399. ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය - 31 - ඝන අන්ධකාරයෙහි අසිරිය නොහොත් Some Fascinationg Memoirs Of Blackouts

Screech Owl 

වර්ෂා a.k.a. වැසි දැරිය ලියල තිබ්බ බොහොම අපූරු සටහනක් මේ විදුලිය කැපීම ගැන. "සොඳුරු අඳුර" කියවල නැත්තං ගිහිල්ල කියවන්න. බොහොම අපූරු සිතුම් පැතුම් තියෙන දරුවෙක් ඒ.

වර්ෂාගෙ සටහනට ප්‍රතිචාර විදිහට මම කිව්ව කාලෙකට ඉස්සර ලයිට් කපපු කාලෙක මගේ අත්දැකීම් ගැනත් ලියන්ට ඕන කියල. ඉතිං මේ තමයි ඒ මම කියාපු සටහන.

1996 අවුරුද්දෙ විතර මතකද රටපුරා දවසට පැය අටක් විතර ලයිට් කැපුව? දවල් දවසෙ පැය හයකුත් රෑට පැය දෙකකුත් ද කොහෙද? ඒ දවස්වල අපි දෙන්න බැඳපු අළුත. මගෙ ක්වාටර්ස් එකේ හිටියෙ...බකමූණෙ. බකමූණ දන්නව නේද? මාතලේ දඹුල්ල පාරෙ නාවුල මංසන්ධියෙන් දකුණට හැරිල ගිරිතලේ පාරෙ කිලෝමීටර් 30ක් වගෙ යන්ට ඕන බකමූණට.

1996 අවුරුද්දෙ තමයි ලංකාව ක්‍රිකට් ලෝක කුසලානෙ දිනාගත්තෙ. අවසන් තරඟයෙන් අපි ජයග්‍රහණය කරල අදට හරියටම අවුරුදු විස්සයි. 1996 මාර්තු 17 වෙනිද ඒ සදානුස්මරණීය දිනය. ලයිට් කැපිල්ලටත් ඔය ලෝක කුසලාන ක්‍රිකට් තරඟාවලිය සම්බන්ධයි. ඒකෙ පූර්වාපර සන්ධි ගැලපීම මෙහෙමයි. ඒ දවස්වල ලංකාවෙ විදුලි අවශ්‍යතාවයෙන් වැඩිපුර ප්‍රතිශතයක් නිෂ්පාදනය වුනේ ජල විදුලි බලාගාර වලින්. 

ගල් අඟුරු බලාගාර, තාප බලාගාර, ඩීසල් බලාගාර ඔය ඔක්කොම ආවෙ ඔය 1996 අවුරුද්දෙ ඇතිවුනු මහා විදුලි අර්බුදයට විසඳුම් විදිහට. විදුලි අර්බුදයට හේතු වෙන කාරණා ගැන බොහොම රසවත් ලිපියක් ලියල තිබ්බ ඉකොනොමැට්ටා.

1996 අවුරුද්දෙ විදුලි අර්බුදය ඇතිවුනේ වැස්ස නැති නිසා. වැස්ස නැති හින්ද ජලවිදුලි බලාගාර ආශ්‍රිත ජලාශවල ජල මට්ටම සීග්‍රයෙන් අඩුවුනා. ඒ නිසා බහුතර ප්‍රතිශතයක් ජලවිදුලිය මත යැපුණු විදුලි බල මණ්ඩලයට රටේ ඉල්ලුම සපුරන්ට නොහැකිවුනා. 1996 අවුරුද්දෙ ඔය අධික නියඟ ආවෙ ගොයම් පූදින කාලෙ. මම වැඩ කරපු බකමූණ දිහා  ගොවිබිම් වලට ඔය වතුර හිඟය තදින්ම බලපෑවා.

මොකද කිව්වොත් බකමූණට වතුර දෙන්නෙ ඇලහැර - මින්නේරිය යෝධ ඇළෙන්. යෝධ ඇළට එන්නෙ පොල්ගොල්ල වේල්ලෙන් හරවල බෝවතැන්න උමඟ හරහා එන මහවැලි වතුර. පොල්ගොල්ලට වතුර එන්ට ඊට උඩහ තියෙන කොත්මලේ ජලාශයෙන් වතුර නිකුත් කරන්ට ඕන. කොත්මලෙන් නිකං ජලය නිකුත් කරන්නෙ නෑ. කොත්මලෙන් ජලය නිකුත් වෙන්නෙ එහෙ ටර්බයින් යන්ත්‍ර ක්‍රියාත්මක උනහම. 

