257. විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා 10 -වික්ටෝරියා මහේෂිකාව, රජ්ජුරුවෝ පසඟ පිහිටුවා හිරුට වැඳීම,ඉන්දියානු සාම සාධක හමුදාව සහ ජැකී චෑන්

විමලෙ අයිය මතකයි නේද? මොකෝ අමතක…. නැද්ද? මොකෑලන්ත වාසී සත්ගුණවත්, අතිගෞරවාර්හ, ධුරන්ධර හෙහ්,හෙහ්,....... විමලෙ අයියගෙ වාංපතුල් කතා නොහොත් පඳුරු තැලීම් කියල මම ලිව්ව කතා බර ගාණක්. හරියටම කිව්වොත් ඇපිසෝඩ් නොහොත් කථාංග නවයක්. පහත සඳහන් පරිදි........

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා - 1….. බටු, මිරිස් , තක්කාලි සමඟ සඟක් ගැන කතාවක්.....

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා - 2….. වාං පතුල් ගැන නොහොත් දෙයියෝ සාක්කි කබරය ඉස්සරහ.....

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා - 3…..විමලෙගෙ වාං පතුල් නොහොත් ලාංකේය බෞද්ධ සාහිත්යයෙන් අංශු මාත්රයක්....

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා - 4….. විමලෙගෙ වාං පතුල් කතාව නොහොත් තෝස් ලාම්පු, මුගටි සහ පොහොරි ගැන

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා - 5…..පූර්ණ කාලීන පඳුරු වටා තැළීම - Beating around the bush full time

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා - 6….. වාං පතුල් කතාව තව දුරටත් - විමලේගෙ භාණ්ඩ තත්ව පරීක්ෂා උපක්රම සමඟ බුද්ධ ප්රතිමා නඟා සිටුවීම

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා - 7….. වාං පතුල් කතාව තව දුරටත් - ලෝකයේ වැඩිම මීදුම සහිත ගම්මානය සහ ජීප් රියදුරන්ගේ කතා....

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා - 8….විමලෙගෙ වාං පතුල් කතාව - මෙන්ටලි චැලේන්ජ්ඩ් උදවිය, ඡායාරූප ශිල්පයේ නව ප්රවණතා සහ බාවය උද්දීපනය වීම

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතා - 9…..විමලෙගෙ වාං පතුල් කතාව - ලොක්කිගෙ මොරෝම ගති, ඉම්රාන් ඛාන්ගේ බත් ඉවීම සහ වැසි මැවිසුරුගේ අනපේක්ෂිත ස්නානය

විමලෙගෙ කතාවල අන්තිම කථාංගය ලිව්වෙ 2013 මැයි 9 වෙනිද. අදට හරියටම අවුරුද්දක් වෙනව. ඊට පස්සෙ විජය-කුවේණි කතාව සහ ඊටත් පස්සෙ ගුරුවරියක සමඟ මගේ ජීවිතය ලියන්ට පටන් ගත්තු නිසා විමලෙය අමතකම වෙලා ගියා. රයිට්..ආයම විමලය ගැන ලියන්ට කියලයි මයෙ කම්පනාව. අද මේ සංවත්සරේ සමරන්ඩත් එක්කලා.

සංවත්සරේට ඉංග්‍රීසියෙන් කියන්නෙ ජුබිලිය කියල. ජුබිලි කණුව හන්දිය දන්නව නේද? නුගේගොඩ කෝට්ටෙ පාරෙ තියෙන්නෙ. ඔතෙන්ට ජුබිලි කණුව කියල කියන්නෙ ඔතන තමයි පිහිටුවල තියෙන්නෙ වික්ටෝරියා මහ රැජිණගෙ මෞලි මංගල්‍යයෙ හැටවන සංවත්සරය නොහොත් වජ්‍ර ජයන්තිය සිහිවෙන්ට නිර්මාණය කරපු සිහිවටන කුළුණක්. එතුමී රාජ පදවිප්‍රාප්ත වෙලා තියෙන්නෙ 1837 අවුරුද්දෙ. එතකොට ඔය ජුබිලි කණුව පිහිටුවන්ඩ ඇත්තෙ 1897 වෙන්න ඕන.

එතනම තියෙන්නෙ අර ලාෆ්ස් ගෑස් කොම්පැණියෙ සුපර් මාකට් එකක්. සෙන්ට්‍රාද කොහෙද නම...මම මේ කියන්නෙ හැබැයි අවුරුදු හය හතකට ඉස්සරවෙලා. තාම ඒ කුළුණ තියනවද නම් දන්නෙ නෑ. හරි මම කලින් කියාපු සෙන්ට්‍රා සුපර් මාකට් එක ඉස්සරහ පාරෙන් අනික් පැත්තෙ පේව්මන්ට් එක මැද තමයි ඔය වික්ටෝරියා අම්මණ්ඩිගෙ කුළුණ තියෙන්නෙ. අපි ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ ඕක තිබ්බෙ හරියටම පාර මැද..මම හිතන්නෙ පස්සෙ කාලෙකදි පාර පළල් කරද්දි කුළුණ පේව්මන්ට් එකට වැඩමවන්ට ඇති.

