89. 'දස' කථාව 'විසි' වූ හැටි

කථා අංක 01

පළමු වැසියා : මං කොච්චර මහන්සි වුනාද එයාට ඔය රස්සාව ‍හදලා දෙන්න. මං නැත්තං කරයි එයා රස්සා...... දැන් ඒකටත් එක්ක. අනේ කාලේ වනේ වාසේ කියන්නේ මෙව්වට තමයි

දෙවන වැසියා : අම්මෝ... දෙයියෝ මගේ මූණ බලලා මට රස්සාව ලැබුනා. ඔය ඉන්ටර් වීව් එකට යන්න කලින් දවසේ මං බෝධි පූජාවක් තිබ්බා. දේවාලෙට ගිහින් භාරත් වුනා. ඒවායේ පිහිට තමයි ඉතිං

**********************

කථා අංක 02

a වැසියා : ඒක තමයි කියන්නේ. අපි බොහොම හොඳින් ජීවත් වෙන මිනිස්සු. මට වැරැද්දක් කලොත්, ඒකාට හොඳක් වෙලා නැහැ. ඔය පේනවානේ ඉතිං. ඒත් උන්දැ බැන්නා කියලා මගේ හිතේ වෛරයක් නැහැ. ඒකයි ඔය අතක් කැඩිලා ඉතිරි වුනේ.

b වැසියා : මං කාටවත් වරදක් කරන්නේ නැහැ. දැන් මේ ඇක්සිඩන්ට් එකම බලපං. වෙන එකෙක් නං මැරිලා. වැරැද්දක් නැති නිසා තමයි මේ අතක් කැඩිලා බේරුනේ.

**********************

කථා අංක 03

I වැසියා : අනේ අම්මාපල්ලා විලි සංගේ නැති එවුන්. පේනවද අර කෙල්ල ඇඳන් යන ඇඳුම. උඩටත් නැහැ පහළටත් නැහැ.

II වැසියා : අර බලන්නකෝ අර ඇන්ටිලා බලන් ඉන්න හැටි. ඉරිසියාවෙද කොහිද, ඇයි ඉතිං එයාලාගේ කාලේ මේ පැට්න් තිබුනේ නැහැනේ.... හි හි හි

**********************

කථා අංක 04

A වැසියා : අපි ගත්තා විතරයි, ඉස්සරහ ගෙදර අයටත් ගන්න ඕනෑ වුනා කාර් එකක්. එදා ඉඳන්ම අපිව කොපි කරපු එක තමයි කලේ. ඔය ගේට්ටුවත් අපේ එක කොපි කරලා තමයි හැදුවේ.

B වැසියා : ඉස්සරහ ගෙදර අක්කා හැම තැනම කියනවාය කියන්නේ අපි එයාලාව කොපි කලා කියලා. හරි වැඩේනේ. ලෝකේ මුල්ම කාර් එක අරං තියෙන්නෙත් එයාලා, මුල්ම ගේට්ටුව දාලා තියෙන්නෙත් එයාලා. හිහ් හිහ් හිහ්

*********************

කථා අංක 05

1 වැසියා : මචං මං අරූට දුන්නා ඇට්ටි හැලෙන්ඩ. හැරෙන හැරෙන පැත්තට දුන්නා. ඌ හිතුවා මදි මාත් එක්ක වාද කරන්න. හිමීන් මාරු වෙලා ගියා. හෙහ් හෙහ් හෙහ්

2 වැසියා : පිස්සුද මචං. ඌ මහ අමුම අමු පිස්සෙක්. මං ටිකක් කථා කරලා බැලුවා. ඔය වගේ හරක් එක්ක වාද කරලා වැඩක් නැහැ බං. මං එතැනින් මාරු වුනා.

*********************

කථා අංක 06

අ වැසියා : මිනිහා ගිය උඩ. කොහොම හිටපු එකෙක්ද, ප්‍රොමෝෂන් එකත් එක්ක මිනිහා දැන් යන්නේ අඩි තුන හතරක් උඩින්. බලමුකෝ බලමුකෝ. අපිත් ඉන්නේ මේ රටේනේ

ආ වැසියා : ඉස්සර වගේ බැහැ දැන්. රෙස්පොන්සිබිලිටි වැඩි වෙලා. හැම කෙනාවම අතේ දුරින් තියා ගන්න වෙලා තියෙන්නේ. නැත්තං ඩියුටි එක හරියට කරන්න බැරි වෙනවා. ඩියුටි එකේදි යාළු කං බලලා බැහැ.