එහෙ ටර්බයින් ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ ජාතික විදුලි නිෂ්පාදන මාස්ටර් ප්ලෑන් එක අනුව. විදුලි අර්බුදය හින්ද ඔය බලාගාර ආශ්‍රිත ජලාශවලින් ජලය නිකුත් කලේ බොහොම සීමාසහිතව සහ ඒ වගේම පාලනයක් ඇතුව. මට සීයට දෙසීයක්ම සහතිකයි බකමූණෙ ගොවියන්ගෙ කිරිවදින ගොයම හේ බාල තව් මැරෙන එක කොත්මලේ විදුලි බල නිෂ්පාදනය කරන්නෙ කොයි වෙලාවටද කියල තීරණය කරද්දි ප්‍රධාන සාධකයක් වුනේ නැති බවට.

ඉතිං ඔය කොත්මලෙන් පල්ලෙහාට ජලය නිකුත් කිරීම දැඩි පාලනයකට යටත් කරපු එක බකමූණ පැත්තෙ කුඹුරුවලට බොහොම නරකට බල පෑව. ඒ එක්කම ඒ ජල හිඟය අපිටත් බලපෑව මොකද ගොවියො වතුර නැති හින්ද අපිව කන්ට හැදුව. 

අපේ අයි.ඊ. මහත්තය උදේ මාව දැක්ක ගමං අහන්නෙ " වීරෙ ඊයෙ කොත්මලේ ටර්බයින් කීයක් වැඩකරලද? මෙගවොට් කීයක් නිෂ්පාදනය කරලද? " ඔන්න ඔහොමයි. 

( සමාවෙන්න- පොඩි පැහැදිලි කිරීමක් කල යුතුයි....අයි.ඊ. කිව්වෙ ඉරිගේෂන් එන්ජිනියර් නොහොත් වාරිමාර්ග ඉංජිනේරු )

"මොකටද අයි.ඊ. මහත්තය ඒ විස්තර හොයන්නෙ? අයි. ඊ.මහත්තය මොකෝ මෙහෙං අයිං වෙලා විදුලි බල මණ්ඩලේටවත් යන්ට ද හදන්නෙ?" කියල මම ඇහුව. 

"පිස්සුද බං? මේ හදාගත්තු පැළ දාල දාල කොහෙ යන්ටද මේ පැන්සන් යන්ට ඔන්න මෙන්න කියල තියෙද්දි? මම මේ විස්තර හොයන්නෙ අද ජල හිඟය ගැන රැස්වීමක් තියනවනෙ ඇළිකිඹුලාවෙ. මම මේ හදන්නෙ කොත්මලේ ඊයෙ නිෂ්පාදනය කරපු මෙගවොට් ගාණ ගැනවත් කියල එතනිං ඔලුව බේරගෙන එන්ට"

"ඔය මෙගවොට් කතා කියල ඔලුව බේරගන්ට වෙන්නෙ නෑ අයි.ඊ. මහත්තය. මෙච්චරයි වතුර හම්බවෙන්නෙ.ඒක රජයේ ඉහළින්ම ගත්තු තීරණයක්. අපිට බලපෑම් කරල ඒක වෙනස් කරන්ට බෑ. ඒ හින්ද ඔය මහත්තුරුම තීරණය කරල කියන්ටකො කොහොමද මේ හම්බවෙන වතුර ඩිංග බෙදා ගන්නෙ කියල. ඔන්න ඔහොම කියල එයාලටම ඒ වැඩෙත් බාර දෙමු..." මම එහෙම කිව්වෙ වෙලාවෙ හැටියට හොඳම විසඳුම ඒක හින්ද.

ඔහොම තමයි ඒ කාලෙ අපි ඔලුව බේරගෙන හිටියෙ. කොහොම හරිඔය කොත්මලේ මෙගවොට් කතාව කොච්චර නැඟල ගියාද කිව්වොත් "අද කොත්මලේ මෙගවොට් කීයද බං?" කියන එක ඒ දවස්වල අපි අතරෙ බොහොම ජනප්‍රිය කැච් ෆ්‍රේස් එකක් වගෙ වෙලා තිබ්බෙ.හරියටම අර මේ පහුගිය ටිකේ "සුජී ඔය ෆෝන් එක දීපං ළමයෙකුට" කතාව වගෙ.

