167. වාං පතුල් ගැන නොහොත් දෙයියෝ සාක්කි කබරය ඉස්සරහ.....

රයිට් එහෙනං එන්ට බලන්ට කට්ටියම ..ඉඳගන්ටලාකො හත්තට පොලකිං බණ අහන්ට වගෙ...ඔය කොහෙට කොහෙට හරි හේත්තු වෙල කකුළු කාරිය දිගඇරගෙන..අද කියන්ට යන්නෙ විමලෙගෙ වාං පතුල් කතාව.ඔය මොකෑ ලන්ත දේස වාසීන් දඩයමට උපං හපන්නු. විමලෙත් රස්සාවට එන්ට කලිං නං දරාපු දඩයක්කාරය.අපි ඔය කැළේ ඇතුලෙ ජීප් එකේ එහෙම යනකොට අතෑරල දාපු වැව් පිටැන්නි වල ඉන්නව පමණක් වෙලාවට මුවෝ රංචු රංචු හැන්දෑ කොරේ ඉරේලිය වැටිල දිලිසි දිලිසි. අපි ඔන්න දවසක ජීප් එක ..... ඒ දවස්වල තිබ්බෙ 31 ශ්‍රී හාරදාස් කාණ්ඩෙ කොළපාට මිට්සුබිසි ජීප් එව්ව අපිට දීල..ලෝං වීල් බේස්..ආය නෑ පට්ට වාහනේ..කැළේ කොළේ Off Road යන්ටද, දඹුල්ල හබරණ කොරියන් කාරයො හදාපු ලංකාවෙ පළවෙනි හයිවේ එකේ හැටට හැටේ සුරුස් ගාල යන්ටද ඔය කෝකටත් මිට්සුබිසි ජීප් එක කියාපු වාහනේ. 

ඒ වගෙ වාහනයක් ආවෙම නෑ ඊට පස් සෙ...එතනදි උනේ මයෙ හිතේ ඇමරිකන් ඩිසයින් එකයි ජපං තාක්සනෙයි දෙක එකතු වෙච්චි එකෙන් තමයි එච්චර සාර්ථක වාහනයක් හැදුනෙ. ජිප් කියල අපි වාහන වර්ගයක් හැඳින්නුවට ඇත්තටම ජීප් කියන්නෙ ඇමරිකාවෙ වාහන හදන සමාගමක්.1988 විතර වෙනකල් ජපානෙ මිට්සුබිෂි සමාගම ජීප් කෝපරේෂන් එක්ක එකතුවෙලා මිට්සුබිෂි ජීප් එක හැදුව. ඊට පස් සෙ තමයි ජපනා පජෙරෝ එක හදන්ට පටන් ගත්තෙ. 

හරි ඒ නිමා වූයේ ජීප් පිළිබඳ අතුරු කතාව නොහොත් වැල් වටාරමයි. නැවත ප්‍රස්තුත ප්‍රධාන කථාවට සැණෙකින්... 

අපි ඔය කැළේ ඇතුලෙ ජීප් එකේ එහෙම යනකොට අතෑරල දාපු වැව් පිටැන්නි වල ඉන්නව පමණක් වෙලාවට මුවෝ රංචු රංචු හැන්දෑ කොරේ ඉරේලිය වැටිල දිලිසි දිලිසි.අපි ඔන්න දවසක ජීප් එක පලු ගහක් යට නවත්තල හෙමීට බැහැල ජීප් එකටම හේත්තුව දාල මුවංගෙ සෙල්ලං බලාන ඉන්නව. 

ඔය කියන දවස්වල අපෙ එකෙක් ගාවවත් තිබ්බෙ නෑ හරි හමං කැමරාවක්...අම්මප හොඳ ලෙන්ස් සෙට් එකක් තියන කැමරාවක් තිබ්බනම් පොටෝ ගන්ට තිබ්බ චායාරූප තරඟ වලින් දිනන්ට තරමෙ... 

