346. The Story Of my Marriage - 2 - අනන්‍යා සමඟ දිවා භෝජන සංග්‍රහයක්....

Topaz Restaurant  - Ahamedabad

" ඔයා කුකුල්මස් වලට කැමතිද? " මේසය මතවූ මෙන්යු පත සුරතට ගෙන පිරික්සූ ඈ එසේ විමසූයේ එය පහත්කොට ඊට ඉහළින් මදෙස බලමිනි.

ඇය තම දැවෙන කුසගින්න සමනය කරනු උදෙසා තෝරාගත්තේ ටෝපැස් ආපන ශාලාවයි. අප ආයතනයෙහි සිට කිලෝමීටර අඩක මානයේ පිහිටි එහි කිසිදු විශේෂත්වයක් නොමැති, අවශේෂ සියළු ඉහළපෙලේ නොවන, එමෙන්ම පහත්ම මට්ටමේ යයිද කිව නොහැකි සෑම ඉන්දියානු භෝජනාගාරයක මෙන්ම ඉතාම නීරස පැරණි හින්දි ගීතයන්හි අනුවාදන කොතෙකුත් වාදනය වන අතර විනාකිරෙහි පදම්කල රතුලූණු බඳුන් සෑම මේසයක් මතම ඇත. එහෙත් ඒ සියලු පසුගාමී ලක්ෂණයන් අකා මකා දමමින් එහි වායු සමීකරණ යන්ත්‍රයෝ ඉතා හොඳින් ක්‍රියාත්මක වූහ.

" ඈ?.... මම හිතාගෙන හිටියෙ අහමදාබාද් රෙස්ටුරන්ට් වල මස් මාලු විකුණන්නෙ නැහැයි කියල " මම එසේ පැවසූයේ සත්‍යය වශයෙන්ම මා සිතා සිටියේ එළෙස බැවිනි. 

" අයියෝ මොනවද මේ කියන්නෙ? කරුමෙකටවත් එහෙම උනොත් නම් පළවෙනි සෙමෙස්ටර් එක ගෙවෙන්ටත් කලිං කලින් මං මැරිල ඉඳියි " අප දෙදෙන අසුන්ගෙන හුන් මේසය අසලට පැමිණි වේටර් වරයා අමතා ඇය තන්දූරි සම්ප්‍රදායට අනුකූලව පිසු කුකුළකුගෙන් භාගයක් සහ රූමාලි රොටී ඇණවුම් කලාය.

Tandoori Chicken

Rumali roti

" මේ..පොඩ්ඩක් ඉන්න..බියර් තියනවද? " ඇණවුම භාරගෙන නික්ම යාමට සැරසුණු වේටර් වරයා ආපසු හැරී විසල් කොටගත් දෙනෙතින් යුතුව ඈ දෙස මොහොතක් බලා සිට හිස සොළවා නැතැයි හඟවා ඉක්මන් ගමනින් ඉවත්ව ගියේය.

" මේ ගුජරාටය. මෙහෙ මත්පැන් තහනම් " බියපත්වූ වේටර්වරයා නික්ම යන අන්දම බලාසිට ආපසු හැරුණු මම පැවසූයෙමි. 

" ඇයි ඒ? " 

" මහත්මා ගාන්ධි ඉපදුනෙ ගුජරාටයෙ. එතුමාට ගරු කරන්ටයි මෙහෙ මත්පැන් තහනම් කරල තියෙන්නෙ " මම ඉවසිල්ලෙන් පැහැදිලි කළෙමි.

" ඉතිං මහත්මා ගාන්ධි තමයි අපිට නිදහස අරං දුන්නෙ. " ඇය පැවසූයේ මේසය මතවූ බඳුනෙහි වූ රතුලූණු එහි වූ කුඩා හැන්දෙන් එහා මෙහා කරමිනි. " මිනිස්සුන්ට නිදහස ලබාදෙන එකේ තේරුම මොකක්ද ඒ එක්කම අනික් අතට ඒ මිනිස්සුන්ටම තහංචි දානවනං? " 

" ඒකත් ඇත්ත තමයි බලාගෙන යනකොට.. ඒත් ඉතින් වැඩ සිද්දවෙන්නෙ ඔය විදිහට තමයි…..මේ ඒක නෙවෙයි එතකොට ඔයා ඇවිල්ල රසම් සහ සාම්බාර් ගැන විශේෂඥවරියක් .. ඒ කියන්නෙ ඔයා දකුණු ඉන්දියාවෙන් වෙන්න ඕනෙ..එහෙම නේද? " මම ඇය දෙස බලා සිනාසුනෙමි.