ඉතිං ලෝක කුසලානෙයි ලයිට් කැපිල්ලෙයි සම්බන්ධෙ ගැන කිව්වෙ නෑනෙ නේද? ඒක මෙහෙමයි. ඔය ලයිට් කැපිල්ල පටංගන්ට ආණ්ඩුව කලින් සළසුම් කරල තිබ්බෙ මාර්තු මාසෙ මුල ඉඳල. ඒත් ඒ වෙනකොට අපේ ක්‍රිකට් ටීම් එක හනුමා දරපලන්නා වගෙ හතර අතටම එන එන එකාට නෙලනව. නොවැරදීම කප් එකත් උස්සයි කියල රටේම මිනිස්සු විස්වාස කරන්ට පටංගෙනත් තිබ්බෙ.

ඒ අස්සෙ ලයිට් කපල මිනිස්සුංට මැච් ලයිව් බලන එක නැතිකලොත් එහෙම චන්ද්‍රිකාගෙ පතුරු අරී කට්ටිය එකතුවෙලා. ඒ හින්ද ආණ්ඩුවෙ ලොකු ලොක්කො කතාවෙලා කලේ ලයිට් කැපිල්ල කල් දැම්ම. එක්කො ලංකාව කප් එක ගන්නකං එහෙම නැත්තං නොකවුට් වෙනකල්. මොන නොකවුට්ද? ගහගෙන, ගහගෙන, ගහගෙන ගිහිල්ල අර මම කලිං කිව්ව විදිහට 1996 මාර්තු 17 වෙනිද කප් එකත් අරගෙනයි නැවතුනෙ. ඒ හින්ද කට්ටියට ජයපැන් බීල ජයග්‍රහණය උත්සවශ්‍රීයෙන් සමරන්ටත් දවස් දෙක තුනක් එහෙමත් කල් දීල මට මතක විදිහට මාර්තු 20 වගෙ ඉඳල තමයි ලයිට් කැපිල්ල පටං ගත්තෙ.

ඉතිං ඔය කාලෙ අපි හිටියෙ බකමූණෙ ක්වාටර්ස්වල කියල කිව්වනෙ.එව්ව බොහොම පොඩි ක්වාටර්ස්. නිදන කාමර දෙකකි. සාලෙකි. බාත් රූම් එකකි. කුස්සියකි. පොඩි ඉස්ටෝරු කාමරේකි.එච්චරකි. එහෙම කතා කරන්නෙ අපෙ ඒ දවස්වල හිටපු අංශ ප්‍රධානියා. ගම මාතර වලස් මුල්ල පැත්තෙ."මෙතෙන්ට ඉදලකි කොස්සකි අරං ඇවිත් පොඩ්ඩක් අතුගාලා දාන්ට" "උදේ දානෙට බතකි සම්බලකි කිරි හොද්දකි තිබ්බම ඇතිවෙයි නේද වීරෙ?" එහෙම තමයි ඒ මහත්මයගෙ කතාබහ.

ඉතිං අර ක්වාටර්ස් වල වහල ඇස්බැස්ටස්. බොහොම පොඩියි කාමර එහෙම. අපිත් ඉතිං බැඳපු අලුතනෙ අවුලක් නෑ.ඇලී ගැලී වසන්ටයි තියෙන්නෙ...හෙහ්,හෙහ්, ඒත් ලයිට් කැපුවම නම් මක් කරලවත් ගේ ඇතුලෙ ඉන්ට බෑ. ජනෙල් අරින්ටත් බෑ. මදුරුවො කියන්නෙ දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙක් එක පාර ඇඟේ හැප්පුනොත් අපි බිම වැටෙන සයිස්.

"මේ මේක කරන්ට බෑ ඒයි...යමු අපි දෙන්නම එළියට. අර පිටිපස්සෙ මුරුංගා ගහ යට මේ වේවැල් පුටු දෙකත් අරගෙන ගිහිල්ල ඉඳගෙන ඉමු ලයිට් එනකල්" දාඩිය තුං කංසෙං ගලද්දි මම ඈ අමතල කිව්ව.

"පිස්සුද? හොඳට හිටියි මේ ගේ ඇතුලෙත් මදුරුවන්ගෙන් බේරෙන්ට බැරි එක එලියට ගියොත්  ලේ ඔක්කොම උං බීල තියෙයි ලයිට් එනකොට"

"ඇයි අර සුමනෙ දුන්න ඔයිල් එක ගාගමුකො බලන්ට. ඒක වැඩ කරනවද කියලත් බලතැහැකි එතකොට."

