316. කුකුළේගඟ මතක - 4 - ලෝක ආහාර වැඩපිළිවෙල, සී.එස්.ඕ. ඇල්ෆ්‍රඩ්, වික්‍රමේගේ වෙරිටාස් ටියුනිං සහ මැගිලින් අක්කා

Moonshine Distilling - Google Images

ඉතිං ඔය අපේ ඩෝසර් වැඩකරපු හරිය කොටි ඉන්න සීමාවට ඉතාම ආසන්නයි. ඔය හින්ද හිනිදුමය කලේ රෑ නමය වගෙ වෙනකල් ඉඳල ගෙනිච්ච බත් එකත් කාල ආපහු පාදපරිචාරිකාවෙ එනව කෑම්ප් එකට.ටිකක් අඩිය ඉක්මන් කරල එනකොට ඔය කිලෝමීටර් 6 පැයකින් වගෙ එතහැකි. ආයම උදේ ඩෝසර් ඔපරේටර්ස්ල එක්කගෙන යනවනෙ ජීප් එක හතහමාරට අටට වගෙ. නයිට්වොච්මන්වත් ආපහු එක්ක එන්නෙ ඒ ජීප් එකේමයි. හින්නා කරන්නෙ උදේ හයට වගෙ එළිය වැටීගෙන එනකොට ආපහු යනව අර කිලෝමීටර් හය ගෙවාගෙන. ගිහිල්ල ඉන්නව කම්බිලියත් පොරවාගෙන..රෑ තිස්සෙ ඇහැක්වගෙ ඩෝසරේ මුරකරපු එකා වගෙ...හෙහ්,හෙහ්,

" ආ...හිනිදුම ඊයෙ රෑ නින්ද ගියාද? " ජීප් එකේ යන අපේ ලොක්කා සමරසිංහ බොස් අහනව.

" මොන නින්දක්ද මහත්තය..එලිවෙනකල් මදුරුවො තැලුව ඒ මදිවට හීතල…" හින්නා ඔලුවත් පාත්කරල කියනව. 

" හරි හරි බං මාසෙ අන්තිමට උඹලට සෑහෙන ඕ.ටී. එකක් හම්බවෙනවනෙ පඩිය වගේම. " බොස් කියනව හිනාවෙලා. 

" ඒක නම් එහෙම තමයි" හින්නා මා දිහාවෙ බලල කට කොණකින් හිනාවෙනව.  ඕකගෙ ඔය ඔපරේෂන් බෑක් ටු ද කෑම්ප් සීන් කෝන් එක මම දන්නව කියල ඕකත් දන්නව.

ඔය මම කියපු හරියෙ කුඹුරු කට්ටි බෙදල දෙන්ට කලින් ඩෝසරෙන් කරන ලෙවල් කිරිලි ඉවරවෙලා ඔන්න ඩෝසර් ආපහු අරං ආව කියමුකො.හිනිදුමයත් ආපහු කෑම්ප් එකේ මුරට වැටුන. ඔය කාලෙ අපේ කෑම්ප් එකේ මුරට හිටියෙ අපේම චෙක් රෝලෙ ගෝලයො.. එතකොට තව අපෙ තිබ්බ මහ විසාල ඉස්ටෝරුවක්. අඩි 30 x 120 වගෙ දිග පළල. ඕකෙ තමයි ඔය ඇළවල්, පාළං බෝක්කු එහෙම හදපු කොන්ත්‍රාත්කාර භවතුන්ට නිකුත් කරපු යකඩ කම්බි, සිමෙන්ති සහ අනෙකුත් ඇළ මං දොරටු වගෙ උපාංග එහෙම ගබඩා කරල තිබ්බෙ. ඒ ගබඩා වලට පොදුවෙ කිව්වෙ ඩබ්ලිව්.එෆ්.පී. ස්ටෝර්ස් කියල. (W.F.P. = World Food Program, ලෝක ආහාර වැඩපිළිවෙල ). 

