494. විමලෙගේ වාං පතුල් කතා - 44 - චන්දරේගේ මළගෙදර විත්ති - 3

Under an image of liquor bottles the caption says
ALCOHOL - Because no good story ever starts "So...I was eating a salad"

චන්දරේ අපිට ලෑස්ති කරල දුන්නෙ මිනිය තැන්පත් කරල තිබ්බ සාලෙත් එක්කම එහා පැත්තෙ පරණ ගබඩා කාමරයක් වගෙ එකක්. කැටයම් දාපු පරණ ඇඳන් දෙකක් තිබ්බ දෙපැත්තෙ. ඒ මැද කකුල් හතරෙ පෙට්ටගමක් තිබ්බ. කාමරේ අනික් හරිය තනිකරම පැදුරු අකුලල කෙලින් හිටවල බිත්තියට හේත්තු කරල තිබ්බ. කාමරේ එකක් තියෙන්නෙ හැබැයි පිරිසිදුයි. දූවිල්ල එහෙම නෑ.

චන්දරේ අලුත් පැදුරු දෙකක් දාල දුන්න ඇඳන් දෙකට. රවුං කනප්පුවක් ගෙනල්ල මැදිං තිබ්බ. 

"එහෙනං මචං අනේ සද්ද කරන්ට එහෙම එපල්ල. මේ ජනේලෙ බාගෙට වගෙ ඇර ගනිං ඕනනං. මෙතනම එහා පැත්තෙ සාලෙ. ඒ හින්ද බොහොම සයිලන්ස් එකේ වැඩේ හොඳද?...මම ගියාට පස්සෙ මේ දොර වහල සොයිබෙ දාගනිං හොඳද? මම හෙමිහිට දොරට ගහල කතා කලොත් ඇරෙන්න දොර අරින්ට එහෙම එපා…"

"හරි බං හරි හරි අපි එහෙම පිස්සු කෙලින්නෙ නෑ..උඹ බය නැතුව ඉඳහං………" මම එහෙම කියල උගෙ පිටට තට්ටු කලා. 

චන්දරය එළියට ගියායිං පස්සෙ මම දොර වහල සොයිබෙ දැම්ම. පරණ මළකාච්ච සොයිබයක්. ඒකෙ සද්දෙ කිරීස්ස්ස්ස්ස්ස්...ගාල ඇහුනෙ අර අවතාර ෆිල්ම් වල දොරවල ඇරෙන සද්දයක් වගෙ. 

"යකෝ හෙමීට හෙමීට…" සමරය කිව්ව.

"හෙමීට කියන්නෙ බං මේ කෙහෙම්මලට තෙල් දාල නෑ මට පේන්නෙ හයි කරපු දවසෙ ඉඳලම. ඉතිං ඔහොම සද්දයක් ඇහෙන එක පුදුමයක්ද?"

"හරි……. හරි.... වරෙං…. වරෙං…… ඉඳ ගං..ඔන්න ඕක කඩල ගං කඩල ගං විජහට" සමරෙය කෑගැහුව. 

ඌට තමයි බොනකල් සිහියක් පතක් නැත්තෙ. අර කලින් කතන්දරේක කනප්පුවට ගහල ගල් බෝතලයක් බිම දාල කුඩු කලෙත් ඔය සමරයම තමයි. ඒ කතාවෙ මම ඌව හඳුන්වල තියෙන්නෙ චන්දරේ කියල. 

එහෙම එව්ව වෙනව. මොකද මම ඔය මගෙ යාලුවන්ට අන්වර්ථ නම් දාලයි මේ කතා ලියන්නෙ. ඉතිං එහෙම ලියනකොට නැචුරලි ඒ නම් මාරු වෙනව. මොකද එකම නම් සෙට් එකක්නෙ වටේට කැරකෙන්නෙ. මයෙ මාමණ්ඩි කියන්න වගෙ "අන්න ඒකයි පුතේ ඒකෙ අවයවය" හෙහ්,හෙහ්,....ආන්න එහෙම එව්වට ඔය විද්වත් මණ්ඩල වල එහෙම ඉන්න කස්ටිය කියන්නෙ අත්වැරදීම් සහ අක්‍රමිකතා කියල. නිල වශයෙන් පිළිගත් වචනෙ ඇවිල්ල අවභාවිතාවන්.

