195. කිරුළ සහ සෙනෙහස ……7

කිරුළ සහ සෙනෙහස ……1 

කිරුළ සහ සෙනෙහස ……2 

කිරුළ සහ සෙනෙහස ……3 

කිරුළ සහ සෙනෙහස ……4 

කිරුළ සහ සෙනෙහස ……5 

කිරුළ සහ සෙනෙහස ……6 

කුවණ්ණාගේ සිත එක්වරම පිරවූයේ එකිනෙකට හාත්පසින්ම වෙනස් හැඟුම් දහරාවන් දෙකකිනි. 

" කුමරියනි,මා සිත තුල ඔබ කෙරෙහි පැන නැඟී ඇති අපරිමිත සෙනෙහස ප්‍රකාශ කිරීමට මේ අවස්ථාවක් කොට ගනිමි, ඊට මට අවසරද? " 

ඔහු මෙසේ පැවසූයේනම් මම කුමන පිළිතුරක් දෙන්නෙම්ද?...ඇගේ සිත අර්ධයක් ඔහු මුවින් එබස් නික්මෙනු ඇසීමට පුල පුලා සිටිනාතුර අනෙක් අර්ධය ඔහු එවැන්නක් විමසාවිදැයි භීතියෙන් සලිත වනු සත්‍ය‍ය වශයෙන්ම පරස්පරයක් නොවන්නේද?..එහෙත් මා විශ්වාස කරනු මැන මා ප්‍රිය සහෘදය / සහෘදිනිය., මා ඒ විස්තර කලේ සත්‍යය වශයෙන්ම ඒ උක්ත මොහොතේ කුවණ්ණාවන්ගේ සිතෙහි පැන නැඟ එකිනෙකා හා ගැටුණු හැඟුම් දෙවර්ගයයි. 

හැඟුම් සහසක් කැළඹෙනා තම සිත ආයාසයෙන් මැඩගනිමින් විළියෙන් රත්වන්වූ වත ඔහු කෙරෙන් ඉවතට හරවාගැන්මට අසාර්ථක උත්සාහයක යෙදෙමින් කුවණ්ණා මෙළෙස පිළිවදන් දුන්නීය. 

" එසේය...කු...කුමරුනි....ඔ...ඔබට අවසරයි….." 

ඇගේ සිතතුල වු චංචල භාවය ඔහුට වැටහිණිනම් ඔහු හඬ අවදිකලේ ඒ පිළිබඳව කිසිදු හෝඩුවාවක් ඇයට දැනගැන්මට ඉඩක් නොතබමිනි. 

" කුමරියනි, තම්බපණ්ණිය බදු අයකිර්‍රිමෙන් සපුරා තොරවූ නිදහස් නැව් තොටක් ලෙස ප්‍රකාශයට පත් කිරීම මැනවැයි මගේ අදහසයි. ඒ පිළිබඳව ඔබගේ අදහස් දැනගනු රිසියෙමි. " 

දෑස් විදහාගත්වන ඔහු දෙස බලාසිටින්නටවූ කුවණ්ණාගේ සිතතුල පළමුව හටගත්තේ බලාපොරොත්තු කඩවීමක සෙවණැලිය. ඒ හා සමඟම යම් පමණකට සහනයකට හුරු හැඟීමක්ද ඒ හා සමඟම පසුපස හඹාආ බවද නොරහසකි.එහෙත් ඒ සමඟම ඇගේ සිතට පිවිසුනේ නුරුස්නා හැඟීමකි.මොහු වනාහී තම්බපණ්ණි අධිකරණයෙන් දඬුවම් ලෙස ලංකාද්වීපයෙන් පිටුවහල් කිරීමට නියමව සිටින්නෙකි. පියාණන්ගේ අවසන් තීරණය මත ඔහුගේ ඉරණම උදක්ම රැඳී පවතින්නේය. පියාණන්ගෙ තීරණය ඇගේ උපදෙස් මත රැඳී පවතින්නේය යන්න පරිබාහිර කාරණයකි. ඒ කෙසේ වුවද ඔහු තවමත් දඬුවම් නියමව සිටින්නෙකි. එවැන්නෙකුට රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳව පාලිකාව හා සමඟ සාකච්ඡා කිරීමට තරම්වූ ධෛර්යයක් පහළවූයේ කෙසේද? වහාම ඔහුගේ ස්ථානය ඔහුට මතක් කරදීම කළ යුතුයි. 

