහි නිරත විය. සුද්දී ඔහුගේ මේ හැඟීම් විනිර්මුක්ත භාවය පිළිබඳව දැනුවත් වූවා හෝ නොවූවා ඒ අරභයා එකද වදනක් හෝ නොපැවසුවාය. 

කාම සම්භෝගයෙහි යෙදීම මිනිසුන් විසින් විවිධාංගකෘත ජීවන දර්ශනයක් බවට පත්කොටගෙන ඇති නමුදු එම සංකල්පය නිර්මාණය කිරීමෙහි ලා ස්වභාව ධර්මයා ඉන් අපේක්ෂා කලේ එකම ප්‍රතිඵලයකි. එනම් මිනිස් වර්ගයා නොනැසී ඉදිරියට පවත්වාගෙන යාමයි.ඒ එසේම දඩයක්කාරයා එම කර්තව්‍යයෙහි නිරත වූයේ තම අකමැත්තෙන් වේවා එසේම සුද්දීගේ පෙළඹවීම මත වේවා ඒ සාධක පිළිබඳව කිසිදු තැකීමක් නොකොට සවභාව ධර්මයා තමන්ගෙන් අපේක්ෂිත කාර්යය අනලස්ව ඉටු කළේය. 

එසේය සහෘදය...අහස් කුස ඒකාලෝක කරමින් පැතිර ගිය අකුණු සැර මධ්‍යයේ මහ වැසි වට ඒ පළමු රාත්‍රිය, සුද්දී යුවතියකව සිට ගැහැණියක් බවට පත් ඒ රාත්‍රියෙන්..සමාවන්න...මඳකට ප්‍රස්තුතයෙන් බැහැර වීමට මට අවසර..යුවතියක ගැහැණියක බවට පත් වීම යන යෙදුම පිළිබඳව කිසිදු ගැටළුවෙක් නැති. ඒ එවන් අවස්ථාවක් හැඳින්වීමට යෙදෙන පොදු ව්‍යවහාරයයි. එදින ඒ මහ වැසි වට රාත්‍රිය දඩයක්කාරයාගේද පළමු එවන් අත්දැකීම බව මවිසින් පවසන්නට යෙදුනා ඔබට මතක ඇතැයි සිතනෙමි.දඩයක්කරයා එදින ගැටවරයකුව සිට පුරුෂයෙකු බවට පත්වීයැයි පැවසිය හැකිදැයි මා සිත් තුල කුකුසකි. 

කම් නැත. එදින ඒ රාත්‍රියෙහි එනම් සුද්දී තොමෝ ගැහැණියක මෙන්ම දඩයක්කාර තෙම පුරුෂයකු බවටද පත් වූ ඒ රාත්‍රියෙහි පටන් එක් පුරා සඳක් මෝදුව පරිපූර්ණත්වයට පත්ව අවපසට යාමට පළමුව ඕ ගැබ්බර වූවාය. 

එක් දිනෙක සුපුරුදු ලෙස පිල්කඩෙහි ඇලවී හුන් ඔහු වෙත පැමිණි ඇය ඔහු අසල හිඳ ඔහුගේ උරහිසෙහි හිස හොවා ගත්තීය. අවට පරිසරය හමා එන සුළං රැල්ලකින් ගසක පත්‍රයක් සෙලවෙන සිහින් හඬෙන් පවා තොරවූ මේ රාත්‍රිය දැඩි නිහඬතාවයක ගිලී තිබිණි. 

සුද්දිය ඔහුගේ ජීවිතයට ඇතුළු වූ පසු තම ජීවිතයේ සිදුවූ විපර්යාසයන් පිළිබඳව දඩයක්කාරයාගේ සිතෙහි පැවතියේ අපැහැදිලි හැඟීමකි.එම විපර්යාසයන් තමනට රුචි වේද එසේ නොවේද යන්න අරභයා ඔහු වනයේ හුදකලාව සරන අතර විවේකයෙන් පසුවන බොහෝ විට සිතට වද දෙමින් කල්පනා කළේය.එහෙත් ඒ සිත් තුල කිමිද කල බොහෝ ව්‍යායාම අනතුරුවද එක හෙලා නිගමනයකට එළඹීම දඩයක්කාරයාට අපහසු විය.එක් තීරණයකට එළඹිය නොහැකි වූ ඉක්බිති ඔහු ඒ පිළිබඳව සිතට වද දීම අතහැර දැමීය. 