ආය වික්ටෝරියාගෙ කුළුණ නම් අහවල් දෙයක්ද ජනාධිපති මන්දිරේ උද්‍යානෙ තිබ්බ එතුමියගෙ මහ විසාල පිළිමයක් තුනට හතරට ගලවල කටුගෙයි පිටිපස්සෙ හරහ දාල තිබ්බය කියන්නෙ අවුරුදු ගාණක්. පස්සෙ ඒත් ඔය චාර්ලිස් කුමාරයද කවුද එක පාරක් ලංකාවට එන ආරංචියට දණි පණි ගාල ඒ පිළිමෙ අරං ගිහිල්ල හයි කලා මම හිතන්නෙ විහාරමහා දේවී උද්‍යානයෙ. 

Google Images

ඔය පිළිම වලට යන කල දසාව ඔහොම තමයි. 1981 තිබ්බ ලංකාවට සර්ව ජන ඡන්ද බලය ලැබීමේ ස්වර්ණ ජයන්තිය සැමරීමේ මහා ප්‍රදර්ශනයක් ලන්ඩන් වල. ඕකට එහෙට අරංයන්ට ප්ලාස්ටර් ඔෆ් පැරිස් වලින් හැදුව ගල් විහාරෙ සැතපෙන පිළිමෙ ආකෘතියක්. අවුකන පිළිමෙත් එකක් හැදුව. ප්‍රදර්ශනෙන් පස්සෙ ඔය පිළිම ආපහු ගෙනල්ල වරායෙ පරණ ගුදමක් පිටිපස්සෙ දමල තිබ්බලු. බල්ලො බලල්ලු ලගිනව පිළිම උඩ. එතකොට ඒ පිළිමෙ ඇතුල හිස්නෙ. ඒක ඇතුලෙ තමයි වරායෙ සේවකයො බූරුව එහෙම ගහන්නෙ. ඒ අතරෙ වෙන වෙන නොහොබිනා කටයුතුත් පිළිමෙ අස්සෙ වෙනවය කියල ඔන්න එක පාරක් පත්තරවල ගියා ලොකුවට හාහූවක්.

හාමුදුරුවරු විරෝධය පෑවා, ජනාධිපතිට ලිව්වා. ඒ දවස්වල ඔය BBS සුමෝ සංවිධානය තිබ්බෙ නෑ. දැන් නිකමට බලන්ට ඔය BBS සමාගමේ බික්සූං ඉන්නව නේද මේ උඹල අපි වගෙ සාමාන්‍ය තරමෙ දේහදාරී එකෙක්වත් ඉන්නවද? ඔක්කොමල අර හැලපෙ කිව්වෙ ඌරංගෙ කර අඹන විදිහ.... ආං එහෙම කර අඹාපු ඌරො වගෙ. ඔය ඉර හැරුණට පස්සෙ නොකා තව...හෙහ්,හෙහ්, තුංවේලම කාපිනං තව කොහෙද? තල්මස්සු පාරෙ යනව වගෙ තියෙයි.

ඉතිං අර පිළිම ගැන විරෝදෙ ආහම ආණ්ඩුව කලේ එව්ව උස්සං ඇවිල්ල බණ්ඩාරනායක සම්මන්ත්‍රණ ශාලාව ඉස්සරහ පන්සලක් හදල එතන හයි කරපු එක. තාමත් එව්ව එතනම තියනව. එහෙම කරන්ට තව හේතුවක් තිබ්බ. ඔය සම්මන්ත්‍රණ ශාලාව ඉස්සරහම තියෙන්නෙ කතෝලික පල්ලියක්. ඉතිං ඔය මහ සමුළුවක් එහෙම ඉවර වෙලා රට රට වලින් ආපු රාජ්‍ය නායකයො ප්‍රධාන දොරටුවෙන් පිටවෙනකොටම ඉස්සරහ පල්ලියක් දර්සනේ උනහම ඒක ලෝකෙ එකම බෞද්ධාගමික රට වශයෙන් අපේ රටේ කීර්ති නාමයට කැළලක්ය කියලත් හිතලයි අර පිළිම ඔතන ගෙනල්ල හිටෙව්වෙ.