ඔහොම අපි මුවෝ බල බල ඉන්දදැද්දි ඔන්න විමලෙය දකුනු හක්කෙ තියන හපේ මාරුකරනව උතුරු හක්කට...ඒ කරල පැත්තකට හැරිල කෙලපාරක් දෙනව දකුනතේ දබරැඟිල්ලයි මැදඟිල්ලයි එකට තියල ඒ මැදිං ජිප් එක ඉස්සරහ තිබ්බ කරඹ පඳුරෙං බාගයක් ලේ පාට වෙල යන්ට. ඒ කරල උඩ බලාගෙන හපේ එහාට මෙහාට මාරු කරකර අනික් එවුං දිහා හොරෙං බලල මෙහෙම කියනව.. 

" අම්මප මයෙ කානු දෙකේ තුවක්කු බටේ තිබ්බ නං එක වෙඩිල්ලයි තියන්නෙ, ආං අර ඉස්සරහම හුඹහ ගාව ඉන්න මුව නාම්බා කැරකිල උඩ පැනල මැරිල වැටෙන්ට " 

අනික් එවුං විමලෙව කන්ට වගෙ රවන්නෙ.. 

"නෙද්දකිං විතරක් මේ පව්කාරය කිව්ව කතාව බලාපල්ලකො අර අහිංසක සතා දිහා බලාගෙන.... මොන හිතකිංද බං ඔහොම කියන්නෙ උඹ? "

ඔය අපේ ඉන්නවනෙ සත්ගුණවත් පරාර්තකාමී ඉඩං අහිමි දානපති උදවිය..ඔන්න එවුං පටං ගන්නව විමලයට දෙස්ස කපන්ට. විමලෙත් අරින්නෙ නෑ මා දිහා බලල ඇහැක් කාරිය ගහනව ඒකා....ආයෙම හපේ මාරු කොරනව අනික් හක්කට.... 

" අහිංසකයි තමයි බං කවුද නෑ කිව්වෙ...ඒත් තවත් අහිංසකයි පදමට පහේ කාරිය වැටිල මද ගින්නෙ ඉදිල මේසෙට වැඩැම්මුවම...හෙහ්, හෙහ්, " 

විමලෙය බඩ හොල්ල හොල්ල හිනාවෙනව. අනික් එවුන් නේද?....ඌව කන්ට පුලුවන් නම් කාවි එතනම ලුණුත් නැතුව..ඒ තරමට මල...හෙහ්, හෙහ්, 

ජීප් නවත්තගෙන ඉන්නව කිව්වම තව කතාවක් මතක් උනා ඔන්න..වැල් වටාරං නං තමයි..ඒත් මෙතෙන්ට එන උදවිය හුඟ දෙනෙක් ඔය වැල් වටාරං වලට බොහොම මනාපයි කියල කියල තියන හංද ඒකත් කියලම ඉඤ්ඤංකො හොඳද? 

අපෙ ඔය ඉඳිකිරීම් වැඩ කෙරුනෙ කොන්ත්‍රාත් ක්‍රමයට. ඒ කිව්වෙ අපෙ ආයතනයෙ ලියාපදිංචි කොන්ත්‍රාත් කාරයො ඉන්නව. ඒ අයට පිළිවෙලට වැඩ ප්‍රදානය කරනව. 

" හා.. මෙහෙ වරෙං මයෙ අප්පච්චි..උඹ මෙන්න මෙතන හික් ගහ ගාව ඉඳල ආං අර වංගුවට එහායිං තියෙන නුග ඇටුවම ගාවට යනකල් තියෙන බෝක්කු ටික ඔක්කොම හදාපං...හරිය? " 