එහෙත් එවන් කටුක වදන් පෙළක් මුවින් නික්මීමට පළමු ඇය මඳක් වෙළෙවි වූවාය.ඔහු පළකල අදහස එක් වරම ඉවත දැමිය යුත්තක් නම් නොවේමය. තම්බපණ්ණිය බදු රහිත නැව්තොටක්සේ ප්‍රකාශයට පත් කිරීම පිළිබඳව පියාණන් හා ඈ අතර බොහෝ සාකච්ඡා සහ වාද විවාද අපමණ සන්ධ්‍යා සමයන්හි මේ ආලින්දයේදීම කැකුණ තෙල් විලක්කු ආලෝකය මධ්‍යයේ සිදුවී ඇත.එහෙත් ඒ කිසිදු විටෙක වාසුගීගේ සිත ඒ කෙරෙහි නම්මා ගැන්මට එවන් ක්‍රියා මාර්ගයකින් දෙතුන් ගුණයකින් වර්ධනය කොට ගත හැකි ආදායම පිළිබඳව ඔහුට ඒත්තු ගැන්වීමට සමත් වූයේ ඇය නොවේ. 

අවසන ඇය ඔහු ඇමතූයේ වෙසෙසින් පාලනය කොටගත් සන්සුන් ස්වරයකිනි. 

" කුමරුණි, ඔබ එසේ පවසනුයේ කුමක් නිසාද? තීරු බදු ආදායම් අහිමි වීමෙන් අනර්ථයක්ම සිදුවන බවයි මගේ අදහස.." 

තම අදහස් සඟවාපියා ඇය එසේ පැවසූයේ ඒ පිළිබඳව ඔහුගේ අදහස් දැන ගැන්මේ රිසියෙනි. 

" කුමරියනි..අසනු මැන...තීරු බදු ආදායම අහිමිවී යා හැක. එහෙත් තම්බපණ්ණිය යනු තම වෙළඳ භාණ්ඩ, තමන් ස්වකීය ධනය වැයකොට මිලදීගත් හෝ නිපදවූ වෙළඳ භාණ්ඩ ගැණුම්කරුවෙකුට විකුණා ලාභයක් ලැබීම වෙනුවෙන් තුන්වැන්නෙකුට නිකරුණේ යම් මුදලක් ගෙවියයුතු ස්ථානයක් නොවන බව ඈත පෙරදිග සීන දේශයේ සිට අපරදිග යවන දේශය දක්වා දනන් තුඩ තුඩ පැතිරුණු කල්හි ඔවුන් සැමදෙන තම වෙළඳ ද්‍රව්‍ය හුවමාරු මධ්‍යස්ථානය වශයෙන් ඉතාම සුදුසු වන්නේ තම්බපණ්ණිය බව තීරණයකොට මෙහි පැමිණෙනවාට මට කිසිදු සැකයක් නැති. එවිට වෙළඳාමෙන් ඔවුන් ලබනා ලාභයෙන් වැඩි ප්‍රතිශතයක් ඔවුහු මෙහිදී තම සුඛ විහරණය උදෙසා වියදම් කරනු ඇත. මම ඒ පිළිබඳව හොඳින්ම දනිමි. සති තුන හතරක් මහ සමුදුරෙහි ගත කරන වෙළෙඳුන් සහ නැවියන් නැව්තොටකට පැමිණෙනුයේ දෙව්ලොවකට පා තැබුවාක් මෙන් ආහ්ලාදයකින් යුක්තවය. " 

" ඒ ඔබගේ පෞද්ගලික අත්දැකීම් අශ්‍රයෙන් කල නිගමනයක්සේ හඟිමි කුමරුණි..හිහ්, හිහ්." 

