179. වාං පතුල් කතාව තව දුරටත් - විමලේගෙ භාණ්ඩ තත්ව පරීක්ෂා උපක්රම සමඟ බුද්ධ ප්රතිමා නඟා සිටුවීම

විමලයගෙ වාං පතුල් කතාව තමයි දැං කියන්ට තියෙන්නෙ නෙවද? හරි එහෙනං කියමුකො බලන්ට...... 

විමලෙය ගැන මම කිව්වනෙ කලිම්ම..උන්දැ ඇවිල්ල මොකෑලන්තවාසියෙක්...කඩ්ඩෙං කිව්වොත් මොකෑලන්ඩර්...මොකෑ බොල තෝ කන්ට වගෙ බලාන ඉන්නෙ?...මොකෑ බොල මේ පාංගෙඩිය මේ හැටි කරුකුස්ටං වෙලා?...මොකෑ මලේ කෙල්ල කියැව්වෙ?....ඔන්න විමලෙය කතා කොරන්නෙ ඔහොම තමා...අය ඉඳා අම්ම....ඔන්න ඔහොමත් ඒක කියනව. ඉඳා අම්ම....එයාගෙ රැස්පොට්.... 

හෙහ්, හෙහ්, ඔන්න බොලේ ඉඳා කියනකොට සෝක් කතාවක් මතක් උනා....හරි හරි බොලව්..මේ පොඩි කතාව විතරයි..අද කොහොම හරි වාං පතුල් කතාව කියල ඉවරයක් කරනව...මේස් දෙක පල්ල.... 

අරිසෙන් අහුබුදු සූරීන් මතක නේද? පොඩි සංදියෙ ඉස්සෙල්ලම ඔය සූරින් කියන වචනෙ ඇහුනම මයෙ හිතට එන්නෙම මාළු කූරියෙක්...සූරීන් = කූරීන් කියලයි මට හිතෙන්නෙ... 

අහුබුදු සූරීන් ඇවිල්ල හෙල දෙස බස රැස ගැන බොහොම උනන්දු වෙච්චි කෙනෙක්.නිතරම ඔය අපි භාවිතා කරන සංස්කෘත, පාලි වචන හෙළයට හරෝල තමයි එතුමා බාවිතා කලේ. දැන් ඔය අරිසෙන් අහුබුදු කියන්නෙ මුල්නම වෙච්චි ආරියසේන ආශුබෝධ හෙලයට පෙරලල තනාගත්තු නම. 

දවසක් අහුබුදු සූරීන් තම බිරිඳත් එක්කල යනව ගමනක්. එලෝලු ගන්ට මාරකැට් යනවයි කියමු. හපෝයි, සමාවෙන්ට ඕමනයි..ඒ එළෝලු ගන්ට වයිෆ්ස් එක්ක මාරකැට් යන්නෙ උඹල අපි...අහුබුදු සූරීන් වන් පුඟුලෝ හෙළ අවුළු මිළදී ගනු පිණිසැ සති අන්ත වණික්පල වෙතැ සිය පියඹද කැටුව පිය මනින්නෝය. අන්න එහෙමයි එයාල වැඩ කරන්නෙ.. 

අහුබුදු සහ පියඹ මෙහෙම යද්දි මඟදි මුණගැහුන තව යාලුවෙකුත් යනව එයාගෙ භර්යාව එක්ක.. 

" සබඳ මේ මා පියඹ සඳා…" 

හිතවතා ඇමතූ අහුබුදුවෝ පැවසූහ. අහුබුදූවන්ගෙ භාර්යාවගෙ නම චන්ද්‍රා... 

හිතවතා උඩ බිම බැලුව. ඒත් මිනිහත් කැමති උනේ නෑ අහුබුදුවන්ට දෙවෙනි වෙන්ට.. 

" අහුබුදුවනි, මේ මා පියඹ,  ඉඳා " 

භාර්යාව පෙන්නල යාලුව කිව. එයාගෙ වයිෆ්ස් ගෙ නම ඉන්ද්‍රා... 