" ඒයි කිරිපුතා..ඉතිං කොහොමෙයි බොල?...තාත්තගෙ කොන්දෙ අමාරුව දැං හොඳෙයි?...හරි බොලාට දැං සල්ලිත් අමාරු ඇති නෙව..ම්ම්ම්ම්ම්..උඹට මම දෙන්නං හරි..මගේ මේ දකුණු කකුල ගාව ඉඳල ආං අර ...මේ මෙතනට වරෙං බං...අන්න හරි ආං අර පේනව නේද අතන දුඹුරු පාට බල්ලෙක් ඉන්නව.... ඒකා නෙවෙයි බං ....ඒ බල්ල කොහෙද දුඹුරු පාට?....අර ඊට එහායිං ඉන්න එකා..හරි ඌ තමයි..අන්න එතනට වෙනකල් තියන ඔක්කොම පෝල් බට ( පෝල් බට කියන්නෙ කුඹුරු වලට ඇලේ ඉඳල වතුර දෙන බට ) ටික එලාන පලයං ගිනි කසය වගෙ.ඉවර උනාම මට කියාපං තව වැඩක් පංගාර්තු කොරන්ට..." ඔන්න ඔහොම 

ඉතිං ඔහොම කොන්ත්‍රාත් කොරන්ට ඇවිල්ල හිටිය අකුරණ පැත්තෙ මුස්ලිම් මහත්මයෙක්. මම මහත්මයෙක් කියල කියන්නෙ මහත්මයෙක් කියාල කැත නැතුව කියන්ට පුළුවන් මනුස්සයෙක් හින්ද. පැංසොං පලච්ච ඉංගිරිස් ගුරු තුමෙක්.ඔය අපෙ හෙන්රීස් ද ඩූඩ් ගෙ එහෙම සීනියර් පොරක් හෙහ්, හෙහ්,....හොඳ මහත්තයෙක් උනාට අපේ එවුංට ඔය ලොක්කව පෙන්නන්ටම බෑ. නයාට අනුගකොල වාගෙ ඔන්න කොටිම්ම. හිතාගන්ට පුළුවන්ද හේතුව?.....හෙහ්, හෙහ්, වෙන මොකවත් නෙවෙයි කඩ්ඩ කඩ්ඩ...ඒ මනුස්සයට අර අවුරුදු හතළිහක විතර පුරුද්ද අතැරගන්ට පුළුවන මේ මාස හයකිං?...උන්දැ ඉන්නෙ කඩුව අතට ගත්තු ගමන්...අපිව දැක්ක හැටියෙ කඩුව වනාගෙන එන්නෙ සටනට... 

නෝමල් කඩ්ඩ නං ඔය මොකක් හරි කොරල සේප් උනෑකි..මිනිහ එක්ක එව්ව බෑ..ක්ලැසික් කඩ්ඩ තියෙන්නෙ...ශේක්ස්පියර් නාට්ටිය ලිවෙ අන්න ඒ කඩ්ඩ...ඉතිං අපේ එවුංට මිනිහ පෙන්නන්ට බැරි එක පුදුමයක්ද? රයිට් පඳුර වටේ තැලිල්ල ඔය මදෑ...බහිමු කතාවට...අපේ චමරි ( චමරි කිව්වෙ අපි හත් අට දෙනා නැවතිලා හිටපු ක්වාටර්ස් වලට )ඕන කෑම බීම බඩු ගේන්ට සතියකට සැරයක් දෙනව ජීප් එකක් කදුරුවෙලට යන්ට. 

මාසෙං මාසෙට මාරුවෙං මාරුවට අපි චමරියෙ ඉන්න අයගෙං කවුරු හරි බාරගන්නව Chummery Management එක. ඒ කිව්වෙ මාසෙ මුල හැමෝගෙන්ම සල්ලි එකතු කරල, ඕන කරන කෑම බීම ගෙනල්ල එදිනෙදා උයන්නෙ මොනවද කියල ගෝලයට ( උයන්ට හිටිය කොලුවට අපි කිව්වෙ ගෝලයයි කියල ) දැනුම් දීල ඒ විදිහට හරියට කෙරෙනවද කියල හොයා බලල මාසෙ අන්තිමට මුළු වියදම එක එක්කෙනා හිටපු දවස් ගනන අනුව සමානුපාතිකව බෙදල චමරිය ක්ලෝස් කරල දාන එක ඒ මාසෙ චමරිය බාර ගන්න පුද්ගලයගෙ වගකීම.... 