"මොනවද බං බයිට්?"  කරුණෙ ඇහුව.

"කොත්තු දෙකක් දාගෙන ආව...තව රෝල්ස් වගයක් තිබිල එව්වත් හත අටක් ගෙනාව" සමරෙ කිව්ව.

"සෝඩ?"

"බෝතල් හතරක් ගෙනාව අයියෙ."

ඒ දවස්වල අපි ෂැන්ඩිවලට ගත්තෙම සෝඩා. කෝක් සහ ස්ප්‍රයිට් වලින් අරක්කුවල ආවේණික රස මැකිල යනව කියල අපි හැමෝගෙම පිළිගැනීමක් තිබ්බ. හැබැයි ඉතිං ඔය මූන් ෂයින් සුට්ටක් පානය කරන කොට නම් කොකා කෝල ඩිංගිත්තක් විතර වාගෙ මික්ස් කරගත්ත. නැත්තං සැර වැඩියි. උගුර කට පිච්චීගෙන යනව.

"හරි ඒ ඇති...ඒත් යකෝ මෙව්ව දාන්ට පිඟානක් වත් ඉල්ලගත්තෙ නෑ නේද චන්දරයගෙං…"

"ෂෙහ් ඒක අමතක වුනානෙ..හරි හරි ඉඳහං මම ගිහිල්ල ඕකව හොයාගෙන එන්නං" සමරෙ හෙමීට කාමරේ දොර ඇරල එළියට ගියා. අපි ඇතුලෙන් දොර වහල සොයිබෙ දාගත්ත. කිරීස්ස්ස්ස්ස්ස්.

ටිකකිං සමරෙ ආපහු ආව. දොරට හෙමිං සැරේ තට්ටුවක් දාල "ඒයි දොර ඇරපල්ල මම ..මේ මම…" කියල යම්තමට ඇතුලට ඇහෙන විදිහට කිව්ව..

"යකෝ මේක මාර කෙළියක්නෙ..මේ අරක්කු ටිකක් බොන එක හෙණ සීක්‍රට් ඔපරේෂන් එකක් වුනානෙ. මඟුල.." එහෙම කියව කියව විජේ ගිහිල්ල දොර ඇරිය. සමරෙ යන්තමට ඇරිච්ච දොරෙන් ඇතුලට ඇවිල්ල ආයම දොර වැහුව.

"කෝ බං පිඟාන?..." මම ඇහුව. 

"සාලෙ මැදිං පිඟං ගේන්ට බෑ කියල චන්දරේ නාහෙං ඇඬුව. ඒ පාර අන්තිමට කිව්ව කුස්සියෙ කට්ටිය ටිකක් එහෙ මෙහෙ වෙනකල් ඉඳල පිඟං දෙකක් ගෙනල්ල අර ජනේලෙට තට්ටුවක් දාන්නංය... එතකොට ජනේලෙ ඇරල පිඟං දෙක කාමරේ ඇතුලට ගන්ටය කියල."

"හයියෝ මේ ගස් ගෝනා කීයට පිඟං ගෙනෙයිද දන්නෙ නෑ. එතකල් බලා ඉන්ට බෑ. ඔන්න ඕක කඩල ගං විජහට. අරූ පිඟං ගේනකල් ඔය කොත්තුව ඔහොම්මම දිග ඇරගමු. ආය ඩබල් ඩිස්ටිල් එකෙන් දෙකක් වදිනකොට අහවල් පිඟංද?" සමරෙ කියව කියවම ඇඳගාව බිම තිබ්බ සිමෙන්ති කවරෙං බෝතලයක් එළියට අරගත්ත. 

"හරි බං, එහෙම නෙවෙයිනෙ. පස්සෙ මොනව උනත් වැඩේ පටන් ගන්ට එපයි ලකයක් ඇතුව. හෙහ්..හෙහ්." මම එහෙම කියල සෝඩ බෝතලයක් අතට ගත්ත.