" එහෙම නිකම්ම දකුණු ඉන්දියාවෙන්ය කියල විතරක් කිව්වොත් ඒක එච්චර හරි නෑ. මම ඇවිල්ල දමිළ..මේ... කරුණාකරල පටලගන්ට එහෙමනම් එපා ඔන්න ..මම දමිළ ..ම්ම්ම්..ඒත් හරියටම හරි නෑ..හරියටම කිව්වොත් දමිළ බ්‍රාහ්මණ වංශික. මතකයි නේ? දමිළ බ්‍රාහ්මණ වංශික. ඒක අමතක කරනව එහෙම නෙවෙයි හොඳද? " 

වේටර් වරයා රැගෙන ආ ආහාර බඳුන් මේසය මත තැන්පත් කරන තුරු ඇය ආසනයෙහි පසුපසටවී ඔහුට ඉඩ දුන්නාය. ඔහු පෙනෙන මානයෙන් ඉවත්වූ වහාම තන්දූරි කුකුළු ගාතයක් කඩාගත් ඈ එය එකෙනෙහිම අනුභව කරන්නට වූවාය.

" දැන් කොහොමද දමිළ බ්‍රාහ්මණ වංශිකයන් අනික් අයගෙන් වෙනස් වෙන්නෙ? මොකක්ද ඔයාලගෙ විශේෂෙ? " ඈ ආහාර ගන්නා අයුරු මන්දස්මිතියකින් යුක්තව බලා සිටිමින් මම විමසුවෙමි.

ආහාර ගැනීම මදකට හෝ අත්හිටුවීමෙන් තොරවම ඇය පැහැදිලි කරන්නට වූවාය. " හරි එක කාරණයක් මෙහෙමයි. දමිළ බ්‍රාහ්මණ වංශිකයො නිර්මාංශිකයි සහ මත්පැනින් තොරයි." අනන්‍යා පැවසූයේ දතින් කඩාගත් කුකුළුමස් කැබැල්ලක් ගිල දමා සුරතෙහිවූ කුකුළු කකුලෙන් අප දෙදෙනා අතර වූ හිස් අවකාශයෙහි අවධාරණය පිණිස කතිරයක් ලකුණු කරමිනි. 

" එහෙනං.. එහෙනං...මොකට කියනවද ඒ හරිය? " මම සෝපාහාසයෙන් සිනාසුණෙමි. 

සුරතෙහිවූ තන්දූරි කුකුළු කකුල මදකට ඇගේ පිඟාන මත තැබූ අනන්‍යා හඬ නඟා සිනාසුනාය." මම ගැන නෙවෙයි මනුස්සයො මම කිව්වෙ. මම ඔය චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ඒ හැටිම ගණං ගන්න එකක් නෑ. ඒ මොනව වුනත් මම ඉපදුනේ උසස්ම උසස් පාරිශුද්ධ බ්‍රාහ්මණ වංශික පරම්පරාවක. ඒකෙ කිසිම සැකයක් නෑ.හරි දැන් ඔයා ගැන. ඔයා මොන කුළේද? " 

මෙවන් අතිශය පෞද්ගලික කරුණක් එක එල්ලේ විමසීමට පමණ ඇගේ විවෘත භාවය පිළිබඳව පුදුමයට පත්වූවද මම ඒ පිළිබඳව කිසිදු අයුරකින් සඳහනක් නොකළෙමි.