ඉතිං ඔන්න චමරිය කරන්ට මගෙ ටර්න් එක ආපු වෙලාවක්. කදුරුවෙල යන්ට ජීප් එක ආව අපෙ කවාටර්ස් එක ඉස්සරහට. මම යන්ට ලෑස්තිවෙලා එලියට බැස්ස. ඒ වෙලාවෙ ඔන්න මගෙ තව යාලුවෙක් කොණ්ඩෙ කපාගන්ටද මොකටද කියල ඌත් නැග්ග ජීප් එකට. මිනිහගෙ නම නිව්ටන්...ආහ්.. මේ කියන දවස්වල මිනිහ වැටිල හිටියෙ අර මම කලින් කියාපු ඉංග්‍රීසි ගුරු තුමාගෙ සයිට් එකට. ගිය වෙලාවෙ ඉඳලම කඩ්ඩ කියල නිව්ටන්ට ජීවිතෙත් එක්ක එපා වෙලයි හිටියෙ. 

" ඇයි වීරෙ බලාපංකො මචං මේක සිංහල රට...අනික මේ හද්ද කැළෑව මැද්දෑවෙ. මේ නසරානිය කඩ්ඩෙම්මනෙ කතාව. මම වෙලාවක ඕකට කතාකරනව සුද්ද සිංහලෙං උතුර දකුන මාරුවෙන්ට ඌ දන්නෙ නෑ නිව්ටන් කියන්නෙ කව්ද කියල….." 

නිව්ටා දවසක් මා එක්ක කිව්ව දෙකක් දාගත්තු වෙලාවක.. 

ඔන්න රෑ අටහමාරට විතර ඇති.... අපි බඩුත් අරගෙන ආපහු එනව, ජීප් එක පුරවල හාල්, පරිප්පු, මුංඇට කඩල..කව්පී...තුනපහ..අරවද මෙව්වද ඔක්කොම...ඔය මිට්සුබිෂි ජිප් වල ඉස්සරහ ඩ්‍රයිවර් එක්ක දෙන්නයි , පිටිපස්සෙ මූණිං මූණ බලාගෙන හරස් සීට් දෙකයි. එක සීට් එහෙක තුන් දෙනෙක්ට පහසුවෙන් ගිහෑකි. මම ඉස්සරහ සීට් එකේ ජනේලෙ ගාව. පිටිපස්සෙත් ඔය කවුරු කවුරු හරි හිටිය.... නිව්ට හිටියෙ අන්තිම කෙලවරේ..පිටිපස්සෙ දොර ගාවම. 

එදා කොහොමහරි හඳත් නැති දවසක්...ඇටපල් කළුවර...කෑම්ප් එකට කිලෝ මීටර් පහක විතර මානෙ ප්න්න අපි එනව. පාරෙ තාර නෑ. නිකම්ම ග්‍රෙවල් විතරයි. ජීප් එකේ වෝල්ට් දොලහෙ බැටරියෙන් පණගැන්වුනු හෙඩ් ලෑම්ප්ස් දෙකේ එලිය කළුවර ඉරාගෙන ඈතට විහිදෙනව තනි කෙලින්. එදා කොහොම හරි බඩු වලට ඕඩර් එක දීල නිව්ටයි මායි කදුරුවෙල මහ ඉස්පිරිතාලෙ ඉස්සරහ රෙස්ටෝරන්ට් එකෙන් බියර් බෝතලේ ගානෙ ගැහැව්ව. ඒ ලාවට තියෙන බියර් මතයි, වටේ පිටේ මෙලෝ දෙයක් පේන්නෙ නැති කමයි ජිප් එකේ එන්ජිමේ ඒකාකාරී සද්දයයි ..ඔය ඔක්කොම නිසා මම හිතන්නෙ මට ලාවට නින්ද යන්න ඇති. 