අර විට්ටෝරියා මහේසිකාවුන්නාන්සෙගෙ රජගෙදර තිබ්බ පිළිමෙට උනාය කියන්නෙ නම් මෙන්න මෙහෙමයි. අපේ මහරජතුමා ඉන්නවනෙ...ආයුබෝ වේවා මහරජාණනේ!!!..ආන්න එයා තමයි . එතුමා වෙනුවෙන් ඔය ගීතය ලියාපු මහත්මය නමින් මහරගම පැත්තෙද කොහෙද පාරක් නම් කලාලු. හැබැයි හැමෝම ඒ පාරට කියන්නෙ වන්දිබට්ට මාවත කියලලු. හරි ඔය පාරවල්, හන්දි, ගම් වලට නම් තැබීම ගැන තියනව එලෝ කෝටියට කතා. වෙනම කියන්නං ඒ ගැන...

දැං ආපහු අපේ විට්ටෝරියා උන්දැට වෙච්ච දේ ගැන....රජතුමා ඔය ඉන්දියාවෙ හිමාල වනේ තපස් රකින සුප්‍රසිද්ද දයිවක්ඥයෙක් හම්බවෙලා උපදෙස් ගත්තයි කියනවනෙ.ඒ දයිවක්ඥය තමයි අර බෝලෙ එහෙම ජීවං කරල දීල තියෙන්නෙ.ඔය බොහොලෙ එතුමා රෑට නිදාගත්තම එර්දියෙං වඩිනවලු හිමාල වනේට. රෑ එලිවෙනකල් අර දයිවක්ඥ තුමා බොහොලෙ ආයම ජීවං කරනවලු. උදේ පාන්දර එතුමා අවදිවෙලා එහෙම දොට්ට පිළට යන්ට ඉස්සරවෙලා ඔය බෝලෙ ආපහු වඩිනවලු එතුමගෙ අතට.

දෙදාස් එකොළහෙ ලෝක සූරතාවෙ වෙලාවෙ ඉන්දියං ආන්ඩුව කොලාය කියන්නෙ හිමාලය වටේටම ප්‍රහාරක ජෙට් යානා දාල අර බෝලෙ එන එක වැලැක්කුව. දිනපතා කරන ජීවං කිරිල්ල මඟ ඇරිච්චි නිසා බොහොලෙ බලේ බිඳුන. ලංකාව පැරදුනෙ අන්න ඒ නිසයි....

ඔය බෝලෙ තියන මහාර්ග බලය වැඩිවෙන්ට නම් හැමදාම හිමිදිරි පාන්දර ඉර පායන වෙලාවට අමු නිරිවස්තරෙං බෝලෙ දකුණු අතේ තදින් මිරිකගෙන තුං පාරක් කෙලින්ම ඉර දිහා බලාගෙන පසඟ පිහිටුවා වඳින්ට ඕනය කියල අර හිමාලෙ ඉන්න තවුස් තුමා කිව්වලු.

පසඟ පිහිටුවල වඳිනවයි කියන එක දන්නවනෙ නේද? වැඳීමේ ක්‍රම තුනක් තියනව...උක්කුටිකයෙන් වැඳිම, පසඟ පිහිටුවා වැඳීම සහ දණ්ඩ නමස්කාරය. පසඟ පිහිටුවල වඳිනකොට නළල දෙවැලමිට සහ දෙදණ බිම වදින්ට ඕන. ඒ පස් තැන බිම වදින නිසයි පසඟ පිහිටුවා වැඳීම කියන්නෙ.හැබැයි පොඩි කේස් එකක් වෙනව නිරුවතින් ඔය වැඩේ කරන්ට ගියාම. පහක් නෙවෙයි ඊට වැඩි ගාණක් තැන් බිම වදිනව...හයක් හතක් හෝ සමහරවිට අටක්...

රජ්ජුරුවන්ට වෙච්චි කේස් එක නිරුවතත් හරි, බෝලෙත් අතේ,ඒකත් හරි ඒත් පසඟ හරි අටඟ හරි මොක හරි පිහිටුවල වඳින්ට විදිහක් නෑ මොකද ඉර නඟිනව පේන්නෙ නෑ අර අම්මණ්ඩිගෙ, විට්ටෝරියාගෙ පිළිමෙ තියනව හරියටම ඉස්සරහ. ඒකට ඉර මුවා වෙලා..ඉතිං මොකද කරන්නෙ?...වහාම මන්දිරේ ඇතුලට ගිහිල්ල සාටකේ එහෙම පැළඳගෙන නියෝග කලා විට්ටෝරියා ගලවල අයිං කරන්නෙයි කියල. ඔන්න ඔහොමයි විට්ටෝරියා මහේසිකාවුන්නාන්සෙට කටුහෙයි පිටිපස්සෙ ලඳු කැලෑවකට සම්ප්‍රාප්ත වෙන්ට සිද්ද උනාය කියන්නෙ...

රයිට්, ජුබිලි ගැන විට්ටෝරියා ගැන, රජ්ජුරුවන්ගෙ බෝලෙ බල ගැන්වීම ගැන ඒ ඇති.