විමලයගෙ තිබ්බෙ අමුතුම වචන සෙට් එකක්...ඕක එක්ක තැනකට යනවයි කියන්නෙ වහ කනව වගෙ වැඩක්. ඇඟේ ලේ නෑ මේකා මොනවා කියයිද කියල.... 

එක පාරක් ඕකා චමරි මැනේජර් වෙල ඉන්දැද්දි බඩු ගේන්ට ටවුමට යද්දි මාවත් එක්කහු කොරගෙන ගියපි.බඩු ගේන්ට යද්දි අපි එක පාර බඩු හෙන ලොට් එකක් ගේන හින්ද තවත් කවුරුහරි එකෙක් එක්කං යනව උදව්වට..ඒක තමයි පිළිගත් සම්ප්‍රදාය. ඔය සහායට ඩැනී වැඩේට කට්ටිය යන්නෙ පැනල.කඩවල් ගානෙ ඇවිදිනව එව්වයෙ ඉන්න කෙල්ලොන්ට අනම් මනං කිය කිය, පස්සෙ බඩු පටෝනකල් රෙස්ටොරන්ට් එක්කට රිංගල බියර් බෝතලයක් දෙකක් කාරිය ගසල ඇරල ආතල් එකේ හුලං වැදි වැදි ආපහු එන්ට නෙව තියෙන්නෙ. හෙහ්, ඔහොම සොමියකට කවුද අකමැති? ඒත් විමලෙය චමරිය කරන කොට ඌ ගානෙ බොන්ට අරං දෙනව කිව්වත් කිසි කෙනෙක් යන්නෙ නෑ ඒකා එක්ක.මොනව හරි බොරුවක් කියල මග අරිනව. 

අන්තිමට ගහන ගහන හෙණ ලංකාතිලකෙට කිව්වැහෙ මටම තමා ඒකත් පංගනාත්තු වෙන්නෙ. " අනේ මල්ලියෙ උඹවත් යමං " කියල විමලෙය කිව්වම මූණ බලාන කොහොමෙයි බෑය කියන්නෙ.." හ්ම් යමං එහෙනං " කියල මාත් කලිසමක් දාගන්නව. 

ඔන්න යනව කඩේට...සුපර් මාරකට් කොහෙද ඒ කාලෙ?....පරිප්පු, හාල්, සීනි පිටි ඔක්කොම කට ඇරපු තඩි ගෝනිවල දාල ලී පතුරක ගහපු කාඩ්බෝඩ් කෑල්ලක මිල ලියල ඒකෙම ගහල තියනව. තාමත් එහෙමද මන්ද....මුදලාලි ඉන්නව මේස් බැනියමකුත් ඇඳගෙන දකින දකින වෙලාවක් ඇත්තං මිනිහගෙ වැඩේ අසෝක වීදුරුවක දාපු කිරි තේ එකක් පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ තොල ගාන එක.එයාගෙ මේසෙ ඉහළිං හැමවෙලේම පත්තුවෙන පොල්තෙල් පානක් සහ කොයිවෙලෙත් දුං දාන හඳුං කූරක් බුදු හාමුදුරුවො සහ සියලුම දෙවිවරුන්ගෙ රූප ඉස්සරහිං තියනව. 

විමලයත් එක්ක බඩු තෝරන්ට ගියාම ඔලුව නරක් වෙනව.හැම එකක්ම ඕකට එක්කො නහයට කරල බලන්ට ඕන නැත්තං කාල බලන්ට ඕන ..අඩුම ගානෙ දිවගාල හරි බලනවාමයි. 

අනික ඕකගෙ නෑනෙ හෙමීට කතාවක්..බඩු චෙක් කරන්නෙ රනිං කමෙන්ට්‍රි එකකුත් දීගෙනම.ඔන්න කහ කුඩු ගෝනියෙං ඒකෙම තියන පොල්කටු හැන්දට කහ ටිකක් අරගෙන අල්ලට දාගන්නව. දිවේ අග්ගිස්සට කහ කුඩු ටිකක් ගන්නව.එක පාරට දිව කට ඇතුලට ගන්නෙත් නෑ.ඉස්සෙල්ල ඇස් දෙක හෙමීට පියාගන්නව එහෙම්මම ටිකක් වෙලා ඉන්නව ,..ම්ම්ම්..තත්පර තිහක් විතර කියමු. 