ජීවිතයේ නිසල භාවය බිඳ වැටුම හේතුකොටගෙන දඩයක්කාරයාගේ සිතේ හටගත් තැවුල දුරුවීගියේ මෙවන් අවස්ථාවන්හිදීය සඳ මඬල කොහොඹ අතුපතරින් එබෙමින් ගෙමිදුල කිරි වතුරෙන් නහවනු අඩක් පියැවුණු නෙතින් නරඹමින් හිඳිනා අතර සුද්දී තම උරහිසට ඈ හිස වාරු කොට සිටිද්දී ඇගේ හිස සෙමෙන් පිරිමදිමින් ඈ හුස්ම ගන්නා හඬට සවන් දීමට ඔහු බොහෝසේ ප්‍රිය කලේ ඔහුටම හරි හැටි වටහාගත නොහෙන යම් හේතුවක් නිසාය. 

එදින ද සුපුරුදු ලෙස ඔහුගේ උරහිසට වාරුව උන් ඇය එක් වරම හිස ඔසවා ඔහු දෙස දිළිසෙන නෙතින් යුතුව බලා සිටියාය.ඉනික්බිති සෙමෙන් ඔහුගේ සුරත ගෙන තම කුස මත තබා තදකොට ඔහු දෙස බලා සිනාසුණාය. 

මඳක් නෙරාගිය ඇගේ කුස තුල සිහින් දැඟලීමක් වැන්නක් ඔහු සුරතට සත්‍ය වශයෙන්ම දැනුනිද නො එසේවීනම් ඒ ඔහුගේ සිත් සෝදිසියට උපන් මායාවක් දැයි හරි හැටි කිව නොහැකි වුවද එවන් යමක් දඩයක්කාරයාට හැඟිණ. 

සුද්දී කෙරෙහි එක්වණම සිත තුල පහල ව පිරී ඉතිරී ගිය දයාබර හැඟීමකින් ඔද වැඩී ගිය දඩයක්කාරයා සෙමෙන් පහත්ව ඇගේ නලලත සිපගත්තේය. 

ඇගේ කුස කෙමෙන් ආරා එත්ම මෙතෙක් ඇය අතින් ඉටු වූ වැඩ පල බහුතරයක් දඩයක්කාරයා ස්ව කැමැත්තෙන්ම භාර ගත්තේය.එහෙත් ඇය බැරි මරගාතයේ වුවද අවසන් දිනය දක්වාම හැකි පමණ වෙහෙස වූවාය. 

" තනියම ඔය වැඩේ කරගන්ට පුළුවනිද? " 

ඔහු ඇසුවේ ඇය ගැබ්බරවී බොහෝ කාලයක් ඉකුත්ව යන්නටද පෙරාතුවය. 

" මට පුළුවෙනි. මට දැනුම් තේරුම් තියෙන කාලෙ අපෙ අම්මණ්ඩිට දරුවො දෙන්නෙක් ලැබුණ. උන්දැට උදව් කලේ මම. අම්මණ්ඩි ඒ වත් පිළිවෙත් ඔක්කොම මට කියල දීලයි තියෙන්නෙ. මට පුළුවන්….." 

ඈ පැවසුවේ දඩයක්කරයා දෙස බලා මඳ සිනහවක් නඟමිනි. 