විමලෙගෙ වාංපතුල් කතානෙ මාතෘකාව..ඉතිං අඩුගනෙ ඒ යකා ගැන මොකවත්ම හරි ලියන්ටම එපාය? නැද්ද හොඳයි?

අපේ චමරියෙ කාලයක් විමලයගෙ රූම් මේට් වෙලා හිටියෙ චන්දරය.ඕකා බොන්ඩත් ආසයි. ඒත් වැඩේ ඌට ඕන පුළුවන් අවම කාල සීමාවෙන් උපරිම මතට ළඟාවෙන්ට. කතා කර කර චුට්ට චුට්ට තොල ගගා ...අර කියන්නෙ සිප් කරනව කියල...එව්ව අල්ලන්නෙ නෑ ඕකට...බෝතලේ කඩපු ගමං ගසල අරින්ට තියෙන්ට ඕන ඩබල් එකේ..ඔන්න එක පාරක් ..ඒත් මාසෙ මැදක වගෙ..කා ගාවවත් එහෙමකට සල්ලියක් නෑ. යාන්තමට කිරි පල්ල අතගාල ඔය තියන දහය විස්ස එකතු කරල බෝතල් දෙකක් අරගෙන ආව.

ඔය අර 1987 අවුරුද්දෙ ජේ.ආර්. - රජීව් අත්සන් කරපු ඉන්දු-ලංකා සාම ගිවිසුමට පස්සෙ රජීව් ගාන්ධි ඉන්දියන් හමුදාව ලංකාවට එව්වනෙ...අන්න ඒ කාලෙ...අපි ගෙදර ගිහිල්ල ආපහු වැඩට එනකොට මඟදි ඔන්න සමහර වෙලාවට අපි එන බස් එක ඉන්දියන් හමුදාවෙ කොන්වෝයි එකක් පස්සට වැටුනොත් එහෙම සොරිම තමයි. හබරණින් පස්සෙ තමයි එහෙම උනොත්. මොකද ඉන්දියන් හමුදාව බොහෝවිට ලංකාවට ගොඩ බහින්ඩ පාවිච්චි කලේ ත්‍රිකුණාමලේ වරාය. තිකුණාමලේ ඉඳල මඩකලපුවට එහෙම යන්ට ඕන උනොත් යන්ට වෙන්නෙ හබරණට ඇවිල්ල වමට හැරිල මින්නේරිය පොළොන්නරුව හරහා.

ඔය කොන්වෝයි එකක එක පාර යනව ට්‍රක්ස් සීයක්, එකසිය පණහක් වගෙ. උං යන්නෙත් ආය නෑ හරියටම පාර මැද්දෑවෙම තමයි. ඕවර්ටේක් කරන එක හරිම භයානකයි. ට්‍රක් එහෙක වැදුනොත් එහෙම ආය මොනව කරන්ටද? පොලිසියට කියන්ටය ආය? ඒ නිසා එහෙම වෙලාවට කලේ මඟ එවුං කොහෙ හරි නවත්තනකල් හෙමිහිට පස්සෙං යන එක.

අපෙ හිටිය යාලුවෙක් කොඩිප්පිලි කියල..කොඩියගෙ ගෙදර මාවතගම. සතිදෙහෙකට සැරයක් ඕකා ගෙදර ගියේ බයික් එකේ. CD 185 එකක් තිබ්බෙ. කාර් එක වගෙ තමයි. දවස් දෙහෙකට කලින් කොඩිය ආපහු වැඩට එද්දි මින්නේරිය හරියෙදි ඉන්දියන් ආමි ට්‍රක් පෙලක් යනව මඩකලපුව පැත්තට. ඕක පස්සෙං සෑහෙන දුරක් ආවත් මුං ඉඩ දෙන්නෙ නැතිලු. මුත් ගේමට සෙට් වෙලා හෝන් එක ගහගෙනම පස්සෙන්ම ඇවිල්ල.

පස්සෙ පාර අයිනෙ පිටැන්නක් වගෙ ඉඩ තිබ්බ තැනකදි මූ කරල තියෙන්නෙ බයික් එක පාරෙං එළියට දාල ඉස්සර කරන්ට හදල. මූ එක්ක මල පැනල හිටිය ඉන්දියන් ආමි කාරයො පාර හරහටම ට්‍රක් දාල මූව නවත්තල. ඒ කරල උංගෙ බාසාවෙන් හින්දි ද ගුජරාටිද මරාටිද ආන්ද්‍රද මොකවද මන්ද..මූට බැණල..බැන්නද කියන්ට දන්නෙත් නෑ.බණින්ට ඇති කියලයි ඌ කියන්නෙ...බයික් එක දාගෙන උංගෙ ට්‍රක් එකකට. ඒ කරල මූ හැරෙන්න ඕන තැනත් පහුකරල මඩකලපුව පැත්තට කිලෝ මීටර් 30 විතර ගිහිල්ල පාළු මණ්ඩියකදි කොඩියව බස්සල බයික් එකත් එක්කම.