" මම ඇවිල්ල හිට පංජාබ්. ඒත් මම මගෙ ජීවිතේට පංජාබයෙ එක දවසක්වත් ජීවත්වෙලා නම් නෑ.මම ඉපදුනෙ හැදුනෙ වැඩුනෙ දිල්ලියෙ. අනික මගෙ කුලේ මොකක්ද කියල නම් මම කිසිම දෙයක් දන්නෙ නෑ.හැබැයි මම කුකුල් මස් වලට බොහොම කැමතියි. අහ්..තව කාරණයක්...මෙලෝ යකෙකුට කන්ට බැරි විශේෂයෙන් දමිළ බ්‍රාහ්මණ වංශිකයින්ට දැක්කම ඔක්කාරෙට එන සාම්බාර් කන්ට මට පුලුවනි කිසිම අවුලක් නැතුව. " 

" හිහ්..හිහ්...ඔයා මරු විහිලු කරන්නෙ...මම කැමතියි එහෙම අයට.." ඇය පැවසූයේ පළමුව හඬනඟා සිනාසී ඉන්පසු ඉදිරියට නැවී මේසය මතවූ මගෙ සුරතට සෙමින් තට්ටු කරමිනි. යම්තම් ස්පර්ශයක් වුවද ඇගේ ඒ තට්ටු කීරිම මහද ප්‍රහර්ශයෙන් පුරවාලීය.

" ඉතිං? ඔයා හොස්ටල් වල සෑහෙන කාලයක් හිටියයි කිව්ව නේද? මීට කලින් කොහෙ කොහෙද හොස්ටල් වල හිටියෙ? " ඇය විමසුවාය. " මේ ඔයා මෙහෙ එන්ට කලින් ඉගෙන ගත්තෙ IIT එකේ කියලනම් කියන්න එපා ඔන්න..මෙච්චර වෙලා මම ඇත්තටම ඔයා ගැන පැහැදිලයි ඉන්නෙ. " 

" ඇයි? IIT එකේ උනානම් මොකක්ද තියෙන අවුල? " මම කෝපයට පත්ව විමසීමි.

IIT යනු ඉන්දීය තාක්ෂණික ආයතනය ( Indian Institute Of Technology ) යන්නෙහි සංක්ෂිප්තයයි.රටපුරා පිහිටි මෙම IIT ආයතන වලින් කෙරෙනුයේ ඉංජිනේරු විද්‍යාව පිළිබඳව උපාධි මට්ටම දක්වා සිසුනට පුලුල් අධ්‍යාපනයක් ලබා දීමය. බොහෝවිට IIT පාඨමාලාවන් හදාරනුයේ බහුතරයක් සිසුන්ය.මම ද යාන්ත්‍රික ඉංජිනේරු විද්‍යාව හැදෑරූයේ දිල්ලි ඉන්දීය තාක්ෂණික ආයතනයෙහිය.එබැවින් අනන්‍යා IIT සිසුන් පිළිබඳව සෝපහාසයෙන් සඳහන් කරනු අසා මා කෝපයට පත්වූ බව වෙසෙසින් කියයුතු නොවේ. ඇය දිල්ලි විශ්ව විද්‍යාලයෙහි ආර්ථික විද්‍යාව හැදෑරූ බව මම පසුව දැනගතිමි.

" නෑ, නෑ කිසිම අවුලක් නෑ ඉතින් කියන්නකො ඔයා IIT ද? " ඇය වතුර වීදුරුවෙන් බාගයක් පමණ පානය කළාය. 

" ඔව් දිල්ලි IIT එකේ මම ඉගෙන ගත්තෙ. දැන් ඒක ඔයාට ප්‍රශ්නයක්ද? " 

" නෑ…." ඇය යම්තමින් සිනාසුනාය " තවම නම් ප්‍රශ්නයක් වෙලා නෑ. " 

" මොකක්ද කිව්වෙ? " ඇගේ අනවශ්‍ය පණ්ඩිත කතා හේතුකොටගෙන මසිත කෙමෙන් කෝපයෙන් පිරෙනු මට දැනෙන්නට පටන්ගෙන තිබිණි.

" හරි හරි කලබල වෙන්නෙ නැතුව ඉන්නකො " ඇය ඉල්ලා සිටියාය.

අප දෙදෙන නිහඬව එකිනෙකාගේ මුහුණු දෙස වරින්වර නෙත් යොමු කරමින් ගතකල මිනිත්තු කිහිපයකට පසු මම ඇය ඇමතීමි. " දැන් මොකක්ද ඔයාගෙ ප්‍රශ්ණෙ? IIT එකේ කවුරුහරි ඔයාට බූට් එකක්වත් තිබ්බද? " 

ඇය හිස ගස්සා මහ හඬින් සිනාසුනාය." පිස්සුද? ඒකෙ තනිකරම අනික් පැත්ත. පේන විදිහට මම IIT එකේ කීප දෙනෙක්ගෙම බලාපොරොත්තු කඩකරල වගේ. හැබැයි මගේ කිසිම වැරැද්දක් එහෙම නෑ ඔන්න , ඒකත් කියන්ට එපාය. " 

" මට තේරෙන්නෙ නෑ මොකක්ද ඔයා මේ කියන්නෙ කියල." 