මිනිස්සු පදිංචි කලාම කුඹුරු කරල කන්නක් දෙකක් කැපිල ඒ අයට ස්ථිර ආදායම් මාර්ගයක් හැදෙනකල් වියළි ආහාර ද්‍රව්‍ය නොමිලේ බෙදා හැරියා. එව්ව ලැබුණෙ ඔය ලෝක ආහාර වැඩපිළිවෙල යටතෙ. ඒකයි ඒ වියළි ආහාර ගබඩා කරන්ට හදන ගබඩා ගොඩනැඟිල්ල ඩබ්. එෆ්. පී. ස්ටෝර්ස් කියල හැඳින්නුවෙ. වරදවා වටහා නොගනු මැන. මම අර කලින් කියපු යකඩ, සිමෙන්ති එහෙම දාපු ස්ටෝර්ස්වල වල ආහාර ගබඩා කලේ එහෙම නෑ ඔන්න හරිය?

රයිට්...දැන් කොහෙන්ද මේ අපි ට්‍රැක් පැන්නෙ? අපි කිව්වට අපි නෙවෙයි හරියටම කිව්වොත් මම..මම..... මමනෙ ට්‍රැක් පැන්නෙ...නැද්ද?...හරි..අර මුර වැඩේට ඔය මම කියන කාලෙ යෙදෙව්වෙ අනියම් කම්කරුවොයි කියල කිව්වනෙ. හෙහ්, එහෙම විශේෂයෙන් ඔයකාලෙ කියල කියන්ට හේතුවුනේ පස්සෙ ඔය සිකුරිටි වැඩේට වෙනම කට්ටියක් එව්ව අපේ හෙඩ් ඔෆිස් එකෙන්. චීෆ් සිකියුරිටි ඔෆිසර් කියල ආමි, එයාර් ෆෝස් වගෙ වැඩ කරල අයිං වෙච්ච කොමිෂන් නොලත් නිලධාරීන් බඳව ගත්ත.ඔය සන්නද්ධ හමුදාවල අයට අවුරුදු 12, ඊළඟට අවුරුදු 22 වගෙ වැඩ කලාම විශ්‍රාම වැටුපත් එක්කම අයින් වෙන්න අවස්ථාව තියනව.එහෙම අයින් වෙච්චි අය තමයි ප්‍රධාන ආරක්ෂක නිලධාරී විදිහට ගත්තෙ. තව සිකියුරිටි ඔෆිසර් විදිහට ගත්ත අවුරුදු 22 වගෙ කොල්ලොන්ට ගිණි අවි පුහුණුවක් දීල.

අපිට ආපු චීෆ් සිකියුරිටි ඔෆිසර් ඇවිල්ල නියම චරිතයක්..ගුවන් හමුදාවෙ හිටපු මාස්ටර් වොරන්ට් ඔෆිසර් කෙනෙක්. ගුවන් හමුදාවෙ කමිෂන් නොලත් නිලධාරීන්ගෙ ඉහළම තනතුර ඇවිල්ල මාස්ටර් වොරන්ට් ඔෆිසර්. අපේ සී.එස්.ඕ.ගෙ නම ඇල්ෆ්‍රඩ්. ගෙවල් මේ ජා-ඇල..දෑලතුර..ආගම  කතෝලික...කන්ට බොන්ට මරුව. ඒ වගෙමයි වචන දහයක් කිව්වොත් අටක් අසභ්‍ය වචන. අප්පච්චියේ ඒ මනුස්සය ඇවිල්ල නටපු නාඩගමක්...මිනිහ කෑම්ප් එකේ හිටියෙ වයිෆුත් එක්ක. ඒ ගෑණු මනුස්සය අරක්කු බොන්නෙ වතුර බොනව වගෙ. එහෙම සීන් එකක් මම ඔය දැක්කමයි. අපි එතකොට මේ කජුකිරි කොල්ලො නෙව. වයස ඔන්නං විසිදෙකක් ඇති. මේ අම්මණ්ඩි කිසිගාණක් නැතුව ගසල අරින හැටි අපි බලා ඉන්නෙ කටවල් අයාගෙන...හෙහ්,හෙහ්, කටවල් අයාගෙන.හෙහ්..හෙහ්..අඩේ මේක හරියන සෙල්ලමක් නෙවෙයි. ඇල්ෆ්‍රඩ් ගොයිය ගැන කියන්ට ගියොත් අද හිනිදුමගෙ කතාව කියන්ට වෙන එකක් නෑ..රයිට් එහෙනං..අබවුට් ඇල්ෆ්‍රඩ් නොට් ටුඩේ..ලේටර්..ඕකේ? හරි ඒක ඕකේ...