ඔය වෙනකොට කඩේ බඩු කිරන්ට ඉන්න ගෝලයො දෙන්න කටවලුත් ඇරගෙන විමලය දිහාවෙ බලාගෙන. වෙන එකක් තියා මුදලාලිත් කිරි තේ වීදුරුව කට ගාවට අරං යන ගමන බාගෙට නවත්තල එහෙම්ම මූ දිහා බලාගෙන ඉන්නව.මුදලාලිගෙ දකුණු කම්මුලේ තඩි මැස්සො දෙන්නෙක් ඔට්ටු සෙල්ලං කරනව ඒත් මුදලාලිට එව්වයෙ ගානක් වත් නෑ. 

විමලෙය අර අරම ඉන්නෙ මොකෝ දන්නවය?.....මම කලින් දවසක ඇහුව ඕකගෙං.. 

" ඒ මොකෝ බාං උඹ අර දැරහැවේ දපල තියෙන මිනියෙ කට ඇරිල දිව එලියට දාන්නැහෙ යාරයක් විතර දිව එලියට දාගෙන ඉන්නෙ කහ කුඩු ටිකත් අග්ගිස්සෙ ගාගෙන? " 

" ඒ බං මෙහෙමයි....සරක්කු පහේ වල රස වගේම වැදගත් සුවඳත්...ඒ මම ඇස් පියාගෙන කරන්නෙ සුවඳ අහන එක.." 

" ඉතිං බං කහ කුඩු ටිකක් නාහෙට කරල සුවඳ බැලුවම වැඩේ ඉවරයිනෙ. " 

" ඔය කිව්වෙ..ඔය කිව්වෙ..ඔන්න කිව ඔන්න කිව..යකෝ එතකොට සුවඳ ඇහෙන්නෙ වේලිච්ච කහ වල. එහෙම නෙවෙයිනෙ. අපි කෑමක් කටට ගන්න කොට එව්වයෙ තියන කහ කටේ කෙලවල දියවෙනව. එතකොට තමයි කහවල නියම සුවඳ එන්නෙ. අන්න ඒ නිසයි මම එහෙම කරන්නෙ..තේරුණාද උඹට? " 

මට තේරිච්ච ඇති එකක් නං නෑ..ඒත් නෑය කිව්වනං ඕක ආයෙම මුල ඉඳල පටංගන්නව පැහැදිලි කිරීම..ඒ නිසාම මම ඔලුව වැනුව.. 

" තේරුනා තේරුනා…" 

විමලෙය අරම මහසෝන වගෙ දිව එලියට දාගෙන ඉඳල හෙමීට ගන්නව දිව ඇතුලට..ඇතුලට කිව්වෙ කොහෙ ඇතුලටද කියල ඇහැව්ව?...දිව කියන එක ආයෙ කට ඇතුලට නැතුව වෙන කොහාට ගන්ටද..ඈ?.....කට ඇතුලට අරගෙන අර කහකුඩු ටික හෙමීට තවරනව උඩු තල්ලෙ පිටිපස්සෙම තියන අර පණුවෙක් වගෙ අවයවය දන්නවද? රසදිව ඒකට කියන්නෙ....ඔන්න ඔය රස දිවට තියෙන දුරින් 1/3 ක දුරකින්.ඔය රසදිව විදල මුදු දානව කියල දන්නවද?....හෙහ්, හෙහ්, නුහුගුණේ සාරසුබාවට තියෙන්නෙ අපේ මේ බොලොග් ලියන කියවන උදවියට විතරක්ම නෙවෙයි බලාගෙන ගිහාම. 

පල්ලෙහා පින්තූරෙ Uvula කියල තියෙන්නෙ ඔන්න ඔය රසදිව තමයි. 