" හරි මම කියන්නං, හැබැයි ඔයා මේක කිසි කෙනෙකුට කියන්න එහෙම එපා හොඳද?පහුගිය සතිය ඇතුළත මට යෝජනා දහයක් ආව. ඔක්කොම IIT කට්ටියගෙන්." 

ෂික්..මම හිතුව හරි. කොල්ලො පහුගිය සතියෙ පිස්සු බල්ලො වගෙ මෙයා පස්සෙ ඇවිල්ල තියෙන්නෙ. විලි ලැජ්ජාවෙ සන්තෝසෙ බෑ කියන්නෙ ඒ ඔක්කොමල IIT එකේ හාල්පාරුවො.

" යෝජනා කිව්වෙ? " 

" යෝජනා කිව්වෙ අනේ දන්නෙ නැද්ද? පාක් එකට යන්න,ෆිල්ම් එකක් බලන්න, ආදරවන්තයො වෙන්න අන්න එව්ව. ආහ්..එක චෙන්නෙයි IIT කොල්ලෙක් මට විවාහ යෝජනාවකුත් ගෙනාව." 

" ඇත්තටම? ඔයා මාව අන්දන්න හදනව එහෙම නෙවෙයි නේද ඔය? " 

" මම මොකටද ඔයාව අන්දන්නෙ? එයා මා එක්ක කිව්ව පහුගිය සතිය එයාගෙ ජීවිතේ පෙර නොවූ වීරූ සතියක්ය කියල. එක IIMA එකට එයාව ඇතුල් වෙන්ට පුලුවන් වුනා. දෙක එයාගෙ අනාගත බිරිඳ හමුවුනා. ඒ වෙන කවුරුවත් එහෙම නෙවෙයි මම. මම හිතන්නෙ එයා එක දවසක රත්තරං බඩු වගේකුත් අරගෙන ආව මට තෑගි දෙන්න." 

මම සුරතින් නළල සෙමින් පිරිමදිමින් කල්පනා කරන්නට වීමි. " දෙයියෝ සාක්කි. මේ යක්කුන්ට පිස්සුද මන්ද. මුංට මොන යකෙක් වැහිලද මෙහෙම හැසිරෙන්නෙ?"

" මම හිතන්නෙ දැන් ඔයාට පැහැදිලි ඇති ඔයා IIT එකෙන්ද කියල දැනගන්ට මම ඔච්චර උනන්දු වුනේ ඇයි කියල. " ඇය විමසූයේ තවත් කුකුල් කකුලක් සුරතට ගනිමිනි.

" ආ..ඒ කියන්නෙ මම IIT එකෙන් නම් මිනිත්තු දහයක් ඇතුලත මම ඔයාට යාලුවෙමුය කියල යෝජනාවක් ගේන්ට ඕන. එහෙමද ඔයා කියන්නෙ? " 

" පීස්සුද? මම එහෙම දෙයක් කිව්වද මෙතන? " 

" එහෙම කෙලින්ම නොකිව්වට එහෙම දෙයක් තමයි ඔයා අදහස් කලේ. ඔයා ඇඟෙව්වෙ " 

" හරි, අයෑම් සොරි. මට කණගාටුයි මම එහෙම දෙයක් ඇඟෙව්ව කියල ඔයාට හිතුන නම්. " 

" නෑ ඒකෙ ප්‍රශ්නයක් නෑ. ඔයා මෙහෙම හැසිරෙයි කියල මම කොහොමත් බලාපොරොත්තු වුනා. මම පුංචි අනුමානයක් කරන්නද? ඔයාගෙ දෙමව්පියො හුඟක් සල්ලි කාරයො ඒ වගේම ඔයා පවුලෙ එකම දරුවා. " 

