105. එක්තරා දඩයක්කාරයකුගේ කතාව...........The Saga of A Hunter.....3

දඩයක්කාරයාගේ කතාව .....1

දඩයක්කාරයාගේ කතාව .....2

උදෑසනම වන වදින හෙතෙම, හිරු අවරට හැරෙනතුරු ඔහුටම සුවිශේෂී වූ වන මං ඔස්සේ නිසොල්මනේ සරමින් වන සතුනගේ චර්යාවන් නරඹමින් වරෙක විශ්මය පත් වෙමින්, වරෙක සංත්රාසයට පත් වෙමින් කල් යවන්නේය.

මිල්ල කරුවෙකින් නිමවාගත් නිතොර භාවිතයෙන් සුමටව ඔපවත් වූ ගල් දුන්න ද රැගෙන සාවුන් , මීමින්නන්, තලගොයින් වැනි අවශේෂී කුඩා සිව්පාවුන් නිතොර ගමන් කරන පිය මං ඔස්සේ සැරිසරන හෙතෙම වනයේ සැරීමෙහිදී නිශ්ශබ්ද තාවයෙහි මිල කල නොහෙන අගය ස්වකීය අත්දැකීමෙන්ව මොනවට වටහා ගත්තේය.

බොහෝදින වල ඉහත පැවසූ සිව්පාවකු හෝ යටත් පිරිසෙයින් වන තුරු පියසෙහි අතු අග ලැග ඉන්නා කොබෙයියකු හෝ ඔහුගේ ගල් දුන්නෙහි නොවරදින ඉලක්කයට ගොදුරු වෙයි.ඉණෙහි රැඳි කුඩා පිහි තලය ගලෙක උලා තියුණු සැතක් සේ මුවහත් කොටගෙන, සිරුර හම ගසා මස් කරගැනීමට ඔහුට ගතවන්නේ ඉතා සුළු කාල වේලාවකි.වියළි වෙලං කෝටු දෙකක් එකිනෙක තදින් පිරිමැද වියළි පරඬැල් ගොන්නකට අවුලවාගත් ගිණිමැලයේ පලහාගත් අතුණුබහන් ඉවත් කල මල සිරුර උදෑසන සිටම කිසිදුආහාරයක් පතිත නොවුනු හිස් වූ කුසයට ගමන් කරනුයේ දඩයක්කාරයාගේ සමස්ත රස නහර පද්ධතියම සංතෘප්ත කරවමිනි.

ඉනික්බිති නීල ආකාශය වසා පැතිරීගිය හරිතවන් තුරු ගොමුවක සෙවණට වී නින්දට පත්වන දඩයක්කාරයා නැවත පිබිදෙනුයේ සැඳෑ අඳුර වනයේ සතර දෙසින් ඇදෙමින් ලොව වසා ගන්නා යාමයේය.

නිසොල්මන්ව පියවර තබමින් ගෙපැල වෙතට ඇදෙන දඩයක්කාරයාට වන සීමාවේදීම දක්නට ලැබෙනුයේ, ගෙපැල තුල ඇණ තබා හිඳගෙන අක්රමවත්ව තැබුණු ගල් ගෙඩි තුනක් මත තැබූ මැටි වලඳක ලී පත්තකින් කාල් ගාමින්, රාත්රී ආහාරය පිළියෙල කරනා මෑණියන්ය.වන සීමාවේම ඇණ තබා හිඳගනිමින් සුපුරුදු ලෙස ඔහුටම ආවේණික ඉරියව්ව වන දෙදණ මත තබා දිගහැරගත් දෑතෙහි ඇඟිලි සෙමෙන් සොලවමින්, දඩයක්කාරයා බොහෝවිට හෝරා අඩක් පමණ නිසොල්මන්ව ඈ දෙස බලා සිටි. මෙවිට ඔහුගේ සිතෙහි මාතෘ ප්රේ මයට බොහෝසේ ආසන්නවූ එහෙත් ඔහුට කිසිලෙසක හරිහැටි වටහාගත නොහුණු හැඟීමක් ඉපිද ඒ හා සමඟම අතුරුදන් වී යයි.

එක් වනම නිද්රාවකින් අවදිවූවා මෙන් නැඟී සිටින හෙතෙම, ගෙපැළට ඇතුලුව එහි එක් මුල්ලක සුපුරුදු ඉරියව්වෙන් ඇණ තබාගනියි. ඔහු දෙස බලා මඳ සිනහවකට ආසන්නවන සේ තොල් විවර කරනා මෑණියන් ලිප මත්තෙහි ගින්නෙහි පැසෙනා වළඳ තරම් කාල වර්ණ නොවූ වළඳකට බෙදූ ඈ විසින් මෙතෙක් පිසූ අහර ඔහුට ගෙනවුත් දෙයි.ඇගේ වත දෙස මොහොතක් බලා සිට සිනහවක් යයි ඔහු උපකල්පනය කරනා ඉරියව්වක් දෙතොලින් පල කරන දඩයක්කාරයා ඇගේ අතින් වළඳ සුරතට ගන්නේ බිම බලාගෙනය.