ඔය රසදිව විදල මුදු දාපු කට්ටිය පාරෙ යන්නෙ කට ෆුල්ම ඇරගෙන. නැත්තං අර අච්චර අමාරුවෙං දාපු මුද්දෙං වැඩක් තියේද? දත්වල ඉන්න පණුවොන්ට විතරයි ඒක පේන්නෙ....යටි හක්කෙ ඇටේ හිස් කබලට සම්බන්ද වෙන ජොයින්ට්ස් දෙකක් තියනව.කණ ඉස්සරහිං ඇඟිල්ලක් තියාගෙන කට අරින්ඩ හැදුවොත් එතන ජොයින්ට් එක එහෙ මෙහෙ වෙනව තේරෙයි.ඔය ජොයින්ට් එක පන්නල තනිකර යටි හක්ක පල්ලෙහාටම අරින්න පුලුවන්.පිඹුරො තනිකර මුවෙක්, ගෝනෙක් එහෙමත් නැත්තං ඌරෙක් එක කටට ගිලින්නෙත් ඒ විදිහටමයි.අර ජොයින්ට් එක පන්නල කට අප්පල්ලෙ වගෙ ඇරල හිට සතා ගිලිනව, ඊට පස්සෙ ආපහු ජොයින්ට් එක තිබ්බ වගෙ ලොක් කර ගන්නව.බොහොම පහසුයි... 

සමහර අයගෙ ඔය ලොක් එක බොහොම අඩමානෙට තියෙන්නෙ...මගෙ එක යාලුවෙක් හිටිය..ඉස්කෝලෙ යන දවස්වල..අමතක වෙල එහෙම කට හායි ගාල ඇරල ඈනුමක් එහෙම ඇරියොත් බඩුම තමයි, හක්ක පයිනව...වැඩේ කියන්නෙ ඌට තනියම ආපහු දාගන්ටත් බෑ.කටත් ඇරගෙන ඉන්ට වෙනව අපි කවුරුහරි ජොයින්ට් එක ඇඟිල්ලෙං තද කරල යටි හක්ක ආපහු ලොක් කරනකල්. 

ඒ ඉස්කෝලෙ කාලෙ....පස්සෙ මම අර උතුරු මැද නැගෙනහිර පළාත් මායිමේ වියාපුරුතියෙ ඉන්න කාලෙ අපෙ හිටිය එකෙක්...අපිට එහෙම වැඩිය වයසයි..ජයේ අයිය කියල කියමුකො..පොරගෙ වං අත පනිනව හිටපු ගමං උරෙස්සෙං. ඔතන තියනවයි කියන්නෙ ඔන්න බයෝ කොරපු අය දන්නව ඇති කුහර ගෝල සන්ධියක්ය කියන එකක්නෙ.මන්දා ඉතිං අපි ඉගෙන ගන්න කාලෙ නං එතන එහෙම එකක් තමයි තිබ්බෙ. දැං මොකක් තියනවද කියල නම් හරියටම කියන්ට දන්නෙ නෑ. මේ ඊයෙ පෙරෙයිද බයෝ කොරපු හිච්චි එවුං එහෙම ඉන්නවනං කියන්ටකො තාමත් එතන තියෙන්නෙ කුහර ගෝලයක්මද කියල....රයිට් අපි එහෙම උපකම්පනයක් කරමු. එතන තියෙන්නෙ කුහර ගෝල සන්ධියක්ය කියල. 

Ball and socket joint..නමෙම්ම තේරෙන විදිහට සොකට් එක ඇතුලට බෝල් එක බහිනව. කුහරය ඇතුලට ගෝලය......එක්කො අතේ ඇටේ ගෝලය, උරහිසේ ඇටේ කුහරය. නැත්තං ඕකෙ අනික් පැත්ත, අතේ ඇටේ කුහරය උරහිසේ ඇටේ ගෝලය.කොහොම හරි කමක් නෑ දෙකේ දෙක තිබ්බනං එච්චරයි. ෆුල් කේස් වෙන්නෙ උරෙස්සෙයි අතෙයි දෙකේම එකම ජාතිය තිබ්බොත්...ඒ කිව්වෙ සොකට්ම දෙකක් නැත්තං බෝල්ම දෙකක්.නිඹුල්ලුංගෙ එහෙම වෙන්න පුලුවන්ලු මාරු වෙල. එහෙම උනාම ඔපරේෂන් කරන්න වෙනවා. 

