අපරිමිත වූ මගේ සෙනෙහස සදා ඔබටය මගේ සොඳුරිය..........

(සසර ගමනේ සෙවනැල්ල සේ මා අසල සිටිනා දයාබර බිරින්දෑට සෙනෙහසිනි. )

ලොවේ සහසක් මුවින් නැඟ එන,
රොස් පොරොස් බස් අසා ඔබ සිත,
ලසෝතැවුලින් වැලපෙනා කල,
හිසතබා හඬනට උරහිසක් වෙන්නම්,


දුක් කඳුළු වැහි අනෝරාවේ,
විපිලිසර වී මුලා වූ සඳ,
ඔබ හිසට සුව සෙවණ ගෙන දෙන,
වනස්පතියක් වෙලා මම ඉන්නම්,


විඩාබර දිවි ගමන නොනිමෙන,
පිපාසිත වූ කලට ඔබ හට,
සදා සිහිලස නිවා සරතැස,
සෙනෙහසේ දිය ගඟුල මම වෙන්නම්,


ඉමක් නොපෙනෙන මෙදිවි කතරේ,
නිමා නොවනා සසර ගමනේ,
අත් නොහැර සෙවනැල්ල සේ මම,
අනන්තය තෙක් ඔබ සමඟ එන්නම්,