හරි ආයෙම ප්‍රධාන කතාවට..එනම් හිනිදුමගේ කතාවට...හිනිදුමය අර ඩෝසර් මුර කිරිල්ලෙ රාජකාරිය ඉවර වෙලා ආයම කෑම්ප් එකේ ඩියුටි වැටුනයි කියල මම කිව්වනෙ. හරි කෑම්ප් එකේ ඩියුටි කිව්වට ආය ඔය ඒ හැටි වැඩක් නෑ. පැයකට සැරයක් විතර කෑම්ප් එක වටේට ගහල තියෙන කම්බි වැට අයිනෙං රවුමක් ගහල ඇවිල්ල බීඩියකුත් පත්තුකරගෙන පිළට වෙලා ෂපාන් එකේ හඳ දිහාවෙ බලා ඉන්ටයි තියෙන්නෙ ඇස් දෙකත් පුංචි කරගෙන. තව පැයකට පස්සෙ ආයෙමත් එහෙමයි.

ඔන්න ඔය හිනිදුමය ආපහු කෑම්ප් එකේ  ඩියුටි වැටිල සතියකට පස්සෙ වගෙ දවසක......

අපෙ ක්වාටර්ස් එක ඉස්සරහ තිබ්බ මහ විසාල වීර ගහක්. ඕක යට පිටපලුවකින් හදාපු බංකුවකුත් තිබ්බ. අපි රෑට කාල එහෙම හඳ තියෙන දවසට ඔය ලෑලි බංකුවෙ ඉඳගෙන රටේ නැති වල්පල් කියකිය ඉන්නව. අපෙ වික්‍රමේ ගාව තිබ්බ හොඳ පවර්ෆුල් රේඩියෝ එකක්. කළුපාට ලෙදර් කේස් එහෙක දාල තිබ්බ ඒ රේඩියෝ එක සෝනි එකක්. ආණ්ඩුවෙ රේඩියෝ එකෙන් කිසිම ඇත්තක් දැනගන්ට බැරිනිසා අපි ඒ දවස්වල ඇහුවෙ රේඩියෝ වෙරිටාස්.

ප්‍රස්තුත දවසෙ ඔය බංකුවෙ ඉඳගෙන හිටියෙ වික්‍රමේයි මායි විතරයි. ඔය වෙරිටාස් සේවය විකාශනය කලේ පිලිපීනෙ මැනිලා ඉඳල. එදා රේඩියෝ රිසෙප්ෂන් එක අංජබජල්. කැඩි කැඩි ඇහෙන්නෙ..

" මොකද බං ඔය කෙහෙල්මල ගොර ගොර ගානව විතරනෙ..අල්ලල වීසි කරල දාහං මඟුල " බැරිම තැන මම කිව්ව. 

" ඉඳහංකො පොඩ්ඩක් මේක හරියට ටියුන් වෙලා නෑ…."