එක විඩේටම මට ඇහැරුනේ ජීප් එකේ බ්‍රේක් පාරට. දනි පනිගාල ඉස්සරහ තිබ්බ හැන්ඩ්ල් එක අල්ලගෙන මම හැරුන ඩ්‍රයිවර් දිහාට. රියදුරු තෙමේ නමින් මුතුබණ්ඩා වීය. 

"මුතූ මොකෝ බං?..." මම ඇහුව . 

මේ වෙනකොට ජීප් එකේ හෙඩ් ලයිට්සුත් ඕෆ් කරල. හතර අතම ගන අන්දකාරෙ. 

" මහත්තය කබරයද කොහෙද ඉන්නව ඉස්සරහ වංගුවෙ …" 

ඔන්න දැං ආයෙම පොඩ්ඩක් පඳුරු තැලිල්ලක් කරන්ට වෙනව..ඒ මොකටද?..පාත්‍ර වර්ගයාට මේ දැන් එක්වුණු අති ගෞරවාර්හ කබරයා මහතා පාඨක ඔබ තමුන්නාන්සේලාට හඳුන්වා දීම උදෙසා. රයිට් කබරයාස් ගෙ පැටිකිරිය මෙහෙමයි. කබරය කියන්නෙ තනි අලියෙක්. අලියෙක් කිව්වට යාන්තමට මෝදු වෙච්ච දල දෙකකුත් තිබ්බ.ඒ නිසා ඇත්තම කියනව නං ඇතෙක් මත් නෙවෙයි ඒත් වෙන්ට ඇතෙක්..හරි මොකා හරි..ඌට කබරය කිව්වෙ උගෙ ඉස්සරහ කකුල් දෙකෙයි එක කණකයි කබර වගෙ පැල්ලං තිබ්බ හින්දයි කියලයි මිනිස්සු කියන්නෙ.මමත් දෙතුං පාරක් ඔය කබරයව දැකල තියනව. අනේ අප්පේ මම නං ඒකගෙ කබර නරඹනු උදෙසා හිටිය එකක් නෑ. පන එපා කියල දිව්ව මිසක. 

ඔය කබ්රාල් නාහෙට අහන්නෙ නැති ගොබිල. ඒ අහල පහල ගම්මාන වල මිනිස්සු කීප දෙනෙක් පස්සෙ එලවල තිබ්බ. එක පාරක් පුෂ් බයිසිකල් කාරයෙක් පස්සෙ පන්නල මිනිහ බයිසිකලේ දාල කොහෙටද ඇලකටද කොහෙද දණි පණිගාල පැන්නට පස්සෙං පහු බයිසිකලේ එක්කල ඔට්ටු වෙලා කුඩු සංසාර කරල දාල තිබ්බ. ඔන්න ඔහොම රෙපියුටේෂන් එකක් සහිත කබරයා තමයි ඉස්සරහ වංගුවෙ ඉන්නෙ. අපි ජීප් එක ඇතුලෙ සියලු ලයිට් නිවල ඉන්නව. මීක් සද්දයක් නෑ. වටේ පිටේ ඇහෙන්නෙ රැහැයියංගෙ නාදෙ විතරයි.එක වෙලාවකට රැහැයි සද්දෙ වැඩි වේගන ගිහිල්ල එක පාරටම නවතිනව. ඒ රැහැයි සද්දෙත් නතර වෙච්ච වෙලාවක ඔන්න මොකක්ද අමුතු හිතාගන්න බැරි සද්දයක් ඇහෙන්න ගත්ත ඉස්සරහ වංගුව දිහායිං 

" මුතූ හෙඩ් එක ඩිප් කරල ඔන් කරපංකො " මම හෙමිහිට කිව්ව. 

