36. අනර්කලී සහ සලීම්......සදාතනික පෙම් කතාවක්........

අනර්කලීගෙ කතාව මුලින්ම ලිව්වෙ අපෙ පොඩ්ඩි......ඒ අනර්කලීගෙ දෘෂ්ඨි කෝණයෙන්.......

ඊට පස්සෙ මේ මම ලිව්ව සලීම් කියන එයාගෙ කතාව......

වසර 1627,

ශීත සෘතුවේ අවසන් භාගයේ සන්ධ්‍යාවක්,

කාශ්මීරයේ සිට ලාහෝරය බලා දිවෙන ප්‍රධාන මාර්ගයේ කාශ්මීර දෙශ සීමාව අසල ජන ශූන්‍ය ප්‍රදේශයක්,

කාශ්මීර් දේශයේ සිට ලාහෝරය බලා දිවෙන ප්‍රධාන මාර්ගය තැනින් තැන වැටුනු හිම කඳන් වලින් අවහිර වී තිබිණි.

උත්තුංග කඳු වටා යමින් දරණ ගැසූ සර්ප රාජයකු සිහි කරන මාර්ගයේ හිරු අවරට යාමට ඉතාම ආසන්න මේ මොහොතේ ලාහෝරය දෙසට ඇදෙමින් තිබුනේ අශ්වාරෝහක සෙබළුන් දෙතිසකගේ ආරක්ෂාව යටතේ ගමන් කරනා දෝලාවකි.

මෙකල මුළුමහත් උතුරු ඉන්දියාව පුරා සාමකාමී වාතාවරණයක් පැවතුනු බැවින්, අවම ආරක්ෂාවක් සහිතව ගමන් කලද, මේ රන්කම් කල දෝලාව තුල අඳුරු රතු පැහැති විල්ලූද පලස මත වැතිර, ඔසවා ගෙන යන වහලුන්ගේ පය තබන තබන රිද්මයට පැද්දෙමින්, ගමන් ගත්තේ සෙසු පටු පුරුෂයකු නම් නොවේ.

ඔහු වනාහී මුළු මහත් මෝගල් අධිරාජ්‍යයේම අසහාය පාලකයා වූ ජහන්ගිර් මිස අන් කවරකු හෝ නොවේ.මහා අක්බාර්ගේ ගේ පුත්‍රයා වූ හෙතෙම පියාගේ ඇවෑමෙන් අධිරාජ පදවියට පත් වූ යේ මෝගල් අධිරාජ්‍යය පෙර නොවී වීරූ ධන සම්පතින් සපිරුණු යුක්තිය සහ සාධාරණත්වය රජයන සියළු ජන වර්ග යන්ට සමගියෙන් සාමයෙන් දිවි ගෙවියහැකි මිහිබට සුරපුරක් බවට පත් කරනු වස් තම පූර්ණ කැපවීම සහ උත්සාහය යෙදවූයේය.

එම මහඟු උත්සාහය සාකල්‍යයෙන් සාර්ථක වූ නමුදු ජහන්ගීර් නිරතුරු කාලය ගත කලේ බලවත් සිත් තැවුලකිනි.

අටසියයකට අධික වූ අන්තඃපුර බිසෝවරුන් හෝ රූපයෙන් අගතැන් පත් නූර් ජහාන් බිසව හෝ ඔහුගේ සිත් තැවුල පලවා හැරීමට සමත් වූයේ නොවේ.

නාටිකාංගනාවන්ගේ රැඟුම් ඔහු සිත වඩාත්ම ශෝකයට පත් කිරීමට හේතුවූ බැවින් අධිරාජ පදවියට පත් වහාම මාළිගයේ නාටිකාංගනාවන් සියළු දෙන සේවයෙන් මුදා හරින ලද්දේය.

ජහන්ගීර්ගේ සිත මෙසේ දුක් සංතාපයෙන් පිරී පවතිනුයේ, පුරා වසර සතලිසක සිටය. ප්‍රේම වියෝව කාලයත් සමඟ මැකී යන්නෙකැයි කවුරුන් පැවසුවද, ඒ එසේ නොවන බව, කාලය ගත වන්නා හා සමඟම, හදවත තුලට කිඳා බැස, හද කීතු කීතු කොට නිරත්තරයෙන් ඉරා දමනා, තියුණු සැතක් හා සමාන වන්නක් බව ඔහු මේ සතලිස් වසක් තුල මොනවට පසක් කළේය. එකල දහ අට වියැති නව යොවුන් තරුණයකු වූ සලීම්,( එකළ ඔහු හැඳින්වූයේ සලීම් නමිනි )දෛවෝපගත ලෙස මාළිගයේ නාට්‍යාංගනාවක් වූ අනර්කලී සමඟ පෙමින් බැඳුනේය.

