104. එක්තරා දඩයක්කාරයකුගේ කතාව...........The Saga of A Hunter.....2

දඩයක්කාරයාගේ කතාව ...1


කාල නිර්ණය පිළිබඳව දඩයක්කාරයාගේ න්යාය අනුව ඔහුගේ මෑණියන් මියගියේ ද ඊයේය.එදින පිළිබඳ ස්මරණයන් විවේකී අවස්ථාවන්හි, එනම් සිතට ඉබාගාතේ උත්ප්ලාවනය වනු සඳහා අවකාශ ලබාදුන් අවස්ථාවන්හි ,නිරායාසයෙන්ම සිතට ප්රවිෂ්ට වනුයේ අධික වර්ෂාධික කාල වකවානුවකදී වාළිඹේ ගිරිහිස වසා පැතිර පවත්නා තිමිර පට, නිරතුරු හමා එන වේගවත් සුළඟින් තාවකාලිකව විසිර ගොස්, තුරු ලතාදියෙන් සමලංකෘත ගිරි මුදුනත හරිත වර්ණයෙන් දර්ශනය වන අයුරිනි.

තම මව කෙරෙහි ඔහු තුල පැවති අවිනිශ්චිත හැඟීම කුමනාකාරදැයි විශ්ලේෂණය කරනු වස් ඔහු කිසිවිටෙක තැත් නොදැරූ බැවින්, මව කෙරෙහි පැවති ඒ ලැදියාව මාතෘ ප්රේමයක්මදැයි නිශ්චය කොට ගැනීමට ඔහුට කිසිදා හැකිනොවිණි.

ළදරු අවදියෙහිදී මවගෙන් කිරී බොන මතකයක් නොමැති වුවද, සිය නිවුන් දරු දෙදෙනා බිරිඳගේ දෙතනේ එල්ලී කිරි බොන අයුරු දිවා කල අහම්බයක් ලෙස ගෙපැලේ රැඳී සිටි දුර්ලභ අවස්ථාවන්හි නෙතට ගෝචරවුනු හෙයින්,තමන් ද මවගේ දෙතනේ එල්ලී එකල්හි මෙසේම කිරි බොන්නට ඇතැයි දඩයක්කාරයා උපකල්පනය කලේය.ඒ හා සමඟම ඒ දුරාතීතයෙහි තමන්ගෙන් සදහට වෙන්ව ගිය ඒ ස්ත්රිය කෙරෙහි මෙතෙක් කලකට නොඉපදුනු සෙනෙහසක් වන් හැඟීම් අංශු මාත්රයක් සිතෙහි කොණෙක රාත්රි යාමයෙහි නිවීයාමට ආසන්න ගෙමිදුලෙහි දැල්වූ ගිණි මැළයක හමා පැමිණි හදිසි අනපේක්ෂිත සුළං රැල්ලක් කරණ කොටගෙන නිමේශයක් තුල පණගසා යලි මිය යන ගිණි පුලිඟුවක් පරිද්දෙන් ඉපිද ඒ සැණෙකින් යලි මිය ගියේය.

කෙමෙන් වැඩි විය පැමිණෙද්දී මව සහ දඩයක්කාරයා අතර වූ සම්බන්ධය කිසිසේත්ම සමීප වූවක් නම් නොවීය. දඩයක්කාරයාගේ පියා...මෙම අන්දරයෙහි දී පහසුව තකා අපි ඔහු මහ දඩයක්කාරයා යයි හඳුන්වමු...සත්යය වශයෙන්ම දඩයක්කාරයාට මෙන්ම ඔහුගේ පියාටද විශේෂිත වූ නාමයක් නොවීය.ඔවුන් දෙදෙනාම හැඳින්වීයේ දඩයක්කාරයා යන පොදු නාමකරණයෙනි.පියා ජීවත්ව සිටි සමයෙහි දඩයක්කාරයා යනු පියා හැඳින්වීමට ව්යාවහාර වූ නාමය වූ අතර, අපගේ වෘතාන්තයේ කථා නායක වූ දඩයක්කාරයා හැඳින්වීමට කිසිදු නාමයක් භාවිත නොවීය.පියාගේ අකල් ඇවෑමෙන් පසු අප කථා නායක කෙරෙහී නිරුත්සාහයෙන්ම දඩයක්කාරයා යන නාමය අන්වර්ථ විය.

මව ජිවත් වූ සමයෙහිදී ඒ මුළු මහත් කාල පරාසය පුරාම ඔහු හා මව අතර හුවමාරු වූයේ දෑතේ ඇඟිලි දසයෙන් ගිණිය හැකිවූ වදන් සමූහයකි.උදෑසනම පිළෙහි දිගෑදී නිදිගත වූ තැනින් අවදිව වන වදින අඩ නිරුවත් කොලුවා, දවස පුරාම ගෙවූයේ වන තුරු සෙවණෙහිය. හූ හඬක් ඇසෙන මානයේ පාරම්පරික ගම්මානයක් වූ අතර එහි වූයේද පවුල් විස්සකට නොවැඩි සංඛ්යාවකි.

