139. එක්තරා දඩයක්කාරයකුගේ කතාව...........The Saga of A Hunter.....21

ඇය අවසිහියෙන් කරනා තොල මැතුරුමට එතැන සිටගෙනම සවන්දුන් දඩයක්කාරයා වහා යමක් සිහිපත් වු පරිදි පෙට්ටගම විවෘත කලේය. එහි අඩියේම තැන්පත් කර තිබූ එදවස මහ දඩයක්කාරයා ජීවත් වූ සමයෙහි ගැල් ගොනුන් දෙදෙනෙකුගේ සිරුර දෙපසට එල්ලෙන පරිදි මොල්ලිය පසුපස තරව සිර කල ගෝණි මළු දෙකක පුරවා මුහුදු බඩ සිදාදියෙහි සිට මසකට වරක් පමණ වන මං ඔස්සේ කරක් ගසමින් සංචාරක වණික් කර්මාන්තයෙහි යෙදුනු යෝනක වෙළෙඳාගෙන් ලබාගත් ශ්වේත වර්ණ රෙදි කඩ කාලයාගේ ඇවෑමෙන් කහවන් වී තිබිණ. 

කසාවන් රෙදිකඩ පෙට්ටගමෙහි තැන්පත් ව බොහෝ කල් ගත වූ නමුදු ඉස්තරම් වූ නිමාවෙන් යුත් එහි සවිමත් බවට මෙතෙක් කිසිදු හානියක් නොවීණි. රෙදි කඩ දිගහල දඩයක්කාරයා එහි සතරෙන් කොටසක් පමණවූ ප්‍රමාණයක් සිය සවිමත් දෑතින් ඉරා වෙන් කලේය. 

යලි යුවතිය අසල දණගසාගත් ඔහු ඉරාගත් රෙදිකඩින් ඇගේ සිරුර ඉතා ප්‍රවේශමෙන් මෙන්ම පරීක්ෂාකාරීවද තෙත මාත්තු කොට පිසදැමීය. 


ඇගේ තුඟු ළය මඬල සහ දඟ යුග රෙදි කඩින් පිස දමද්දී යලි කුඹුක් තුරු සෙවණෙහි සිදුවූ ඒ සදානුස්මරණීය සිදුවීම ද එදා අත්විඳි අශ්වාදයද යලි චිත්තාභ්‍යන්තරයෙහි කරළියට ප්‍රවිෂ්ඨව රංගනයෙහි යෙදෙන්නට වු හෙයින් දඩයක්කාරයා මොහොතක් කාර්‍යය අත්හිටුවා සිත දමනය කර ගැනීමේ උත්සාහයක යෙදුණේය. 


දෑස් තරව පියාගත්වනම පෙනහළු පිරීයනසේ කල ආශ්වාසය ද ඉනික්බිති ඉඳුරාම පිරීගත් වායුව මුළුමනින්ම බැහැරවනසේ කල ප්‍රශ්වාසයද යන සිත් දමනය කිරීමෙහිලා නොවරදින ප්‍රතිකර්මයෙහි කිහිප වරක් යෙදුනු අනතුරුවය ඔහුගේ චිත්තාවේගයන් යම් පමණකට පාලනයට නතු වූයේ. 


යුවතියගේ දේහය හොඳින් තෙත මාත්තු කල දඩයක්කාරයා රෙදි කඩෙන් ඉතිරි කොටස ගෙන ඇය එහි දැවටුවේය.දඟ යුග මධ්‍යයේ පටන් ගෙල දක්වාම ප්‍රවේශමෙන් රෙදිකඩින් ඇය එතූ ඔහු ඉන්පසු නැඟිට සිටියේ ගෙපැලේ පසුපස බිත්තිය අසල රැස්කල තිබූ වියළි දර ඉපල් රැසකට ගිණි අවුළුවා ඇය අසල ගිණි මැළයක් ඇවිලවූයේය. 


ගෙපැල තුල හෙයින් බොහෝ කොට ගිණි දළු නැඟනොයනසේ දර ඉපල් කිහිපයක් පමණක් යෙදීමට වගබලාගත් හෙතෙම ගින්දරට පා රත් කරගත් තම යුගතින් ඇගේ කොපුල් තල පිරිමැද උණුසුම් කලේය.ඇගේ වත සුදුමැළි පැහැ මැකී ගියේ ප්‍රාණවත් වන්නට ඇරඹි වහාම ගිණි මැළයට තවත් දර ඉපල් කීපයක් ලංකල දඩයක්කාරයා නැඟී සිටියේය.ආහාරයට ගත හැකි කිසිදු දෙයක් තබා අහරක් පිළියෙල කිරීමට සුදුසු කිසිදු දෙයකුදු ගෙපැලේ නොමැති බැව් ඉඳුරාම දත් හෙතෙම ගෙපැල දොරකඩ බට දඬු කිහිපයකින් වියන ලද පැලැල්ලෙන් ආවරණයකොට මඟට පිලිපන්නේය. 