හැබෑටම කිව්වත් වාගෙ ඒ හැටි වෙලාවක් ගියෙත් නෑ. කාමරේ තිබ්බ එකම ජනේලෙට හෙමීට තට්ටුවක් දානව ඇහුන. 

"අන්න අර හෝතඹුව ඇවිල්ලද කොහෙද? ගිහිං බලපල්ල එකෙක්." සමරෙ ඔලුවෙන් ජනේලෙ පෙන්නන ගමං එකක් වක්කරගත්ත. ඒ වෙනකොට බෝතලෙං බාගයක් වගෙ කිට්ටු වෙන්ට ඉවරයි.

මම ගිහිල්ල සොයිබෙ පන්නල ජනේලෙ ඇරිය. එළියෙ හිටියෙ චන්දරය. "අප්පෝ උඹලගෙං තියන මල කරදරයක්…" ඌ ෂර්ට් එක අස්සෙ ගහං හිටපු ප්ලාස්ටික් පිඟං දෙකක් ජනේලෙ සිරස්ව හිටවල තිබ්බ යකඩ කම්බි අතරිං ඇතුලට දික්කලා. 

"ආපෝ උඹ වගෙ නසරානියෙක්. යකෝ ඔව්වට කන දේවල් දාන්නෙ. උඹ ඔහොම ඔව්ව කිහිල්ල අස්සෙ ගහගෙන ආහම අපි කොහොමද බං ඔව්වට කන දේවල් දාන්නෙ?"

"මේ.....මගෙං කුණුහරප අහගන්නෙ නැතුව ඉඳහං වීරෙ...මම මෙව්ව ආය කිහිල්ලෙ ගහගෙන ආපු කෙහෙම්මලක් නෑ.. ඉඳා...ගන්නවනං ගනිං..නැත්තං නිකා ඉඳහං" චන්දරයට මලම පැන්නම යටි තොල වෙව්ලන්ට ගන්නව කිසි කිසි ගාල.

"හරි හරි උඹට ඔච්චර කෑගහන්ට දෙයක් මම කිව්වෙ නෑනෙ. ඔය තොල කොන්ට්‍රෝල් කරගනිං…" මම පිඟං දෙක අතට ගන්න ගමං කිව්ව.

"අනේ මෙහ්……රෙද්දෙ තොල" චන්දරේ තෙමේ එසේ පවසා හස්තාංගුලිකා ආධාරයෙන් ලිංගික කාය කර්මයෙහි යෙදෙන ආකාරය අභිනයෙන් දක්වා ආපසු හැරී පසු නොබලා ඉක්මන් පියවරින් නික්ම ගියේය. 

ඉතිං චන්දරය තොලත් වෙව්ල වෙව්ල පස්ස නොබලම යන්ට ගියා.

"මොකද බං අරූ කියන්නෙ?" සමරෙ ඇහුව. ඌ දැනටම ඩබල් එකේ දෙක තුනක්ම දාගෙන මට පේන්නෙ. ඔය තියෙන්නෙ දාඩිය පොල්ල එහෙම නළලට දාල.

"උඹ කෑගහනව වැඩියි කියන්නෙ. එළියට උඹේ සද්දෙලු වැඩියම ඇහෙන්නෙ…"

"අනේ උගෙ අම්මට...සද්දෙ තව පෙන්නුවෙ නෑ මම ඌට...එනව මෙතන අපිට රෙගුලාසි දාන්ට."

"හරි හරි බං කෑගහන්ට එපා. මෙතන උංගෙ ගෙදරනෙ. අනික උගෙ අප්පච්චිගෙ මළගෙදර. අපි අන්න ඒ ගෞරවේ තියන්ට ඕන" කරුණෙ අයිය හෙමිහිට කිව්ව. 

"නෑ..කක්..කරුණෙ අයිය..ම ම්..ම්..ම ද න්නව ඒක්ක..ඒත් මූට වටිනවද මට එහ්..හෙ...ම්...ම කියන්ට"

"හරි හරි බං ඔන්න ඕක අල්ලල දාපං... දාගනිං තව එකක්" මම සමරෙව කූල් ඩවුන් කලා.