රුවින් අගතැන් පත් ඕ තොමෝ නමින් නදීරා වුවද, රූප ශෝභාව නිසාම " දෙළුම් මල" යන අරුතින් අනර්කලී නමින් ප්‍රසිද්ධ වූවාය.

නාටිකාංගනාවක් වුවද රූපයෙන් මෙන්ම ඈ ඥාණයෙන්ද, බුද්ධියෙන්ද යුතු වූවා, නොයෙක් ශිල්ප ශාස්ත්‍රයන් ප්‍රගුණ කලාය.

මෙවන් මහාර්ඝ යුවතියක් හා පෙමින් බැඳීම ගැන සලීම්ට දොස් පැවරිය හැක්කේ ඇත්තෙන්ම නම් කාටද?

අකලංක වූ පෙමින් එකිනෙකා හා බැඳුනු ඔවුහු, එකල දිවිගෙවූයේ සත්‍ය වශයෙන්ම දෙව්ලොවකයයි කිවහොත් එය කෙසේවතුදු අසත්‍යයක් නම් නොවේ.

සන්තූර් නම් වූ පර්සියානු, තත් සැත්තෑ දෙකකින් යුත් වාද්‍ය භාණ්ඩය වැයීමේ කෙළ පැමිණියකු වූ සලීම්, සෑම රාත්‍රියකම පාහේ ඔහුම පබැඳි ගී ගයමින්, වාදනයේ යෙදුනු අතර, අනර්කලී තම රන්වන් දෑත් විදිලිය මෙන් ලෙලවමින් පා රැඳි නූපුර රාවය සැඳෑ අඳුරට මුසු කරමින්, ඔහු වෙනුවෙන්ම රංගනයේ යෙදුනීය.

ශාලාව වටා දැල්වෙන පහන් ආලෝකයෙන් දිස්වන, ඇගේ සුරලියක බඳු නර්තනයෙන් වශීකෘත වූ සලීම්, අඩවන් දෙනෙතින් යුතුව ගීතය උච්ච ස්වරයෙන් නිමා කලේය. ඒ වහාම ඉණ බැඳි සේලය දුහුල් වලාවක්සේ කරකැවී යන පරිදි වටයක් කරකැවුනු අනර්කලී, නර්තනය අවසන් කලේ සලීම් ගේ උකුල මත හිඳ ඔහුගේ දෙතොල් සිප ගනිමිනි.

ප්‍රේම සම්බන්ධයක් රහසක්ව තබා ගැනීම අසීරුය. විශේෂයෙන් මෙවන් ප්‍රේම සම්බන්ධයක් වැඩිකල් රහසක්ව තබා ගත උදක්ම උගහටය. එසේම ඒ රහසක්ව තබා ගැනීමට සලීම් සහ අනර්කලී කිසිදු උත්සාහයක්ද නොගත්තෝය. එකල්හි සිදුවිය යුතු ලෙසම මේ පිළිබඳව සලීම්ගේ පියාණන් වූ අක්බාර් අධිරාජයාට සැලවීමට බොහෝ කලක් ගත නොවීය.

බෙහෙවින් කෝපාවිෂ්ට වූ අක්බාර් අධිරාජයෝ, අනර්කලී දඟගෙයි ලැවූහ. ඈ එතැනින් මුදාගත් සලීම්, පියානන්ට විරුද්ධ සිවිල් යුද්ධයක් ඇරඹූ නමුදු, වඩාත් බලවත් අක්බාර්ගේ හමුදාව ඉදිරියේ පැරද සිරකරුවෙක් විය. අක්බාර්ගේ නියෝගය වූයේ, අනර්කලී සැඟව සිටිනා තැන හෙළිනොකලහොත්, සලීම් ජීවිතක්ෂයට පත්කරන ලෙසයි. ආදරය වෙනුවෙන් තම දිවි කැප කිරීමට සලීම් කිසිසේත් මැළිනොවුන ද, තම පෙම්වතා වෙනුවෙන් තම ජීවිතය පුද කිරීමට ඉටා ගත් අනර්කලී නිර්භයව රජු හමුවට ඉදිරිපත් වූවාය.