සුමනෙ කියන්නෙ මගෙ යාලුවෙක්. මිනිහගෙ මස්සිනා ඒ දවස්වල හිටියෙ ආමි එකේ.ඔය වවුනියාව පැත්තෙ කොහෙ හරි. ආමි එකට දෙනවනෙ මදුරුවො කනවට ගාන්ට තෙලක් වගෙ ආලේපයක්. එව්වයිං පොඩි බෝතල් හතර පහක් සුමනෙ මට ගෙනත් දුන්න ඊට සති දෙහෙකට තුනකට වගෙ උඩදි.

"යං යං යං …." උන්දැ මූණත් විරවගෙන එහාට මෙහාට ඇඹරෙනව දැකල මම බල කලා. "හරි හරි අප්සෙට් වගෙ නං ආයෙ එන්ට බැරිය ආපහු ඇතුලට. මොකෝ පයිං එන්ට බැරි තරං දුරක්ය?" මම කිව්ව. 

ඔන්න කොහොම හරි අර තෙලත් අතපයේ ගාගෙන වේවැල් පුටු දෙකත් උස්සගෙන අපි දෙන්න ගිහිල්ල මුරුංගා ගහ යට ඉඳ ගත්ත. 

"ඉන්ටකො මම කහට දෙකක් හදන්නං. කිතුල් හකුරුත් තියනවනෙ." මම නැඟිටල කුස්සියට ගියා.

ඊට කලිං සුමානෙ එයාලගෙ ගෙදර ගිහිල්ල ආපහු එද්දි එයාලගෙ අම්ම කිතුල් හකුරු බෑ දෙකක්ද තුනක්ද ඔතල දුන්න. "මේං මේක දාගන්ටකො ඔයාගෙ බෑග් එකට…." ඈ ඒ පාර්සලේ එහෙම්මම මට දුන්න. 

එතන කිතුල් හකුරු බෑ තුනක් තිබ්බ. "හෙහ්, පාත්තයගෙ රිස්ස යන්ට අර කොහෙද මිනිස්සු කට්ටියල් හකුරු බෑ තුන තුන මුලකට තියල වෙලුව වගෙ අම්මත් මගෙ රිස්ස යන්ට කියලද දන්නෙ නෑ හකුරු බෑ තුනක් ඔතල දුන්නෙ?" මම ඒ වෙලාවෙ එහෙම කිව්ව. 

"ඇයි ඒ මොකද එහෙම කිව්වෙ?" 

"එහෙම කිව්වෙ මාත් පාත්තයෙක් හින්දනෙ..හෙහ්,හෙහ්"

උඩරට මිනිස්සු පාතරට මිනිස්සුන්ට අපහාසාත්මකව කියන්නෙ පාත්තයා කියල. "එවුං පාත්තයොනෙ. ඒකුං එක්ක කවුද හිර ගනුදෙනු කරන්නෙ?" එහෙම නැත්තං "ඒ මිනිස්සු පාත්තයො උනාට වැදගත් මිනිස්සු"

ගෑස් එක ඔන් කරල මම කේතලේ ලිපේ තියල ආයම ඇවිල්ල ඉඳගත්ත.එදා කොහොම හරි තිත්ත කළුවර දවසක්. හඳ එළියක් කියන නාමයක් නෑ. අහසෙ තරු දිලිසුනෙ නිල් මැණික් වගෙ.

"මේ ..ඒයි….අරක ග්‍රහලෝකයක් නේද?" අපෙ නිල නිවාසෙටම පල්ලෙහායිං තිබ්බ තනිකඩ නිවාසෙ වහලත් එක්ක වහගෙන සරුවට හැදිල තිබ්බ කොහොඹ ගහට පැත්තකිං දිලිසි දිලිසි තිබ්බ තරුවක් පෙන්නල ඈ ඇහුව.

"නෑ ඒක තරුවක්. නිවි නිවි දිළිසෙන්නෙ තරු. ග්‍රහලෝකයක් නම් එක දිගටම එලිය පේනව. ට්වින්කල් ට්වින්කල් ලිට්ල් ස්ටාර් "

"ලයිට් ගිහාම සද්ද බද්දත් ගොඩක් අඩුවෙනව නේද?" කහට උගුරක් බීල ඈ කිව්ව. 