කුවණ්ණා ඔහු දෙස නෙත් කොණින් බලා සිනාසුණාය. 

විජය ද ඇගේ දෑස දෙස එක එල්ලේ බලාසිට නෙත් සිහින් කොට සිනාසුනේය. 

ඉදින් ඉනික්බිති තම්බපණ්නියෙහි මෙසේ සිදුවිය. 

වාසුගී සිරීසවත්ථු පුරයෙහි සිට නියමිත කලට පෙරළා පැමිණියේය. 

පසුදින ඔහු විනිශ්චයාසනාරූඪ වූ අධිකරණයට ඉදිරිපත් වූ විජය සිය අභියාචනය ඉදිරිපත් කළේය. ඒ සලකා බැලූ වාසුගී තුන් මසක පරිවාස කාලයකට යටත්ව මනා කල් ක්‍රියාවෙන් පසුවන ලෙසට කල දැඩි අවවාදයකින් අනතුරුව සත්සියයක් හා එකක් වූ වංග තරුණයින් හට තම්බපණ්ණියෙහි රැඳී සිටීමට අවසර දුන්නේය.කුවණ්ණා පෙරදින සන්ධ්‍යාවෙහි ඔහු අබියස කල කරුණු දැක්වීම ද මේ තීරණය කෙරෙහි බල නොපෑවේ නොවේ යන්නද මවිසින් පැවසිය යුතුමය. 

තුන්මසක පරිවාස කාලය කිසිදු අතුරු ආන්තරාවකින් තොරව ගෙවී ගියේය. 

තැනින් තැන යමින් ගෙවූ සංචාරක අක්මුල් රහිත දිවිය නිමා කරමින් තම්බපණ්නියෙහි නතර වීමට වංග තරුණයෝ තීරණය කළෝය. 

ආහ්..සමාවුව මැන!...ඉන් පෙර සිදුවූවක් ඔබට පැවසිය යුතුමය. විජය හා නොයෙක් සන්ධ්‍යාකාලයන්හි පැවති සාකච්ඡා සහ වාද විවාද බොහෝ ගණනකට පසු තම්බපණ්ණිය බදුරහිත නැව් තොටක් බවට ප්‍රකාශයට පත් කිරීමට වාසුගී එකඟ වූයේය.එහෙත් ඒ ද තෙමසක අත්හදා බැලීම් කාලසීමාවකට යටත්වය. 

පියාණන්ගේ සහ විජයගේ වාද විවාදයන්හිදී ඇය සිනාමුසු මුවගින් යුතුව පසෙකට වී එදෙස බලා සිටියා පමණි. 

තුන්මස අවසානයෙහි ආදායම් ගණනය කිරීමෙන් අනතුරුව වාසුගී හිස ඔසවා කුවණ්ණා ඇමතුවේය. 

" දියණිය , මේ තරුණයා අසාමාන්‍ය හැකියාවන් සහ ඥාණයක් ඇත්තෙක් බවට සැකයක් නැත. ඔහු ස්ථිරව පුරෝකථනය කල පරිදිම ආදායම දෙගුණයකට ආසන්න ප්‍රමාණයකින් ඉහළ ගොස් ඇත. " 

කුවණ්ණා සිත පුරා පිරීයන ප්‍රීතියකින් යුතුව පියාණන් දෙස බලා සිණාසුනාය. 

ඔවුන් අතර සෙනෙහස කෙමෙන් විකසිත වූයේ උදා හිරු එළියේ විකසිතවන අරවින්දයක් මෙනි. 

තවත් සය මසක ඇවෑමෙන් විජය සහ කුවණ්ණා අතර සරණ බන්ධනය සිදු වූයේ රාෂ්ඨ්‍ර පාලක වූ වාසූගීගේ සොහොයුරාගේද පූර්ණ අනුමැතිය සහ අනුග්‍රහය සහිතවය. 