දවසක් අපි මහ රෑ එනව මල ගෙදරක ගිහිල්ල...මිට්සුබිෂි ජීප් එකේ... ලෝං වීල් බේස්....අන්න වාහන...මර්ඩර් හවුස් එක ( මරණ ගෙදර කිව්වම ඒක ඉංගිරිසියෙන් එහෙම තමයි... The murder house..ඒයි වික්කරේගෙ තාත්තගෙ මර්ඩර් හවුස් එකට යන කට්ටියට නම් දෙන්න කියල නෝටිස් එකක් දාල තියනව..උඹ දුන්නය?...එහෙම තමයි අපි අහන්නෙ..) තිබ්බෙ අවුකන කිට්ටුව....මළගෙදර යන ගමං කළාවැව් බන්ඩ් එක උඩ පොඩ්ඩක් නැවැත්තුව. වෙන මොකටවත් නෙවෙයි ආය. අපේ අතීත ශ්‍රී විභූතිය දෑහිම්ම නරඹල බුද්ධාලම්භ ප්‍රීතියෙං ඔකඳ වෙලා සතුටු කඳුලක් එහෙම හෙලල දේශානුරාගයෙන් ඔද වැඩිල එහෙම යන්නෙයි කියල. 

අපේ ඉන්නව එක එක ජාතියෙ එවුං.ඔන්න කට්ටියක් ඉන්නව පාර අයිනෙ ඊයෙ රෑ වැස්සට වතුර එකතු වෙච්චි සුට්ටි වලක් දැක්කොත් ඇති, හූ කියාගෙන බහින්නෙ ජීප්පෙකෙං.ඒ ජාතියෙ එවුං මල ගෙදරක ගියත් මඟුල් ගෙදරක ගියත් තුවායයි සෝට් බෑයකුයි පත්තරේක ඔතාගෙන තමයි වාහනේට ගොඩ වෙන්නෙ. 

තව එවුං ඉන්නව ගමන යන්ට කලින් දවසෙ රෑ එලිවෙනකල් හාප් සීට් පොඩි කෑලිවලට ඉර ඉර එව්වයෙ නමයි ඇඩ්ඩස් එකයි ලියනව. මග දිගේ ඉතිං වැලක චීත්තයක්, මල් ගවුමක් වනල තිබ්බත් උන්ට ඇති. විසි කරනව අර ඇඩ්‍රස් කෑලි.බොහොමයක් එව්වට උත්තරත් එනව.අපරාදෙ කියන්ට බෑ... 

තව කට්ටියක් ලිස්ට් එකක් හදනව.. 

" රයිට් දැං කට්ටිය ඔක්කොම යනව අට දෙනෙක්..එකාට බාගෙ ගානෙ මුලිම්ම බෝතල් හතරයි. ආ..ජයේ අයියත් යනවනෙ..එහෙනං ඇඩිෂනල් තව බාගයක්වත් දාන්න වෙනව. හරි එතකොට හතරාමාරයි. කඩල පැකට් විස්සයි. සිගරට් විස්සෙ පැකට් එකයි...අඩේ සමරෙත් නම දීල තියනව නේද? එහෙනං කොහු ලණු කැරලි දෙකකුත් දාපං ලිස්ට් එකට. හරි ඔක්කොම එතකොට වෙනව රුපියල් පන්සීයක්..........දැනට දීපල්ල එකා හැත්තෑව ගානෙ. මදි වෙනකොට ආයෙම එකතු කරමු.මතක ඇතුව පර්ස් අරං පලයල්ල. මඟදි අනේ මචං පර්ස් එක රූම් එකේ දාල ආවයි කියල බබා උකුං එහෙම ඔට්ටු නෑ හොඳද? එහෙම අමතක වෙයි කියල හිතෙන එවුං දැම්මම මගෙ අතට කීය කීය හරි වැඩිපුර දීපල්ල..." 

මම තමයි ඒ බොහෝවිට....... 