"ඔව් ඔය අහල පහල ක්වාටර්ස්වල ටී.වී. රේඩියෝ ඔක්කොම ලයිට් ගිහාම වැඩ නෑනෙ. ඉතිං සද්ද හුඟක් අඩුයි. හොඳට කන්දිහාගෙන ඉන්ටකො ඔයාට වෙනදට නෑහිච්ච සද්ද බොහොම හොඳට ඇහෙයි."

මම එහෙම කියනවත් එක්කම මොකෙක්ද කුරුල්ලෙක් පියාඹගෙන ඇවිල්ල ඒලඟම තිබ්බ අඹ ගහේ වැහුව. 

"ඒ මොකෙක්ද ඒ?...." ඈ රහසින් වගෙ ඇහුව. 

"මම හිතන්නෙ බස්සෙක් වෙන්න ඕන.වවුලෙක් වෙන්න බෑ. වවුලෙක් ආවනං ඔයිට වඩා සද්දයි. මොකද උගෙ අත්තටු දිගඇරියම කොළ අතුවල වැදෙනවනෙ. එතකොට සද්දයි." 

"ඉතිං බස්සෙක් නම් හූම් හූම් කියන්ට එපාය…"

"හෙහ්..හැම වෙලේම බස්සො කෑ ගහන්නෙ නෑ. උංට මොකක් හරි හේතුවක් තියෙන්න ඕන කෑගහන්ට. බොහෝවිට උංගෙ අඩවිය ගැන අනික් බස්සන්ට දැනුම් දෙන්ට. සද්ද නොකර ඉන්ටකො තව ටිකකිං ඌ පටන්ගනී නාදෙ. දන්නවද බස්සො කෑ ගහන එක නවත්වන්ට කරන්ට පුලුවන් වැඩක්?"

"පොලු කෑල්ලකිං ගහල ඌව එලවල දාන එකද?"

"නෑ..නෑ….මම කියන්නෙ බස්සා එලවන්නෙ නැතුවම ඌව ගොලුකරවන්ට විදිහක්....බස්සා කෑගහන රිද්මය අල්ලගෙන හරියටම ඒ වෙලාවටම ලිබ්බටේ ලිපට දැම්මොත් බස්සා එහෙම්මම ගොලු වෙනවලු."

"හිහ්...හිහ්...කවුද අප්පේ ඔව්ව කියන්නෙ?"

"මම පොඩි කාලෙ අපේ අත්තම්මයි මට ඔහොම කියල දුන්නෙ…"

"ඉතිං ඔයා එහෙම දාල බැලුවද ලිබ්බටේ ලිපට?"

"ඔව් දවසක් මම හරියටම අත්තම්ම කියාපු විදිහටම බස්සා කෑගහන අඬ අල්ලල ලිබ්බටේ ලිපට දැම්ම"

"ඉතිං ඌ ගොළු වුනාද?"

"ගොළු උනාද නම් මන්ද.ඊට පස්සෙ කොහොම හරි ඌ කෑගැහුවෙ නම් නෑ..හිහ්..හිහ්"

"ඌ ඉගිල්ලිල යන්ට ඇති වෙන කොහාට හරි"

"එහෙම වෙන්ට ඇති. හැබයි අඹගහේ ඉන්න බසු තඩිය කෑගැව්වත් අපිට ඕකෙ සත්ත බලන්ට වෙන්නෙ නෑ."

"ඒක ඇත්ත. ලිබ්බට කොහෙං හොයන්ටද දැං?"

අපි දෙන්නම විනාඩි දහයක් තරමෙ කිසිම සද්දයක් නොකර හිටියෙ බස්සා කෑ ගහයිද කියල බලන්ට අපි දෙන්නටම ඕන වෙලා තිබ්බ නිසා. 

"සලාං ............" එක පාරටම පල්ලෙහා ඩෝමිටරි එක පැත්තෙං ආපු සද්දෙං හාත්පස නිහඬතාවය බිඳිල ගිය මගෙ රෝමෝද්ගමනය කරවමින්. ඒ එක්කම අඹ ගහේ අතුපතර අස්සෙ ඉඳල මොකෙක් හරි ලොකු කුරුල්ලෙක් ඉගිලිල ගියා. කණ විනිවිදගෙන ගිය සද්දෙට මට එක පාරට පල්ලෙහා ඩෝමිටරි එක දිහා බැලුන හින්ද අර අඹ ගහේ හිටපු මොකා හරි ඉගිලිල යන සද්දෙට ආපහු ඔලුව හරවල ඒ පැත්ත බලනකොට ඌ පියාඹලා ගිහිල්ලත් ඉවරයි. 