විවාහ උත්සවයෙන් බොහෝ කලක් ගෙවී ගියේ නැත. ගෝකණ්න ප්‍රදේශයේ දකුණු දිග ප්‍රාන්ත දේශ සීමාවෙහි පැණ නැඟි අර්ධ වනචාරීන්ගේ අරගලයක් මැඩ පැවැත්වීමෙහිදී හී පහරකට ගොදුරු වූ රාෂ්ඨ්‍ර පාලක තෙමේ දින තුනක ඇවෑමෙන් යලි සිහි නොලබාම මිය ගියේය. 

රාෂ්ඨ්‍ර පාලක පදවිය නිතැනින්ම උරුම වියයුතු වාසුගී ඒ වගකීම එකහෙලාම ප්‍රතික්ෂේප කල හෙයින් කුවණ්ණාවන්ට ඒ සඳහා ආරාධනා කෙරිණි. එදවස ලංකාපුරයෙහි රාෂ්ඨ්‍ර පාලකට පාලන උපදෙස් දෙනු උදෙසා ප්‍රාදේශීය ප්‍රධානීන්ගෙන් සැදුම්ලත් මන්ත්‍රණ සභාවක් වැන්නක් වූ නමුදු ඔවුන්ගේ උපදෙස් පරිදි කටයුතු කිරීමට රාෂ්ඨ්‍ර පාලකයා බැඳී නොසිටියේය. 

රාෂ්ඨ්‍ර පාලකගේ අභාවය සහ වාසුගීගේ පදවි ප්‍රතික්ෂේපය කරණකොට කුවණ්ණා ලංකාද්වීපයෙහි පාලක පදවියට නිසර්ගයෙන්ම හිමිකාරිය වූ නමුදු හිරිමල් යොවුන් වියේ පසුවූ ඇගේ පාලනය පිළිගැනීමට ඇයට වඩා බොහෝසේ වයසින් මුහුකුරාගිය ප්‍රාදේශීය පාලකයෝ බහුතරයක් මැළි වූහ. ඔවුහු සෘජුව තව අප්‍රසාදය පළනොකල වී නමුදු අළුයට සැඟවුනු ගිණි පුළිඟු නොසිතූ විරූ පරිදි හමාඑන මාරුතයකින් අළු විසිර ගිය ඉක්බිති යළි දැල්වී ගිණි දළු මතුකරන්නාක් මෙන් නුදුරු අනාගතයෙහි ඒ බුර බුරා මතුවිය හැකි/මතු වන බව වාසුගී මෙන්ම කුවණ්ණා ද මනා කොට දත්තෝය. 

එබැවින් ඒ හැම අර්බුදයකටම එකම විසඳුම වශයෙන් පියා සහ දියණිය තීරණය කලේ රාෂ්ඨ්‍ර පාලක තනතුර විජයට පැවරීමටය.කුවණ්ණා එම තනතුරට පත් වුවහොත් ඈ බලයෙන් පහකොට තමන් අතරින් වෙනත් ප්‍රාදේශීය ප්‍රධානියකු එම තනතුරට පත්වේයැයි මාත්සර්ය්‍යයෙන් පෙළුනු සියළු ප්‍රාදේශීය ප්‍රධානීහුද සිත යටින් කෙසේ වුවද මතුපිටින් ඔවුන්ගේ අදහසට එකඟත්වය පලකළහ. 

එසේ ලංකාද්වීපයෙහි පාලක තනතුරට පත් විජය වාසුගී සහ කුවණ්ණාගේද උපදෙසින් බොහෝ ඉදිරිගාමී පියවරයන් ගනිමින් සියළුම පුරවැසියන්හට එක හා සමානව තමනට කැමති පරිදි දිවිගෙවිය හැකි වතාවරණයක් රට තුල ගොඩ නැඟීමෙහිලා තම උපරිම උත්සාහය නොමසුරුව යෙදවීය. 