මේ ගම්මානයෙහි විසූවෝ බහුතරයක් යම් කටුසර බෝග වගාවකින් දිවිරැකගත්තා වූ අතිශයින් කෘශ ශරීර වලින් යුතු නිතර රෝ බියෙන් පීඩා විඳින නිරතුරු අවට වනයෙන් කුමන මොහොතක අනතුරක් පැමිණේදැයි සැක සංකාවෙන් යුතුව දිවිගෙවන්නෝ වූහ. මහ දඩයක්කාරයා හා ඔවුන් අතර වූ ගණුදෙනුව සතියකට පමණ වරක් දඩයම් කල ගෝනකු, ඌරකු හෝ මුවකු හම ගසා ලේ වැකුණු මස් සමෙහිම ඔතාගත් පොදියකුදු කර තබාගෙන, ගම්මානය අසල වන බූටෑවෙහි හිඳ විශේෂිත වූ අයුරකින් හූ හඬක් නැඟූ ඉක්බිති හුවමාරු කිරීමට යම් දෙයක් එනම් කුරක්කන්, බටු මිරිස් ආදී ඔවුන්ගේ හේන්වල හටගන්නා දෙයක් ගෙන එතැනට තැති ගැනුනු සහ බිය රැඳුනු මුහුණින් යුතුව පැමිණෙන ගැමියන් සමඟ ගෙන ආ මස්පොදියට හුවමාරු කර ගැනීමට සීමා විය.

ලුණු, කහ මිරිස් වැනි දෑ ඉවුම් පිහුම් වලට බහුලව යොදා නොගත්ත ද මසකට පමණ වරක් මුහුදු කරයේ සිට බඩු පොදියක් ද කරතබාගෙන පැමිණෙන යෝනක සංචාරක වෙලෙඳාගෙන් අවශ්ය පමණ හුවමාරු කර ගැන්මට මහ දඩයක්කාරයා පුරුදුව සිටියේය.

පියා සහ පුත්රයාගේ වස්ත්රද වූයේ ඉඟ වටා රැඳි, නියඳ කෙඳි අඹරා සාදාගත් ලණුවක දැවටූ, යාන්තමට විළි වැසෙන දළ රෙදි කඩකිනි.මහ දඩයක්කාරයාගේ ඇඹේණිය ඉණේ දැවටූ දණ දක්වා වැසුණු රෙදි කඩක් පමණක් හැඳ සිටි අතර, භාණ්ඩ හුවමාරුවට යෝනක වෙලෙඳා පැමිණෙන දිනෙක, උඩුකය උරෙන් පෙරවාගත් වස්ත්රයකින් ආවරණය කොට ගත්තීය. එබැවින් ඉතාම අල්පේච්ඡ වූ ඔවුන්ගේ වස්ත්ර අවශ්යතා සඳහා සමසකට පමණ වරක් යෝනක වෙළෙඳාගෙන් මස් හුවමාරුවට ලබා ගන්නා දල රෙදි කඩ හොඳින්ම ප්රමානවත් විය.

අසලවූ එකම ගම්මානයේ විසූවෝ වනයට දැක්වූ ඇට මස් නහර පුරා කිඳීගිය භයට නොදෙවෙනි භයක් මහ දඩයක්කාරයා කෙරෙහි ද දැක්වූහ.ඔවුනට එතරම් බියක් ගෙන දෙන, ඔවුනට කිසිසේත් වටහාගත නොහැකි, අඳුරු තුරු ගොමු රුදුරු වන සතුන්, ඒ සැමට වඩා නිරතුරුව මධ්යාහ්නයේ පවා සක්මනෙහි යෙදෙන්නාවූ අද්භූත අවතාර සහ භයංකර යකුන්ගෙන් සුසැඳි මහ වනාන්තරයෙහි කිසිදු චකිතයක් අංශු මාත්රයක බියක් හෝ සැකයක් නොමැතිව, දිවා කාලයෙහි පමණක් නොව, මධ්යම රාත්රියෙහි පවා ගැවසෙන්නා වූවෙකු අද්භූත හැකියාවන්ගෙන් පරිපූර්ණ වූවෙකුයයි උපකල්පනය කිරීම මෙන්ම ඒ නිසාම ඔහු කෙරෙහි දැඩි බියක් දැක්වීම කුමන නම් අරුමයක්දැ?

කිසිවකු මහ දඩයක්කාරයාගෙ මුහුණට පැවසීමට පමණ එඩිතර නොවූව ද , එගම් වැසියන් අතර පැතිර පැවතියේ මහ දඩයක්කාරයා යනු ද එක් යක්ෂාත්මයක් බවය.එසේ වූ කල් එම යක්ෂාත්මයේ පුත්රයා වූ අප කථානායක දඩයක්කාරයා හා සමඟ කෙළි සෙල්ලමෙහි යෙදීමට හෝ යටත් පිරිසෙයින් ඔහු හා වදනක් දෙඩීමට තරම් ධෛර්ය සම්පන්න වූ එකද සම වයස්කයෙක් මුළු මහත් ගම්මානයේම නොවීම කිසිසේත්ම අරුමයෙක් නම් නොවේමය.

එසේ හෙයින් හුදකලාව දවස මුළුල්ලේ වනයේ සැරීම, දඩයක්කාරයාට ඉතිරිව තිබූ එකම විකල්පය විය. හෙතෙම කිසි විටෙකත් ඒ පිළිබඳව පශ්තාත්තාප නොවුණු බව මෙහිදී පැවසුව මනාය. හුදෙකලාව උපත ලද දින පටන්ම ශරීරයටම පත්තියම් වී තිබුණු නිසාම ඔහු හුදකලාව ප්රිය කලේය. ඔහුගේ ජීවිතයේ එක් විශේෂිත දිනයක් තෙක් දඩයක්කාරයාගේ දින චර්යාව මෙසේ වූයේය.


මතු සම්බන්ධයි........


උත්ප්ලාවනය = පාවීම, ඉපිලීම