ජීප් එක වැව පැත්තට පස්ස හරෝල නවත්තල පිටිපස්සෙ එක දොරක් ඇරියම මරු. කලාවැවේ දියමතුපිට පිසගෙන එන සිහිල් සුලං රැල්ල ආය කියල වැඩක් නෑ. සේට් ගලෝල වනනව ජීප් එකේ බොනට්ටෙක උඩ. හොඳට පපුව පුරෝල හුස්මක් උඩට ඇදල පුලුවං තරං කල් අරගෙන හෙමීට පිටකරනව. ෂෙහ්......ආතල් ද බ්‍රේව්....අපි එළියෙ ඉඳගෙන අවට සිරි නරඹන ගමම්ම විඩිං විඩේ ගිහිල්ල අර ජීප් එකේ දොර ඇරල ඇතුලට නැමිල එනව.වෙන මොහොකටවත් නෙවෙයි එහෙම බැලුවම අවුකන පිළිමෙ පේනව අත දික්කලා වගෙ. ඔහොම මෙහෙම...දෑත් එක්කරල පිළිම වහන්සෙට වැඳල එහෙම....හෙහ්, හෙහ්. 

මේ බුදු පිළිම ගැන පොඩි කතාවක්...... 

ඔය කාලෙ අගමැති තුමා අපෙ පේමදාස මහත්තය. 

දන්නවනෙ එතුමගෙ වැඩ..ආය යමක් හිතුනොත් සක්කරයටවත් බෑ ඒක නවත්තන්ඩ. වැඩේ කරලමයි පස්ස බලන්නෙ...ඔන්න එතුමට හිතුන ඔය කැළෑවට වැහිල නටබුන් වෙල තියෙන බුදු පිළිම ප්‍රතිසංස්කරණය කරන්ට. ගම් උදාවත් එක්කමයි මේ වැඩ පිළිවෙල ක්‍රියත්මක උනේ.මාළිගාවිල පිළිමෙ එහෙමත් බිම වැටිල තිබිල එහෙම කෙලින් කොරපු එකක්. 

දවසක් උදේ උන්නැහැ පත්තර බල බල ඉන්නවයි කියමුකො.මෙන්න තියනව පලවෙලා ලිපියක් එතුමට ඉස්තූති කරල මාළිගාවිල පිළිමෙ කෙලින් කලාට..ඒ එක්කම තියෙනව ඊට සුට්ටක් විතර එහා මහ කැළේ මැද ජරාවාස වෙල තියන පිළිමයක් ගැන. ඒකත් ප්‍රතිසංස්කරණය කලානම් අපූරුයි කියල..ජාතියේ පිනට උපන් ගරු අග්‍රාමාත්‍යතුමනි, මේ ඔබේ අවධානය පිණිසයි!! 

ඒ වෙලාවෙම ගත්ත කෝල් එකක් රාජ්‍ය ඉංජිනේරු සංස්ථාවෙ ඒ පැත්තෙ ප්‍රාදේශීය කළමනාකරුට. 

" අද පත්තරේ තියනව කැළේ මැද නටබුන් වෙච්ච බුදු පිළිමයක් ගැන. එතනට ගිහිල්ල තත්වය පරීක්ෂාකරල බලල ඒ පිළිමය නගා හිටුවන්ඩ වහාම වැඩ පිළිවෙළක් සකස් කරන්ඩ ඕනෙ. මට මේ ගැන උදේ දහයට කලින් වාර්තාවක් දෙන්න ටෙලිෆෝන් එකෙන්. " 

මොනවද අටහමාර වෙනකොට ආව කෝල් එක.. 

" සර්..මම අර පිළිමෙ බලන්ට ගියා.ඒක කෙලින් කරන එක නම් ප්‍රශ්නයක් නෑ. ඒත් මේ...." 

" මේ තමුං දන්නවනෙ, මම ඔය ඒත් මේ කතාවලට කැමති නෑ කියල.මට ඕන වැඩක් කෙරෙන විදිහක් මිසක් වැඩක් නොකෙරෙන්න හේතු නෙවෙයි. වහාම ඒ පිළිමෙ කෙලින් කරන්ට කටයුතු යොදන්ට. " 

" සර්..ඒත් මේ........." 