ඔහොම ඉතිං වැඩේ නැඟල ගියා. සමාරම්භක බෝතලේ ඉවර වුනා සං සං ගාල. කොහොමත් එහෙම තමයි. කට්ටිය පළවෙනි ෂොට් එක ගහන්නෙ මේ තව පැයකිං මුලු ලෝකෙම මත්පැන් ඔක්කොම තුරන් වෙනව කියල හිතල වගේ. ඊට පස්සෙ ඔන්න වැඩේ නෝමල් වෙනව. ඔන්න ඊට පස්සෙ හෙමිහිට කතා කර කර ටයිම් අරගෙන ගහන්ට ගන්නව. සාමාන්‍ය නෝමල් ඩ්‍රිංකිං ප්‍රොසීඩියර් එක එහෙම තමයි.

අපි හිටපු කාමරේ සාලෙටම අල්ලලයි තියෙන්නෙ කියල චන්දරය අපිට කලිම්ම කිව්වනෙ. සාලෙ තමයි මිනිය තැම්පත් කරල තිබ්බෙ. අපි හිටපු කාමරේ බාගයක් වගෙ වැහෙන්ට ලී සිවිලිමක් තිබ්බ. පේන හැටියට නම් සොල්දරයක් වගෙ මොකක්ද එකක්. සාලෙත් සීලිමක් නෑ. ඒ හින්ද සාලෙ වටේටම බිත්තිය අයිනට කරල තියල තිබ්බ පුටුවල ඉඳගෙන ඉන්න උදවිය හෙමිහිට කතා කරන සද්දෙ අපි හිටපු කාමරේටත් ඇහෙනව. වචන පැහැදිලි නෑ. ඒත් සද්දෙ ඇහෙනව. 

සාලෙං සද්දෙ අපිට ඇහෙනව කියන්නෙ අපි කතා කරන එව්වත් සාලෙට ඇහෙන්ට ඕන. ඒ තියරි එකට කියන්නෙ "කෙකුලේගේ මළ ගෙදර ශබ්ද පැතිරීමේ න්‍යාය" කියල ඉංගිරිසියෙං කීවොත් "Kelule's Murdur House Acoustical Propagation Theory". ඇඩ්වාන්ස් ලෙවල් ෆිසික්ස් වලට ඔය තියරිය ගැන ඉගෙන ගත්ත හින්ද විනාඩි පහෙන් පහට වගෙ කාලාන්තර වලදි මම "ෂ්..ෂ්..ෂ්..ෂ්...වොලියුම් ඩවුන් ප්ලීස්" කියල ගැජු ග්‍රැජුවලි වැඩිවීගෙන එන සද්දෙ අඩු කරන්නට කටයුතු කලා.

දෙවෙනි බෝතලේ අරිනකොටම වගෙ අපි අර ජනේලෙත් ඇරිය. ඉන්ටම බෑ දාඩිය. එකා එකා ජනේලෙ ගාවට ගිහිල්ල ගෝල්ඩ් ලීෆ් දුම් පිටකලා ජනේලෙං කූරු අතරිං එළියට. ඒකත් මහ විකාර වැඩේ. දුම්පානය කරන එකත් එක්ක එපා වෙන මඟුලක් ඒක. සිගරට් එකක් ගහන්ට තියෙන්න ඕන ෆුල් රිලැක්ස් එකේ. මේක එහෙමද අර ජනේලෙ ගාව නැමිල යකඩ කූරු අස්සෙං මූණෙං බාගයක් එළියට දාල ඇති වැරෙං දුම් පිටකරන්ට ඕන. මොකද එළියෙ හුළඟ සැරයි. එහෙම නැති උනොත් දුම් ආපහු කාමරේ ඇතුලට එනව. එහෙම උනොත් සීලිමකුත් නැති හින්ද අනිවාර්යයෙන්ම සිගරට් ස්මෙල් එක සාළෙට යනව. 