වික්‍රමේ රේඩියෝ එකේ ස්පීකරේ තියන හරිය වම් කණට කිට්ටු කරගෙන හෙමිහිට අර කලු නොබ් එක කරකෝනව මීටරේ අල්ලන්ට. ඒ වෙලාවට ඕකගෙ මූණෙං පිළිබිඹු වෙන හැඟීම් තමයි මරු. ඔන්න නළල රැලි ගැහෙනව. ඇහි බැම නටනව. ටිකකිං තොල් හපාගන්නව. ඒත් එක්කම ඇස් හීං වෙනව. මූණ ඇඹුල් වෙනව. මට හරියට රේඩියෝ එකේ සද්දෙ නෑහුනාට ටක්කෙටම මම දන්නව වෙරිටාස් පැහැදිලිව අහුවෙච්චි වෙලාව.වික්‍රමේට හිනාවක් යනව හඳ වලාකුලකිං මෑත් වුනා වගේ.

" හෙහ්, වෙරිටාස් අහුවුනා නේද? " මම නැඟිටල ගෙට ගිහිල්ල මගෙ ඇඳ මුල්ලෙං ඕල්ඩ් කොටෙයි කුස්සියෙ රාක්කෙං අසෝක වීදුරු දෙකකුයි ගේනව.

වික්‍රමේ තාමත් කටත් විරවගෙන අර රේඩියෝ එක කණේ ගහගෙන. " මේ ඕක අල්ලල දාල මෙන්න මේකට මොනවහරි කරමු බං …" බංකුව උඩම අසෝක වීදුරු දෙකයි ඕල්ඩ් කොටෙයි තියල මම කෑගැහුව.

" ඈ....ඈ???? උඹ මොකවත් කිව්වද? " වික්‍රමේ ඔන්න රේඩියෝ එක කණෙං අයිං කරල මා දිහා බලල ඇහුව. 

" කිව්ව තමයි බං..ඔය කෙහෙම්මල පැත්තක තියල මේක ගහමු කියල කිව්වෙ….."

" හරි හරි..ඉඳපං මම දවල් ඉතුරු මොකවත් තියනවද කියල බලන්නං " ඒකා රේඩියෝ එකත් අරගෙන එක පාරට නැඟිට්ට. 

" ඒයි යකෝ බලාගෙන...තව පොඩ්ඩෙං බොන්ට නෙවෙයි වෙන්නෙ. …" මම පැනල පැත්තකට ඇලවීගෙන ගිය බෝතලේ අල්ලගත්ත.

පිටපලුවක් පරණ පලු කොට දෙකක් උඩ බැලන්ස් කරල හදල තිබ්බ ඔය අපෙ බංකුවෙ එක පැත්තක ඉඳගෙන ඉන්න එකා එක පාරම නැඟිට්ටොත් අනික් පැත්ත උඩ යනව. මම ඉතිං අර වැටෙන්ඩ යන බෝතල් අල්ලල පළපුරුදු තියන හින්දම හොඳයි හෙහ්,හෙහ්,

දවල් ඉතුරු වෙලා තිබ්බ කිරිකොස් ටිකක් තසිමකට දාගෙන ආව වික්‍රමය. " සැමී නාන්ට ගියා මම හිතන්නෙ...ඕකා ආහම පපඩමක් වත් බැදගමු. එතකල් මේක හොඳයි හෙමිහිට ගහන්ට "

සැමී කිව්වෙ අපේ ක්වාටර්ස් එකේ උයන්ට හිටිය ගෝලය. ඔය ගෝලයො, එතකොට අනියම් කම්කරුවන්ගෙ චෙක් රෝලෙ ගැන එහෙම මම කලින් දෙතුන් පාරක්ම කිව්ව මතකයිනෙ නේද? කතන්දර කියනකොට එහෙම තමයි. කලින් කියපු කොටස් වලින් ප්‍රශ්න අහල කතාව මතකද කියල පරීක්ෂා කරල බලන්ට ඕන පටන් ගන්ට කලියෙං. ස්ටෝරි ටෙලිං ඇක්සෙප්ටඩ් ප්‍රොසීඩියර් එක ඇවිදිල්ලහිට අන්න එහෙමයි.