එහෙත් ඔහුන්ගේ ඒ උත්සාහය බොහෝවිට මල්පල ගැන්වූයේ නොවේ.විදේශ වෙළඳාමෙන් බොහෝ ආදායම් ලැබූවද තම්බපණ්ණිය පෙරදිග අපරදිග යාකෙරෙන ප්‍රධාන නැව්තොට ලෙස විරුදාවලි ලැබූවද රටේ අභ්‍යන්තර තත්වය නිතර කැළඹෙන සුළු අවිනිශ්චිත තාවයෙන් යුතු විය. 

ප්‍රාදේශීය ප්‍රධානීහු ස්වල්ප කලක් නිහඬව හුන් නමුදු විදේශික රජකුගේ පාලනය පිළිබඳ ජනයා තුල තිබූ අප්‍රසාදය කුළු ගන්වමින් තත්වය අස්ථාවර කිරීමෙහි උත්සාහ කළෝය. බොහෝවිට ඔවුන් මැඩපැවැත්වීමට යුද සේනාව යොදවන්නට පවා සිදුවිය. 

මෙසේ බොහෝ වියවුල් මධ්‍යයේ පස් වසරක් ගත වූයේය. කුවණ්ණා සහ විජයගේ සෙනෙහබර යුග දිවි ගමනට අත්වැලක් වන් වූ නිවුන් පුතකු සහ දියණියක විවාහයෙන් දෙවන වසරේහිදී ඔවුනට එකතු වූහ.දරුවන්හට දෙවන වසර ගෙවෙද්දී වාසුගී එක් උදෑසනක නින්දෙන් අවදි නොවීය.තම දරු දෙදෙනා දෑතින් ගත් කුවණ්ණා බොහෝවේලා ඔහු දෙස බලා සිට සෙමෙන් පහත්වී අවසන් වරට සිය පියාණන්ගේ නලලත සිප ගත්තීය. ඇය පසුපස සිටි විජය ඇගේ අතින් දරුවන් රැගෙන මුදුව ඈ හිස සිප ගත්තේය. 

ඒ තුන් වසරකට පෙරය. ඉන්පසු ගතවූ කාලය තුල යක්ඛ ගෝත්‍රික ප්‍රධානීන්ගෙන් එල්ලවූ බලපෑම් අවම වූ නමුදු ඒ හා සමඟම පැණ නැඟුනේ උදක්ම අනපේක්ෂිත උවදුරකි.රට අභ්‍යන්තරයෙහි තැන තැන ඇතිවූ නොසන්සුන් තාවයක් සමනය කිරීම උදෙසා විජය හා සමඟ වංග දේශයෙන් පැමිණි සඟයෝ තමන්ගේ සේනාංකයන්ද කැටුව නොමද සහයක් ලබා දුන්නෝය.එතෙකුදු වුව යුද මානසිකත්වයෙන් ඔද වැඩුනු ඔවුහු තමන්ගේ සේනාංකයන්හි බල මහිමයෙන් ප්‍රාදේශීය රජවරුන්සේ කටයුතු කළෝය. රජකුමරකු වුවද තමන් හා එකට වංග දේශයෙන් පළවාහරිනු ලැබූ පිටුවහලකුගේ අණ පිළිපදිනුයේ කුමකටදැයි ඔවුන් බොහෝවිට කල්පනා කලා විය හැක. ඒ කෙසේ වතුදු විජයට ඉතාම විශ්වාස සහ හිතවත් භටයින් සියයකට ආසන්න පිරිසක් හැරෙන්නට අනෙකුත් සේනාංක පිළිබඳව විශ්වාසයක් තබා කටයුතු කල හැකි වතාවරණයක් එදවස ලංකාද්වීපයෙහි නොතිබිණි. ඒ අතර යක්ඛ ගෝත්‍රිකයින්ගේ නොසන්සුන්තාවයන්ද දිවයිනෙහි ඈත ගම් දනව් අතරින් විටින් විට මතු නොවූයේ නොවේ. 