"මොකාද කියල හරියටම දැක්කෙ නම් නෑ. ඒත් බොහෝ විට බස්සෙක් වෙන්න ඇති." ඌ පියාඹලා ගිය දිහාව බලාගෙන මම කිව්ව.

"අම්මේ මම බයවුන පාර..මොකක්ද ඒයි ඒ සද්දෙ?" පපුවට අතකුත් තියාගෙ ඇසුත් ලොකු කරගෙන ඈ ඇහුව.

"ඔය විකිය හරි කවුරු හරි කලුවරේ පිඟානක්වත් බිඳින්ට ඇති" 

විකියා නොහොත් වික්‍රමසිංහ කියන්නෙ අපෙ ගබඩා පාලක නොහොත් එස්. කේ. නොහොත් සැකේ. 

"මොකක්ද බං ධර්මෙ උඹ මේ කලේ? කලුවරේ එක්කො ටෝච් එකක් අරං යන්ට ඕන..බලපං දැං මම කන්නෙ මොකේද?" ආයම ඩෝමිටරි එක පැත්තෙං මතුවෙලා හාත්පස සිසාරා ගිය විකියගෙ කටහඬ එතන වුනේ මොකක්ද කියල විතරක් නෙවෙයි වැරදිකරු කවුද කියලත් අපිට කිසිම සැකයකින් තොරව පැහැදිලි කලා.

"හරි හරි කෑනුගහ ඉඳපං....මම උඹට පිඟානක් ගෙනල්ල දෙන්නං" ධර්මයාගේ ප්‍රතිචාරය අපට ඇසුනේ යන්තමට.ධර්මේ කොහොමත් බොහොම සන්සුන් යන්තමට කනට ඇහෙන නෑහෙන මට්ටමට කතාකරන පුද්ගලයෙකි. ඔහු අපේ කාර්යාලයේ ගිණුම් ලිපිකරුවා ය. 

"පිඟාන ගෙනත් දෙන එක නෙවෙයිනෙ ........" ඉන්පසු විකියා මොකක් කිව්වද කියල හරිය ඇහුනෙ නැත්තෙ ධර්මයාට බනිමින්ම ඌ ඩෝමිටරි එකේ එහා පැත්තට ගිය හින්ද වෙන්න ඕන.

"මදැයි බස්ස කෑගහනව අහන්ට හිටිය. අර මනුස්සය පිඟාන පොළවෙ ගහපු පාරට බස්සා ආය මේ අහල ගං හතකවත් නොඉඳ යන්ට ඇති…" ඈ කිව්වෙ හිනාවෙවී.

"හෙහ්..හෙහ්..ඒක ඇත්ත...හෙට දැං ඔෆිස් එකේ කණක් ඇහිල ඉන්ට වෙන්නෙ නෑ. විකිය පටන් ගන්නව උගෙ පිඟාන ගැන අඳෝනාව. ආ..ඒක නෙවෙයි අර යෙරපියන් කමියුනිටි එකෙන් අපිට ආධාර දෙනවනෙ ඇළවල් ප්‍රතිසංස්කරණය කරන්ට. ඒකට සුද්දො දෙන්නෙක් ඇවිල්ල ඉන්නව..ඊයෙ මරු වැඩක් උනානෙ"

"දැං ඔයාම නේද මට කිව්වෙ සද්ද කරන්නෙ නැතුව ඉමු කියල. අර මුනිවත ද මොකක්ද එක රකිමුය කියල"

"හරි හරි සොරි සොරි...හරි පූර්ණ නිශ්ශබ්දතාවය මෙතැන් සිට... හරිද?." මම කට තද කරල පියාගත්ත.

අහස ඉමතෙක් විහිද ගිය තරු වියන යට එකලාව වැතිර හිඳ,

මන්ද මාරුතයේ සැලෙන අඹ දළු නඟන සිරිසිරිය අසමින,

වමත දිගුකොට ඇගෙ සුරත ගෙන පහස එහි සිත පුරා විඳිමින,

සහස්වර මම සපථ කරනෙමි ජීවිතය නිසැකවම මෙයමය,

ඉවර නෑ හරිය?...ඝනාන්ධකාරයෙහි අසිරිය තව තියනව..හොඳද?

Screech Owl - Image Courtesy - The Internet Bird Collection