" වැරදියි වැරදියි අනුමාන දෙකම සම්පූර්ණයෙන්ම වැරදියි. මගෙ තාත්ත සාමාන්‍ය බැංකු සේවකයෙක්, එයා වැඩ කරන්නෙ චෙන්නායිවල බැරෝඩා බැංකුවෙ. ඊලඟට මට මල්ලි කෙනෙක් ඉන්නව. ආ..ඒක නෙවෙයි මොකක්ද ඔයා අර කිව්වෙ? මම කොහොම හැසිරෙයි කියලද ඔයා බලාපොරොත්තු වුනාය කිව්වෙ? " 

" මෙහෙමයි සමහර ගෑණු ළමයින්ට තමන්ට හැමෝගෙම අවධානය යොමු වුනහම ඒක මැනේජ් කරගන්න අමාරුයි. සතියක් හැමෝගෙම අවධානය දිනාගත්තම ඔයා හිතන්නෙ ඔක්කොමලා ඔයා ඉස්සරහ දෙකට නැවෙන්ට ඕනය කියල. " 

" ඒක ඇත්ත නෙවෙයි " ඇය වහා පැවසුවාය. " මම ඔයා එක්ක මේ රෙස්ටුරන්ට් එකට ආවනෙ…. හරි මම එහෙම කලේ නැද්ද? " 

" ආ..ඇත්තද? හරි ලොකු දෙයක්නෙ ඒ කරල තියෙන්නෙ. හෙහ්..මට මාර ගෞරවයක් එතකොට ඔයා එහෙම ආපු එක. ආ..හරි හරි මේ කියන්නෙ මම වාගෙ නිකම්ම නිකං දෙකයි පණහෙ එකෙක් එක්ක ඔයා වගෙ බ්‍රාහ්මණ වංශික කුල කාන්තාවක් දවල්ට කන්ට රෙස්ටුරන්ට් එකකට මේ වගෙ ආපු එක මට කරපු විසාල ගෞරවයක් කියල වෙන්ට ඕන. හරි කීයද බිල? මම බාගයක් ගෙවල යන්නං යන්ට. " 

එක දිගටම කියවන අතරෙ මම පුටුව පස්සට කරල නැඟිට්ට.

" අනේ …" අනන්යා බැගෑපත් හඬකින් කිව්ව.

" මොකද? " 

" මට ඇත්තටම කණගාටුයි ක්‍රිෂ්,කරුණා කරල වාඩි වෙන්න." 

කෙසේ වුවද ඒ වනවිට මට ඇය හා දිවා ආහාර ගැනීම සම්පූර්ණයෙන්ම එපාවී තිබිණි. රුවැති ළඳක හා සම නෙත පිනවන අන් දසුනක් නොවන්නා සේම තමන් පිළිබඳව ස්වමානයෙන් උද්දාමයට පත් වූ උද්ධච්ච ළඳක් හා සම සිත් කළකිරවන්නාවූ අන් දසුනක්ද නොමැත්තේය.

අසුනෙහි පසුපස ඇන්දට හොඳහැටි වාරුවී හිඳගත් මම නීරස පැරණි චිත්‍රපට ගීත අනුවාදන වලට සවන් දෙමින් මා ඉදිරියෙහි වූ තැටියෙහිවූ අවසාන කුකුළු මස් කැබලි කිපය රොටියක්ද හා සමඟ අනුභව කරමින් ඊලඟ මිනිත්තු දහය ගෙවා දැම්මේ මා ඉදිරියෙහි හිඳ හුන් දමිළ බ්‍රාහ්මණ වංශික උද්ධච්ච යුවතිය කෙරෙහි කිසිදු උනන්දුවක් නොදක්වමිනි.

" මා එක්ක තවම තරහද? " බොහෝ වේලාවකට පසු ඇය ඇසූයේ දෙගිඩියාවෙන් මෙනි. මම හිස ඔසවා ඇය දෙස බැලීමි. අවිනිශ්චිත මද සිනහවක් ඇගේ දෙතොලත තැවරී තිබිණි. 