ලංකාපුරයෙහි ( යක්ඛ අගනගරය වූ සිරීසවත්ථු පුරය ලංකාපුරලෙස යළි නම්කරන ලද්දේ විජය කිරුළු පැළඳ දෙවන වසරේදීය. )රාජ සභාවෙහි ඇමති වරුන් අතර පූර්ණ පක්ෂපාතීත්වය පිළිබඳව විජය සහ කුවණ්ණාට විශ්වාසය තැබිය හැකිවූයේ උපතිස්සයන් කෙරෙහි පමණකි. 

කෙමෙන් රට තුල උත්සන්නවන්නාවූ අරාජක තත්වයට පිළියම් ලෙස ලංකාද්වීපයට ඉතාම ආසන්නයේ පිහිටි දඹදිව් තලයේ රාජධානිය වන මදුරාපුර රජුගේ සහාය පැතීමට විජයට අවසානයේ සිදුවිය.එහෙත් එසේ සහාය දෙනු වස් මදුරාපුර රජු එක් කොන්දේසියක් පැණවීය. එනම් විජය ඔහුගේ දියණිය හා සමඟ අවාහ වියයුතුය යන්නයි. කුවණ්ණා හා සමඟ දැඩි සෙනෙහසින් වෙළී හුන් විජය ඒ යෝජනාව එකහෙළා ප්‍රතික්ෂේප කළේය. 

" එවැන්නක් පිළිබඳව සාකච්ඡා කිරීම පවා මගේ සිත මහත්සේ පාරවන සුළුයි උපතිස්ස, කුවණ්ණා මා කෙරෙහි කොපමණ සෙනෙහසක් දක්වන්නේද යන්න ඔබට කිසිසේත්ම රහසක් නොවෙයි.මම ද ඇයට එලෙසම පෙම් කරන්නෙමි.එසේ හෙයින් මේ වෙනත් කුමරියක හා කරන විවාහයක් පිළිබඳව මින් මතු මා හා වදනකුදු නොදොඩන්නැයි මම හෙටම අමාත්‍ය මණ්ඩලයට නියෝග කරමි. " 

අමාත්‍ය මණ්ඩලයෙහිදී අදාල යෝජනාව සාකච්ඡාවට ගැණුනු පළමු දින රාත්‍රි යාමයෙහි මාළිගයෙහි බිහිදොර අබියස අඹ තුර සෙවනෙහි වූ ගල් ආසනයෙහි හිඳ සිටි විජය තමා අසලම අසුන්ගෙන හුන් උපතිස්ස අමතා පැවසූයේ බිඳුනු හඬකිනි. 

" ඔබගෙන් මම එකම ඉල්ලීමක් කරන්නෙමි උපතිස්ස..කරුණාකර මේ බවක් කුවණ්ණාට දැනගැන්මට කිසිසේත්ම ඉඩ නොතබනු මැනවි…" 

අවසානයේ අසුනෙන් නැඟීසිටි විජය උපතිස්සගේ දසරුව මත තම දෑත් තබමින් එසේ ආයාචනය කලේය. 

" ඒ පිළිබඳව කිසිදු සැකයක් ඔබ සිතෙහි තබාගත යුතු නැත රජතුමනි. මම ඔබගේ ඉල්ලීම එලෙසම ඉටු කරමි. එහෙත් කොපමණ කලක් මෙය කුමරියගෙන් වසන් කොටගෙන සිටින්නද? " 

ඒ පැණයට සුදුසු පිළිතුරක් සිතාගත නොහැකිවූ විජය උපතිස්ස වෙතින් ඉවත්ව අංගනය හරහා සිය වාස භවන වෙත පිය නැඟුවේය. 

උපතිස්ස පැවසූ ලෙසම කුවණ්ණා දින කිහිපයක් ඉක්මයාමට පෙර විවාහ යෝජනාව පිළිබඳ පුවත දැනගත්තාය. 