යාන්තමට වංගුවට පැතිරිච්චි එලියෙං අපි දැක්ක කබරය ඉන්නව වංගුව ළඟම අඩි විස්සකට වගෙ එහා ඉළුක් ලන්දෙ. අපි දිහාට හැරිල නෙවෙයි ..පැත්තකට හැරිල..ඌ තණකොල පඳුරු හොඬෙං ගලවල පස් එහෙම අයිං වෙන්ට කකුලෙ ගහනව කටේ දාගන්ට ඉස්සරවෙලා. ඒ සද්දෙ තමයි අපට අර ඉස්සරවෙලා ඇහුනෙ.. 

" ඕෆ් කරපං යකෝ ලයිට් එක. උඹලට පිස්සුද?..ඕක දැං ලයිට් එලියට මෙහෙට ආවොත් මහ ජංජාලයක් වෙන්නෙ.." 

දත්මිටිකාගෙන එහෙම කිව්වෙ නිව්ටා...මුතූ ලයිට් එක ඕෆ් කලා.. 

අපි ආයෙම අටපල් කළුවරේ ගිලිල හිටිය. රැහැයි සද්දෙ විතරයි..ඒ ඇර මුලු ලෝකෙම නිස්සද්දයි..ආ නෑ..ඒ අතරෙ රැහැයි සද්දේ නතරවුනු වෙලාවට අර කබරයා තණකොල පඳුරුවල පස් ගසා දාන සද්දෙ හොඳටම ඇහුනා. 

ඔහොම අපි හිටිය සෑහෙන වෙලාවක්.....වෙලාව ගැනනම් මතකයක් නෑ..පරාන බය කියන එක ආහම ඔය වෙලාවක් කාටද මතක තියෙන්නෙ...නැද්ද?..ඔන්න හිටි හැටියෙම පිටි පස්සෙං වැටිච්චි එක පාරටම තව වාහනේක හෙඩ් ලයිට් එළියක්. 

" දෙයියෝ සාක්කි මේ මොකාද මේ වෙලාවෙ? දැං අර යකා කුලප්පු උනොත් අපි ඔක්කොම ඉවරයි " 

නිව්ටන් පිටිපස්සෙ දොරේ වීදුරුවෙං බලා හිටියෙ දකිණු අතිං ඇස් දෙකත් මුවාකරගෙන ලයිට් එලියෙ සැර නිසා. 

ඒ ආපු වාහනේ ජීප් එක ලඟටම ඇවිල්ල නැවැත්තුව. ඒ කරල හෙඩ් ලයිට් දෙතුං පාරක් ඕෆ් කරල ආයෙම ඔන් කලා… 

" නිව්ටන් කවුද බලාපං ඒ? " මම පස්ස හැරිල කිව්ව.. 

" පේන්නෙ නෑ හරියටම..දෙයියෝ සාක්කි මේ අර සම්සුඩීන්නෙ. මේ ******* ***** කොහෙ යනවද මේ රෑ ජාමෙ. " 

අර මම කලින් කිව්ව ඉංග්‍රීසි ගුරුතුමාගෙ නම සම්සුඩීන්.මිනිහට තිබ්බ සුදු පාට කැන්ටර් ලොරියක්.යකඩ බාර් වගේකුත් පටවල තිබ්බ ලොරියෙ යාන්තමට පෙනුන. ආයෙම හෙඩ් ලයිට් ඔන් සහ ඕෆ්.. 

" මූට නං පිස්සු...කබරයත් එක්ක සෙල්ලං කරන්ඩද මේ ******** ***** හදන්නෙ.." නිව්ටන්ට කතාකරගන්ට බෑ මල.. 

" ඒ මනුස්සයට කෑ ගහල වැඩක් වෙන්නෙ නෑනෙ බං කබරය ඉන්නෙ ඉස්සරහ වංගුවෙ..කොහොමත් අපේ ජීප් එක නිසා උංට ඒකව පේන්නෙ නෑ. දැං ඔය මිනිහ හෝන් ගැහුවොත්නං මල කෙලියයි වෙන්නෙ. මේ නිව්ටා..උඹ බැහැල ගිහිල්ල සම්සුවට විස්තරේ කියාපං…" 

" පිස්සුද උඹට?..මම එක අඩියක් තියන්නෙ නෑ ජීප් එකෙං එළියට..උඹට ඕන නං බැහැල ගිහිල්ල කියාපං…" නිව්ටා මගෙ ඇඟට ගොඩ උනා. 