*********************

කථා අංක 07

පොඩි වැසියා : අම්මලා තාත්තාලා අපට යමක් කමක් හොයලා තියලා තිබුනා නං අද කොච්චර ලේසිද අපට. මෙච්චර නහින්න ඕනෑද, අල්ලපු ගෙදර කට්ටිය කොච්චර ලේසි පාසුවෙන් ජීවත් වෙනවද? අපි තාම පටන් ගත්ත තැන

ලොකු වැසියා : අපිත් ගොඩ නැගුනේ අපේ විහින්. දුක් විඳලා, ගෙවල් දොරවල් හදාගෙන, යාන වාහන අරගෙන, දරුවෝ හදාගෙන සේරම කර ගත්තේ අපි දෙන්නා. දරුවොත් දැන් තමන්ගේ ලෝක තමන්ම හදා ගන්ට ඕ‍නා. එතකොට තමයි ජීවත් වෙනවා කියලා දැනෙන්නේ. නැත්තං ලේසි පාසුවට ගියහම ආඩ තාලෙට යනවා.

*********************

කථා අංක 08

1.1 වැසියා : නොගිහිනුත් බැහැ. ගියේ නැත්තං තැන් තැන් වල ආඩපාලි කිය කියා යයි. ඔන්න ඔහේ ගිහින් එමු.

1.2 වැසියා : මං නැත්තං ‍උන්දැලා මැරිච්චි තැන් වල ගසුත් පැල වෙලා. ඒකනේ අවුරුද්දකට සැරයක් බරටම අරගෙන මගේ කකුල් දෙක ගාවට එන්නේ.

*********************

කථා අංක 09

මයිනර් වැසියා : එව්වා හ‍ඳේ. අලුතින් ඇවිල්ලා අපිට පාර්ට් දාන්න ! අපි එදා ඉඳන් හිටපු මිනිස්සු. අද්දියක්සතුමාත් මාත් එක්ක අඩි ගහලා තියෙනවා. අද ඊයේ ආපු එවුන් කොහිද අපිත් එක්ක හැප්පෙන්නේ?

සීනියර් වැසියා : මේ ඔෆිස් එකේ ඩිසප්ලීන් නම් අන්තිමයි. මයිනර් ස්ටාෆ් එකට කියලා තේ එකක්වත් ගෙන්න ගන්න බැහැ. ඩිරෙක්ටර්ස්ලාගේ වැරදි තමයි ඉතිං. ඉදිරියේදී මං මේ ගැන නිසි පියවර ගන්නවා.

*********************

කථා අංක 10

ආනා වැසියා : ඔයැලැයි අම්මලා අර කුඹුක් ගහ කෑල්ල මල්ලිට ලිව්වානේ. යස කුඹුරු කෑල්ල. ඉන්නකං කන්න අස්සද්දන්න පුළුවන්. කොච්චර වුනත් ඔයා ඒක අස්සද්දන්න වෙච්චි මහන්සිය හිතලාවත් අම්මලාට ඒක අපට දෙන්න තිබුනා. තේක්ක කෑල්ලෙන් මොනවා කරන්නද අපි? ඔය තේක්ක පැල වලට සාත්තු කර කර ඉන්න තමයි වෙන්නේ ඔයාට හැමදාම

ආවන්නා වැසියා : බලන්න අච්චර වටිනා තේක්ක කෑල්ල, අයියාට ලිව්වානේ. ඔයාට මේ වෙල දීලා. දැන් ඉතිං අස්සද්දපංකෝ පණ දාගෙන. අයියා යසට තව අවුරුදු 8කින් 10කින් ගස් ටික කපලා කෝටිපතියෙක් වෙයි. ඔයා? ඔයා නිකම්ම නිකං ගොයියා තමයි ඉතිං.

**********************

මේ කථා ටික කියවලා, මහා නරි දැක්ම දැක ගන්න බැරි වුනා නං ඒකත් බලලාම යන්න එහෙනං