දින කිහිපයක් මාළිගයෙන් බැහැරයාමෙහි අවස්ථාවක් නොලද විජය එදින සවස උපතිස්ස හා සමඟ ඉද්ද ගැසුවාක්සේ දිවෙන ලංකාපුරය සහ තම්බපණ්ණි මාර්ගයෙහි බොහෝ දුර අසු විහිදවූයේ ගතමෙන්ම සිතද ඉපිල යන අන්දමේ ප්‍රීතියකිනි. 

" උපතිස්ස ජීවිතය යනු මෙයයි උපතිස්ස, කුමක්ද මේ කිරුළ?...ඒ මා හිස මත තැබූ ගල පර්වතයක් මෙන් මා සිත මෙන්ම ගතද දවයි. කුවණ්ණා සහ දරු දෙදෙනාද රැගෙන මේ රාජ්‍යය රුචි අයෙකුට භාරදී වනගතව දිවිගෙවීමට ඇත්නම් ඒ කෙතෙක් භාග්‍යයයක්දැයි මට සිතී ඇත්තේ වරක් හෝ දෙවරක් නොවේ උපතිස්ස වරක් හෝ දෙවරක් නොවේ. " 

කොහොඹ ගස් මණ්ඩියක අසුන් පිටින් බැස හිරු බැසයන දෙස මඳක් වේලා දෑස් දලවා බලා සිටි විජය උපතිස්ස අමතා එසේ පැවසූයේ වැල්ලේ හිඳ ගනිමිනි. 

" රජතුමනි, කිරුළ පැලඳීම තරම්ම එය ඉවතහෙලීමද අසීරුයි. සමහර විට ඊටද වඩා අසීරුයි.අප හැමදෙනගේ දෛවය අනුව ඉරණම අනුව ලියැවී ඇත්ත වෙනස් කිර්‍රිමට තරම් අපි කවුද? " 

බටහිර අහසේ හිරුඑලිය මැකීගියේ ගනඳුර අතරින් නිල් මිණිවන් තරුකැට දහසක් පායා එනයුරු නරඹමින් ඔවුහු බොහෝ වේලාවක් එහි ගත කළහ. 

Image - Huffingtonpost.com

" බලනු මැන උපතිස්ස කොපමණ අයස්කාන්ත දර්ශනයක්ද? අහෝ මේ අපූර්ව දසුන නරඹනුවස් කුවණ්ණා මෙහි නොමැතිවීමය මසිත පෙලන එකම ශෝකය…" 

එදින ආපසු සිය වාස භවන වෙත විජය පැමිණියේ උද්දාමයට පත්වූ සිතකිනි. විලක්කු ආලෝකයෙන් බබලන පෙත් මඟ ඔස්සේ ඔහු ප්‍රධාන දොරටුව වෙත ලඟා වූයේ " කුවණ්ණා…. " යනුවෙන් හඬ නඟමිනි. 

" කෝ මගේ කුඩාවුන් දෙදෙනා?...ඔවුන් වේලාසනම නින්දට ගියා වත්ද? " 

ආලින්දයෙහි ඈත කෙලවර අසුන්ගෙන සිටි කුවණ්ණා සෙමෙන් නැඟිට ඔහු වෙත පිය මැන්නාය. 

" එසේය කුමරුණි, දරුවන් නින්දට ගොස්ය. " 

ඔහු රජවූ පසුවද ඇය ඔහු ආමන්ත්‍රණය කල කුමරුණි යන්න වෙනස් නොකලාය.ඇගේ ස්වරයෙන්ම යම් වෙනසක් දැනුනු විජය දරුවන්ගේ නිදන මැදිරිය වෙත පිවිසීම උදෙසා එසවූ පය එලෙසම තබා කුවණ්ණා දෙස හැරුණේය. 

" කුවණ්ණා????..." 

" කුමරුණි....." 

ඔහු ඇගේ දෑස් දෙස එබී බැලීය. වෙනදා ඔහු වත දුටු වහාම දීප්තිමත්ව බබලනා ඒ දෑස්, ඇගේ සිහින් දෑස් වේදනාවෙන් පරිපීඩිතව තිබිණි. 

මතු සම්බන්ධයි......