පිළිතුරු ලෙස යාන්ත්‍රිකව සිනහවක් නැඟූ දඩයක්කාරයාගේ සිත එසැනින් වසර තිහක පමණ අතීතයකට දිව ගියේය. ගෙපැල මධ්‍යයේ දැල්වූ පොල්තෙල් පහනින් නිකුත් වූ කහවන් මලානික එළිය.....ගෙබිම අතුරූ ගෝනි පඩංගු දෙකක් මත වැතිර බලවත් වේදනාවෙන් තොල් සපාගනිමින් පසුවන ස්ත්‍රියක්...ඔව්. ඒ දඩයක්කාරයාගේ මෑණියන්ය. ඇය මියගියේ දරු ප්‍රසූතියකදීය. වසර ගණනාවක් ඇවෑමෙන් පසු වුවද එතෙකුදු සිතින් මැකී නොගිය එසේම කෙදිනක හෝ සිතින් මැකී යතැයි සිතිය නොහෙන ඒ සෝ බර සිදුවීම සිතින් පළවා හරිනු වස් දඩයක්කාරයා දෑස තදින් පියාගත් වනම මොහොතක් පසු විය. ඉක්බිති පපුව පුරාගත් හුස්මක් සෙමෙන් පහළට හෙලා ළය සැහැල්ලු කොට ගත්තේය. 

" එතකොට ඒ දරුවො දෙන්න? …" 

ඔහු එවර විචාලේ සුද්දී දෙසට හැරෙමිනි. 

" එක්කෙනෙක් මැරුණ වැදූගෙයි සන්නියෙන්. අපෙ අපුච්ච ගාව ඔය කොයි ලෙඩේටත් බේත් තිබ්බට කරුමෙට ඒ වෙලාවෙ බේත් පත්තියං උනේ නෑ. ඊලඟට හම්බ උනේ කෙල්ලෙක්. මයෙ නඟා. අවුරුදු මයෙ හිතේ තුනක් විතර කාලෙදි සරපයෙක් ගහල මියෑදුන...." 

ඇගේ ස්වරයේ වූයේ සංවේගයක් නොව කිසියම් හිස් බවකි. 

" මට හිතෙන්නෙ මයෙ කුසේ ඉන්නෙ එක දරුවෙක් නෙවෙයි වගෙ… '' 

රාත්‍රි අහරකිස නිමාව පිළෙහි වැතිර සිටි සුද්දී පැවසූයේ බොහෝ සේ ඉදිරියට නෙරා ආ උදරය සෙමෙන් පිරිමදිමිනි. බොහෝ සේ නෙරා ඒම නිසාම සම තුනීවී සුදුමැළි පැහැයක් ගෙන තිබූ ඇගේ උදරය දෙස විශ්මයපත් දෑසින් බලාසිටියා විනා දඩයක්කාරයා ඒ ස්පර්ශකිරීමට පවා අකමැතිවූයේ කිසියම් බියක් වැනි හැඟීමකිනි. 

ඔහු වහා ඇගේ මුහුණ වෙත යොමු කලේ ප්‍රශ්නාර්ථයක් කැටිවුනු බැල්මකි. 

" නෑ, මට එහෙම තේරෙනව......දෙන්නෙක්වත් අඩුම ගානෙ.... " 

ඈ වෙහෙසකර සිනහවක් පලකලාය. 

ඊසාන මෝසම තවත් වරක් වෙල්ලස්ස මහ වනය මෙන්ම එහි නිවැසියන්ද රවටාලීය.පසුගිය දින කිහිපය මුළුල්ලේ වාළිඹේගල ඉහලින් ඈත ක්ෂිතිජ රේඛාවේ නැගෙනහිර මුහුදු වෙරළ ඉහල අහස වරින්වර ඒකාලෝක කරමින් විහිද ගිය රිදී රේඛාවෝ මිහිකත මෙන්ම මිනිසුන් හා තිරිසනුන්ද දාහය නිවාලමින් සනසවන මහ වැස්සක් වෙනුවට හුදෙක් සිහිල් සුළං රැලි කීපයක් පමණක් වනය සිසාරා හමාගියපසු අතුරුදන් වූවෝය.ඒ හා සමඟම උදාවූ පුන්සඳ වටා වූ දම් පැහැති වලයාකාර රැස් වල්ලල යනු අනිවාර්ය නියං සමයක් උදාවීමේ නොවරදින පෙර නිමිති බව දඩයක්කාරයා නිසැකවම දැන සිටියේය. 