ඇය රජුගෙන් ඉල්ලාසිටියේ එකම වරයකි. ජීවිතයේ අවසාන රාත්‍රිය තම පෙම්වතා සමඟ ගත කිරීමට අවසර දෙන ලෙසය. රජුගේ අවසරය ඒ සඳහා ලැබුණු අතර, ඔවුන් දෙදෙන අවසන් රාත්‍රිය ගතකලේ නගරයෙන් පිටත පිහිටි සලීම්ගේ මන්දිරයේය. අනර්කලී තම සදාදර පෙම්වතා වෙනුවෙන් තමන්ගේ අවසන් රැඟුම රඟන අතර, සලීම් තම ප්‍රාණ සම පෙම්වතිය වෙනුවෙන් අවසන් වරට සන්තූරය වයමින් ඈ වෙනුවෙන්ම පබැඳි පෙම් ගීයක් ගායනා කලේය....අවසන් ගී ස්වර මැකී ගොස්, අවසන් නාද රටා වියැකී ගොස් අවසන් නූපුර රාව වාතලයේ වියැකී යන්නාහාම අනර්කලී සලීම්ගේ ගෙල වැලඳ පපුවෙහි හිස හොවා ගත්තීය.

අළුයම් කාලය වනතුරු එලෙසම ආලිංගනයෙන් ගතකල ඉක්බිති, අනර්කලී මරණයට මුහුණ දීමට සූදානම්ව රජු හමුවට පැමිණියේ, ඊට පලමු තමා වෙනුවෙන් සලීම් ඉදිරිපත්වීම වලකනු වස්, දෙළුම් යුෂ වලට මිශ්‍ර කල මත් ද්‍රව්‍යයක් පානය කිරීමට සලස්වා ඔහු නිද්‍රාවට පත් කල අනතුරුවය.

තමා ඉපැදුනු හැදුනු වැඩුනු ලාහෝරයේ නගර ප්‍රාකාරය අබියස ගඩොළු බිත්තියකට තබා බැඳ ඉදිරියෙන් තවත් ගඩොළු බිත්තියක් ගොඩ නැඟීමෙන් ඈ මරණයට පත් කරන ලද්දේ එදවස රාජද්‍රෝහීන්ට නියම වූ අනිවාර්ය දඬුවම ඒ වූ බැවිනි.

ගඩොළු බිත්තිය කෙමෙන් කෙමෙන් උස් වෙද්දී ,මඳින් මඳ තම හිතවතුන් ඥාති මිත්‍රාදීන්ගේ හඬා වැලපෙන සෝ බර මුහුණු ගඩොළු වලට වැසී නොපෙනී යද්දී, ඇය දෙවියන් යදිමින් ප්‍රාර්ථනා කලේ තම සදාදරණීය පෙම්වතාගේ යහපතය.ඔහුගේ මතු දියුණුවය. ඔහුට කිසිදා මෙවන් අකල් මරනයක් නොවී මතු භවයේ හෝ ඔහු හා එක් වීමට ලැබේවා යන්නය.

අවසන අවසන් ගඩොල ද පෙදරේරුවන් විසින් ස්ථාන ගත කොට, හාත්පසම අඳුරින් ගිලීයන මොහොතේ දෑස් පියාගත් ඈ ඉදිරියේ මැවී පෙනුනේ සලීම්ගේ සිනාබර මුහුණයි.රැළි ගැසුණු ගෙල තෙක් කඩා හැළුණු කාල වර්ණ කෙස් කලඹයි. ඔහුගේ මඳක් දුඹුරු පැහැ කාන්තිමත් දෑසයි. ඒ සදා මතකයෙන් නොමැකෙන මුහුණ සිතෙහි තුරුළු කොටගෙනම ඈ, එනම් අනර්කලී නම් වූ ඒ අසාමාන්‍ය යුවතිය ආදරය වෙනුවෙන් තම ජීවිතය පූජා කළාය.

සලීම් නිද්‍රාවෙන් අවදිවන විට මධ්‍යාහ්නය ද ඉක්මගොස් තිබිණි. අනර්කලීගේ ඉරණම අසා දැඩි ශෝකයෙන් පීඩිත වූ හෙතෙම දින ගණනක් නිරාහාරව සිටියේ තමන් ද ය යන්නෙමැයි යන දැඩි අධිෂ්ඨානයෙනි. එහෙත් අවසන ඇය වෙනුවෙන් මියයනවා වෙනුවට ඇය වෙනුවෙන් ජීවත්වීම ඈට කල හැකි හොඳම උපහාරය බව වැටහුනු හෙතෙම දිවි නසා ගැනීමේ උත්සාහය අත්හැරියේය.

එහෙත් ඉන්පසු කිසිම දිනක ඔහුගේ මුහුනේ සිනහවක් දැකගත හැකි වූයේ නැත. තම හදවතද ලාහෝරයේ ප්‍රාකාරය අසල ගඩොළු බිත්ති දෙකක් අතර වළ දමා ඇතැයිද තමන් දැන් ජීවත් වුවද මලගිය මිනිසෙකැයිද සලීම් එකහෙලා ප්‍රකාශ කලේය.