මතක ඇති කාලයක් මුලුල්ලේ වෙල්ලස්සේ වනගත ගම්වාසීන්ට හුවමාරුව උදෙසා භාණ්ඩ රැගෙන ආ යෝනක වෙලඳ දෙබෑයින්ගේ සංචාරක වෙළඳාම එක්වනම ඇණ සිටි ඉක්බිති ඒ රික්තය පිරවීම උදෙසා නොපැකිල ඉදිරිපත් වූයේ ගම් නායකයාය.ඔහුගේ දියණිය හා සම්බන්ධ දඩයක්කාරයාගේ පළහිලව්ව හේතුකොටගෙන ඔවුන් දෙදෙන අතර සබඳතාවයන්හි යම් පමණකට ඇල් මැරුණු සහ දුරස්ථ ස්වභාවයක් විද්‍යාමාන වුවද ඒ හේතුකොටගෙන දඩයක්කාරයා හට සැලකිය යුතු තරමේ බලපෑමක් නොවිණි. ඊට හේතුව වූයේ දකුණු දිශාවෙහි සිට ආගමනිත ඝණව වැඩුනු ඇස් බැමි යුගලයකින් අඩක් වැසීගිය තියුණු දෙනෙතකින් යුතු මැදි වයසැත්තෙකු ගම්මානය කෙලවරෙක කුඩා කඩ බක්කියක් විවෘත කොට පවත්වාගෙන යාමට තීරණය කිරීමයි. 


විය යුතු ලෙසම ගම් නායකයා තම වෙළඳ ඒකාධිකාරයට එකහෙලාම බලවත් තර්ජනයක් වන මේ නව ව්‍යාපාරය කෙරෙහි කිසිදු රුචියක් නොදැක්වූ නමුදු ගම්වාසීහු ඝණව වැඩුනු ඇස් බැමි යුගලයකින් අඩක් ආවරණිත තියුණු දෙනෙතකින් සමන්විත මැදිවයසැත්තාගේ චිත්තාකර්ෂණීය කථා විලාශය කෙරෙහි මෙන්ම අසක්කුවකදී අතමාරුවක් කර ගැන්මේ පහසුකම කෙරෙහිද තදින් බැඳී ගිය බැවින් විවෘතවම එදිරි ක්‍රියාමාර්ගයක් ගත නොහැක්කේ, සිය අන්තේවාසිකයින් සමඟ දින කිහිපයකට වරක් නව ව්‍යාපාරිකයාගේ මෙන්ම ඔහුගේ ගනුදෙනුකරුවන්ගේ ද මාතෘ ගුණ මහිමය සිහිපත් කිරීමෙන් සෑහීමට පත්විය. 


යථෝක්ත වෙළෙඳා හමුවීමටය උදක්ම දඩයක්කාරයා ගෙපැල දොරටුව බට පැලැල්ලෙන් ආවරණය කොට ලා පියා මේ කඩිනමින් පිටත්වූයේ. 


වදන් භාවිතා කිරීමෙහිදී තම ආවේණික අරපරෙස්සම නැතහොත් කුසීත භාවය නැවතත් ප්‍රදර්ශනය කරමින් ඔහු සහල් ස්වල්පයක් සහ තියුණු දෙනෙත් ඇත්තා විසින්ම ගම්වාසීන්හට පුරුදු කොට වර්තමානයෙහි ඔවුන්ගේ අහර වේලෙහි ප්‍රධාන තැනක් ගන්නා කහ වන් ලොකු ඇට පරිප්පු විශේෂයක් තමනට අවශ්‍ය බව පැවසූයේ අභිනයෙනි.කිසිදිනෙක නොවූ පරිදි දඩයක්කාරයාහට සහල් සහ පරිප්පු අවශ්‍ය මන්දැයි අභිනයෙන්ම විචාරන නියායෙන් වෙළෙඳා ද දඩයක්කාරයා දෙස තම ඝණ ඇහිබැම තව දුරටත් හකුළුවා මොහොතක් බලා සිටියේ, ප්‍රතිචාරයක් නොවූ කල මුවින් නොබැණම ඔහුට අවශ්‍ය භාණ්ඩ ලබාදුන්නේය. 


සහල් සහ පරිප්පු රැගෙන ගෙපැලට ඇතුළුවූ හෙතෙම පළමුව කෙමෙන් නිවි යමින් අළු අතර දිලෙන ගිණි පුළිඟු කිහිපයකට සීමා වී තිබූ ගිණි මැළය යලි වියළි දර ඉපල් කිහිපයක් යොදා ඇවිලවීය. 


යුවතිය මේ වන තෙක්ම දැඩි නින්දක ගැලී සිටියාය. එහෙත් ඇය මිට පෙරාතුව සිටි අවසිහි තත්වයෙන් මිදී ඇතිබැව් කිසිදු සැකයකින් තොරව කියාපෑවේ සෙමින් ලතාවකට උස් පහත්වන ඇගේ ළය මඬලයි. 