" හඳ පිරීගෙන එන දවස්වලට තමයි දරු ගැබ් හෑල්ලු වෙන්නෙත්……" 

ඇය පැවසූයේ කොහොඹ අතු පතරින් පෙරී එන සඳ රැස් ගෙමිදුල විසිරි වියලි තුරුපත් මත පතිතව මවන සහසක් රටාවන් දෙනෙතු යොමාගත් වනමය. 

ඈ ලාබාල යුවතියක් වුවද දාරක ප්‍රසූතය සම්බන්ධව මනා දැනුමකින් යුතු බව ස්ථිර කරවමින් ඊට දින දෙකකට පසු ඈ ප්‍රසව වේදනාවෙන් පෙලෙන්නට වූවාය. 

" අද මට දැනෙනව ගැබ්බර හෑල්ලු වෙන්ට යනව කියල. …" 

හතර අතින් අඳුර ගලා එද්දී ඈ ඔහුට පැවසුවාය. 

විසල් වූ දෙනෙතින් යුතුව ඔහු ඈ දෙස බලා සිටියේය. 

" බය වෙන්ට ඕන නෑ අයියා...මම කිව්වනෙ මට මේ වැඩේ කරන්ට පුළුවන්ය කියල. " 

ඈ ඔහුගේ සුරත පිරිමදිමින් පැවසුවාය. ඇයට ඔහු ධෛර්යයක් වනු වෙනුවට ඔහුගේ බිය දුරු කිරීමට ඇයට සිදුවීම යම් පමණකට උත්ප්‍රසාත්මක සිදුවීමක් බව සත්‍යයකි. එහෙත් දඩයක්කාරයාගේ සිත තුල හට ගත්තේ තමා කෙරෙහිම වූ පිළිකුලකි. පපුව පුරා හුස්මක් ඉහළට ගත් ඔහු බිය පූර්ණ වශයෙන් පහව නොගියද ඒ පාලනය කොට ගත්තේ තමාගෙන් ඉටුවියයුතු කාර්යයට සූදානම් විය. 

" අයිය කැමති නම් එලියෙන් ඉන්න. ඒත් මම කියන වෙලාවට ඉල්ලන එව්ව දෙන්න. එච්චරයි බය වෙන්න එපා......" 

" නෑ……………….." 

ඔහු ඇගේ සුරතෙහි ග්‍රහණය දැඩි කොට සෙමෙන් පැවසුවේය. 

" මම බය නෑ..ඔයා බය නැත්නම් මම මොකටද බය වෙන්නෙ?..." 

විළි රුදා ක්‍රමයෙන් උග්‍ර වූ පසු සුද්දී කෙඳිරි ගාන්නට වූවාය. දඩයක්කාරයා ඇගේ මුහුණ ජලයෙන් පෙඟවූ රෙදි කඩකින් පිසදමමින් සහ තොලගට ජලය බිඳෙන් බිඳ වත් කරමින් ඈ අසල ඇණ තබාගෙන හුන්නේය.වසර ගණනකට පෙර අතීතයේ මෙතැනම සිදුවූ මීට සාකල්‍යයෙන්ම සමාන වූ සිදුවීමක රූ සටහන් වරින්වර ඔහු සිතට නැඟෙන්නට වූ නමුදු හේ ඒ දැඩි ආයාසයකින් සිතින් බැහැර කරලීය. 

වැරෙන් හුස්ම ගනිමින් සිටි සුද්දී එක් වරම දැඩි ආයාසයක් දරා මුවින් අව්‍යාක්ත රාවයක් නිකුත් කරමින් නිහඬ වූවාය. ඒ සමඟම ගෙපැල පුරා පැතිර ගියේ බිළිඳු හැඬුම් රාවයකි. 

මතු සම්බන්ධයි........