කොඩියට මල පැනල කියන්නෙ එතන ඉඳලම කුණුහරප වක්කරමින් ඇවිල්ල තියෙන්නෙ ආපහු කෑම්ප් එකට. ඉතින් මම කලින් කිව්වෙ...අපි අර බොහොම අමාරුවෙන් පහ දහය එකතු කරල ගෙනාවනෙ ගල් බෝතල් දෙකක්. ඔන්න ඉතිං දැං දෙයියංගෙ පිහිටයි.රතනත්තරේ සරණයි කියල බොන්ටයි ලෑස්තිය.

ඔය මම කියන දවසෙ අපෙ චමරියෙ තිබ්බෙ හෙණ පරණ කනප්පුවක්..අර කලින්  තිබ්බ බොහොම බලගතු රවුං කනප්පුව ඒ දවස්වල පොලිස් කරන්ට අරං ගිහිල්ල.අර මම කියපු පරණ කනප්පුවෙ එක කකුලක් කැඩිල යන්තමට මාට්ටු කරල ඇණ දෙකක් ගහල තිබ්බෙ. ඒත් කිව්වට අහන්නෙ නෑ අපේ එවුං දවල්ට කාල පුටුවල පත බෑවිල කකුල් දෙක ඔය කනප්පුව උඩ තියාගෙන තමයි සිගරට් එහෙම ගහන්නෙ. ඉතිං අර කකුල එහෙ මෙහෙ වෙලා හෙල්ලෙන දත වගෙ තමයි තිබ්බෙ. ඕක උඩ සිරුවට බෝතලෙයි කෝක් එකයි ගෙනල්ල තිබ්බ සැමී. සැමී මතකනෙ ..අපෙ ගෝලය...අරක්කැමියා..සූපවේදියා... 

" සැමී පපඩම් පැකට් දෙකක් විතර බැදහං කොල්ලො " මම කිව්ව..

" හොඳයි මහත්තය…" සැමිය කුස්සියට ගියා.

" ඉතිං ඉතිං මාර වැඩේනෙ බං නේද කොඩියට වෙලා තියෙන්නෙ? "

අපි ආයෙම කොඩියට ඉන්දියන් හමුදාවෙන් වෙච්චි අසාදාරණේ ගැන කතාකරන්ට ගත්ත.

" ඒකනෙ බං කියන්නෙ...මේ ඉන්දියන් ****** පුතාල හිතාගෙන ඉන්නෙ අපි උන්ට යටත් රටක් කියලද දන්නෙ නෑ…"

" කියලා වැඩක් නෑ බං "

ඔහොම අපි හැමෝම කොඩියට වෙච්චි අකරතැබ්බෙ ගැන කතා කර කර ඉන්නව..චන්දරය පැත්තකට වෙලා ඉන්නව..පුපුර පුපුර...ඌට ඕන පුලුවන් ඉක්මනට බී ගන්ට.

" අඩේ ඔය කතාව මදෑ බං බොමුකො…" ඔන්න එක පාරක් චන්දරය කිව්ව. අපි කවුරුත් ඌව සත පහකට ගණං ගත්තෙ නෑ.

" මේ ගැන මචං කොම්ප්ලේන් කරන්ට ඕන " විජේ කිව්ව…

" පලයං බං කාට කියල කොම්ප්ලේන් කරන්ටද? රජීව්ට තමයි එහෙනං " තව එකෙක් එහෙම කිව්ව.

" මම කියන්ටද අපි ඔක්කොම ලියුමක් හදල ලොක්කට දෙමු මේ ගැන පියවරක් ගන්ටය කියල.." ආයම ඒ විජේ..

" හරි හරි බං ලියුං හදමු. කොම්ප්ලේන් කරමු. එව්ව ඔක්කොම හෙට උදේටනෙ..දැං බීල ඉඳිමුකො " චන්දරේ අඬන්ඩ වගේ…

" මං බොනව ඔන්න…" චන්දරය බෝතලේ අතට ගත්ත.

" ඒයි මේ අඩෝ කැත වැඩ කරන්ට එපා...දන්නවනෙ අපේ සිරිත් විරිත් " විජේ කෑගැහැව්ව.

බොනකොට අපේ සිරිතක් තිබ්බ එතන ඉන්න සීනියර්ම එකා තමයි මුල්ම බෝතලේ කඩල පළවෙනි ෂොට් එක දාගන්නෙ...මෙතන ජේස්ටතමය විමලෙ…

" හරි එහෙනං විමලෙ අයියෙ උඹ කඩහංකො බෝතලේ " චන්දරේ බෝතලේ ආයම කනප්පුව උඩ තියල අසෝක වීදුරුවක් එහෙම අතට අරගෙන ලක ලැහැත්ති උනා.