අක්බාර් ගෙ ඇවෑමෙන් ජෙහන්ගිර් නමින් රාජත්වයට පත් වූ සලීම් සාධාරණ සහ ඉතා දක්ෂ පාලකයෙක් විය. තම හදවතෙහි තවමත් රැඳී සිටින අනර්කලීගේ නාමයෙන් ඔහු සෑම විටම සෑම රාජ්‍ය කටයුත්තකදීම හැකි පමන සාධාරණ වීමට යත්න දැරීය.

අනර්කලී මියගිය ස්ථානයෙහි ඈ වෙනුවෙන් ස්මාරකයක් ඉඳිකල හෙතෙම ඇගේ සොහොන් ගැබෙහි මෙසේ සටහන් කලේය.

I would give thanks unto my God unto the day of resurrection
Ah! could I behold the face of my beloved once more

දෙවියනි....මම ඔබට තුති පුදන්නෙම් නැවත උත්ථානය වන දින තෙක්ම,
මගේ පෙම්වතියගේ වත මට නැවත දැක ගත හැකි වේනම් එකම එක් වරක්,

සිත පීඩා විඳි බලවත් දුක් දොම්නස මඟ හරවාගැනීමට, බොහෝ සේ මත් පැනෙහි පිහිට පැතූ ජෙහන්ගිර් අවසන එහිම ප්‍රතිඵලයක් ලෙස අසාධ්‍ය ලෙස රෝගී විය.

විවේක ගැනීම සඳහා සෞම්‍ය දේශගුණයෙන් යුතු කාෂ්මීරයට කිහිප වතාවක් ගියද, මත්පැන් පානය ඔහු අත් නොහල හෙයින් රෝග තත්වය උත්සන්න විය.රෝග තත්වය පාලනය කර ගැනීමට කිසිදු උත්සාහයක් නොගත් ජෙහන්ගිර්, නොකඩවා මත්පැන් පානය කල අතර, වසර සතළිසක් මුළුල්ලේ ගෙවන මේ මහත්වූ දුක නිමා කිර්‍රිමට දැන් කාළය එළඹී ඇතැයි නිතර පැවසීය.

අද මේ ශීත සෘතුවේ අවසන් භාගයේ දිනක, ඔහු ආපසු ලාහෝරය බලා පැමිනෙන්නේ, එසේ කාශ්මීරයේ ගතකල සති දෙකක කාළයකට පසුවය.එහිදී ඔහුට මද සුවයක් දැනුනු හෙයින්, වෛද්‍යවරු ආපසු ලාහෝරය බලා යන ලෙස නිර්දේශ කලද, තම අවසන් මොහොත පැමිණ ඇති බව ජෙහන්ගිර් කිසිදු සැකයකින් තොරව දත්තේය. එහෙත් මරණයට මුහුණ දීමට ඔහු තුල කිසිදු චකිතයක් නොවූ අතර මරණය තමන්ට, සදාදරණීය අනාර්කලී හා එක්වන පිණිස ද්වාරය විවර කිරීමක් ලෙස සැලකූ ඔහු, උදක්ම මරණය බලාපොරොත්තු විය.

සැඳෑ හිරුගේ අවසන් රැස් කඳු වල්ලලෙන් එතෙර මැකී යත්ම, ජෙහන්ගීර්ගේ සෙබළුන්ගෙන් කොටසක් රාත්‍රිය ගත කිරීමට තෝරාගත් ආරක්ෂක ස්ථානයේ කූඩාරම් ඉඳි කිරීමේ නිරත වූ අතර අනෙක් අය ගිණි මැළ පිළියෙල කිරීමේ සහ ආහාර පිළියෙළ කිරීමෙහි නිරත වූහ.

තමන්ගේ අවසන් මොහොත ලංවී ඇති බව වටහාගත් ජහන්ගීර් සෙබල කණ්ඩායමේ නායකයා බණවා, කූඩාරම පිහිටි කඳු ගැටය මුදුනට තමන් රැගෙන යන ලෙස නියම කළහ. දෝලාව කඳු මුදුනෙහි පිහිටි රත් පැහැ දිගැටි පත්‍ර වලින් වැසීගත් චිනාර් වෘක්ෂයක් යට තැබූ ඉක්බිති, සන්තූරයද මත්පැන් කුසලාන ද රැගෙන ඉන් පිටතට පැමිණි ජහන්ගිර් වෘක්ෂය යට ගිණි මැළයක් අවුලුවන ලෙස සහ ඉන්පසුව කන්ද පාමුල කූඩාරමට ගොස් තමා දන්වන තෙක් ආපසු නො එන ලෙසද බණවා සෙබලුන් ආපසු පිටත් කොට හැරියේය.