එහි බොහෝ විට ඇත්තේ ඔහුගේ පියා විසින් දඩයම් කල මුවෙකු ඌරකු හෝ ගෝනකුගේ කැවුත්ත හදවත වන් රසවත් මාංශයක්, කුඩා කැබලිවලට කපාගත් බටු හෝ තියඹරා සමඟ බඩ ඉරිඟු ඇට යොදා ඊට අවට වනයෙන් නෙලාගත් කොල වර්ගයක් ද මුසු කොට පිසගත් උකුවූ ආනමකි.

එලෙස හිඳගත්වනම වළඳ හිස් වන තෙක් එහි ඇති කුමන හෝ දෙය අනුභව කරන දඩයක්කාරයා, මැටි වළඳ එතැනම සීරුවෙන් බිම තබා නැඟී සිටියි.

ගෙපැලේ මුල්ලක බිම වාඩිවී කටු මැටියෙන් සහ ගස් පතුරු වලින් නිමැවුණු බිත්තියට පිටදී සිටින මෑණියන් දෙස මොහොතක් බලා සිටින දඩයක්කාරයා ගෙපැලින් පිටවී බොහෝ විට ගෙපැල පසුපස වනස්පතියට ඔබ්බෙන් පිහිටි ගල්තලාවට ගොඩවෙයි. ගල්තලාව මුදුනෙහි ඇති අසුන්ගැනීමටම සුදුසු ලෙස නිමැවුනු කුඩා පීඨිකාව වැන්නෙහි සැතපෙන ඔහු, සඳ පහන් රැයක නම් පුරා සඳ ද, සඳ නොමැති රැයක නම් තැන තැන දිලෙන දහස් සංඛ්යාත තරු කැට ද නරඹමින් හෝරාවක් දෙකක් ගත කරයි.

දඩයක්කාරයා ඒ පිළිබඳව ඡායා මාත්රයක් හෝ නොදන්නා නමුදු ඔහු අසුන් ගෙන සිටි මේ ශෛලමය පීඨිකාව වනාහී වසර දෙදහසකට ආසන්න කාල පරාසයකට ඔබ්බෙහි වර්තමාන මේ වන ගහණය රුහුණු රාජධානියට බත සපයන ප්රධාන ධාන්යාගාරයව තිබූ සමයෙහි මේ ප්රදේශය පාලනය කල ප්රභූවරයා විසින් විවේක සුව විඳිමින් අවට සිරි නරඹනු උදෙසා කරවූවකි.

දිවා කල දැඩි හිරු රැසින් කැකෑරුනු තුරුලතාදිය සිහිල්ව හරිත වන් පත්ර මත පිණිබිඳු මතුවන්නට වූ කල්හි, එනම් අවට පරිසරය දැඩිව සිසිල් වන්නට වූ කල්හි දඩයක්කාරයා සෙමින් සෙමෙන් ගල්තලාවෙන් බැස ගෙපැලට පා ඔසවන්නේය.මතක ඇති දා සිට ඔහුගේ නිදි පොල වන ගෙපැල ඉදිරිපස බා තිබූ යාලත්ත යට පිල්කඩෙහි දිගාවන ඔහු මව විසින් එහි තබා ඇති පොරෝණය ඉහේ සිට දෙපතුල දක්වා පොරවාගෙන එතුල ගුලි ගැසෙයි.

එහෙත් ඔහු හිමිදිරි වනතෙක් පසුවන්නේ නින්දත් නොනින්දත් අතරය. ඔවුන්ගේ ගෙපැල මහ වන මධ්යයේ පිහිටියද කිසිම වන සතෙකු අවම වශයෙන් වඳුරකු දඬු ලෙහෙනකු පවා කිසි දිනෙක ගෙපැල ආසන්නයට පවා නොපැමුණුනද ඕනෑම හදිසි අව්ස්ථාවකට සූදානමින් ඔහු පිලෙහි නිදිදෙව්දුව වැළඳ ගත්තේ සුරතෙහි දැඩිව මිරිකාගත් තියුණු කඩුවක් වැනි දිගු ආයුධයක්ද සහිතවය.

රාත්රිය මධ්යයට ආසන්න හෝරාවක දීය ඔහුගේ පියාණන් එනම් මහ දඩයක්කාරයා පැමිණෙනුයේ.මහ දඩයක්කාරයා කොපමණ නිශ්ශබ්දව පියවර තබන්නේද යත් කිසිම දිනක ඔහු පැමිණි බවක් පවා කෙතරම් විපරම්ශීලී වුවද දඩයක්කාරයා නොදත්තේය.

උදෑසන බට පතුරු කිහිපයකින් නිමවුනු දොර පැලැල්ල වසා තිබෙනු දුටු විටය පියාණන් පැමිණි බව දඩයක්කාරයා නිශ්චය කරගනුයේ.මේ දොර පැලැල්ල මෙසේ මහ දඩයක්කාරයා ගෙපැලෙහි සිටින රාත්රියන්හි වැසෙන්නට වූයේ දඩයක්කාරයාගේ මතකයෙන් කිසිදිනෙක බැහැරව නොයන එක් රාත්රියක සිදුවූවකින් පසුවය.

මතු සම්බන්ධයි........

ඡායාරූපය - Google Images