විමලෙ බෝතලේ අතටත් අරගෙන මගෙ දිහා බලල චන්දරයට හොරෙන් ඇහැක් ගහල ආපහු බෝතලේ කනප්පුව උඩිං තිබ්බ.

" එක අතකට මචං ඉන්දියන් හමුදාව ගෙන්නපු එකත් හොඳයි. ජේ.ආර්. පප්ප කියන්නෙ රට කපටියනෙ. මිනිහ කොහොම හරි රජීව්ගෙන් පලිය ගත්ත පරිප්පු දාපු එකට.."

" ඒකත් ඇත්ත. මේ අනුංගෙ යුද්දයක් නිසා ඉන්දියන් කාරයොනෙ මැරෙන්නෙ.."

( ඉන්දියන් හමුදාව ලංකාවට එවීමට ගත් අදූරදර්ශී තීරණය නිසා රජීව්ට තම ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවීමට සිදුවිය. ඒ මවිසින් මේ සඳහන් කරන කාලයෙන් තවත් වසර තුනක් අනාගතයේදීය )

" ඇත්ත ඇත්ත කියල වැඩක් නෑ...රජීව් කොහෙද ජේ.ආර්. එක්ක හැරෙන්නෙවත් " තව එකෙක් කිව්ව..

" ඔය මොනව උනත් කොඩිය එහෙම්මම එවුනුත් එක්කම ඉන්දියාවට අරං ගියානං තමයි වැඩේ..ඕකගෙ පෙනුමත් ඉන්දියන් කාරයෙක්ගෙ වගේනෙ..මූණ පුරා රැවුලත් වවාගෙන සික් කාරයෙක් වගෙ...." මම එහෙම කියල හක හක ගාල හිනාඋනා.

" අම්මාපල්ල එහෙම උනානං නියම ආතල් එක "

අනික් එවුනුත් ඔක්කොම හිනාවෙන්ට ගත්ත. චන්දරයගෙ ඉවසීමේ සීමාව පැන්න. රතු කට්ට කෙළවරටම ගියා සිං ගෑවිල්ලෙ..

" බීපල්ලකො යකුනේ!!!!!!…" චන්දරය දකුණතේ තිබ්බ අසෝක වීදුරුව වමතට මරු කරල දකුණත මිට මොලවල ඇති වීරියෙන් කනප්පුවට ගැහුව.

චන්දරේ හිතේ වේගය ඉවසනු නොහැකිව ඇති වීරියෙන් මිට මොළවා ගැසූ පහර ඔහුගේ මෙන්ම අපේද අභාග්‍යයකටදෝ කිරා මැන එල්ල කලාක් මෙන් පතිත වූයේ යාන්තමට ඇණ දෙකක පිහිටෙන් සවිකොට තිබූ කනප්පු කකුල මතටමය. ඒ පහර දරාගනු නොහැකිවූ අබලන් කනප්පු කකුල සවිකොට තිබූ ඇණ දෙක ගැලවී කොහේටදෝ වීසි විය. එක් ඇණයක් ඒ අසලම අපේ කෑම මේසය මත තිබූ ගුරුලේත්තුවෙහි වැදී සලාං හඬක් නංවමින් මේසය මතට පතිත විය. කනප්පුව වටා රැස්ව සිටි අප සියලු දෙන එක් වරම කතාව නවත්වා අයාගත් මුවින් යුතුව චන්දරේ සහ කනප්පුව දෙසට මාරුවෙන් මාරුවට බලන්නට වීමු.

අබලන් කකුල සවිකොට තිබූ ඇණ යුවල ගැලවී ඉවත වීසී වූ නමුදු කනප්පු කකුල වරක් දෙවරක් සෙලවී කෙසේ හෝ යලි සෘජුව සිට ගත්තේය. කනප්පුව මත තිබූ අතිවිශේෂ බෝතලය අපගේ හෘදයන් නතර කරවමින් රුධිර සංසරණය නහුතයත් ඉක්මවා තවත් ශේෂයක් ඉහළ නංවමින් දෙවරක් එහා මෙහා වැනෙමින් සිට භාර්යාව ඉදිරියේ කෙසේ හෝ පුරුෂ ධෛර්යය උපදවා සෘජුව සිට ගන්නා බීමත් ස්වාමි පුරුෂයෙකුසේ කනප්පුව මත සිට ගත්තේය. ඉහළට ගත් ආශ්වාසය පහළට නොහෙලා තුෂ්නිම්භූතව එදෙස බලාහුන් අපි පෙනහළු පුරා තදකොටගෙන හුන් වායුව ප්‍රශ්වාස කොට සැනසුම් සුසුම් හෙලීමු.

එකෙණෙහිම විමලේ අයියාගේ හඬ මහේ දෙසවන් විනිවිද ගියේ මා වික්ෂිප්ත කරවමිනි..