" ඔයා ඇත්තටම ඇයි මා එක්ක මෙහෙම ආවෙ අනන්‍යා? දහදෙනෙක් ඔයාට යෝජනා ගෙනාව කිව්වනෙ. මම එකොළොස් වෙනිය වෙයි කියල හිතලද? " 

" ඔයාට ඇත්තම හේතුව දැනගන්ට ඕනද? " 

" ඔව්. මට දැනගන්ට ඕන. " 

" මට මෙහෙ යාලුවෙක් ඕන.ඔයා දැක්ක ගමන් මට හිතුන ඔයා හොඳ යාලුවෙක් වෙයි කියල. ඒ කියන්නෙ ගෑණු ළමයෙක් එක්ක බොහොම සමීපවෙලා ඒත් හිතවත්කමක් විතරක් පවත්වාගෙන යන්ට පුළුවන් පිරිමි ළමයෙක් කියල ඔයා ගැන මට හිතුනා. ඉතින් කියන්න ක්‍රිෂ්..ඔයා එහෙම එක්කෙනෙක් නේද? මට ඔයා ගැන විශ්වාසය තියන්න පුලුවන් නේද? " 

" මොන පිස්සුවක්ද මේ? කෙල්ලෙක් එක්ක නිකං හිතවත් කමක් විතරක් තියාගන්න හිතන්නෙ මොකටද කොල්ලෙක්?ඒක හරියට, ඒක හරියට චොකලට් කේක් එකක් ලඟ ඉඳගෙන ඒක නොකා ඉන්නව වගේනෙ. ඒක හරියට රේසිං කාර් එකක ඩ්‍රයිවිං සීට් එකේ ඉඳගෙන ඒක එළවන්නෙ නැතුව ඉන්නව වගේනෙ. මොකවත් කරගන්ට බැරි හාංචි පයිස් එවුන්නෙ ඒ වගෙ දේවල් කරන්නෙ." මගේ සිත තුල වදදුන්නේ එවන් හැඟුම් සමුදායකි.

" මට එහෙම එක පාරටම කියන්න බෑ අනන්‍යා " මම හිස ඔසවා ඇගේ දෑස් දෙස බලා සුසුමක් හෙලීමි

" නෑ ක්‍රිෂ් ඔයාට පුලුවන්. මම ඔයාට අර මෝඩ කොල්ලො කරපු යෝජනා ගැන කිව්වෙ එව්ව මොන තරම් බොළඳද මොන තරම් මෝඩද කියල ඔයාටම තේරුම් ගන්න.." 

" ඇත්තටම ඒ ගොල්ලො එහෙම යෝජනා කරපු එක මෝඩයි කියල කියන්න මම ඉක්මන් වෙන්නෙ නෑ. එතන වුනේ මේකයි. ගෑනු ළමයෙක් ඉස්සරහ හැසිරෙන්න ඕන කොහොමද කියල ඒ අය දන්නෙ නෑ." 

" හරි මොකක් හරි කමක් නෑ. ඒත් ඔයා දන්නවනෙ ගෑණු ළමයෙක් ඉස්සරහ හැසිරෙන්න ඕන කොහොමද කියල.මම කැමතියි ඔයා එක්ක යාලුවෙක් විදිහට ඉන්න. යාලුවෙක්ම විතරයි හැබැයි හොඳේ? මොකෝ කියන්නෙ කැමතිද? " අනන්‍යා පියකරු ලෙස සිනාසී සුරත මාදෙසට දිගු කළාය. ඇගේ වත දෙස මොහොතක් බලා සිටි මම ඇගේ සුරත ගෙන සෙළවීමි.

" හරි බිල අපි දෙන්න බෙදාගමු. අපි දැන් හොඳ යාලුවොනෙ.ඔයා හැටයි මම හැටයි. " වේටර්වරයා රැගෙන ආ බිල පරීක්ෂා කල ඈ පැවසුවාය.

" හ්ම්ම්ම්... හරිනෙ ඇය දැන් මගේ හිතවතිය. මට ඕන නෑ මෙයා එක්ක නිකං හිතවත්කමක් විතරක් තියාගන්න. ඒ වගේම එකොළොස් වෙනි පරාජිත ප්‍රේමවන්තය වෙන්නත් මට ඕන නෑ." 

දිවා ආහාර බිලෙහි මගේ කොටස ගෙවා දැමීමෙන් පසු මම නැවත ආයතනයෙහි නේවාසිකාගාරය වෙත පැමිණියෙමි. එදින රාත්‍රියෙහි මගේ සයනයෙහි වැතිර බොහෝ වේලාවක් කල්පනා කිරීමෙන් පසු ඉදිරි දින කිහිපය තුල බොහෝවිට සතියක් පමන ගතවන තුරු මගේ හිතවතිය හමුවීමෙන් වැලකී සිටීමට මම ඉටා ගත්තෙමි.