" මම එක පාරක් කිව්ව නේද?....වැඩ කරන මිනිස්සු විතරයි මා ළඟ ඉන්න ඕන. කරුණාකරල මම කියපු විදිහට වැඩේ කරනව.." 

ප්‍රේමදාස මහත්තය පොළවෙ අඩි හැප්පුව.එතුමගෙ කොණ්ඩෙ ඩයි කරමින් උන්නෙ මොහිදීන්ට ඔව්ව හොඳට පුරුදුයි. මිනිහ ගාණක්වත් නැතුව වැඩේ කරගෙන ගියා. 

අනේ කිව්වත් වාගෙ සති දෙකක් ගියෙ නෑ. ප්‍රේමදාස මහත්තයට වාර්තාවක් ආව වැඩේ අහවරයි කියල.එතුමා ඔන්න තකහනියක් ගියා පිළිමෙ බලන්ට. අප්පට සිරි මේ තියෙන්නෙ පිළිමෙ බැබලි බැබලි...ආය මොනවද?....එලකිරි සහ ජලය 

ඒත් ප්‍රේමදාස මහත්තයට පොඩි අවුලක් වගෙත් තේරුණා. බුදු හාමුදුරුවො ඉන්න විදිහ නිකං හරි නෑ හරි නෑ වගෙ..හැරුන අර ප්‍රාදේසීය පොර දිහාට. 

" මොකද අයිසෙ මේ බුදු හාමුදුරුවො දකුණු අතෙං කණ වහගෙන ඉන්නෙ?..අනික මොකක්ද අර කර උඩ තියෙන්නෙ? " 

" ඒ කර උඩ තියෙන්නෙ සර් කොට්ටෙ…" 

" මොකක්??? කොට්ටයක්???..ඒ මොකටද ඕයි බුදු හාමුදුරුවො කොට්ටයක් කරේ තියාගෙන ඉන්නෙ? " 

" ඒක තමයි සර් මම එදා මේ සර්ට කියන්න හැදුවෙ……" 

කලමනාකරු තැටමුවා බිම බලාගෙන 

" මොකක්ද තමුසෙ මට කියන්න හැදුවෙ?....කියනවා ඕයි තවත් තෙපර බාන්නෙ නැතුව …" 

ප්‍රේමදාස මහත්තගෙ මූණ සත දහය වගෙ වෙලා…. 

" සර්..අපි කෙලින් කරල හිටෙව්වට මේ පිළිමෙ සැතපෙන පිළිමයක්...." 

" මල කෙලියයි..ඇයි ඕයි තමුසෙලා මාව කෑවා නේද?...වහාම මේ අදම පිළිමෙ හරහ දානව .....පුරා විද්‍යා කාරයෙක් එහෙම දැක්කොත් මාව පතුරු ගහයි. " 

" නෑ සර් අවුලක් නෑ ඊයෙ පුරාවිද්‍යා එකේ කට්ටිය ඇවිල්ල පිළිමෙ බලල ෆොටෝ එහෙමත් ගහගෙන ගියා. " 

" නෑ.!!!!! " 

ප්‍රේමදාස මහත්තය නළලෙ අත ගහ ගත්ත.. 

" මොකෝ ඉතිං කිව්වෙ? " 

" කිසිම ප්‍රශ්නයක් උනේ නෑ සර්..දැං ඔය බුදු පිළිම ආකාර බර ගානකට තියනවයි කියනවනෙ. එව්වට කියන්නෙ මුද්‍රා කියල.එහෙම මුද්‍රා හතක් දැනට හොයාගෙන තියනවලු. මේ පිළිමෙ තියෙන්නෙ මින් පෙර හොයා නොගත්ත අලුත්ම මුද්‍රාවක්ය කියල තමයි එයාල කිව්වෙ. ඔය කොට්ටෙ වැඩේ ගැන තමයි ඒ ගොල්ලන්ටත් හිතාගන්න බැරි.පරණ ලිපි ලේඛන පුස්කොල පොත් එහෙම බලල මේ මුද්‍රාවට කියන නමක් ගැන හොයල මට කියන්නම්ය කියලත් කිව්ව ඒ අය. "