සෙබළුන් නික්ම ගිය ඉක්බිති චිනාර් වෘක්ෂයට පිටදී අසුන්ගත් ජෙහන්ගිර් මත්පැන් ස්වල්පයක් පානය කලේ, සන්තූරය ද වයමින් එදා සතළිස් වසරකට පෙර ඒ අවසන් රාත්‍රියේ ගැයූ ගීය,වසර සතලිසක් ගලේ කෙටූ අකුරක් මෙන් තම සිතෙහි නොමැකෙන සේ ඇඳී තිබුනු ඒ ගීය, තමන් විසින්ම තමා පණ මෙන් ආදරය කල ඈ වෙනුවෙන් ලියැවුනු ගීය ගයන්නට විය.

සැලෙන ගිණි සිළු සේම රඟනා,
කණක තරු දිලිසෙනා නයනා,
නූපුරෙන් නැඟි රජත රාවය,
මත් කරයි මා සවන ලෙලෙනා,

පුළුලුකුල රන් සේල සැලෙනා,
ලැම හසුන් නික්මෙනා විලෙනා,
හදේ රඟනා නිළිය ඒ නුඹ,
මා සිතේ සැමදාම රැඳෙනා,

පිපුණු මානෙල් මලක් විලසා,
පිණි කඳුළු පෙති මතින් ගලනා,
ප්‍රේමයේ නොමැකෙනා සලකුණ,
සොඳුර දුටුවෙමි සුනිල් නෙතිනා,

රත් නෙළුම දිය මතින් පිපෙනා,
පුන් සඳකි නිල් අහස දිලෙනා,
සෙනෙහසේ මල් දමක් ගෙතුවෙමි,
පලඳවන්නට ඔබේ ගෙලටා,

ගිණි මැළයේ ගිණි දළු අතරින් අනර්කලී නූපුර සලමින් නර්තනයේ යෙදුනීය. දෑත් ලෙලවමින් නර්තනයේ යෙදුනීය. බඳ ලෙලවමින් නර්තනයේ යෙදුනීය.කිකිණි සිනා සලමින් නර්තනයේ යෙදුනීය.....අවසන අවසන් නූපුර රාවය කාශ්මීර මඳ අඳුරට එක්විය.අවසන් ගී රාවය හිම කඳු අතර මැකී ගියේය. අවසන් සන්තූර් නාදය චිනාර් ගසේ පත් අතර සැඟව ගියේය.

ගිණි පුපුරු නංවමින් ඇවිලුනු ගිණි මැළයේ උණුසුම ටිකින් ටික නිවී යමින් තිබිණි.

නිහඬ සන්තූරය මත චිනාර් ගසේ රත් පැහැ පත්‍රයක් පතිත විය,

නිහඬවම චිනාර් ගසට පිටදී සිටි ජෙහන්ගීර් ගේ පියවුණු දෑස මත පතිත හිම පියල්ලක් එහි රැඳෙනු නොහැකිව පොළවට වැටී, ඊට පෙර වැටී තිබුණු ශත සහශ්‍ර සංඛ්‍යාත හිම පියලි වලට එකතු වී සැඟව ගියේය,

අවසන වසර සතළිහකට පසුව......එසේය වසර සතලිහකට පසුව.....ඔවුන් දෙදෙන කාශ්මීරයේ හිම වැටෙනා ශීත සෘතුවේ එක සන්ධ්‍යාවක , රත්පැහැ පත්‍ර ගිනි ඇවිළි කලෙක මෙන් දිලෙන චිනාර් ගසක් සෙවනේදී නැවත වෙන් නොවන සේ එකතු වූහ.

Love definitely could be fulfilled,
But unfulfilled love is love at its purest form,
love for the sake of love,
with nothing expected & nothing gained

Loving someone because there is nothing else to do,
because thats what's expected of you,
because you are helpless to do otherwise ,
because that's the destiny of you,
because you were born for that specific purpose,
Isn't that the purest form of love anyone can imagine?

දැන් මේ පෙම් කතාව මෙතනින් ඉවරද?.......අපොයි නෑ....මේ වගෙ අනුවේදනීය පෙම් කතාවක් එහෙම අහවර කරන්නෙ කොහොමද?........හෙහ්, හෙහ්,

මතු සම්බන්ධයි...............