අනතුරුව හේ මතක ඇති කාලයකට අහරක් නොඉදුනු ගෙපැලෙහි පසුපස දකුණු මුල්ලෙහි වූ ළිපෙහි පැරණි ලිග්ගල් තුන පට්ටල වන පරිදි හොඳින් සකස් කලේ, ඒ මධ්‍යයෙහි කාලාන්තරයක් මුලුල්ලේ එකතුවී වැසි සමයෙහි බලල්ලෑව අතරින් ගෙතුලට කඩා වදින හිරිපොද පතිත වී ඝණ වී ගිය අළු සම්භාරය පලමුව ඉවත්කල අනතුරුවය. 


කලකින් අහරක් නොපිස්සේ වුවද වරක් ප්‍රගුණ කල ශිල්පයක් කිසිදා යලි සිතෙන් මැකී නොයන බව ඇත්තෙන්ම සැබෑවකි. බත ලිපෙහි තබා ඊටම සේදූ පරිප්පුද යොදා අවස්ථාවෝචිත පරිදි පෙට්ටගම පතුල අතගා බොහෝ අසීරුවෙන් සොයාගත් ලුණු මිරිස් යනාදියද දඩයක්කාරයා ඊටම එකතු කලේ සහල් සහ පරිප්පු ගෙනෙනා විට අවශ්‍ය අනෙකුත් අඩුම කුඩුම ගෙන ඒමට සිහි නොවීම පිළිබඳව තමාටම දොස් පවරා ගනිමිනි. 


බත සහ මිශ්‍ර පරිප්පු ඇතිළියෙන් නිකුත් වන සුවඳ ඔහුගේ නාසා පුඩු තුලින් ඇතුලුව පුරා දිනකට අධික කාලයක් නිරාහාරව හුන් ඔහුගේ නොඉවසිලිමත් භාවය දැඩි කලද වැර වෑයමෙන් ඒ ආශාව ඔහු මැඩගත්තේ යුවතිය නිදා සිටිද්දී තනිව ආහාර ගැනීම නොමනා යැයි ඔහු සිත කොඳුරා පැවසූ හෙයිනි. 


මෙතෙක් ගතවූ දඩයක්කාරයාගේ ජීවිතයේ කිසිම දිනක , විශේෂයෙන් මහ දඩයක්කාරයා මියගිය පසු වෙනත් කිසිවෙකු වෙනුවෙන් ඔහු සිත්හි මෙවන් හැඟීමක් ඉපිද නොමැතිබව එක් වරම සිහියට පැමිණි දඩයක්කාරයා ඒ කුමනාකාර හැඟුමක්දැයි වටහා ගැනීමට උත්සාහ කලේය. අවසන ඔහු තීරණය කලේ ඒ ගම් නායකයාගේ දියණිය කෙරෙහි ඔහු තුල ඇතිවූ උද්වේගකර හැඟීමට යම් තරමකින් සමාන වූද එසේම යම් තරමකින් අසමාන වූද හැඟීමක් බවය.එහෙත් ඒ හැඟීම කුමක්දැයි හරිහැටි වටහාගන්නට අසමත්වූවද ඔහු එක් කරුණක් තිර ලෙසම දැන සිටියේය. එනම් ඒ හැඟීම ඔහුගේ ගත පුරා පිරී සැහැල්ලුව අවකාශයේ පාව යන තත්වයකට ඔහු පත් කොට ඇති බවයි. 


ඒ දැඩි ආශ්වාදයෙන්ම ජීවිතයේ පලමු වරට තමා සමඟම සිනාසුනු දඩයක්කාරයා ලිපෙහි ගිනි පෙණෙළි නිවා දමා තවමත් නිදන ඇය දෙස මොහොතක් පහත්ව බලා සිටියේය. එක වරම අපැහැදිලි යමක් තොල මැතුරූ ඇය වමැලයෙන් දකුණැලයට මාරු වූවාය.ලිහිල්ව දවටා තිබූ රෙදිකඩ මඳක් මෑත්ව අගේ ළය මඬල මඳක් නිරාවරණය විය. සුරත දිගු කල දඩයක්කාරයා ඉතා සීරුවෙන් රෙදිකඩ සකස් කලේ ඇගේ මුහුණ සෙමින් අතගාමිනි. එක් වරම දෙනෙත් විවර කල ඕ තොමෝ දඩයක්කාරයා දෙස මොහොතක් විදහාගත් දෑසින් බලා සිට සුරත ඔසවා යමක් පැවසීමට තැත් කලාය. එහෙත් ඒ සමඟම නැවත ඇගේ දෑස් පියවුණි. 


ඇගේ ගැඹුරු ආශ්වාස ප්‍රශ්වාසයට සවන් දෙමින් තවත් නිමේශයක් එහි ගත කල දඩයක්කාරයා ගෙපැලෙහි දොරටුව වසා ඉන් පිටව පිල්කඩ මත ඉදිරි බිත්තියට පිටදී හිඳගත්තේ කොහොඹ ගසේ අතු රිකිළි සොලවමින් සුළඟ හමනායුරු බලා සිටියේ දෙතොලඟ තැවරි මද සිනහවක් ද සහිතවය. 


මතු සම්බන්ධයි........