509. ජීවිතේ ගඟුලක්, එලෙසම සෙනෙහසද කවියක්....

නුවර  වැව අබියස කසුන් සහ සත්‍යා..ඡායාරූපය - ඉඳුවර ගුණසේකර

ජීවිතේ ගඟුලක්,

ගලායන නඟා රැළි සහසක්,

සෙනෙහසත් කවියක්,

ලියැවුනු ඔබ නෙතඟ රහසක්,

ප්‍රේමයේ අබිමන්,

පසක් කල රත ලවන මදහස්,

නෙතට නොව කවදත්,

සිතට දැනුනේ ඔබේ මුදු සෙනෙහස්,

පෙර බවෙක නිකැලැල්,

සිටම බැඳි පෙම් දමක අනුහස්,

ඔබේ හද පුදසුන්,

මතම පිදුවෙමි සෙනෙහෙ මල් කැකුළක්,

දසත මල් උයනක්,

විකසිත සෙනෙහසක සුවඳක්,

සසර මඟ වෙහෙසින්,

මුදවන ඔබේ සෙනෙහස……….

මහමෙරක්,

මසිත් සනහන…..

ස්නේහයේ ගඟුලක්,

කසුන් නයනජිත් සහ සත්‍යා නිර්මාණී……

මා දයාබර සොයුර, සොයුරිය…...

ඔබ දෙදෙනගේ සෙනෙහස සසර වසන තුරු නොවෙනස්ව පවතීවා යයි ඉත සිතින් පතන්නට රන්දිකා ද මා හා එක්වන්නීය!!!