" වීරේ අල්ලපං බෝතලේ...ඒ ඒ ඒ ඒ !!!!! "

දෑස් යලි කනප්පුව දෙසට යොමු කල මට දැකගත හැකිවූයේ හදවත භීතියෙන් මුසපත් කරවන දසුනකි. කනප්පුවෙහි අබලන් කකුල ඉන් ගිලිහී ක්‍රියාදාම චිත්‍රපටයක මන්දගාමී චලිතයක් රඟදක්වන අවස්ථාවක මෙන් තිරස්ව පෙරළී යමින් තිබිණි. ඒ හා සමඟම ස්වාභාවිකව වියයුතු ලෙසම කනප්පුව ද ඒ දෙසට ඇළව යමින් පැවතිණි.

මේ සිද්ධියෙන් බොහෝ කාලයකට පසුව එනම් දැනට වසර කිහිපයකට පෙර මම මිතුරන් කිහිප දෙනෙකුද සමඟ ජැකී චෑන් රඟන රෂ් අවර් චිත්‍රපටය නරඹමින් සිටියෙමි. 1,2, 3 යනුවෙන් එහි කොටස් තුනක් ඇති අතර ප්‍රස්තුත සිද්ධිය කුමන චිත්‍රපටයේදැයි එක්වරම සිහියට නඟාගත නොහැකිය.එහි එක් අවස්ථාවක කෞතුකාගාරයක්වන් ඉතා වටිනා පුරාවස්තු රාශියක් ප්‍රදර්ශනය කොට ඇති ශාලාවක ජැකී චෑන් සහ එම චිත්‍රපටයෙහි ප්‍රධාන දුෂ්ඨයා සටන් කරමින් සිටියෝය. සටන් කරන අතරතුරම වටිනා පිඟන් මැටි බඳුනක් බිම ඇදවැටී විනාශ වීමට ආසන්න බව දුටු ජැකී චෑන් එක වරම ගුවනේ පියාඹාමෙන් ගොස් එය සුරැකිව අල්ලා රැකගත්තේය. 

Google Images

" ඒයි මචං රී ප්ලේ දාපං..රී ප්ලේ දාපං…"

තොල ගාමින් හුන් මත්පැන් වීදුරුව ටීපෝව මත තබා වහා නැඟීසිටි මම කෑගැසුවෙමි.

" ඇයි ඇයි මොකද? මොකද? " මගේ මිතුරෝ කලබලව විමසුවෝය.

" නෑ, නෑ..අර ජැකී චෑන් පියාඹලා වගේ ගිහිල්ල අර සෙරමික් වාස් එක අල්ලගන්නෙ ….ඒ සීන් එක ආයෙම දාපංකො කියන්න…" නැවතත් ජැකී පියාඹා යනු තිරයේ දිස්විය.

" කිව්වට විස්වාස කරපල්ල…. අවුරුදු බර ගාණකට කලින් මමත් ඔහොම පියාඹගෙන වගෙ ගියානෙ…"
" උඹ? පලයං පච කෙලින්නෙ නැතුව..හරි මොකක් අල්ලගන්ටද උඹ එහෙම පියාඹගෙන ගියේ?.....ජැකී චෑන් වගෙ වටිනා වාස් එකක්ද? "

" ඒ වෙලාවෙ හැටියට ඊටත් වැඩිය වටින එකක් බං.."

" හරි මොකක්ද ඉතිං ඔය ඊටත් වඩා වටිනා මහාර්ඝ වස්තුව? "

" මේ....ගල් බෝතලයක්.."

" අන්න ඒකනම් වෙන්ඩ ඇති, ගල් බෝතලයක් අල්ලගන්ඩ නම් උඹ පියාඹගෙන යන්ට ඇති තමයි " මා මිතුරෝ කොක් හඬලා සිනාසුණෝය.

" ඉතිං ජැකී චෑන් වාස් එක අල්ල ගත්ත වගෙ උඹත් පියාඹලා ගිහිල්ල ගල් බෝතලේ අල්ල ගත්තද? "

" නෑනෙ... නූලෙං මිස් උනා...අල්ලගන්ට බැරිඋනා..ගල් බෝතලේ බිම වැටිල කැඩුණා."

අති විශේෂ බෝතලය රැකගැනීමේ පරමපවිත්‍ර චේතනාව පෙරදැරි කොටගෙන දිවි පරදුවට තබා ගුවනේ ඉපිලීගිය මගේ ඉදිරියට දිගුකල සුරතේ ඇඟිලි තුඩු අග්ගිස්සෙහි ගෑවී නොගෑවී එය බිම පතිත විය..ස..ලාං......සහස් කඩකට බිඳීගිය වීදුරු කැබලි සතර අත විසිරී ගියේය.