අපි ඔය මළගෙදර ගියවෙලාවෙ සීයට අනූපහක් වගෙම හිටියෙ වයසක උන්දැල. දවල් දවස නිසා වෙන්නැති. සාමාන්‍යයෙන් මළ ගෙවල් වලට සහභාගිත්වය එහෙමයි. දවල් දවසෙ ඇවිල්ල පාලු කපන්නෙ ඔය එහෙමට වැඩක් පොළක් නැති වයසක උදවිය. රස්සාවලට එහෙ මෙහෙ යන තරුණ පහේ කට්ටිය මළගෙවල් වලට එන්නෙ රෑට රෑවෙලා.

ඉතිං අපි යන වෙලාවෙ එක්කෙනෙක්වත් අපි දැක්කෙ නෑ සිගරට් එකක් එහෙම පත්තුකරගෙන ඉන්නව. එහෙම දුම්පානයෙන් සපුරාම තොර තැනක් උනහම සිගරට් ගඳ බොහොම ඉක්මනට පැතිරෙනව.

"ඒයි යකෝ..තව ටිකක් මූණ කිට්ටු කරපං ඔය ජනෙල් කූරු වලට. සිගරට් දුම ආපහු කාමරේට ආවොත් විනාසයි" මම එහෙම කසුකුසුවෙං කෑගැහුවෙ විජෙය ලෝඩ් බකිංහැම් වගෙ ජනේලෙ ගාවට වෙලා නැමෙන්නෙ වත් නැතුව සිගරට් එකක් උරල දුම් පිටකරනව දැකල.

"හරි හරි එළියට තමයි දුම යවන්නෙ…" විජේ ආපහු හැරිල මා දිහාට රැව්ව.

ඔය වෙනකොට අපි කට්ටියටම ගාණට වැදිල. දේශපාලනය, ආර්ථිකය, ක්‍රීඩා, අම්මල ගේන මංගල යෝජනා, අනාගත අපේක්ෂාවන්, පෙම්වතියන්, දරුවන්ගේ කටයුතු ගැන හිටු කියල සාකච්ඡාව. සද්දෙ නැඟල යන වාරයක් පාසා මම හරි කරුණෙ අයිය හරි ශබ්ද පරිපාලක වශයෙන් කටයුතු කලා. 

ඒ අතර කාමරේ දොරට හෙමීට තට්ටු කරනව ඇහුන. "මචං දොර ඇරපල්ල. මම මේ චන්දරේ.."

"ඒයි අඩේ චන්දරය ඇවිල්ල...දොර ඇරපං" විජේ ගිහිල්ල දොර ඇරිය. 

ඒ එක්කම චන්දරය ඇතුලට ආවෙ "වහපං වහපං දොර…වහපං" කියල දත්මිටිකාගෙන කියමින්. 

"හරි හරි දොර වහන්ට බැරිය..උඹ ඉස්සෙල්ල ඇතුලට වරෙංකො"

චන්දරේ ඇවිල්ල ඇඳක කොණේ ඉඳගත්ත. "අනේ බං සද්දෙ නං හොඳටම වැඩියි. සාලෙටත් ඇහෙනව. එතන හිටපු අපෙ අර නැන්දම්ම කෙනෙකුත් ඇහුව මොකද්ද පුතේ ඔය සද්දයක් ඇහෙන්නෙ? කියලත්"

"ඉතිං උඹ මොකක්ද කිව්වෙ?"

"මොන පිස්සුද නැන්දම්මෙ අහවල් සද්දයක්ද? කියල මම එතනිං හෙමිහිට මාරුවුනා. ඉතිං අනේ මචංලා ඒ හින්ද සද්දෙ අඩුකරපල්ල දෙයියන්ගෙ නාමෙන්……" චන්දරේ බොහොම බැගෑපත්ව ඉල්ලා සිටිය.

"හරි බං හරි හරි උඹ කිසිම දේකට බයවෙන්ට එපා..හොඳද? කොහොමත් තව ටිකකිං අපි කතා කරන එක ෂම්පූර්ණෙංම නවත්තනව..තේරුණේ?"

"ඈ..ඒ කොහොමද?"

"ඒ කොහොමද කියල අහන්නෙ? ඇයි බාං සිංදු කියන ගමං කතා කොරන්නෙ කොහොමද?"