අපෙ අත්තම්ම කතන්දර කියල දෙනකොටත් එහෙමයි. අද කතාව පටන් ගන්න ඉස්සර ඊයෙ කියල දීපු කොටසින් ප්‍රශ්න දෙක තුනක් අහනව. 

" සුට්ටි පුතා කියන්ට බලන්ට දැං අර කුමාරි හිර කරල හිටියනෙ ගල් ගුහාවක. ඒකෙ ගල් දොරවල් කීයක් තිබුනද? "

මට මොකද ඕක මතක නැත්තෙ? මම මේ වාර විභාගෙනුත් පන්තියෙ දෙවෙනිය. ලබන පාර කොහොමහරි පළවෙනිය වෙන්නයි හිතාගෙන ඉන්නෙ. ඒත් අත්තම්මට පොඩි කෝලිත්තමක් කරන්ට ඕන කියල මට එක පාරටම හිතුන. 

" ගල් දොරවල් තුනයිනෙ අත්තම්මෙ…" අත්තම්මගෙ මූණ අඳුරු වෙන්නෙ වප් මහේ ඇකිරියගල කන්ද උඩිං වැහි වලාකුලු පාත්වෙන්නැහෙ.

" ඔන්න ඉතිං සුට්ටි පුතා කතන්දරේ අහං හිටපු හැටි තමයි ඔය.."

" නෑ..නෑ..අත්තම්මෙ මම බොරුවට කිව්වෙ...මට මතකයි ගල් දොරවල් හතයිනෙ…"

" අන්න ඒකනෙ. මම දන්නවනෙ මයෙ පුතාට ඔව්ව හොඳට මතකයි කියල. එහෙම නැතුව කොහොමද හොඳට ඉගෙන ගන්නෙ..නේද? "

ඊට අවුරුදු හත අටකට පස්සෙ මම අත්තම්මට කතන්දර කියල දෙන්න පටන් ගත්තනෙ. ඒ ඔය පොත්වල තියෙන කතන්දර..මැකීගිය දඩමං, වන සරණ, සුදු වැද්දා, සුදු ගෝනා....ආර්.එල් ස්පිට්ල් දොස්තර මහත්මයගෙ කතන්දර...මමත් අත්තම්මගෙන් කලින් දවසෙ කියල දුන්නු කොටසෙන් ප්‍රශ්න අහනව එතකොට. හෙහ්,හෙහ්,

" ගෝඹිරා දඩයමේ යන්නෙ හඳුනා එක්කද? ගමා එක්කද? "

" හඳුනා එක්ක.." අත්තම්ම කියනව. උත්තරේ හරි...

හරි..ආපහු අපෙ ක්වාටර්ස් එක ඉස්සරහ තිබ්බ වීර ගහ යටට එමු. වීරගහ යටට කිව්වට හරියටම නං ඒ වීරගහ යට තිබ්බ බංකුවට...

වැව දිහායිං එක සීරුවට හමන හීතල හුළඟ හින්ද වීර ගහේ කොල හෙල්ලෙන සද්දෙට කන්දිහාගෙන වික්‍රමේයි මායි ෂොට් දෙක දෙක වගෙ දාගත්ත.

" මේ යක්සය ගිලිල මලාවත්ද? කිරිකොසෙත් ඉවරවීගෙන යන්නෙ. " බයිට් එකට ගෙනාපු කිරිකොස් පීරිස්ස ඒ වෙනකොට තුංකාලක් වගෙ ඉවර වෙලා.

ගිලිල මලාද කියල මම ඔය කිව්වෙ වැවට නාන්ට ගිය අපේ ගෝලය සැමී ගැන.

" හප්පා සීතලයි.." මම දෙවුර ඇකිලුවා..ඒ එක්කම අපේ ක්වාටර්ස් එකට එන බොරලු පාරෙ ඈතිං ටෝච් එළියක් පේන්ට ගත්ත. පාර දෙපැත්තට සැරින් සැරේ එළිය වදිනව. එන්නෙ මේ පැත්තට. 