ඒ කතාවත් ඇත්ත තමයි . මම ඊට පස්සෙ මොකවත් කියන්ට ගියේ එහෙම නෑ. 

ඔන්න තව ටිකකිං ලොරිය රේස් කරන්ට පටං ගත්ත. 

" ආං අරූ ඒ පාර එන්ජින් එක රේස් කරනව. ඊලඟට ඕක හෝං එකත් ගහල කබරය කුලප්පු කලේ නැත්තං බලපං" මම හෙමිහිට කිව්ව 

" ඕකගෙ ඔය දහිර වාට්ටුවෙ හෝන් එක වැඩ නෑ දෙයියො බැලුව වගෙ වෙලාවට. නැත්තං මෙලහට ඔය ***** ***** ඕක ගහල මේ පලාත දෙවනත් වෙන්ට. " නිව්ටා කිව්වෙ තටම තටම.. 

" මේක හරියන්නෙ නෑ..මූ එක්ක බෑ..ඉඳපං මම ඕකට.." 

නිව්ටා එහෙම කියල පිටිපස්සෙ දොර ඇරල බැස්ස බිමට. ඔන්න ලොරියෙනුත් සම්සුඩීන් ගොයියත් ලොරියෙන් බිමට බැස්ස. තනි සුදු ඇඳුම, තොප්පිය ඇටපල් කලුවරේ දිලිසුනා. 

" Oh, Mr. Newton…I was wondering….whats the matter now? Is there any trouble? " සම්සුඩීන් එතන ඉඳලම කෑගැහුව. 

" මූට හෙමීට කතා කරන්ට බැරි හැටියක් අම්මප…" නිව්ට එහෙම කියල ගියා ඉස්සරහට. 

" ට්‍රබල්?..... ට්‍රබල් තමයි ඕයි දෙයියෝ සාක්කි කබරය ඉස්සරහ.....වෙන ඇති රෙද්දෙ ට්‍රබල් එකක් නෑ…" 

නිව්ට එහෙම කියල ආපහු ඇවිල්ල ජීප් එකට නැඟල දොර වහ ගත්ත.බඩ පපුව හීතල වෙලා තිබිච්ච වෙලාවක නෙවෙයි නං අනෙ අම්මප මැරෙන්ඩ හිනා යනව ඌ ඒ කියපු විදිහට. 

" අනෙ අම්මප මේ වගෙ වෙලාවකත් මූට බෑනෙ කඩ්ඩ වනන්නෙ නැතුව ඉන්ට. කබරය ඇවිල්ල දේයි දේයි ගාල හතර අතේ දෙනකොටත් මූ මම දන්නව කබරයටත් කඩ්ඩ දානව... ට්‍රබල්... උගෙ ආච්චිගෙ ට්‍රබල්.." 

නිව්ටන් තනියම කියවනව පිටිපස්සෙ කළුවරට වෙලා. තව ටිකකින් ආයෙම අපි හෙඩ් ලයිට් ඔන් කරල බලනකොට කබරය පේන්ට හිටියෙ නෑ.නිව්ටගෙයි සම්සුවගෙයි පටලැවිල්ලට ඌත් බය උනාද මන්ද කොහොම හරි ඌ යන්ට ගිහිල්ල..අපිත් දෙයියන්ට පිං පෙත් එහෙම දීල ජීප් එක ස්ටාට් කරගෙන එන්ට ආව. 

පසුව ලියමි - 

අනේ අදනං සමාවෙන්ටම ඕන...වාංපතුල් කතාව ලියන්ට කියලයි ඉඳගත්තෙ..ඒක ගැන එක වචනයක් ලියන්ට බැරිඋනා...හරි ලබන පාරනං ඒ ගැන ලියනව ලියනව ලියනවමයි...