එක් වරම විහිද ගිය මත්පැන් දහරාවෙන් මගේ දෙපය වළළුකර දක්වා තෙමිණි. අප සියළුදෙන වටවී සතර අත ගලායන මත්පැන් දහරා දෙස බලා සිටියේ නෙත් අදහාගත නොහැකි අයුරිනි. නාසයන් විනිවිද ගිය සැර මත්පැන් ගන්ධය මුහුණු ඇඹුල් කරනා අපුලක් ගෙනාවේය.පළමුව නිශ්ශබ්දතාවය බිඳදැමූයේ විජේය.

" මුගෙ අම්මට.....දැක්කද මූ කරපු දේ.." ඔහු චන්දරේ ගල ග්‍රහයෙන් ගෙන සොලවා ලූයේ කෝපයෙන් වෙව්ලමිනි.

" ඒයි මේ විජේ...නිකා ඉඳහං අතෑරපං ඕකගෙ බෙල්ල " විමලේ සහ මම වහා ඉදිරිපත්ව චන්දරේගේ ගෙල වටා ග්‍රහනය කොට තිබූ විජේගේ දෑත් ඉන් මුදා ඔහු ඉවතට ගෙන ගියෙමු.

මේ සිදුවුනු කිසිවක් වටහාගත නොහුනු චන්දරේ අප එකිනෙකාගේ මුහුණු දෙස අනුපිළිවෙලින් බලමින් යාන්ත්‍රිකව ක්‍රියාත්මක වන පිළිමයක් මෙන් හිටි පියවර හුන්නේය.

" සැමී මේ පුටු ඔක්කොම අයින් කරල වතුර බාල්දි දෙක තුනක් ගහල මේ ටික එලියට හෝදල දාපං, අර පරණ කොස්සක් තිබ්බ නේද අන්න ඒක ගනිං ඇහුනද කොල්ලො…" මම සැමී කැඳවා උපදෙස් දුනිමි.

සැමී සාලෙ හෝදල දානකල් අපි කට්ටිය මිදුලට බැස්ස. විජේ ඇවිල්ල චන්දරේගෙ දෑතම අල්ල ගත්ත.

" අනේ මචං තරහ වෙන්ට එපා. ඒ වෙලාවෙ මට මොනව උනාද දන්නෙ නෑ.."
" නෑ බං ඒක ගානක් නෑ. මගෙත් වැරැද්දනෙ " චන්දරේ බෙල්ල අත ගගා කිව්ව.

" දැං මොකද කරන්නෙ? එක බෝතලයයි තියෙන්නෙ..ඒක ඇද්ද? " මම ඇහුව කට්ටියගෙන්ම.

" බෑ..බෑ..මෙච්චර කෙලියක් වෙලා..අද තව තව දෙකක්වත් ගහන්ට ඕනමයි.." විජේ කිව්ව..

" දෙකවල් ගහන්ට කෝ බං සල්ලි?" විමලෙ ඇහුව.." කලින් ඔය දෙක ගෙනාවෙත් බොහොම අමාරුවෙං.."

" මේ කවුරු ගාව හරි තියනවනං සල්ලි දියල්ල. මම එකකට සල්ලි දෙන්නම් පඩි හම්බවෙච්ච ගමං " චන්දරේ කිව්ව..

" සල්ලි නැති එකනෙ බං වෙලා තියෙන්නෙ...මේ වීරෙ උඹේ පිහිට තමයි තියෙන්නෙ.." විමලෙ මා දිහාට හැරුනෙ..

" අනේ නෑ විමලෙ අයිය තියනවනං මම නොදී ඉන්නෙ නෑනෙ උඹ දන්නවනෙ මං ගැන.."

" නෑ බං මම ඒක දන්නව..මම කිව්වෙ පොඩි ලෝන් එකක් දාපං " විමලෙ අපේ අංගනාවියන්ගෙ ක්වාටර්ස් එක පැත්තට ඉඟි මැරුව. " අනෝමා ගාව සල්ලි ඇති. "

ඔයිට මාසෙකට කලින් මම ඒත් ඔය වගෙ වැඩකට මහ රෑ ගිහිල්ල සල්ලි ඉල්ලල අනෝම මට ඒ වෙලාවෙ සල්ලි දුන්න. පහුවදා දවල් දුන්න කන් පිරෙන්ඩ ලෙක්චර් එකක්. අද ගියොත් ආයම මට අහගන්ට වෙනව මදි නොකියන්ට. ආය බඩුම තමයි..ඒත් මොනව කරන්ඩද? යාලුවො වෙනුවෙන් පණ උනත් දෙන එකෙක් මම. 

" හරි ඉඳපල්ල මම අනෝමගෙන් සල්ලි ඉල්ලගෙන එන්නං. "

මම මගෙ කෑලි තුනේ ටෝච් එකත් පත්තුකරගෙන එළියට බැස්ස.