" කවුද බං අර?..." මම ඇහුව. 

" මේ වෙලාවෙ කවුද? ආ...ෂුවර් එකටම හිනිදුමය වෙන්න ඇති. "

අර කුඹුරු ඉඩං වල අළු තුනී කරල රෆ් ලෙවලිං කරපු ඩෝසර් අරගෙන ගියානෙ වැඩේ ඉවර වෙලා. හින්නා ඊට පස්සෙ කෑම්ප් එකේ මුර. ටෝච් එළිය ඒ වෙනකොට ළඟ ළඟම එනව. යස්..මේ හින්නා තමයි 

" ඒයි හිනිදුම මෙහෙ වරෙං බං.." මම කතා කලා. 

" බොස්….." හින්නා අපි ගාවට ආව..

" ඒයි මේ ..කුස්සියෙං වීදුරුවක් ගෙනල්ල මේ එකක් දාගනිං...ඊට පස්සෙ හොඳ එකා වගෙ පපඩං හත අටක් බැදපං බං ..නිකම්ම ගහන්ට බෑ මේක. "

කියන පමාවට හින්න ගිහිල්ල වීදුරුවක් අරගන ආව.

" ඕක හේදුවෙවත් නෑ නේද? …" වික්රමේ ඇහුව. 

" ආය අහවල් හේදිල්ලක්…" හින්නා කටකපල එකක් දාගත්ත.

වීදුරු හේදිල්ල ගැන පොඩි අතුරු කතාවක්..මැගිලිං අක්ක තමයි ගමටම කසිප්පු බෙදුවෙ. කට්ටිය පෝළිමේ ගිහිල්ල මේස කබල උඩ තියෙන අසෝක වීදුරුවක් අරගෙන මැගිලිං අක්ක ගාවට යනව. අක්ක කෑන් එකෙන් කට්ටෙ ගාවට පුරවනව. ඊට පස්සෙ ඕනනං එතනම ඉඳල උගුරට වක්කර ගත්තැහැකි. නැත්තං එලියට ඇවිල්ල හෙමීට කඩල ඇටයක් එහෙම හප හප ගැහුවැහැකි. අලුතෙං ආව ඉස්කෝල මහත්තයත් දවසක් ආව දෙකක් දාගෙන බලන්ට ඕනය කියල හිතිල. මිනිහ පිරිසිදුකම බොහොම ඉහලින් සලකනව. ඉස්කෝලෙ ඉගැන්නුවෙත් සෞඛ්‍යය විෂයය.අසෝක වීදුරුවක් අතට ගත්තු හැටියෙම මිනිහට ආව කසිප්පු කුයිලෙ." මේ වීදුරුව හෝදලා නෑ නේද? " මිනිහ ටිකක් සද්දෙට ඇහුව. මැගිලිං අක්ක කෑන් එක බිම තියල නැඟිට්ට. " ගූ කන්ට කලිං කට හෝදන්නෙ කවුද මහත්තය. බොනව නං වීදුරුවත් අරගෙන මෙන්න මෙහාට එමු..නැත්තං ඉතිං කුණුහරප කතා නොකර....."

*************************************

පොඩි දෙයක් කියන්ට ඕමනයි. කුකුළේ ගඟ මතක කිව්වට අද කතන්දරේ කුකුළේ ගඟ ගැන මොකවත් නම් නෑ තමයි.ඒ ගැන හිත අමනාප කරගන්ට කාරියක් නෑ. ඔව්වයෙ හැටි ඔහොම තමයි.අනිවාර්යයෙන්ම ඊලඟ කොටසෙ ලියන්නං හිනිදුමයගෙ අලිකතාව සහ කුකුළේ සුරක්ෂිතතා පූර්ව උපක්‍රම ගැන..හොඳේ ළමයි?